Share

บทที่ 95

Author: กานเฟย
ชายาผิงหยางยื่นมือชี้ไปทางหลิงเยวี่ยพลางกล่าวด้วยดวงหน้าเหี้ยมเกรียม

“บุตรนอกสมรสผู้นี้ ไร้ชื่อไร้แซ่ กระทั่งบิดาผู้ให้กำเนิดยังมิรู้ว่าคือผู้ใด!”

“หลิงอวี๋ไม่รู้จักละอาย ทั้งยังพามาร่วมงานเฉลิมฉลองพระราชสมภพ แต่ตัวข้าผุ้เป็นพระชายาในฐานะคนแห่งราชนิกุล ยังกลับรังเกียจที่จะร่วมโต๊ะอาหารกับสตรีชั้นต่ำเยี่ยงนี้เพคะ!”

“ฝ่าบาท ไทเฮา ท่านอ๋องอี้ขาทั้งสองข้างพิกลพิการแล้ว! พวกเราในฐานะเครือญาติของเขาจะเพียงมองดูเขาถูกทำให้อัปยศอดสูอยู่เฉย ๆ หรือเพคะ?”

“ไทเฮา ฝ่าบาท สายเลือดราชวงศ์มิควรต้องด่างพร้อย… หลิงอวี๋นำสายเลือดมาปะปนกันยุ่งสมควรประหารพันมีดหมื่นแล่(1)เพคะ!”

“โปรดไทเฮา ฝ่าบาททรงตัดสินพระทัยเพื่อท่านอ๋องอี้ในวันนี้เถิดเพคะ ประหารหลิงอวี๋หญิงสารเลวผู้นี้เพื่อให้ท่านอ๋องอี้อภิเษกสมรสครั้งใหม่กับสตรีเพียบพร้อมคุณธรรมมากความสามารถเป็นพระชายา!”

เส้าเจิ้งซาน ท่านลุงกั๋วก็คว้าโอกาสเหยียดหยามดั่งคราก่อนเช่นกัน ยืนขึ้นกล่าวคำ

“ฝ่าบาท กระหม่อมเห็นด้วยกับคำพูดพระชายาผิงหยาง! หลิงอวี๋หญิงไม่รู้จักละอายผิดชอบชั่วดีขาดคุณธรรมเช่นนี้ ไม่คู่ควรร่วมงานเฉลิมฉลองพระราชสมภพพ่ะย่ะค่ะ”

“สตรีที่ล่วงประ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2656

    ขณะที่ทั้งสองคนกำลังพูดอยู่นั้น​ องครักษ์​คนหนึ่งก็เข้ามารายงานว่า “ฮูหยิน​ คนของเจ้าแห่งทิศใต้นำตัวเข้ามาแล้วขอรับ รองแม่ทัพเจียงได้พาไปที่ห้องด้านข้างแล้ว และแม่ทัพผู้นำของพวกเขาบอกว่าต้องการพบฮูหยินกับหมอหลิงขอรับ!”หลิงอวี๋คาดเดาก็รู้ทันทีว่าเป็นเซียวหลินเทียน นางจึงมองไปทางฮูหยินจี้พร้อมกับเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม “เขาคือเซียวหลินเทียนสามีของข้าเอง คงจะเป็นห่วงข้าเป็นแน่!”ฮูหยินจี้จึงพยักหน้าแล้วเอ่ยว่า “เช่นนั้นเจ้าไปอยู่กับเขาก่อนเถิด ทางด้านข้ายังมีเรื่องสามีต้องจัดการ ประเดี๋ยวข้าค่อยให้คนไปเชิญเจ้า!”เมื่อหลิงอวี๋เห็นว่าฮูหยินจี้มิได้มีท่าทีอยากพบเซียวหลินเทียน ก็มิรู้เช่นกันว่านางกังวลในเรื่องใด จึงลุกขึ้นแล้วเอ่ยออกไปว่า “ขอบพระคุณฮูหยินจี้ที่ให้ที่พักพิง เช่นนั้นข้ามิรบกวนแล้ว!”“หากฮูหยินมีเรื่องอันใดก็ไปหาข้าได้ ข้าขอตัวลาก่อน!”หลังจากหลิงอวี๋พูดจบก็เดินออกไป กระทั่งออกจากประตูศาลาว่าการไป นางก็พบเซียวหลินเทียนยืนรออยู่ที่หน้าประตู“เรากลับไปพักผ่อนกันก่อนเถิดเพคะ!”หลิงอวี๋ก้าวเข้าไปจับมือของเซียวหลินเทียน แล้วเดินเข้าไปที่เรือนด้านข้างโดยการนำขององครักษ์“เกิดอะไ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2655

