แชร์

บทที่ 2662

ผู้เขียน: กานเฟย
แม่ทัพจี้พยายามจะลุกไปหาแผนที่ ฮูหยินจี้เห็นว่าขาเขายังเดินได้มิสะดวก จึงรีบเอ่ยว่า “ข้าไปเองเจ้าค่ะ!”

สองสามีภรรยาสบตาและเข้าใจกันโดยมิต้องพูดอะไร

พูดดีมิสู้ลงมือทำให้ดี เช่นนั้นก็ใช้เรื่องน้ำท่วมนี้ลองทดสอบสองคนตรงหน้าดูว่าคู่ควรที่พวกเขาจะฝากอนาคตไว้หรือไม่

หลังจากนั้นมินานฮูหยินจี้ก็หอบแผนที่มา

แม่ทัพจี้กางแผนที่บนโต๊ะ เซียวหลินเทียนกับหลิงอวี๋ก็เดินเข้ามาดูด้วยกัน

“เมืองจงโจวของเราอยู่ตรงนี้...”

แม่ทัพจี้ชี้ให้ดูพร้อมเอ่ย

หลิงอวี๋มองตามแผนที่ รอบด้านของเมืองจงโจวมีภูเขาอยู่มากมาย ดูจากตำแหน่งที่ตั้งแล้ว ตัวเมืองสร้างอยู่บนเนินเขา

ระหว่างภูเขาเหล่านี้จะมีแม่น้ำสายใหญ่และไหลผ่านลงสู่ทะเล

เพียงแต่แผนที่นี้มิค่อยละเอียดนัก ระบุไว้เพียงภูเขามิกี่ลูกและเมืองที่มีขนาดใหญ่หน่อยที่อยู่ในละแวกนี้เท่านั้น ส่วนอย่างอื่นว่างเปล่าไปหมด

หลิงอวี๋ดูไปพลางถามไปพลาง เห็นได้ชัดว่าแม่ทัพจี้เป็นคนที่รับผิดชอบ มีความคุ้นเคยกับเมืองที่อยู่ในละแวกนี้มาก มีคำถามใดก็ตอบได้เสมอ

ในเวลามินานหลิงอวี๋ก็รู้ชัดถึงสถานการณ์ของเมืองที่อยู่ละแวกนี้แล้ว แต่แม่ทัพจี้มาถึงที่เมืองจงโจวก็ถูกฝนห่าใหญ่และน้ำท่ว
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2662

    แม่ทัพจี้พยายามจะลุกไปหาแผนที่ ฮูหยินจี้เห็นว่าขาเขายังเดินได้มิสะดวก จึงรีบเอ่ยว่า “ข้าไปเองเจ้าค่ะ!”สองสามีภรรยาสบตาและเข้าใจกันโดยมิต้องพูดอะไรพูดดีมิสู้ลงมือทำให้ดี เช่นนั้นก็ใช้เรื่องน้ำท่วมนี้ลองทดสอบสองคนตรงหน้าดูว่าคู่ควรที่พวกเขาจะฝากอนาคตไว้หรือไม่ หลังจากนั้นมินานฮูหยินจี้ก็หอบแผนที่มาแม่ทัพจี้กางแผนที่บนโต๊ะ เซียวหลินเทียนกับหลิงอวี๋ก็เดินเข้ามาดูด้วยกัน“เมืองจงโจวของเราอยู่ตรงนี้...”แม่ทัพจี้ชี้ให้ดูพร้อมเอ่ยหลิงอวี๋มองตามแผนที่ รอบด้านของเมืองจงโจวมีภูเขาอยู่มากมาย ดูจากตำแหน่งที่ตั้งแล้ว ตัวเมืองสร้างอยู่บนเนินเขาระหว่างภูเขาเหล่านี้จะมีแม่น้ำสายใหญ่และไหลผ่านลงสู่ทะเลเพียงแต่แผนที่นี้มิค่อยละเอียดนัก ระบุไว้เพียงภูเขามิกี่ลูกและเมืองที่มีขนาดใหญ่หน่อยที่อยู่ในละแวกนี้เท่านั้น ส่วนอย่างอื่นว่างเปล่าไปหมดหลิงอวี๋ดูไปพลางถามไปพลาง เห็นได้ชัดว่าแม่ทัพจี้เป็นคนที่รับผิดชอบ มีความคุ้นเคยกับเมืองที่อยู่ในละแวกนี้มาก มีคำถามใดก็ตอบได้เสมอในเวลามินานหลิงอวี๋ก็รู้ชัดถึงสถานการณ์ของเมืองที่อยู่ละแวกนี้แล้ว แต่แม่ทัพจี้มาถึงที่เมืองจงโจวก็ถูกฝนห่าใหญ่และน้ำท่ว

