ตอนที่8.

ตอนที่8.

“ฉันไม่เชื่อเรื่องที่เธอเล่าหรอกนะ ถึงน้องชายฉันไม่ใช่คนดีอะไรแต่ก็ไม่ได้เลวขนาดนั้น”

“มาอีกละ อีพวกลูกฉันคนดี น้องฉันคนดีไม่เคยเลว.. คุณจะไปดูไหมว่านิ่มอาการหนักแค่ไหน หรือยอมรับไม่ได้กลัวโดนจับข้อหาทำร้ายร่างกายผู้หญิงไม่มีทางสู้..” ลลนาเงยหน้ามองเขาอย่างไม่ยอมแพ้

เมื่อเรื่องมันมาถึงขนาดนี้แล้ว ตาต่อตาฟันต่อฟัน เหมือนกันละวะ นังนุ่มก็ขอสู้ตาย หญิงสาวคิดในใจ...

“เธอบอกว่าเมฆาไปดักฉุดเพื่อนเธอหมายจะขืนใจและบังคับให้ขายตัว แล้วเธอรู้ได้ยังไง”

“ทำไมจะไม่รู้เพราะเมื่อนิ่มรู้ว่า อีตาสิงหาปลอมจอมชั่ว นั่นมีลูกมีเมียก็เลยขอเลิก และไม่ยอมติดต่อกับมัน มันก็มาหานิ่มที่ผับมาง้อขอคืนดี แต่นิ่มไม่ยอมไง อีตาสิงหาเหมือนหมาบ้าหน้าเลือด ก็เลยทำเรื่องชั่วๆ แบบนั้นกับนิ่ม คิดดูนะว่า อีตาสิงหาใจบาปหยาบช้า นั่นมันชั่วแค่ไหน ขนาดมันรู้ว่านิ่มท้องมันยังจะให้เพื่อนมันข่มขืนนิ่มและทำร้ายนิ่มจนแท้ง...”

ลลนาเน้นทุกคำพูดที่มีชื่อของสิงหาอยู่ด้วยความเจ็บใจ และชายหนุ่มก็มีสีหน้าอิหลักอิเหลื่อกับชื่อที่เธอใช้เรียก เมฆาในคราบของเขาและมันทำให้สิงหาสะดุ้งทุกครั้ง

“นี่เธอ ในเมื่อรู้แล้วว่าฉันไม่ใช่สิงหาคนที่เป็นผัวเพื่อนเธอก็เลิกเรียกชื่อฉันแบบนั้นได้แล้ว”

“ก็ทำไมจะไม่ได้ ในเมื่อตอนที่มันทำชั่วกับนิ่ม มันใช้ชื่อสิงหานี่นา” ลลนาเถียงอย่างไม่ยอมแพ้..

“ยายผู้หญิงบ้า ฉันบอกให้เลิกเรียกแบบนั้นก็เลิกเรียกสิ”

สิงหาเริ่มหงุดหงิดที่ไม่สามารถทำอะไรได้ดังใจ นี่เขาตั้งใจจะจับเธอมาลงโทษไม่ใช่หรือ แล้วทำไมมันกลายเป็นว่าเขาโดนเจ้าหล่อนด่าหน้าตาเฉย...

“ก็ได้ แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน” ลลนาซ่อนยิ้มอย่างเป็นต่อ สิงหาหรี่ตามองเธอด้วยความหมั่นไส้

“เธออย่าคิดว่าอยู่เหนือฉันนะลลนา ที่นี่ถิ่นฉันและเธอก็ยังไม่พ้นข้อกล่าวหา”

“แน่นอน ฉันไม่เคยคิดว่าฉันอยู่เหนือคุณ แต่ฉันก็อยากจะทวงความยุติธรรมให้นิ่ม อย่างน้อยๆ พวกคุณก็ต้องรับผิดชอบในสิ่งที่ทำกับเพื่อนของฉัน”