    เมื่อฮูหยินจี้เห็นว่าหลิงอวี๋เปี่ยมด้วยเจตนาดี ความระแวดระวังที่เคยมีจึงมลายหายไป นางยิ้มพลางกล่าวว่า “ท่านหมอ ท่านช่วยชีวิตสามีของข้า ก็นับเป็นผู้มีพระคุณของพวกเราแล้ว เรื่องการขออาศัยทางผ่านไปยังเมืองหลวงแดนเทพย่อมไม่มีปัญหาอยู่แล้ว!”“เอาเช่นนี้เถิด วันนี้ก็ดึกมากแล้ว ข้าจะให้คนไปเชิญคนของท่านเข้ามาพักผ่อนที่นี่สักคืน วันพรุ่งค่อยออกเดินทางก็ยังมิสาย”หลิงอวี๋พยักหน้ารับ ฮูหยินจี้จึงรีบออกไปสั่งการให้คนไปเชิญเซียวหลินเทียนและคนอื่น ๆ เข้ามาด้านใน ส่วนตนก็สั่งให้ห้องครัวจัดเตรียมสำรับอาหารแม่ทัพจี้ยังคงนอนหลับมิได้สติ หลิงอวี๋เห็นว่าเขาปลอดภัยดีแล้วจึงเดินออกมาเด็กทั้งสองคนยังคงยืนรออยู่ที่หน้าประตู เมื่อเห็นหลิงอวี๋เด็กชายจี้หย่งก็วิ่งเข้ามาจับมือนางพลางเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลน่าเอ็นดู“ท่านน้า ท่านพ่อของข้าจะฟื้นเมื่อใดหรือขอรับ? ท่านพ่อจะมิตายใช่หรือไม่ขอรับ?”หลิงอวี๋ยิ้มพลางกุมมือของเขาไว้ แล้วเอ่ยปลอบโยน “มีน้าอยู่ทั้งคน ท่านพ่อของเจ้าจะมิตาย”จี้จูขยับเข้ามาใกล้แล้วจับมืออีกข้างของหลิงอวี๋ไว้พลางเอ่ยด้วยความชื่นชมว่า“ท่านน้า วรยุทธ์ของท่านน้าช่างยอดเยี่ยมยิ่งนัก

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2654

    ศีรษะเล็ก ๆ สองศีรษะดูเหมือนกำลังผลักกันไปมา ด้วยความมิระวังทั้งสองจึงพลัดตกลงมาจากหลังประตูด้วยกันทั้งคู่จนล้มกลิ้งทับกันเป็นก้อนกลมหลิงอวี๋เห็นเด็กชายคนหนึ่งในหมู่พวกนั้นลุกขึ้นยืนพลางถลึงตามองเด็กอีกคนด้วยความเดือดดาลท่าทางที่กำลังพองลมแก้มป่องนั้นช่างดูคล้ายกับเซียวเยวี่ยยิ่งนัก หลิงอวี๋จึงอดมิได้ที่มุมปากจะยกขึ้นเป็นรอยยิ้มจาง ๆนางขยิบตาให้เด็กชายอย่างซุกซนฮูหยินจี้ได้ยินเสียงความเคลื่อนไหวจึงหันกลับมา และเห็นเข้ากับสีหน้าและรอยยิ้มที่มุมปากของหลิงอวี๋พอดี“ข้าเองก็มีบุตรชายอายุราวนี้เช่นกัน!”หลิงอวี๋ยิ้มให้ฮูหยินจี้อย่างเป็นมิตรพลางเอ่ยว่า “เด็กวัยนี้กำลังซน ฝนตกต่อเนื่องมานานปานนี้คงมิได้ออกไปวิ่งเล่นข้างนอก น่าจะอึดอัดแย่เลย”อาจเป็นเพราะรอยยิ้มและถ้อยคำของหลิงอวี๋ที่เข้าถึงจิตใจของฮูหยินจี้ ความระแวดระวังของนางจึงลดลงไปมากในทันทีนางกล่าวอย่างขมขื่น “ใช่แล้ว! แม้ยามนี้ฟ้าจะโปร่งแล้ว ข้าก็ยังมิกล้าให้พวกเขาออกไปเล่น! ฝนที่ตกหนักครานี้ทำให้ผู้คนล้มป่วยไปมิน้อย ยามนี้สิ่งที่ขาดแคลนที่สุดในเมืองก็คือยา จะล้มป่วยตอนนี้มิได้เด็ดขาด!”“หย่งเอ๋อร์ จูเอ๋อร์ เรียกท่านน้าสิ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2653

