แชร์

ตอนที่151

ผู้เขียน: monsita
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-08-21 08:29:56

ปรินลุกมานั่งข้างๆแคทที่ยังนอนหลับตาอยู่

พอแคทรู้ว่าเขาลุกนั่งแล้วเธอจึงลุกขึ้นนั่งเหมือนกันแต่ไม่มองเขา

“ไปกินข้าวกันดีกว่านะ”ปรินบอกหลังจากที่นิ่งไป

“พี่ปรินหิวข้าวแล้วเหรอคะ”แคทหันไปมอง หน้าเธอหายแดงแล้ว

“พี่ยังไม่หิวข้าวหรอก หิวอย่างอื่นมากกว่าแต่ยังกินไม่ได้”ปรินยิ้ม

“งั้นก็ไปกินข้าวกันค่ะ”แคทลุกขึ้นยืน เธอรู้ว่าเขาหมายถึงอะไร

ปรินลุกขึ้นจับมือแคทแล้วเดินไปที่ประตู เขาเดินไปเคาะห้องของชยากับเอก แล้วก็พากันลงไปกินข้าวที่ห้องอาหารของโรงแรม

หลังจากที่ทุกคนมาถึงที่ห้องอาหารก็เลือกโต๊ะแล้วนั่งสั่งอาหาร

ตอนที่รออาหารปรินมองไปรอบๆเห็นมีผู้ชายหลายคนมองมาที่โต๊ะของเขา

ชยากับเอกมองตามสายตาของปรินก็พอจะเข้าใจ

แคทไม่ได้สนใจอะไรเพราะเธอกำลังอ่านข้อความในบล็อคจากมือถือที่ปรีชาส่งเข้ามา

ปรีชาส่งภาพโรงแรมที่อังกฤษของไมเคิลที่ออกแบบตกแต่งตามที่ประชุมกันไว้มาให้ดู

พอตอบข้อความแล้วแคทก็มองเห็นปรินกำลังทำหน้าเครียดๆ จึงมองไปรอบๆเพื่อหาสาเหตุ แล้วเธอก็รู้ว่าเกิดจากสายตาของผู้ชายที่อยู่ที่สระว่ายน้ำวันนี้หลายคนที่มองมาที่โต๊ะของเธอ

แคทจึงลุกขึ้นแล้วยกเก้าอี้ไปวางจนเกือบติดปริน
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • รักนะยายจอมแก่น   ตอนที่160

    การสอบกลางภาคผ่านไปแล้ว อีกไม่กี่วันก็จะถึงวันหมั้นของมายด์ วันนี้พวกเธอต้องไปลองชุดที่จะใส่กันในวันงาน หนุ่มๆก็มาลองชุดด้วย มายด์ก็เลือกเป็นชุดไทยคล้ายๆกับที่แคทใส่ในวันหมั้นแต่เป็นโทนสีชมพู หลังลองชุดแล้วก็พากันไปเดินเล่นในห้าง แคทเดินไปเห็นกำไลข้อมือของผู้ชายที่ทำมาจากนิกเกิ้ลสีดำ เธอเห็นแล้วคิดว่ามันเหมาะกับปรินดี มันไม่เด่นเกินไป และไม่ได้หรูหรา ออกจะเรียบๆด้วยซ้ำ แคทรู้ว่าปรินไม่ค่อยชอบใส่ของมีค่าติดตัว ที่เห็นใส่ประจำก็คือนาฬิกาข้อมือเรือนเดียว เมื่อทุกคนชวนกันไปกินข้าวแคทจึงแอบไปซื้อมา เธอตั้งใจจะให้เขาตอนที่ไปส่งเธอที่บ้านตอนเย็น ไม่รู้ว่าเขาจะยอมใส่มั้ยแต่เธอแค่อยากให้เท่านั้นถึงไม่ใส่ก็ไม่เป็นไร ตอนเย็นหลังจากเดินเล่นในห้างและกินข้าวกันแล้วหนุ่มๆต่างก็ขับรถไปส่งสาวๆที่บ้าน ปรินกับเอกขับรถไปส่งแคทกับมายด์ที่บ้านป้ามล ส่วนชยาก็ไปส่งปรางที่บ้าน ระหว่างทางกลับบ้านแคทบอกให้ปรินจอดที่สวนสาธารณะของหมู่บ้าน เพราะเธออยากเดินเล่นสักเดี๋ยว “มีอะไรหรือป่าว”ปรินถาม เขาเห็นแคทไม่พูดอะไรหลังจากที่ลงจากรถแล้วเดินมาได้สักพักแล้ว “ไม่ได้มีอะไรหรอกค่ะ แค่อยากเปลี่ยนบรรยากาศบ

