บทที่ 57

“กรรมก็เลยต้องมาตกอยู่ที่ต้าเอส ผมเห็นคลิปทั้งหมดแล้วคุณคิดว่าผมทำใจได้อย่างนั้นเหรอ” เขาบอกและยังคงเอาปืนจ่อไปที่คุณหญิงนวลอนงค์เช่นเดิม ดวงตาที่แสนจะหวาดกลัวนั้นยังคงมองไปที่ปลายกระบอกปืน พร้อมกับน้ำตาหลั่งริน 

 “สุดท้ายคุณก็ไม่ได้เขากลับมาอยู่ดี ใช่ไหม” จอมทัพถาม แต่ถึงกระนั้นคุณหญิงนวลอนงค์ก็ไม่มีคำจะเอ่ย เธอได้แต่ร้องไห้ 

“ผมถามว่าใช่ไหม!” เขาตะคอกจนผู้หญิงสะด 

“ใช่ สุดท้ายฉันก็ไม่ได้เขากลับคืนมา ยิ่งดึงยิ่งรั้งยิ่งอยากเป็นเจ้าของเขา ก็ยิ่งวิ่งหนี ผู้ชายเลว มันหมดรักฉันแล้ว” 

“ถ้าเขายังรักคุณอยู่ ก็คงจะไม่มีคนอื่น ไม่มีเบอร์ 2 เบอร์ 3 เบอร์ 4 คิดได้หรือยังคุณหญิง การที่ผัวไปมีเมียน้อย เราก็แค่จำเป็นต้องปล่อยคนเลวไป และทรัพย์สมบัติที่ผัวคุณหญิงทิ้งเอาไว้ให้ และคุณหญิงก็ได้อยู่กับลูกที่รักคุณหญิง ตายแทนคุณหญิงได้ในเวลานี้” ใช่คุณหญิงเพิ่งจะมาครุ่นคิดได้ตามที่จอมทัพบอกเอาไว้ไม่มีผิด

“สำนึกได้มันก็สายเกินไปแล้ว ฉันทำให้คนตาย”

“ใช่คุณหญิงทำให้คนตาย&rdq