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2661

    เมื่อหลิงอวี๋เห็นสายตาของแม่ทัพจี้ ก็อดมิได้ที่จะเผยยิ้มและเอ่ยเย้าแหย่ออกไป“แม่ทัพจี้ ท่านอาจจะมิเชื่อในสิ่งที่พวกเราสามีภรรยาพูด แต่ความจริงก็คือเช่นนี้!”“ท่านดูเมืองจงโจวแล้วลองคิดดูเถิดว่า แผ่นดินภายนอกเป็นสภาพเช่นเดียวกับที่พวกท่านอยู่ทั้งหมดหรือไม่?”“ข้าขอพูดสิ่งที่ฟังมิเข้าหูสักหน่อย แดนเทพในยามนี้นั้นเต็มไปด้วยความย่อยยับ ตำแหน่งมหาเทพของพวกท่านก็เป็นแค่ของประดับชิ้นหนึ่งเท่านั้น หากอยากจะเป็นมหาเทพที่ดีก็ต้องนำเงินจำนวนมหาศาลออกมาช่วยเหลือผู้ประสบภัย!”“ส่วนมหาเทพที่ไม่มีความรับผิดชอบนั้น หากเขามิสนใจความเป็นความตายของพวกท่าน เช่นนั้นมิว่าเขาจะเป็นใครแล้วเกี่ยวกระไรกับพวกท่านด้วยเล่า?”ผู้ใดให้ผลประโยชน์ก็ประจบคนผู้นั้น! หลิงอวี๋มิได้พูดสิ่งนี้ออกไปตามตรง แต่แม่ทัพจี้กับฮูหยินจี้ก็ล้วนเข้าใจความหมายกันแล้วฮูหยินจี้มองแม่ทัพจี้แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า “ฮองเฮาหลิงพูดถูก ขอเพียงมิใช่คนที่มิสนใจความเป็นความตายของพวกเราเหล่าราษฎร ผู้ใดจะเป็นมหาเทพก็ล้วนได้ทั้งนั้น!”“หากเจ้าแห่งทิศใต้มีความสามารถเช่นนี้ สามารถทำให้ราษฎรกินอิ่มนอนอุ่น มิต้องระหกระเหเร่ร่อนอีก พว

