Se connecterShare
พิเศษ : วันเกิดสุดครื้นเครง
Dernière mise à jour:
2024-11-27 12:58:08
Related chapter
รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจ พิเศษ : วางมวย
พิเศษ : วางมวย(ด็อจ)วันนี้ผมกับศิลาชวนกันมาค่ายมวยของพ่อ ไม่ได้มานานมากตั้งแต่มีริวจิน เพราะต้องคอยดูแลเลี้ยงดูไม่ค่อยได้มีเวลาว่างเหมือนแต่ก่อน แต่วันนี้เพราะพ่อขอให้พาริวจินมาหา บอกว่าคิดถึงไอ้ตัวแสบ“ตาหมอกฮะ” เมื่อศิลาจอดรถได้ริวจินก็รีบเปิดประตูลงจากรถทันที ไม่คิดจะรอใครเลย เสียงดังเรียกพ่อของผมที่ยืนรดน้ำต้นไม้อยู่ จนพ่อต้องหันมามองแล้วยิ้ม“ตัวแสบหลานตามาแล้ว”“สวัสดีฮะ”“คิดถึงตาไหม?”“คิดถึงจนต้องมาหาเลยฮะ”ผมลงจากรถก็ได้ยินเสียงตากับหลานคุยกัน พ่อของผมลูบหัวของริวจินด้วยความเอ็นดู ทุกครั้งที่ริวจินมาหาพ่อดูมีความสุขมากเลยครับ จากคนที่นิ่งขรึมวางท่า แต่เมื่อหลานมาหาพ่อจะเปลี่ยนไปเลย พ่อดูอบอุ่นมาก((สวัสดีครับพ่อ))ผมกับศิลาเดินเข้ามาใกล้ แล้วยกมือไหว้ทักทายพ่อพร้อมกัน ส่วนพ่อก็พยักหน้ารับแล้วยิ้มให้“เป็นไงกันบ้างสบายดีนะ” พ่อทักทายและหันไปยิ้มให้ศิลา“ดีครับพ่อ” ศิลาตอบ“แล้วนี่ยอนมินกับขนมปังไม่มาเหรอ” พ่อถามขึ้น มันเป็นปกติที่พวกผมจะต้องมาเจอกัน เว้นก็แต่จะติดธุระจริง ๆ แต่วันนี้นัดกันเรียบร้อยครับ เพราะจะดวลกันจากที่ห่างหายไปนาน วันนี้ผมอยากปะทะลองฝีมือ“มานะพ่อ แต่คงย
Dernière mise à jour : 2024-11-27รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจ พิเศษ : งงกันทั้งแถบ
รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจพิเศษ : งงกันทั้งแถบตอนนี้ทั้งสองคนต่างไม่มีใครยอมกัน สองคนทั้งดึงผม ดึงหูกันไปมา ผมและไอ้ศิลาพยายามห้ามแกะมือแยกก็ไม่ออก กระชากกันไปกระชากกันมาจนผมเริ่มกลุ้ม ผมก็ไม่กล้าออกแรงเยอะ กลัวผมน้องอันดาจะหลุดและเจ็บตัวเอาปั่ก!! อั่ก!! เต็ม ๆ กำปั้นอันดาโดนแก้มของผมเต็ม ๆ เลยครับทีนี้ โดนลูกหลงจนได้“ตีพ่อทำไม!! นี่แน่ ๆ” ริวจินตวาดเสียงดังกว่าเดิม เมื่อเห็นว่าน้องอันดาเธอพลาดกำปั้นกระแทกแก้มของผม“ไม่ได้ตั้งใจ นี่แน่ ๆ ๆ เพราะริว กำปั้นเลยโดนพี่ด็อจ”“พอแล้วเด็ก ๆ เดี๋ยวเจ็บมากกว่านี้” ศิลามันตะโกนห้าม คือก็ไม่มีใครคิดจะมาแยกช่วยพวกผมเลยหรือไงกันวะ“เด็ก ๆ หยุดก่อน ริวหยุดลูก พ่อไม่เจ็บ สองคนนั่นไม่คิดจะมาช่วยกันหรือไงวะ!!! ช่วยกูด้วยยอนมิน!!!” ผมหันหน้าไปพูดกับสองคนผัวเมียที่ตอนนี้นั่งสวีทหวาน ทานขนมกันเหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นอย่างนั้นแหละ“พอ!! เอาเลยคนละคู่ ยังไงก็อยู่บนเวทีละ” ศิลามันโยนนวมสองคู่ลงกลางระหว่างน้องอันดากับริวจิน ทั้งสองคนที่กำลังฉุดดึงกันไปมาถึงกับหยุดนิ่งเลยครับ สีหน้าของศิลาตอนนี้คือขรึมน่ากลัว“ไอ้ศิลา มึงยุทำไมเนี้ย” ผมว่าขึ้นพร้อมกับกอดร
