บทที่ 374

ใบหน้าของเซ่าสวินตึงเครียดถึงขีดสุด เขาคิดว่าตัวเองได้ยินผิดไปแล้ว จึงมองอีกฝ่ายอย่างเย็นชา “ไม่มีทาง!”

ซางจื้อเหนียนคิดจะมาเป็นพี่ชายของเขาได้ยังไงกัน หน้าหนาเกินไปแล้ว “นายชอบเป็นพี่ชายให้คนอื่นขนาดนี้ นายไม่มีน้องชายหรือน้องสาวของตัวเองบ้างล่ะ?”

เซ่าเยว่ชะงักไปเล็กน้อย

ซางจื้อเหนียนเหลือบมองเธออย่างไม่ตั้งใจ ก่อนจะละสายตากลับมามองเซ่าสวิน แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “ฉันมี”

“อย่างนี้นี่เอง! มิน่าล่ะถึงได้มีนิสัยชอบเป็นพี่ชายให้คนอื่น”

แต่ซางจื้อเหนียนกลับพูดว่า “นายคิดมากไปแล้ว พวกเขาไม่เคยเรียกฉันว่าพี่ชายเลย”

เซ่าสวินไม่รู้เรื่องนี้ “นายหมายความว่าไง?”

น้ำเสียงของซางจื้อเหนียนเย็นชาและไม่ใส่ใจ “ความสัมพันธ์ไม่ดีมาตั้งแต่เด็ก” เซ่าสวินเกลียดเจียงเฉินหานมากอยู่แล้ว เขาจึงไม่อยากสร้างปัญหาให้ตัวเองเพิ่มขึ้น และไม่ได้ตั้งใจจะบอกเซ่าสวินเรื่องนี้ อย่างน้อยก็ไม่ใช่ตอนนี้

เซ่าสวิน “งั้นก็แสดงว่านายเป็นพี่ชายที่ไม่ได้เรื่อง!”

ซางจื้อเหนียนหยุดไปสองวินาที “อาจจะ”

เซ่าเยว่ไม่ได้ยินอารมณ์ใด ๆ จากน้ำเสียงของเขา แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเอ่ยถึงเจียงเฉินหานและเจียงอวี่เสียน

เซ่าเยว่รู