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2660

    หลิงอวี๋มีหรือจะมิรู้ว่าโศกนาฏกรรมที่ฮูหยินจี้กล่าวถึงนั้นจะมีสภาพที่เลวร้ายอย่างไรแต่นางมิอยากถูกบีบบังคับให้ต้องก้าวสู่ตำแหน่งสูงที่หมายถึงความรับผิดชอบอันหนักอึ้งเช่นนี้เลยจริง ๆ!เซียวหลินเทียนเห็นท่าทีลังเลของหลิงอวี๋ เขาก็ลอบทอดถอนใจอยู่ในใจเขาเข้าใจความรู้สึกของหลิงอวี๋ แต่เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว แม้หลิงอวี๋จะมิอยากแบกรับความรับผิดชอบนี้ ก็ทำได้เพียงต้องรับเท่านั้นเซียวหลินเทียนจึงเอ่ยออกไปด้วยเสียงเคร่งขรึม “แม่ทัพจี้ ฮูหยินจี้ ท่านทั้งสองอยู่ในพื้นที่ห่างไกล อาจจะมิรู้ว่าชื่อของเราสามีภรรยาหมายถึงอะไร!”“ข้าจะมิปิดบังท่านทั้งสอง พวกเราสองคนมาจากทางโม่เหอที่ฉินตะวันตก จักรพรรดิของฉินตะวันตกก็คือข้าเอง และหลิงอวี๋ก็คือฮองเฮาของข้า!”“ในขณะเดียวกัน หลิงอวี๋ก็ยังเป็น...”เมื่อหลิงอวี๋ได้ยินเช่นนั้นก็รู้ทันทีว่าเซียวหลินเทียนจะพูดสิ่งใด นางจึงจับแขนของเซียวหลินเทียนไว้แน่น แล้วเอ่ยออกไปด้วยเสียงขรึมว่า“ในขณะเดียวกัน ข้าก็เป็นบุตรีบุญธรรมของเจ้าแห่งทิศใต้ด้วย ข้าสนิทสนมกับพระธิดาของเจ้าแห่งทิศใต้ราวกับเป็นพี่น้องกัน!”“แม่ทัพจี้ เจ้าแห่งทะเลเป็นคนโหดร้ายไร้ซึ่งคุณธรรม หา

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2659

    คำพูดที่ออกมาจากใจจริงของฮูหยินจี้ ทำให้แม่ทัพจี้รู้สึกละอาย เขาจึงตัดความคิดที่จะสังหารหลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนออกไปใช่แล้ว เขาใช้ชีวิตด้วยความซื่อตรง มีคุณธรรมและจงรักภักดีเพื่อแคว้นเพื่อราษฎร จะให้ชีวิตเป็นคนเลวทรามไร้ยางอายเพื่อความปลอดภัยของครอบครัวตนได้อย่างไรหากตนทำเช่นนี้ลงไป เช่นนั้นยังจะมีหน้าอะไรไปบอกว่าทุกสิ่งที่ตนทำลงไปนั้นทำเพื่อแคว้นและราษฎรได้อีกเล่า?แล้วเขาจะมีหน้าไปสั่งสอนลูกทั้งสองและผู้ใต้บังคับบัญชาของตนเรื่องความเป็นคนได้อย่างไร!ดังนั้น แม่ทัพจี้จึงขจัดความเห็นแก่ตัวออกไป งานเลี้ยงขอบคุณมื้อนี้ก็เป็นสิ่งที่มาจากใจของเขาเช่นกันกระทั่งกินอิ่มกันแล้ว ก็เก็บชามและตะเกียบไปแม่ทัพจี้ตัดสินใจแล้ว เขาจึงหยิบสาส์นกราบทูลออกมาด้วยใจที่หนักหน่วง แล้วให้ฮูหยินจี้ส่งไปตรงหน้าเซียวหลินเทียน“แม่ทัพเซียว สาส์นกราบทูลของข้าฉบับนี้คือสาส์นขอรับผิด ขอรบกวนให้แม่ทัพเซียวนำสาส์นกราบทูลนี้ไปที่เมืองหลวงแดนเทพ เพื่อส่งมอบถึงมหาเทพทีเถิด!”“ข้าสังหารข้าหลวงเก๋อไปแล้ว ทั้งยังเปิดยุ้งฉางนำมาแจกจ่ายเองโดยพลการอีก ข้าตระหนักรู้ถึงความผิดร้ายแรงนี้ ข้ายินยอมที่จะถูกประหารต่อหน