Dernière mise à jour : 2024-11-27รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจ พิเศษ : งามไส้
พิเศษ : งามไส้หนึ่งสัปดาห์ต่อมากับการที่ริวจินกับอันดาดีกันสักที เป็นอะไรที่ดีมาก ๆ เลยครับ ตอนนี้ไม่ต้องคอยปวดหัวเวลาที่เจอกันแล้วครับ วันนี้ผมกับศิลาไปรับริวจินจากโรงเรียน กำลังนั่งทำการบ้านอย่างตั้งใจ ริวจินเป็นเด็กฉลาด การบ้านไม่เคยได้บอก แต่ผมกับศิลาก็คอยมองตลอดกับพัฒนาของริวจินที่เติบโตขึ้นทุกวัน...แต่วันนี้ลูกดูไม่สนใจเลยครับ เรียกร้องสักหน่อยพอเป็นสีสัน“ ริวจิน” ผมเรียกตอนนี้ริวจินกำลังระบายสีการบ้านอยู่“ฮะ” ก้มหน้าก้มตาอย่างตั้งใจเลยครับ ไม่ได้มองหน้าผมเลยนะ แต่ปากขยับตอบ มือก็เลือกสีไม้ที่ต้องการ“มึงจะถามอะไรลูก คิดให้ดีตั้งสตินะมึง” ศิลาที่นั่งเล่นโทรศัพท์มือถือฝั่งตรงข้ามพูดแทรกขึ้นมา“เออน่า...มึงรอฟังคำตอบนะ”“เมื่อไหร่พ่อจะถาม ริวรอตอบนานแล้วนะ”ผมหันไปพูดกับศิลายิ้ม ๆ แต่ก็มีเสียงของริวจินแทรกขึ้น ดูทำหน้าเข้าสิ มีอาการไม่พอใจด้วย เป็นไงล่ะลูกไอ้ศิลาของแท้ไม่มีปลอมเลยสักนิดเดียว“เป็นไงล่ะ มีโวยวายด้วย รีบ ๆ ถามก่อนที่ท่านริวจินจะกริ้ว”“ริวจินว่าระหว่างพ่อกับป๊า ใครหล่อกว่ากัน”“คำถามโคตรปัญญาอ่อน”ผมถามไม่ดีตรงไหน ทำไมศิลามันต้องกลอกตามองบนผมแบบนั้นด้วย แค่ถามควา
Dernière mise à jour : 2024-11-27รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจ พิเศษ : ครอบครัวที่ไม่มีแม่
พิเศษ : ครอบครัวที่ไม่มีแม่(ศิลา)เจ็ดปีแล้วกับการที่ริวจินโตขึ้นทุกวัน ผมและด็อจก็พยายามช่วยกันเลี้ยงริวจินไม่ให้ขาดความรัก พยายามเป็นพ่อที่ดีของลูก พยายามเป็นตัวอย่างที่คู่ควรแก่ลูกชายเพียงคนเดียว ด็อจมันรักและเอ็นดูริวจินมาก เลี้ยงดูปูเสื่อกันอย่างกับไข่ในหิน และริวจินดูจะรักด็อจมากกว่าผม ที่เป็นพ่อแท้ ๆ ของมันเสียอีก ทุกอย่างที่ทำก็เพื่อลูกชายคนเดียวทั้งนั้น ผมทุ่มเทหยาดเหงื่อเพื่อคนที่ผมรักทุกคน โดยเฉพาะริวจิน เขาน่าสงสาร เกิดมาไม่ได้เห็นหน้าแม่เพราะการกระทำของริกะแท้ ๆ แต่มันก็เป็นผมที่เป็นตัวก่อเรื่องราว ริวจินต้องถูกเพื่อนล้ออยู่บ่อยครั้ง บางครั้งผมก็แอบเห็นริวจินร้องไห้คนเดียวในสวน เห็นแบบนั้นผมโคตรสงสารลูกเลย แต่ก็พยายามพูดในลูกเข้าใจ ริวจินมีเรื่องต่อยตีถูกเรียกผู้ปกครองก็หลายหน จนผมกับด็อจไปโรงเรียนอยู่บ่อย ๆ แต่ผมเข้าใจริวจิน เพราะหากเป็นผมก็คงจะควบคุมอารมณ์ไม่อยู่เหมือนกัน กับการที่เพื่อนเอาปมด้อยมาล้อเล่นสนุกปาก ผมรู้ว่าริวจินต้องเจ็บปวดและฝังใจแค่ไหน ผมเลยพยายามให้ความรักและดูแลเท่าที่ผมจะทำได้“วันหยุดนี้อยากออกไปเปิดหูเปิดตา เราไปเที่ยวกันดีไหม?” ด็อจเสนอความเห็น
Dernière mise à jour : 2024-11-27รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจ (เก็บ)รักซ่อน(เร้น)(เงินล้าน&ผักกาด)-1
