Share

บทที่ 2357

Author: กานเฟย
มิรู้ว่าผู้ใดกรีดร้องขึ้นมา จากนั้นทุกคนก็รู้สึกได้ว่าเรือโคลงเคลงแรงขึ้นอีกแล้ว

“รีบหันเรือกลับ กลับเลย!”

หลงเพ่ยเพ่ยตะโกนขึ้นมา แล้วสวีฮุ่ยหัวหน้าองครักษ์คนใหม่ของนางก็รีบไปหาผู้คุมเรือทันที เพื่อให้ช่วยกลับเรือให้พวกเขา

หลิงอวี๋และเย่หรงจ้องไปที่ผิวน้ำทะเลสาบ แล้วก็เห็นว่าคลื่นซัดเข้ามาแรงขึ้นเรื่อย ๆ แต่นอกจากนี้ก็มิเห็นอะไรอีก

“แย่แล้ว เรือรั่วแล้ว!”

ลูกเรือผู้หนึ่งตะโกนอย่างลนลานอยู่ด้านล่าง

เอ่อ!

หลิงอวี๋ตะลึงไปครู่หนึ่ง สัตว์ประหลาดน้ำปรากฏตัวขึ้น และยามนี้เรือก็รั่วอีก เช่นนั้นก็กลับไปมิได้มิใช่หรือ?

“รั่วรูใหญ่หรือไม่?”

หลงเพ่ยเพ่ยเองก็ตกใจเช่นกัน พวกเขาอยู่กลางทะเลสาบ หากเรือรั่วมากนัก เรือก็มิอาจยืนหยัดจนเดินทางกลับไปได้

“ท่านหญิงขอรับ มีรอยรั่วอยู่หลายจุด! อุดมิไหวเลยขอรับ!”

ลูกเรือผู้นั้นแทบจะร้องไห้อยู่แล้ว พวกเขาค้นพบว่าเรือรั่ว ก่อนหน้านี้ก็พยายามคิดหาทางอุดรูรั่วไว้ แต่ก็อุดมิไหว

จุดที่รั่วนั้นใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ จนไม่มีทางเลือก สุดท้ายจึงต้องมารายงาน

“เพ่ยเพ่ย เจ้ารีบคิดหาทางเร็วเข้า! ข้ามิอยากตาย!”

หลิวซานและบรรดาคุณหนูต่างก็ตกใจจนหน้าถอดสีกันหมด ต่างก็ร้
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2696

    “แม่ทัพหลิง!”สือเหล่ยเห็นสถานการณ์เช่นนั้นก็ตะโกนออกไปอย่างตกใจ ขณะกำลังคิดจะกระโดดลงจากต้นไม้ไปตรวจดูอาการของหลิงเฟิง เขาก็เห็นว่าประกายสีเขียวนั้นพุ่งเข้ามาที่ต้นไม้ซึ่งตนอาศัยอยู่แล้ว“สื่อเหล่ย หลบเร็วเข้า!”เถาจื่อเห็นเช่นนั้นก็ตะโกนออกไปสือเหล่ยจึงรีบหลบไปจากบนต้นไม้ทันทีแทบจะในเวลาเดียวกันนั้นเอง สัตว์ประหลาดตัวนั้นก็พุ่งเข้ามาจากนั้นก็เกิดเสียงดังขึ้น แล้วต้นไม้ที่สือเหล่ยอยู่เมื่อครู่ก็ถูกพุ่งชนจนหักลงไปอีก“หนีเร็ว มีสัตว์ประหลาดมาอีกตัวแล้ว!”อู่หรานได้ยินเสียงจึงรีบเตือนว่า “ทุกคนแยกกันหนี กลับไปที่ยอดเขาเมฆนภาก่อนค่อยว่ากัน!”ขณะที่อู่หรานกำลังพูด เขาก็พุ่งไปทางหลิงเฟิงหลิงเฟิงกระเด็นออกไป แล้วก็กระแทกไปบนต้นไม้ที่อยู่ด้านหลัง ยังดีที่มีใบไม้อยู่หนาแน่น กิ่งไม้เหล่านั้นจึงลดแรงกระแทกให้หลิงเฟิงได้มิน้อยแม้ว่าหลิงเฟิงจะถูกกระแทกจนมึนหัว แต่นอกจากแผลถลอกเล็กน้อยแล้วก็มิได้รับบาดเจ็บหนักอะไรเขายันตัวลุกขึ้นแล้วเห็นว่าอู่หรานพุ่งมาทางตน จึงตะโกนไปว่า “ข้ามิเป็นไร รีบหนีไปเร็วเข้า!”ทั้งสี่คนวิ่งหนีกลับไปอย่างมิคิดชีวิต แต่สิ่งที่ทำให้ทั้งสี่คนประหลาดใจก็คือ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2695