    เมื่อหลิงอวี๋เห็นฮูหยินจี้พุ่งจู่โจมเข้ามาด้วยท่าทีคุกคามน่าเกรงขาม นางก็มิได้คิดจะตอบโต้ซึ่งหน้า เพียงบิดกายวูบหนึ่งก็หลบหลีกไปได้พ้นนางกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “ฮูหยินจี้ ท่านมิใช่คู่ต่อสู้ของข้าหรอก!”“โปรดหยุดมือเถิด ข้าไม่มีเจตนาร้ายต่อท่าน!”ไหนเลยฮูหยินจี้จะเชื่อคำพูดของหลิงอวี๋ นางสะบัดแส้ในมือแล้วพุ่งเข้าใส่อีกครั้ง “ซ่อนหัวซ่อนหาง คิดว่าข้าดูมิออกรึ?”“เจ้าเป็นสตรี! รับสารภาพมาตามตรงเสียดี ๆ ใครเป็นคนส่งเจ้าแฝงตัวเข้ามากันแน่?”หลิงอวี๋เห็นแส้ฟาดมาอีกครั้งจึงเบี่ยงตัวหลบนางยังคงกล่าวอย่างอดทน “ฮูหยินจี้ ข้าเป็นสตรีจริง ทั้งยังเป็นหมอที่เก่งกาจด้วย!”“นายทหารหลินน่าจะบอกท่านแล้วว่าพวกเราเป็นคนของเจ้าแห่งทิศใต้ เพียงขอใช้เส้นทางเพื่อไปยังเมืองหลวงแดนเทพ! การเดินทางมิสะดวก จึงต้องปลอมเป็นชาย”“ฮูหยินจี้ ข้ามิรู้ว่าพวกท่านกำลังหวาดระแวงสิ่งใด แต่ข้ารับรองได้ว่า ข้าเข้ามาเพื่อรักษาอาการป่วยของแม่ทัพจี้เพียงเท่านั้น! จากนั้นก็จะขอใช้เส้นทางเพื่อเดินทางต่อไปยังเมืองหลวงแดนเทพ”“เมื่อครู่แม้ข้าจะยังมิเห็นท่านแม่ทัพจี้ แต่ข้าได้กลิ่นที่โชยออกมาจากในห้อง บาดแผลของท่านแม่ทัพ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2652