(เก็บ)รักซ่อน(เร้น)(เงินล้าน ผักกาด)ตอนที่ 1ฉันนั่งเหม่อมองออกไปอย่างไร้จุดหมาย มองและคิดมากมายกับสิ่งที่ฉันกำลังรู้สึกและพบเจอ ฉันมีพี่ชาย(ไม่แท้) คนหนึ่ง เขาดูไม่ค่อยชอบฉันเท่าไหร่ แต่เพราะแม่กับพ่อที่เก็บฉันมาเลี้ยงเอ็นดู นั่นถือเป็นบุญของฉันมาก ถึงไม่ใช่ลูกแท้ ๆ ของท่าน แต่ยังได้รับความรักจากพวกท่านไม่ต่างไปจากลูกแท้ ๆ แต่ตอนนี้พวกท่านไม่อยู่เพราะต้องบินไปดูแลงานที่ต่างประเทศฉันจึงได้อยู่กับพี่เงินล้าน ก่อนพวกท่านจะไปกำชับและสั่งพี่เงินล้านไว้ ว่าให้ดูแลฉันเป็นอย่างดี เขารับปากพ่อกับแม่ แต่ว่าการกระทำไม่ได้เป็นอย่างที่รับปากไว้สักนิด เขาปล่อยให้ฉันโดดเดี่ยว ทิ้งขว้างฉันไว้ในห้องสี่เหลี่ยมในสนามแข่งรถเท่านั้น ฉันเหมือนคนไร้สิทธิ์ต่อรอง ทำได้แค่นั่งมองเขามีความสุขกับเหล่าพริตตี้และผู้หญิงมากมาย ฉันคงทำได้แค่นี้จริง ๆและฉันก็รู้สึกไม่ดีทุกครั้งที่ได้มองพี่เงินล้านคลอเคลียกับผู้หญิงพวกนั้น ฉันไม่ได้ใสซื่อจนเกินไปที่จะไม่รับรู้ว่าตัวเองแอบรักพี่ชาย แต่ต้องเก็บความรักของฉันซ่อนเอาไว้ และแอบเจ็บแต่เพียงผู้เดียว เจ็บปวดกับการที่เห็นเขาจูบ และหอมแก้มผู้หญิงที่เขาเข้าใกล้ แต่ฉันทำอะไรไ
Dernière mise à jour : 2024-11-27รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจ (เก็บ)รักซ่อน(เร้น)(เงินล้าน&ผักกาด)-2
(เก็บ)รักซ่อน(เร้น)(เงินล้าน & ผักกาด)ตอนที่ 2“พี่ผักจะทำอะไรให้แชตกินคะวันนี้” แชตถามในขณะที่ฉันกำลังเปิดตู้เย็นในครัวของสนามแข่งรถ มองหาวัตถุดิบจะทำ ก็คงไม่พ้นผัดผัก เพราะมีผักเต็มตู้เย็นเลย อีกอย่างคงทำแกงจืดเต้าหู้ไข่ได้“มีผักกับเต้าหู้และไข่ไก่ งั้นเดี๋ยวเจียวไข่กับแกงจืดแล้วกันเนอะ”((โอเค!!)) ประสานเสียงซะแสบแก้วหูเลย ทั้งสามคนดูเหมือนเด็กน้อย ตอบพร้อมกันเหมือนตอบเวลาครูถาม นี่แหละความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ ของฉัน เพราะตอนกลับเข้าบ้าน ฉันคงไม่ได้ยิ้มและหัวเราะบ่อย ๆ แบบนี้“มาริวช่วยล้างผัก” ริวจินเสนอตัวเอง“จ๊ะ”“ให้ดอลลี่ช่วยอะไรดีคะ?” ดอลลี่พูดขึ้น“ช่วยอยู่เฉย ๆ น่าจะดีกว่า” ดักคอกันเก่งเหลือเกิน เป็นริวจินค่ะที่ยืนหันหลังล้างผักอยู่พูดแทรกขึ้น“นี่ริว!”“ช่วยหั่นผักก็ได้จ๊ะ ริวจินล้างเสร็จก็มาให้ดอลลี่หั่นนะ” ฉันต้องรีบให้คำตอบก่อนค่ะ ไม่งั้นดอลลี่อาละวาดแน่นอน“งั้นเดี๋ยวแชตตั้งหม้อให้นะคะพี่ผัก” แชตยิ้มให้แล้วเดินไปจัดการตั้งหม้อเพื่อทำแกงจืด กับข้าววันนี้คงอร่อยน่าดู ได้ทำทุกคนและต้องกินทุกคน รสชาติไม่รู้ค่ะต้องรอลุ้นเอาจากนั้นทุกคนก็ทำหน้าที่ของตัวเอง ริวจินก็ล้างผักไป
Dernière mise à jour : 2024-11-27รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจ (เก็บ)รักซ่อน(เร้น)(เงินล้าน&ผักกาด)-3