    เมื่อเถาจื่อได้ฟังคำพูดของสือเหล่ย นางก็มองอู่หรานที่อยู่ด้านหน้าอย่างเงียบ ๆอู่หรานคือคนที่เข้าถึงได้ยากที่สุดในบรรดามือสังหารของตำหนักปีกเงินเหล่านี้เถาจื่อแทบจะมิเคยพูดคุยกับเขาสักเท่าไรแม้ว่าในบางครั้งจะช่วยเขาซักและเย็บซ่อมอาภรณ์ให้ อู่หรานก็ยังคงเฉยชา มิพูดอะไรทั้งนั้นเถาจื่อกับหานเหมยจึงแอบตั้งฉายาให้เขาว่า… ภูเขาน้ำแข็ง!พวกนางสองคนรู้สึกว่าอู่หรานผู้นี้เป็นเช่นภูเขาน้ำแข็งที่เย็นชาคนเช่นนี้ สตรีคนใดจะกล้าแต่งงานกับเขาเล่า เช่นนั้นจะมิถูกเขาเย็นชาใส่จนตายหรือ!“เหอะ ๆ… ค่อยว่ากันเถิด!”บุรุษเช่นนี้ตนยังรับมิไหว เถาจื่อมิอยากทำร้ายพี่น้องของตน“พี่เถาจื่อ เจ้าเล่าให้ข้าฟังได้หรือไม่ว่าที่ฉินตะวันตกมีอะไรสนุกหรืออร่อยบ้าง?”ยากที่สือเหล่ยจะมีโอกาสได้พูดคุยกับเถาจื่อ เขาจึงเอ่ยถามมิหยุดเถาจื่อจึงเลือกเรื่องสนุกสนานที่ฉินตะวันตกมาเล่าให้สือเหล่ยฟังหลิงเฟิงกับอู่หรานที่อยู่ข้างหน้าก็เลี่ยงมิได้ที่จะได้ยินไปด้วยแต่ทั้งสองคนก็มิได้รำคาญหลิงเฟิงฟังเถาจื่อพูดจนนึกถึงเรื่องราวเหล่านั้นที่ฉินตะวันตก แล้วก็รู้สึกคุ้นเคยขึ้นมาแม้ว่าอู่หรานจะแสดงออกเย็นชา แต่ก็ถูกเรื