“มีอะไรว่ามาเลย หากเรื่องที่เธอพูดมันเป็นความจริงฉันก็พร้อมจะชดใช้ให้ อย่างน้อยๆ ก็ถือว่าเพื่อนของเธอสูญเสียเหมือนกันและเด็กที่ตายไปก็มีเลือดเนื้อเชื้อไขของพวกฉันอยู่ครึ่งหนึ่ง แม้อยากจะสมน้ำหน้า แต่ฉันไม่มีนิสัยทับถมคนอื่นที่กำลังเป็นทุกข์”

“แหม ดูเป็นคนดีขึ้นมาเชียว” ลลนาเบ้ปากใส่เขา

“ลลนา...” สิงหาลากเสียงอย่างขุ่นใจ 

“ก็ได้ๆ ฉันเลิกกวนประสาทคุณก็ได้ ฉันชื่อนุ่ม เรียกฉันนุ่มก็แล้วกัน ไม่ต้องเรียกเต็มยศว่าลลนาทุกคำหรอกกลัวคุณเปลืองน้ำลาย..” หญิงสาวรีบขัดขึ้นด้วยท่าทางยียวน ยิ่งทำให้สิงหาหมั่นไส้กับความปากคอเราะร้ายของเจ้าหล่อนนัก

“ฉันขอไหว้พวกเขาได้ไหม ไหนๆ ก็มาแล้ว อย่างน้อยๆ ฉันก็ขอเป็นตัวแทนขออโหสิกับคุณเพียงดาราแทนนิ่ม แม้เรื่องทุกอย่างมันจะเกิดขึ้นจากความผิดพลาดและความมักมากของอีตาสิงหาปลอมจอมชั่วก็เถอะ..” ไม่วายที่ลลนาจะทิ้งทวนไว้ สิงหาส่ายหน้าอย่างยอมแพ้ แล้วเดินไปเปิดกล่องธูปแล้วส่งให้เธอพร้อมกับไฟแช็ก

ลลนาจุดธูปแล้วนั่งลงตรงลานหินอ่อนหน้ารูปภาพของหญิงสาวแสนสวยซึ่งกำลังยิ้มกว้างอย่างมีความสุข ด้วยความท่วงท่าสำรวมสงบนิ่งดูเรียบร้อยน่ารักเป็นธรรมชาติ...

นั่นไง.. เขาก็ยังแอบชื่นชมว่าเธอน่ารักอีกจนได้... สิงหาระอาใจตัวเองนัก...

“คุณเพียงดาราคะ ไม่ว่าคุณจะอยู่ภพไหนก็ตาม ขอให้รับรู้ไว้ว่า ลดาวัลย์ไม่เคยคิดจะแย่งสามีของคุณเลยนะคะ นิ่มเองก็ถูกหลอกและตอนนี้ก็กำลังรับผลกรรมของตัวเองอยู่ ความเจ็บปวดของนิ่มก็คงไม่น้อยกว่าคุณหรอกค่ะ หากคุณจะกรุณาก็ขอให้อโหสิกรรมแก่ลดาวัลย์ด้วยนะคะ และขอให้คนใจร้ายได้รับผลของการกระทำนั้นเร็วๆ ด้วยเถิด สาธุ”

ลลนาปักธูปลงบนกระถางแล้วจุดธูปอีกครั้ง สิงหาขมวดคิ้วมุ่นอย่างไม่เข้าใจ แล้วก็ต้องขบฟันด้วยความขัดเคืองเจ้าหล่อนในเวลาต่อมา...