(เก็บ)รักซ่อน(เร้น)(เงินล้าน&ผักกาด)ตอนที่ 3“มึงไปทำอีท่าไหน ให้น้ำร้อนลวกแบบนี้ ทำไมมึงโง่นักห๊ะ แล้วดูดิ มึงแหกตาดูแขนขาแดงขนาดนี้ มึงนี่นะกูไม่รู้จะพูดยังไงกับมึงดี เอ๋อได้ตลอดเวลา ซุ่มซ่ามอีกต่างหาก” พอขึ้นรถได้เขาก็ว่าฉันเลยค่ะ ทำไมล่ะการที่ฉันไม่ได้ตั้งใจ มันทำให้ด่าฉันได้สารพัดเลยหรือไง“ผักไม่ได้ตั้งใจ” ฉันก้มหน้าตอบเขา“มึงมันซุ่มซ่ามไง แล้วกูก็ต้องเสียเวลาพามึงมาหาหมอ เห็นไหมเนี้ย” เขาพูดเหมือนฉันสร้างปัญหาให้ ทั้งที่ไม่ได้ขอร้องให้เขาพามาสักนิด มีแต่เขาที่ลากฉันออกมาเองไม่ใช่หรือไง ด่าฉันขนาดนี้ เริ่มจะกลั้นน้ำตาไม่ไหวแล้วนะ“ผักแค่รีบ เลยไม่ทันระวัง”“มึงโง่ไง เสียเวลากูจริง ๆ แทนที่จะได้อยู่สนามแบบสบายใจ มีเรื่องให้กูได้ไม่เว้นแต่ละวัน”ย้ำจังกับคำว่าโง่ ความไม่ตั้งใจของฉันกลายเป็นคนโง่สำหรับเขา ไม่ไหวแล้วฉันกลั้นน้ำตาไม่ไหวจริง ๆ ฉันมันอ่อนแอ แค่คำด่าฉันยังทนไม่ได้ แต่ฉันฟังบ่อยเกินไป จะให้ฉันรับไหวแค่ไหน แค่ไหนที่ฉันต้องทนให้เขาด่ามากมาย ฉันเห็นแก่แม่และพ่อที่มีพระคุณ คอยเกื้อหนุนและเลี้ยงฉันมา ฉันจึงท่องไว้ว่าอดทนและอดทน เพราะไม่อยากให้ท่านเศร้า เราสองคนอยู่ต่อหน้าท
Dernière mise à jour : 2024-11-27รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจ (เก็บ)รักซ่อน(เร้น)(เงินล้าน&ผักกาด)-4
(เก็บ)รักซ่อน(เร้น)(เงินล้าน&ผักกาด)ตอนที่ 4ฉันเข้านอนหลังจากที่จัดการทานข้าว ทานยาจนครบเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้รู้สึกอึดอัดหายใจไม่ออก ฉันกำลังโดนผีอำ สิ่งที่คิดได้ตอนนี้ฉันต้องสวดมนต์ เปลือกตาก็ลืมไม่ขึ้น ฉันพยายามตั้งสติที่มี แล้วสวดมนต์ในใจ ท่องไปเลยนะโมตัสสะ ท่องวนอยู่แบบนั้น แต่ทำไมผีที่อำมันยังไม่หายไปตอนนี้ฉันเริ่มหายใจไม่ออก ปากที่พยายามจะอ้าพูด ก็ขยับไม่ได้ เหมือนกับว่าอีผีนั่นมันปิดปากฉันไว้ นั่นไงมีความชื้นตามริมฝีปากของฉัน มันเปียกชุ่มฉันรู้สึกได้“อื้อออออ” ฉันพยายามส่งเสียงร้องออกมา เท่าที่รวบรวมกำลังได้ พยายามที่จะออกแรงดิ้น แต่ดิ้นเท่าไหร่ก็ไม่ขยับเลยสักนิด แต่เดี๋ยวนะ!! ฉันรู้สึกว่านาผืนน้อยของฉันกำลังถูกจับ ไอ้ผีลามก!“กรี๊ดดดดดดดดดด” ฉันร้องออกมาสุดเสียง แล้วออกแรงผลักไอ้ผีออก แต่มันหน้ามึนไม่ออก แถมยังเอามือมาปิดปากของฉันไว้อีก “อื้ออออ”“ชู่ เบา ๆ สิหนู เฮียแสบแก้วหูหมดแล้วน้า ขอเฮียเอาอีกรอบนะจ๊ะ” รู้แล้วฉันรู้แล้ว ไม่ใช่ผีอำ แต่มันคือคนที่ทำให้ฉันเจ็บ เจ็บทั้งกายและใจในเวลาเดียวกัน“ออกไปนะ” ฉันเปล่งเสียงพูดทั้งที่เขายังปิดปากฉันไว้ กลิ่นเหล้าคละคลุ้งไปหมด แถมย
Dernière mise à jour : 2024-11-27
Latest chapter
รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจ สามรักสามหัวใจ (ริวจิน) -16