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2694

    อู๋ซินส่ายหัว “แม่ทัพเผย คำสั่งที่แม่ทัพฉินสั่งซานเชวี่ยคือสำรวจยอดเขาเมฆนภา แต่แม่ทัพฉินเคยสั่งไว้แล้วว่า มิว่าซานเชวี่ยจะพบสิ่งใดก็ห้ามไปไกล อย่างมากที่สุดสองวันจะต้องกลับมา!”“แต่นี่ก็ปาเข้าไปสามวันแล้ว ข้าเป็นห่วงซานเชวี่ย นางจะพบอันตรายอยู่ที่ใดสักแห่งแล้วรอให้พวกเราไปช่วยนางหรือไม่?”เผยอวี้ชะงักมือ แล้วขมวดคิ้วซานเชวี่ยผู้นี้เป็นคนฉลาด การสังเกตก็เหนือผู้อื่น แต่มีนิสัยร่าเริงคล่องแคล่วก่อนหน้านี้ไปสำรวจยอดเขาเมฆนภา นางเองก็มักจะไปทีละหลายวันเช่นกัน ฉินซานจึงมิพอใจในเรื่องนี้ยิ่งนัก คราวที่แล้วเขาจึงสั่งกับซานเชวี่ยอย่างเด็ดขาดว่าห้ามไปไกลจนเกินไป เพื่อหลีกเลี่ยงการเกิดอุบัติเหตุฉินซานถึงกับเอาสถานะทาสของซานเชวี่ยมาขมขู่นางว่า หากนางมิเชื่อฟัง ก็จะมิคืนสัญญาขายตัวทาสให้กับนางหลังจากนั้นซานเชวี่ยก็ปฏิบัติตามคำสั่งของฉินซาน เมื่อออกไปสำรวจ อย่างมากที่สุดสองวันนางก็จะกลับมารายงานแล้วครั้งนี้ไปสามวันแล้ว หากมิเป็นอะไรก็ช่างเถิด แต่หากพบเจออันตรายดังเช่นที่อู๋ซินพูดจริง ๆ เช่นนั้นอาศัยแค่นางตัวคนเดียวก็คงมิสามารถกลับมาอย่างปลอดภัยได้“หลิงเฟิง!”เผยอวี้คิดพลางตะโกนเรียก

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2693

    มีศัตรูที่มีศักยภาพเช่นแม่นางเฟิ่ง เผยอวี้มิสามารถวางใจพาคนของตนจากไปคนของหมู่บ้านตระกูลอูนั้น ในตอนที่พวกเผยอวี้ถูกขังอยู่บนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ พวกเขาก็ให้ที่พักพิงกับพวกเผยอวี้ประกอบกับที่ก่อนแม่นมอูจะตาย นางก็ได้ฝากฝังคนของหมู่บ้านตระกูลอูไว้กับหลิงอวี๋ด้วยพวกเผยอวี้จึงมองชาวบ้านของหมู่บ้านตระกูลอูเป็นพวกเดียวกันพวกจงเจิ้งคุนมิสามารถลงมือกับคนของหมู่บ้านตระกูลอูได้ชั่วคราว ฝ่ายเดียวที่จะสามารถคุกคามหมู่บ้านตระกูลอูได้ก็มีเพียงแต่ฝ่ายแม่นางเฟิ่งเท่านั้นเผยอวี้ ฉินซานและหลิงเฟิงหารือร่วมกันว่าจะจัดการคนของหมู่บ้านตระกูลอูอย่างเหมาะสมอย่างไรดีฉินซานครุ่นคิดแล้วเอ่ยขึ้นว่า “หากมิอยากให้คนของหมู่บ้านตระกูลอูถูกแม่นางเฟิ่งคุกคาม ก็ทำได้เพียงต้องจัดการกับแม่นางเฟิ่งเท่านั้น”“เพียงแต่ยอดเขาหินคู่ที่แม่นางเฟิ่งอยู่ ก็ยากต่อการโจมตีเช่นเดียวกับยอดเขาเมฆนภา! หากพวกเราคิดจะจัดการแม่นางเฟิ่ง ในช่วงนี้ก็คงจะทำมิได้!”หลิงเฟิงเอ่ยเสียงขรึมว่า “และดังที่พวกเรามิสามารถโจมตียอดเขาหินคู่ได้ หากแม่นางเฟิ่งคิดจะโจมตียอดเขาเมฆนภา นางก็มิสามารถทำได้เช่นกัน!”“ข้อเสนอแนะของข้าคือ สู้ให้คนของห

