บทที่ 21

มือของเหวินหนิงที่ถือช้อนอยู่สั่น เธอมองไปที่เจียงชูหานและคิดว่ามันตลกอยู่หน่อยๆ

ก่อนที่เธอจะได้พูดอะไร เจียงชูหานกล่าวต่อ "ถอนการฟ้องหย่าเดี๋ยวนี้ ถ้าเรามีลูกกันเมื่อไหร่ ทุกสิ่งทุกอย่างในตระกูลเจียงจะเป็นมรดกภายใต้ชื่อของเขาทั้งหมด"

ปรากฎว่าเป็นเพราะเขารู้สึกแย่มากตั้งแต่เช้าหลังจากที่ได้รับข่าวว่าเธอยังไม่ถอนคำฟ้องการหย่าร้าง!?

แถมยังยกเงื่อนไขที่ดึงดูดขนาดนี้มาด้วย? เพื่อที่เธอจะได้ไม่ต้องไปกังวลเรื่องผู้หญิงอื่น?

ท้ายที่สุดแล้วพวกเขาก็ลงเอยเหมือนคู่แต่งงานในบ้านตระกูลผู้ดีมีอันจะกินที่ผูกพันกันกับเพียงแค่เรื่องเงิน ครั้งหนึ่งเหวินหนิงเคยมองว่ามันตลก

ทว่าเธอกับเจียงชูหานก็หนีมันไม่พ้น...​

เธอหยิบนมตรงหน้ามาจิบแล้วมองชายที่อยู่ตรงข้ามซึ่งตอนนี้มีใบหน้าเหลืองเล็กน้อย ไม่ว่าเขาจะหล่อเหลาขนาดไหนก็ตาม แอลอฮอล์ก็สามารถทำร้ายใบหน้านั้นได้

"ข้อตกลงประนีประนอมของคุณตลกดีนะ!"

ทั้งสองมองหน้ากันอย่างตึงตั้งแต่เช้า

เจียงชูหานมองไปยังแววตาเหยียดหยามของเหวินหนิง พูดด้วยน้ำเสียงไม่เพราะหู "เธอได้ดูหลักฐานทั้งหมดนั่นหรือยัง?"

แทนที่จะโต้ตอบคำพูดของเหวินหนิง เขากลับถามถึงเรื่องที่ลั่วซูสืบ