สามรักสามหัวใจตอนที่ 16(ริวจิน)“ทำไมเงินในบัญชีหายไป 20,000” อีเมียคนที่หนึ่งของผมถาม ชำเลืองมองหางตา “เอาไปทำบุญเลี้ยงเด็กที่บ้านเด็กกำพร้า” ผมก้มหน้าตอบแบบขอทีไปที กดจิ้มเกมเล่นแบบไม่สบตา“แล้วทำไมไม่บอกแต่ทีแรก” อีเมียคนที่สองก็แทรกต่อ ตอนนี้เหมือนผมกำลังอยู่ท่ามกลางขุมนรกยังไงไม่รู้ สายตาเมียทั้งคู่จ้องมาที่ผมเป็นตาเดียวเลยครับ“บอกก็กลัวอะดิ” ผมตอบแบบหน้าด้าน ๆ ทั้งที่ก็แอบหวั่น ๆ อยู่ข้างใน คือเกรงใจเมียนะครับไม่ได้กลัวเลยสักนิด“เอาเงินไปเลี้ยงเด็กหมดแล้วตัวเองจะกินอะไร” เมียคนที่สองถามอีกครั้ง คนนี้ไม่อ่อนหวานกับผมสักนิด “เดือนนี้จะกินอะไร แชตไม่ให้ยืมนะบอกก่อนเลย” เมียคนที่หนึ่งของผมพูดขึ้นอีกครั้ง คนนี้พูดเสียงหวานหน่อย เธอเป็นคนเรียบร้อยน่ารักครับ“ก็กินเด็กสิ ไม่เห็นจะยุ่งยากอะไรเลย”((ไอ้ริว!!))ให้คำตอบเมียทั้งสองจบ จากนั้นก็วิ่งสิครับ จะอยู่ทำไมให้โดนทุบ...เพราะเด็กที่ผมหมายถึงพวกเธอสองคนเข้าใจดีวันนี้ผมไม่ได้ไปไหน เพราะเป็นวันหยุดประจำสัปดาห์ ก็เลยนั่งกระดกเบียร์เย็น ๆ ให้เพลิดเพลินใจอยู่ในห้อง“ทำไมต้องกินมันทุกเย็นด้วยริว ไอ้เบียร์เนี้ยมันมีดีอะไร มันเปลืองรู้
รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจ สามรักสามหัวใจ (ริวจิน) -15
สามรักสามหัวใจตอนที่ 15"ป๊าอยากมีเมียน้อย" ผมพูดขึ้น ตอนนี้นั่งเล่นและคุยกันอยู่ห้องกระจกที่ป๊าทำไว้สำหรับดูหนัง ร้องเพลงคาราโอเกะหรือสังสรรค์"เดี๋ยวก็ได้โดนสองเมียมึงทุบหรอก" แล้วป๊าก็ทำสีหน้าเหมือนหนักอกหนักใจ แล้วผมพูดผิดตรงไหน แค่บอกอยากมีเมียน้อยเองนะ"ทุบทำไมริวแค่อยากมีเมียน้อย" แล้วผมก็ถามย้ำ"แค่คิดป๊าก็เห็นอนาคตมึงละริว" แล้วป๊าก็ตอบผมพร้อมกับจ้องหน้า"ริวผิดอะไร แค่บอกว่าอยากมีเมียน้อย" จากนั้นผมก็เริ่มถกเถียง ตอนนี้สีหน้าของป๊าคือแบบว่ากำลังด่าผมอยู่แน่ ๆ จะด่าทำไมผมว่าก็ไม่ได้พูดอะไรผิดสักหน่อย"ยัง ยังไม่รู้สึกอีก ริอาจจะมีเมียน้อย แค่เมียสองคนตอนนี้เลี้ยงให้รอดก่อนไหมไอ้ลูกชาย" ป๊าก็เริ่มจะบานปลายไปกันใหญ่ แถมยังตบหัวผมแทบทิ่มกับโต๊ะอีก"ตบริวทำไมป๊า ก็ถึงบอกไงว่าอยากมีเมียน้อยเนี้ย ทำไมป๊าไม่เข้าใจริวเลย...แค่นี้ก็ไม่รู้เรื่อง ไปหาแชตกับดอลลี่ดีกว่า" พอแล้วครับพูดยังไงก็ไม่เข้าใจผมเลย เดินขึ้นบ้านไปหาแชตกับดอลลี่สบายหูกว่าเยอะ ดีไม่ดีได้ออกกำลังกายเพิ่มความแข็งแรงให้ตัวเองอีกต่างหาก"ไอ้ริวมันด่ากูโง่ทางอ้อมปะวะด็อจ" เสียงของป๊าดังตามหลัง"ไม่รู้สินะ😁" อันนี้เสียงพ
รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจ สามรักสามหัวใจ (ริวจิน) -14
สามรักสามหัวใจตอนที่ 14“ลูกแบบริวนี่แหละ โคตรสีสันของชีวิต...เราขึ้นห้องกันดีกว่า ปล่อยป๊าไว้นี่แหละ” แล้วผมก็จับมือเมียทั้งสองขึ้นห้องกัน ส่วนป๊านั้นก็อีกเดี๋ยวคงขึ้นห้องไปหาพ่อละมั้งสองเดือนผ่านไป"มานี่สิทั้งสามคน" ป๊าเรียกเมื่อเห็นพวกผมเดินมาจากสวนหลังบ้าน พาสาว ๆ ไปเดินเล่นจะได้คุ้นเคยเวลามาอยู่ที่นี่ มองไปเห็นสีหน้าของพ่อที่ดูกังวล แม้กระทั่งป๊าก็ไม่ต่างกัน ผมเดาออกว่าพวกท่านคิดเรื่องอะไรอยู่ ก็คงไม่พ้นเรื่องของผมกับเมียทั้งสอง