    นายทหารผู้หนึ่งเดินลงมาต้อนรับ เมื่อเห็นหลิงอวี๋ก็เอ่ยขึ้นว่า “ปลดอาวุธ!”หลิงอวี๋ถึงกับพูดมิออก นางแบมือทั้งสองข้างพลางกล่าวว่า “ข้าเป็นเพียงหมอผู้หนึ่ง มิได้ใช้กระบี่!”นายทหารกวาดตามองหลิงอวี๋รอบหนึ่ง เมื่อเห็นว่านางมิได้พกอาวุธมาจริง ๆ จึงเอ่ยขึ้นว่า “ตามข้ามา!”เขาเป็นผู้นำทางอยู่ด้านหน้า ส่วนหลิงอวี๋ก็ขี่ม้าตามหลังไปอาจเป็นเพราะเมืองทางฝั่งนี้ตั้งอยู่บนที่สูงจึงมีน้ำท่วมขังอยู่ตามท้องถนนเพียงเล็กน้อยเท่านั้นตลอดเส้นทางจากประตูเมืองจนถึงศาลาว่าการ แม้จะมีบ้านเรือนและร้านรวงนับมิถ้วน แต่ทุกครัวเรือนกลับปิดประตูหน้าต่างสนิทจนแทบจะไร้ซึ่งแสงไฟหรือไออุ่นของผู้คน“ท่านแม่ทัพน้อยแซ่อะไรหรือ?”หลิงอวี๋ชวนคุย“ข้าแซ่หลิน!”นายทหารตอบกลับสั้น ๆหลิงอวี๋ยิ้มบาง ๆ แล้วกล่าวว่า “ระหว่างทางที่พวกข้าผ่านมา หมู่บ้านนับมิถ้วนต่างจมอยู่ใต้น้ำ นับเป็นโชคดีอย่างยิ่งที่เมืองจงโจวยังรอดพ้นมาได้!”“พี่หลิน ไร่นาและหมู่บ้านในแถบนี้ล้วนถูกน้ำท่วม ท่านข้าหลวงได้ส่งทหารออกไปช่วยเหลือพวกเขาบ้างหรือไม่?”นายทหารหลินแค่นเสียงหัวเราะ “ส่งทหารรึ? เจ้าฝันกลางวันอยู่หรือไร?”“ครั้นเจ้าสารเลวนั่นเห็

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2651

    นายทหารชูคบเพลิงขึ้นส่องดูหลิงอวี๋แล้วร้องถามว่า “เจ้าเป็นหมอจริง ๆ หรือ?”หลิงอวี๋พยักหน้า “ข้าเป็นหมอจริง ๆ”นายทหารมองไปยังเซียวหลินเทียนและคนอื่น ๆ อีกครั้ง ก่อนจะกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “พวกเจ้ารอก่อน ข้าจะไปรายงานสักครู่!”เมื่อนายทหารจากไป เซียวหลินเทียนก็ขมวดคิ้วพลางกล่าว “มิรู้ว่าเมืองจงโจวแห่งนี้เป็นเขตอิทธิพลของผู้ใด แล้วตอนนี้ใครเป็นผู้กุมอำนาจอยู่ในเมืองกันแน่?”“ทุกคนเตรียมพร้อมไว้ก่อน หากเป็นศัตรู พวกเราจะได้พลิกแพลงตามสถานการณ์!”ลู่ปินนำคำสั่งไปถ่ายทอดต่อ เฉาจือที่ลู่ปินจัดเข้าหน่วยได้วิ่งเข้ามาข้างหน้ารายงานว่า “ท่านแม่ทัพลู่ ข้ารู้ว่าเจ้าเมืองจงโจวผู้นี้คือใคร เขาคือเก๋อเหลียง ลูกพี่ลูกน้องของพระชายาเจ้าแห่งทะเลขอรับ!”เมื่อลู่ปินได้ยินดังนั้น ก็รีบพาเฉาจือมาอยู่เบื้องหน้าเซียวหลินเทียนเมื่อเฉาจือเห็นเซียวหลินเทียนก็เล่าเรื่องราวซ้ำอีกครั้ง เซียวหลินเทียนและหลิงอวี๋จึงสบตากันเจ้าแห่งทะเลและชายาเจ้าแห่งทะเลล้วนเป็นศัตรูของหลิงอวี๋ มิคาดคิดว่าพวกเขาจะมาเจอกับญาติฝ่ายแม่ของชายาเจ้าแห่งทะเลเข้าหลิงอวี๋จึงเอ่ยถามขึ้นมาลอย ๆ ว่า “แล้วข้าหลวงเก๋อผู้นี้มีชื่อเ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status