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2658

    ทั้งสองคนมาถึงที่เรือนด้านข้าง แล้วฮูหยินจี้ก็พาทั้งสองคนไปที่ห้องครัว แต่สิ่งที่ทำให้หลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนประหลาดใจก็คือ เมื่อเข้าไปแล้วเห็นแม่ทัพจี้นั่งอยู่ท่าทางของเขายังค่อนข้างอ่อนแรง แต่สีหน้าท่าทางดูดีกว่าตอนที่หลิงอวี๋เห็นเมื่อคืนมากทีเดียวแม่ทัพจี้มีใบหน้าเป็นทรงเหลี่ยม คิ้วเข้มราวกับหมึก ดวงตาที่ลึกเข้าไปก็ดูล้ำลึกและมีประกายชีวิตชีวาเมื่อเขาเห็นเซียวหลินเทียนกับหลิงอวี๋เข้ามา สายตาของแม่ทัพจี้ก็มองไปที่เซียวหลินเทียนที่อยู่ด้านหน้าโดยสัญชาตญาณรูปร่างที่สูงใหญ่ของเซียวหลินเทียน รวมถึงกลิ่นอายสูงศักดิ์และหยิ่งทะนงบนตัวนั้นทำให้แม่ทัพจี้ตกใจอยู่ลึก ๆ ผู้ใต้บังคับบัญชาของเจ้าแห่งทิศใต้จะมีคนเช่นนี้ได้อย่างไรกัน?คนผู้นี้คือใครกันแน่?แม่ทัพจี้เพียงตะลึงไปชั่วครู่เท่านั้น จากนั้นก็อาศัยโต๊ะพยุงตัวลุกขึ้นมา“แม่ทัพเซียว ฮูหยินเซียว ได้ยินภรรยาของข้าบอกว่า ฮูหยินของท่านช่วยข้าไว้ ตัวข้าซาบซึ้งใจยิ่งนักขอรับ!”“เดิมทีควรจะไปขอบพระคุณให้ถึงที่ แต่ด้วยเคลื่อนไหวมิสะดวก จึงต้องเชิญพวกท่านให้มาพบกัน! ขออภัยที่ตัวข้าเสียมารยาทขอรับ!”เขาประสานมือทำความเคารพต่อทั้งสองคน

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2657

    เมื่อทุกคนกินดื่มกันจนอิ่มท้อง นอกจากองครักษ์ส่วนใหญ่ที่ไปพักผ่อนแล้ว ลู่ปินก็ยังจัดให้เหลือบางส่วนไว้เฝ้าเวรยามด้วยตอนนี้อยู่ในถิ่นของผู้อื่น แม้ว่าฮูหยินจี้จะแสดงออกด้วยความเป็นมิตร แต่ลู่ปินก็มิกล้าชะล่าใจเช่นกัน จึงจัดคนเฝ้าเวรยามไปตามกฎระเบียบหลิงอวี๋กับหลิงหว่านมิต้องเฝ้าเวรยาม ทั้งสองคนจึงได้นอนเร็ววันรุ่งขึ้นหลิงอวี๋ก็ตื่นขึ้นมาตั้งแต่ฟ้ายังมิสางนางได้ยินเสียงคนเดินอยู่ด้านนอก จึงสวมอาภรณ์แล้วเดินย่อง ๆ ออกไปเซียวหลินเทียนยืนอยู่ใต้ชายคาพลางมองฟ้าที่ยังคงมืดมิดอยู่อย่างมิรู้ว่ากำลังคิดสิ่งใด“สืบพบอะไรหรือเพคะ?”หลิงอวี๋เดินไปถึงข้างกายเซียวหลินเทียนแล้วกระซิบถามออกไปเซียวหลินเทียนเผยยิ้มแล้วหันไปหานาง “ก็มิใช่เรื่องใหญ่อันใดหรอก แต่อย่างน้อยก็ทำให้พวกเรารู้ว่าพวกเขากำลังกังวลในสิ่งใด!”“หืม? สิ่งใดหรือเพคะ?”หลิงอวี๋เลิกคิ้วถามออกไป“ข้าหลวงจงโจวคนก่อนหน้านี้เป็นคนของตระกูลฝ่ายแม่ของชายาเจ้าแห่งทะเล เมื่อครั้งที่เกิดน้ำท่วม ข้าหลวงเก๋อทำการกอบโกยเงินทองและเสบียงคิดจะหนีไป แต่ไปพบกับแม่ทัพจี้เข้า!”“แม่ทัพจี้เห็นว่าเขาสนใจแต่ตัวเอง มิได้สนใจความเป็นความตายของร

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status