“สวัสดีเจ้าค่ะ ท่านผีปู่ผีย่า ผีตาผียาย ท่านผีบรรพบุรุษทั้งหลายเจ้าขา หนูชื่อลลนานะคะ ชื่อเล่นว่านุ่มค่ะ ถูกคนใจร้ายหน้าตาดีแต่ปัญญานิ่มเข้าใจผิด จับตัวมาแล้วยังพูดจาทำร้ายจิตใจนุ่มต่างๆ นานา นุ่มเสียใจมากเลยค่ะและคิดถึงบ้านมากแล้วก็เป็นห่วงนิ่มที่อาการสาหัสอยู่ด้วย นุ่มอยากขอให้พวกท่านดลบันดาลให้เขาปล่อยตัวนุ่มกลับบ้านเร็วๆ ด้วยค่ะ และขอให้นุ่มพ้นจากอำนาจชั่วร้ายป่าเถื่อนของคนใจร้ายด้วยเถิ้ดดด และจะให้ดีนุ่มขอสามตัวตรงๆ งวดนี้เลยนะคะ นุ่มจะได้มีเงินมีความสุขสบายไม่ต้องทำงานกลางคืน ให้ใครดูหมิ่นเหยียดหยามว่าเป็นผู้หญิงกลางคืน ไม่ต้องเจอผู้ชายนิสัยไม่ดีมาลวนลามทำร้าย แต่ถ้าจะให้ดีที่สุด ดีมากๆ ก็ขอให้นุ่มได้สามีดีๆ หล่อๆ จิตใจดีไม่ปัญญานิ่ม และรวยมาก รักนุ่มมากๆๆๆ นะคะ สาธุๆๆ”

“นี่เธอ พอได้แล้ว เลอะเทอะเพ้อเจ้อไปกันใหญ่แล้ว” สิงหาเอ็ดหญิงสาวที่บรรจงปักธูปด้วยรอยยิ้มอย่างหมั่นไส้เหลือคณา

“อ้าว.. คุณนี่นะ ฉันขอในสิ่งที่ฉันอยากได้จริงๆ เผื่อท่านจะดลบันดาลให้ฉันได้ดังหวัง จะได้ไม่ต้องมาเจอคุณอีกไง”

“อย่างกับฉันอยากจะเจอเธองั้นล่ะ”

“แต่คุณก็จับตัวฉันมา”

“โอ๊ย... โอเค ฉันผิดเองที่ไม่ดูให้ดี ขอโทษ โอเคมั้ย พอใจรึยัง”

สิงหาโวยเสียงขุ่นมองหน้าหญิงสาวที่ยิ้มยียวนด้วยความหมั่นไส้เหลือกำลัง พอรู้ว่าเขาผิดเจ้าหล่อนก็เล่นไม่เลิก

“พอใจมากกกก...” ลลนายิ้มกว้างเมื่อสิงหาเอ่ยปากขอโทษเธอ สิงหาหน้าตึงแล้วเดินกลับไปที่รถ ลลนารีบวิ่งตามเขาไปทันที...

“โอ๊ย คุณ รอด้วยสิ จะรีบไปตามแรดรึไง..” หญิงสาวร้องเรียกตามเขาไปอย่างว่องไว พร้อมทั้งหัวเราะท่าทางหงุดหงิดของสิงหาอย่างชอบอกชอบใจ

สองหนุ่มสาวจากไปแล้วทั้งลานหน้าเจดีย์ก็เงียบสงบดังเดิม แต่ร่มไม้ที่รายล้อมอยู่ต่างไหวเอน ใบไม้กระเพิ่มไหวเหมือนคนหัวเราะ หรือมีคนจับมันเขย่าแรงๆ ทั้งที่บริเวณรอบๆ ไม่มีลมพัดสักนิด... และหากจะมีผีปู่ย่าตายายผี บรรพบุรุษที่ลลนาขอพรไว้อยู่ตรงนี้จริงๆ พวกเขาคงกำลังหัวเราะอย่างพอใจ และคงจะช่วยกันทำให้คำขอของลลนาประสบผลสำเร็จโดยเร็ว โดยเฉพาะคำขอเรื่องสามีหล่อๆ รวยๆ และรักเธอมากๆๆ ลลนาจะสมหวังในเร็ววันนี้แน่นอน...