ที่ได้มาครองคู่ใช้ชีวิตกันแบบบังเอิญสามคนผัวเมีย แม้ว่ามันจะผ่านมาร่วมสองเดือนแล้ว แต่ทุกอย่างก็ไม่ได้คลี่คลาย ทางบ้านของแชตกับดอลลี่ยังไม่รู้เรื่องราวของลูก มีเพียงป๊ากับพ่อเท่านั้นที่รับรู้ และตอนนี้เหมือนพวกผม จะต้องถูกเคลียร์เรื่องราวแล้วล่ะ จากท่าทางของป๊าที่เป็นตอนนี้มันบ่งบอก"มีอะไรเหรอคะป๊า" เป็นดอลลี่ที่ถามขึ้น สรรพนามเปลี่ยนไป เมื่อป๊ากับพ่อบอกให้เรียกตามผม เพราะยังไงก็ตัดสินใจอยู่ด้วยกันแล้ว"จะอยู่กันแบบนี้จริงเหรอ?" พ่อถามแทนครับ"อยู่ไม่ได้เหรอ?" ผมย้อนถามคืน ก็อยู่กันมาตั้งหลายเดือนแล้ว พ่อก็นะไม่น่าถาม"ไอ้ได้มันก็ได้ แต่แบบนี้มันมีใคร
รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจ สามรักสามหัวใจ (ริวจิน) -13
สามรักสามหัวใจตอนที่ 13“ต้องมีฉันด้วย!”“เฮ้อ”ผมถึงกับถอนหายใจเลยครับ เมื่อดอลลี่เธอตะเบ็งเสียงแข็งข่มใส่ ยังไงก็ต้องไปแพ็คคู่ให้ได้ใช่ไหม?“เออ รับผิดชอบทั้งสองคนนั่นแหละ” ผมตบปากรับคำเสร็จ ก็เดินเข้าห้องน้ำเลยครับ แล้วจะบอกกับพ่อยังไงล่ะทีนี้ ลูกชายสุดหล่อแบบผม มีเมียทั้งทีได้มาแพ็คคู่ซะงั้น โคตรล้ำเลยครับเมื่อพวกเราเคลียร์อะไรกันลงตัว จากที่เหมือนจะยากแต่ก็ดันง่ายดาย แรก ๆ ผมโคตรจะวุ่นวายมาก ไม่กล้าที่จะบอกป๊ากับพ่อเรื่องที่ผมก่อขึ้น จนตอนนี้ทุกอย่างมันดีขึ้น ผมกับแชตและดอลลี่เหมือนเราสามคนจะเข้ากันได้ดี แชตก็ไปทำงานกับผมอยู่แล้ว ส่วนดอลลี่แน่นอนว่าเธอเป็นลูกค้าของบริษัท ไม่ได้ยากเลยกับการที่จะทำงานหรือว่าติดต่อกันตอนนี้ผมกับพวกเธอเราตกลงคบกันเป็นที่เรียบร้อย อยู่ด้วยกันมาเกือบเดือนแล้ว และวันนี้ผมคิดว่าคงต้องบอกให้ป๊ากับพ่อได้รับรู้ ไม่อยากจะอยู่แบบหลบซ่อนแล้วล่ะ เพราะยังไงสักวันป๊ากับพ่อก็ต้องรู้อยู่ดี วันนี้ตอนเย็นเลยตั้งใจว่าจะพาไปแนะนำกับที่บ้าน ซึ่งผมก็ได้คุยกับพวกเธอไว้เรียบร้อยแล้ว ตอนนี้นัดกันออกไปทำสวยอยู่ บางทีผมก็แอบคิดว่าพวกเธอจะไปแอบกินกันเองลับหลังผมไหม ซึ่งผมยอ
รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจ สามรักสามหัวใจ (ริวจิน) -12
สามรักสามหัวใจตอนที่ 12“โอ๊ย!! โยนมาได้ หมาตัวไหนวะ” เสียงคนเมาทำเอาผมรีบดีดตัวลุกจากแชต แล้วยื่นมือให้เธอจับลุก“ดอลลี่เป็นไงบ้าง” แชตรีบวิ่งเข้าไปประคองดอลลี่ให้ลุกยืน ผมว่าแชตคงเอาดอลลี่ไม่ไหวหรอก เมาเละเทะซะขนาดนั้น งานนี้ต้องพระเอกมาแล้วล่ะ“มา ริวช่วยเพราะแชตคงพาดอลลี่กลับไม่ไหว ไปริวจะไปส่ง” ผมพูดอาสา“ดี!! ไปดวลกันที่ห้องเลยจะได้จบ ๆ ตัดสินกันไปเลย” คนเมาก็ยังพูดต่อ ชี้มั่วซั่วไปหมดหลงทิศทาง จนผมกับแชตต้องถอนหายใจแรงอย่างระอา“ขอบใจนะริว”“ได้เสมอแหละ ริวทำเพราะแชตหรอกนะ ไม่ใช่ทำเพราะใคร”“ปากหวานเชียวนะ”“เมื่อกี้ก็ลองแล้ว น่าจะรู้รสชาติดี”“ไม่คุยกับริวแล้ว...