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2692

    เผยอวี้เห็นว่าจงเจิ้งคุนยอมเจรจาเงื่อนไขแล้ว จึงเอ่ยไปอย่างไร้ความปรานี “ง่ายมาก พวกเจ้าก็ลงจากภูเขา แล้วข้าจะปล่อยจงเจิ้งหลิน ข้าจะให้เขานำยาแก้พิษลงไปให้!”จงเจิ้งคุนยังมิทันได้พูดอะไร เสิ่นฮ่าวก็ตะโกนว่า “พวกเราจะรู้ได้อย่างไรว่าพวกเจ้าจะให้ยาแก้พิษที่แท้จริงกับพวกเรา?”“หากพวกเจ้าหลอกลวง ผสมสิ่งที่เลวร้ายลงไปในยาแก้พิษอีกจะว่าอย่างไรเล่า?”เผยอวี้ยิ้มเยาะแล้วเอ่ยออกไป “เสิ่นฮ่าว อย่าใช้น้ำใจของคนต่ำมาประเมินวิญญูชน ท่านคิดว่าข้าจะเหมือนท่านที่มีแต่ความคิดสกปรกมุ่งร้ายผู้อื่นรึ?”“อีกอย่าง ตอนนี้ท่านหาได้มีแต้มต่อใดมาต่อรองกับข้าไม่ หากข้าต้องการให้ท่านตาย จะเป็นตอนนี้ก็ย่อมได้!”เสิ่นฮ่าวถูกขัดจนพูดมิออกจงเจิ้งคุนครุ่นคิดแล้วเอ่ยขึ้นมา “เผยอวี้ ข้ายอมรับเงื่อนไขของเจ้า หวังว่าเจ้าจะรักษาคำพูดนะ!”“เสิ่นฮ่าว พวกเราถอย!”เมื่อจงเจิ้งคุนพูดจบ เขาก็หันหลังนำคนของตระกูลของตนเตรียมตัวลงจากภูเขาฮูหยินเฉียวกับมู่หรงฮุยและบรรดาหัวหน้าตระกูลใหญ่เหล่านั้นเหลือบมองเผยอวี้ จากนั้นก็มิรีรอ รีบนำคนของตนจากไปพวกเขารู้ว่าแม่ทัพอายุน้อยที่อยู่ตรงหน้าผู้นี้มิใช่คนที่ควรจะมีเรื่องด้วยเห

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2691

    คำพูดของเผยอวี้ทำเอาจงเจิ้งคุนกับเสิ่นฮ่าวตกตะลึงทั้งสองต่างก็นึกถึงมหาปราชญ์ขึ้นมาทันที มหาปราชญ์ถูกเซียวหลินเทียนโปรยยาพิษที่หลิงอวี๋ทำขึ้นพิเศษใส่ตัว ผลก็คือมหาปราชญ์มิสามารถปรุงยาแก้พิษได้เมื่อเห็นว่ามหาปราชญ์ถูกพิษจนใกล้ตาย เซียวหลินเทียนจึงให้ยาแก้พิษกับมหาปราชญ์ เพื่อที่จะช่วยหลิงอวี๋ออกมาส่วนสวินเย่ กลับวางกู่ซากศพลงในยาแก้พิษ ทำให้มหาปราชญ์กลายเป็นราชากู่ซากศพจากนั้นมหาปราชญ์ก็ถูกแส้เพลิงแดงของหลงหมิงแผดเผาไปอีกจนทั้งร่างเขาระเบิดไป และทหารที่สัมผัสกับเลือดเนื้อของมหาปราชญ์ก็ล้วนกลายเป็นกู่ซากศพทั้งหมด“หึ ๆ นึกออกแล้วกระมัง?”เผยอวี้ยิ้มออกมาอย่างดูแคลน “จงเจิ้งคุน เสิ่นฮ่าว ข้าป้องกันพวกท่านทั้งสองคนไว้ก่อนแล้ว!”“ดังนั้น ในขณะที่สัมผัสกันตอนขุดลอกเส้นทางน้ำ ข้าลอบวางยาพิษที่ฮองเฮาของเราทำขึ้นพิเศษไว้บนตัวของพวกท่านทั้งสองคนแล้ว!”“หากเกิดอะไรขึ้นกับพวกเราในวันนี้ พวกท่านก็จะกลายเป็นราชากู่ซากศพคนใหม่!”ทันทีที่เสิ่นฮ่าวได้ยินดังนั้น สีหน้าเขาก็เปลี่ยนไปสองวันมานี้ พวกเขาร่วมมือขุดลอกเส้นทางน้ำ สัมผัสกับพวกเผยอวี้ไปมิน้อยหากเผยอวี้คิดจะวางยาใส่โดยที่พวกเขามิ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status