รถแชตอยู่ทางนั้น”แชตดูเขินอาย เพราะจากการอมยิ้มผมว่าใช่ เธอหลบสายตาที่ผมจ้องมอง ก่อนจะบ่ายเบี่ยงเฉไฉไปเรื่องอื่นจากนั้นผมก็อาสาขับรถพาพวกเธอมาส่งที่พัก มันเป็นคอนโดที่อยู่ไม่ไกลมากนักจากร้านที่ผมนัดกับเพื่อน ประคองพาดอลลี่ขึ้นมายังชั้นที่พวกเธออยู่ เพราะถ้าให้แชตแบกมาคนเดียวมีหวังไม่รอด ผมสงสารแชตที่ต้องมาเจอตัวภาระแบบนี้จริง ๆ เลยครับ“ขอบใจนะริว ขอโทษด้วยนะที่ทำให้เสียเวลา” แชตเธอพูดขึ้น เมื่อผมแบกดอลลี่มาส่งที่ห้
รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจ สามรักสามหัวใจ (ริวจิน) -11
สามรักสามหัวใจตอนที่ 11“รู้จักกันเหรอ?” ป๊าถามขึ้นเมื่อเดินไปนั่งเก้าอี้ประจำตำแหน่ง ที่แย่งผมอะ เพราะปกติผมจะนั่งทุกวัน แต่วันนี้เว้นให้ชั่วโมงหนึ่งละกัน“รู้จักสิป๊า รู้จักดีเลยล่ะ ใช่ไหมครับแชต” ผมลากเก้าอี้มานั่งข้างแชต แล้วตอบป๊าไป สายตาจ้องมองแค่แชตเท่านั้น ส่วนป๊าผมไม่ได้สนใจมาก ไม่ได้พิศวาสเท่าผู้หญิงตรงหน้าเลยแม้แต่นิดเดียว“ให้มันน้อย ๆ หน่อยริว นี่ที่ทำงาน”“แล้วไง”ป๊าพูดขึ้นซึ่งผมก็ไม่รู้หรอก ป๊าจะมีสีหน้ายังไง เพราะตอนนี้ผมอยากมองแค่แชตคนเดียว“หน้าป๊าอยู่นี่ริว สนใจก็ที่เป็นพ่อบังเกิดเกล้ามึงสักแป๊บได้ไหม?” น้ำเสียงเริ่มจะกริ้วแล้ว ฉะนั้นผมควรจะทำตาม“ก็ได้ อย่าคุยนานนะริวอยากทำงานละ” มันก็แค่ข้ออ้างอะนะ ที่จริงอยากจะจีบสาวให้ติดมากกว่า อุตส่าห์ฟ้าเข้าข้างขนาดนี้ ต้องรีบทำคะแนน เพราะเดี๋ยวยัยดอลลี่ปากจัดจะแซงซะก่อน“แนะนำตัว” ป๊าสั่งเสียงเข้ม จากนั้นแชตก็เริ่มแนะนำตัวไปเรื่อย ๆ ส่วนผมก็นั่งมองเธอ ปากกระจับเล็ก ๆ ที่ขยับเวลาพูดมันดูน่าหลงใหล ยิ่งมองก็ยิ่งไม่อยากละสายตาไปไหน แชตดูน่ารักอ่อนหวาน ทั้งท่าทาง แววตา ทุกอย่างที่อยู่บนตัวเธอ มันทำให้ผมไม่อาจจะละสายตามองได้เลย
รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจ สามรักสามหัวใจ (ริวจิน) -10
สามรักสามหัวใจตอนที่ 10วันนี้ผมตื่นแต่เช้าโดยที่ไม่ต้องให้พ่อปลุก อาบน้ำแต่งตัวอย่างรู้หน้าที่ บางทีการที่ได้เริ่มชอบใคร มันก็ทำให้เราเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ไม่ยาก เพราะว่าอยากจะทำให้คนที่เราชอบปลื้มใจก๊อก ก๊อก ก๊อก(ริวตื่นยัง)“เสร็จแล้วพ่อ” ผมยืนหน้ากระจกแล้วใส่สูท แล้วตะโกนตอบพ่อออกไป“พ่อฝันแน่เลยว่ะริว นี่ริวจริงปะ? หรือว่าตัวห่าอะไรสิงลูกพ่อกันแน่” ดูสิคำพูดคำจาร้ายกาจจริง ๆ แค่ผมตื่นเช้าและตื่นเอง มันน่าแปลกใจตรงไหนกัน“เยอะแล้วพ่อ ริวก็โตพอแล้วไหม ตื่นเองก็ได้เถอะ” แก้ตัวหน้าหล่อ ๆ ก็เท่าที่เหมือนจะรู้ตัว ก็มีแต่พ่อที่ปลุกตลอด ฮ่าฮ่าฮ่า“เหรอริว ตื่นเองก็ได้งั้นเหรอ” เสียงแบบไม่เชื่อสักนิด ดูทำหน้าทำตาเข้า บางทีพ่อก็กวนเหมือนกันนะ“เออพ่อ ริวว่าริวกำลังมีความรัก” ผมคิดได้เลยพูดออกไป เพราะไม่เคยปิดบังสิ่งที่ผมเป็นกับป๊าและพ่อสักครั้ง ทุกอย่างผมจะเล่าและขอคำปรึกษาจากพ่อ เพราะบางอย่างผมก็คิดเองไม่ได้ มันคิดไม่ออก“หืม? ริวมีความรักเหรอ” พ่อมองหน้าผม แล้วทำสีหน้าเหมือนไม่ค่อยเชื่อสักเท่าไหร่ ก็แหงแหละผมบอกตลอดว่าเกลียดผู้หญิง ก็ยากที่พ่อจะเชื่อจริงไหม?“จริงนะพ่อ ริวรู้สึกว่าริวช
รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจ สามรักสามหัวใจ (ริวจิน) -9
สามรักสามหัวใจตอนที่ 9“ป๊า”“อะไร?”ผมกับป๊านั่งทานมื้อเที่ยงกันที่ร้านไม่ไกลจากที่ทำงาน เพราะเผื่อเวลาเดินทางรถจะไม่ติดมาก ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ภาพเมื่อเช้ามันหวนเข้ามาในความคิด ภาพที่มันยังติดตาของผมอยู่ ใบหน้าของแม่ผู้ให้กำเนิดที่ผมได้เห็นชัดเจน เธอแตกต่างจากคนในรูปที่ผมเห็นอยู่บ่อยครั้งเมื่อตอนเด็ก นึกอยากรู้อะไรเกี่ยวกับเธอ เพราะสีหน้าและแววตาที่เธอมองก่อนจะเดินจากไป มันเหมือนมีอะไรที่เธอเก็บซ่อนเอาไว้ เหมือนเธอกำลังทุกข์ใจ มีเรื่องให้กังวล อะไรประมาณนั้น แววตาเธอมันดูเศร้าหมอง“ป๊าไม่เคยรู้ข่าวของคุณริกะบ้างเลยเหรอ ตลอดเวลาที่ผ่านมา” ผมเงยก้มหน้าถาม ไม่กล้าที่จะมองหน้าป๊า กลัวว่าสายตาที่ได้จ้องป๊าจะฉายแววอ่อนแอให้เห็น“ถามทำไม?” ป๊าทำหน้าเหมือนกังวล แล้วถามผมทันที“ริวก็แค่อยากรู้”“ถ้ารู้แล้วมันทำให้ริวเจ็บปวด ป๊าไม่โอเค”ผมบอกป๊าแต่ว่าเหมือนป๊าจะไม่ค่อยอยากพูดเท่าไหร่ รู้ดีว่าป๊าคงไม่อยากให้ผมเศร้า แค่ตอนนี้มันอยากรู้บ้าง ไม่ได้คิดอะไรมากหรอกครับ แล้วก็ไม่เสียใจด้วย“ริวโอเค แค่อยากรู้เฉย ๆ”“ป๊าก็ไม่รู้มากหรอก รู้แค่ว่าเธอติดคุกตอนพ่อกับยอนมินมันสุมหัวกันแจ้งจับ ที่ตอนนั้นเธอ
รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจ สามรักสามหัวใจ (ริวจิน) -8
สามรักสามหัวใจตอนที่ 8“งั้นสรุปตามนี้นะคะคุณศิลา ส่วนเรื่องสัญญาซื้อขายคุณร่างมาได้เลยค่ะ”“ครับ ขอบคุณมากนะครับที่ยังวางใจในสินค้าของทางเรา”ผมได้ยินเสียงป๊ากับคุณวาสนา คุยกันเหมือนทุกอย่างเสร็จสิ้นดีแล้ว จึงละสายตาที่จ้องกับดอลลี่ไปมองทางผู้ใหญ่ทั้งสองคน ป๊าลุกยืนจับมือกับคุณวาสนา ผมก็เลยลุกตามและยิ้มให้คุณวาสนาเช่นกันตามมารยาท“งั้นขอตัวกลับก่อนนะคะ”“เดี๋ยวผมเดินไปส่ง”“ขอบคุณค่ะ”จากนั้นผมกับป๊าก็เดินลงไปส่งผู้หญิงทั้งสองคน ป๊ากับคุณวาสนาเดินคุยกัน ส่วนผมกับดอลลี่จ้องจะกัดกัน“หน้าอย่างนายเนี้ยนะลูกเจ้าของโรงงานใหญ่ขนาดนี้” ดอลลี่เธอเอนตัวเข้าหาแล้วกัดฟันพูดใส่ผม หน้าอย่างผมนี่แหละ มันไม่เหมาะจะเป็นลูกเจ้าของโรงงานใหญ่แบบนี้เหรอไง“แล้วหน้าอย่างเธอเนี้ยเหรอเป็นลูกคุณวาสนา เจ้าของบริษัทส่งออก ท่าทางนอกคอกฉิบหาย” ได้ทีก็ต้องเอาคืนสิ จะให้เธอว่าผมฝ่ายเดียวได้ไง เก่งกับผู้หญิงมีใครให้มากกว่าผมไหม?“ไอ้โหยก!”“ยัยกะหรี่”“อยากตายจริง ๆ ใช่ไหม?”“เธอสิอยากตายจริง ๆ ใช่ไหม?”“ดอลลี่ไปกลับบ้านกัน...ฉันขอตัวก่อนนะคะคุณศิลา” เสียงของคุณวาสนาทำให้ผมกับดอลลี่รีบปรับท่าทาง และสีหน้าให้เป็นป