  • รักนะยายจอมแก่น   ตอนที่159

    “พี่ปริน ทำอะไรเนี่ยอายเขานะคะ” แคทก้มหน้าหลบสายตา “ถ้าไม่อยากอายใครก็ตามพี่มานี่”ปรินจูงมือเธอเดินมาที่รถของเขา ปรินเปิดประตูรถด้านหลังให้แคทขึ้นไปนั่งแล้วเขาก็ตามขึ้นไปด้วย เขาปิดประตูรถแล้วกดรีโมทสตาร์ทรถให้แอร์ทำงาน ปรินหันไปมองหน้าแคทตรงๆ “หายโกรธพี่แล้วจริงๆนะ” “แคทไม่ได้โกรธพี่ปรินค่ะ แค่น้อยใจเฉยๆ” “พี่ขอโทษที่คำพูดของพี่ทำให้เราน้อยใจ พี่ไม่ได้ตั้งใจจริงๆก็อย่างที่พี่บอก พี่แค่หึงน่ะที่มีคนมายุ่งกับหัวใจของพี่” “แคทนึกว่าพี่ปรินรำคาญเสียอีกที่ต้องมารับรู้เรื่องแบบนี้อยู่เรื่อยๆ” “เด็กโง่ พี่ไม่เคยรำคาญ แต่พี่หึงมากต่างหาก คู่หมั้นของพี่สวยมากก็ย่อมต้องมีคนมาสนใจมากแต่พี่ก็อดหึงไม่ได้นี่นา”ปรินยิ้ม แคทไม่พูดอะไร เธอเขินกับคำพูดของปรินจึงก้มหน้าไม่มองเขา “แล้วเราก็ห้ามถอนหมั้นกับพี่นะ เพราะไม่ว่ายังไงพี่ก็ไม่ยอม รู้มั้ยคับ”ปรินยิ้ม เขาเห็นเธอหน้าแดงหลบหน้าหลบตาเขา “ค่ะ”แคทบอกทั้งๆที่ก้มหน้าอยู่ ปรินเอามือยกหน้าแคทให้มองเขา แคทเงยหน้ามาตามแรงที่มือของเขาดันขึ้น สายตาของเขาที่มองมายิ่งทำให้เธอเขินหนักขึ้นไปอีก ปรินอดใจไม่ได้เขาก้มมาจูบปากเธออย่างนุ่มน

  • รักนะยายจอมแก่น   ตอนที่158

    ปรางกับมายด์ก็นั่งลงด้วยแล้วก็ถอนหายใจเหมือนแคท “พี่ปรินมาถึงตอนไหนคะ” แคทหันไปเงยหน้าถามปริน “มาถึงตอนที่ไอ้เด็กนั่นมันบอกชอบเราพอดี นี่พี่คิดว่าเราเป็นรุ่นพี่ที่สุดในมหาลัย คงไม่มีใครมาจีบแล้วนะ ยังจะมีรุ่นน้องมาจีบอีก” ปรินเดินมานั่งข้างหน้าแคท สีหน้าเขายังหงุดหงิดอยู่บ้าง “จริงๆแล้วปรางกับมายด์ก็ว่าน้องอ้นมันชอบทำตัวแปลกๆกับแคท แต่ก็ไม่คิดว่าจะมาชอบแคทแบบนี้”ปรางพูด “แต่พี่ถามจริงๆนะแคท แคทปฎิเสธคนที่มาชอบด้วยท่าทางและก็น้ำเสียงแบบนี้ทุกคนหรือป่าว”ชยาถาม “พี่ชยาคะ แคทก็ปฏิเสธด้วยน้ำเสียงและท่าทางแบบนี้กับทุกคน แต่วันนี้น่ะเบาสุดแล้วค่ะ ทุกครั้งน่ะยิ่งกว่านี้ นี่คงเห็นว่าเป็นรุ่นน้องเลยไม่อยากพูดรุนแรงไป”ปรางบอก “นี่เบาสุดแล้วเหรอ บอกตรงๆนะถ้าพี่โดนปฎิเสธแบบนี้คงจะหายไปเลยแหละ”เอกบอก “มายด์เคยได้ยินแคทปฎิเสธคนที่มาชอบหลายคนแล้ว ขนาดมายด์ไม่ได้เป็นคนที่โดนปฏิเสธเองยังพูดไม่ถูกเลยค่ะ”มายด์บอก “จริงๆแคทก็ไม่ได้อยากจะปฏิเสธตรงๆแบบนี้ แต่ก็คิดว่าถ้าจะบอกปัดใครสักคนก็ควรจะทำให้มันเด็ดขาด มันจะได้ไม่คาราคาซังและอาจทำให้เกิดปัญหาได้ในภายหลัง ถึงจะฟังดูแรงหรือโหดเกินไปแต่

  • รักนะยายจอมแก่น   ตอนที่157

    ปรินยิ้มเมื่อเห็นแคทไม่ลืมตาแต่หน้าออกสีแดงนิดๆ ใครบอกว่าเธอดื้อไม่ได้ดื้อสักหน่อย แคทไม่เคยที่จะยกยอตัวเองเลยสักครั้ง ทั้งๆที่เธอเก่งแทบจะทุกอย่าง เก่งแบบหายากทั้งเรื่องเรียน เล่นกีฬา การทำงาน การเอาตัวรอด ทุกอย่างที่เธอแสดงออกมามันบอกว่าเธอสุดยอด แคทเป็นผู้หญิงที่สวยมาก หุ่นดี แต่เธอก็ไม่เคยคิดว่าตัวเองสวย เธอแต่งตัวมิดชิดไม่หวือหวาแบบที่สาวๆสมัยนี้ชอบแต่ง เธอระมัดระวังตัวในทุกเรื่องที่จะต้องมีกับเพศตรงข้าม เธอไม่ต้องแต่งตัวไปออ่ยใครก็มีแต่คนจะมาออ่ยเธอเอง เพราะเธอเป็นแบบนี้เขาถึงได้รักและหวงเธอมากและจะไม่มีทางที่เขาจะปล่อยให้เธอเดินจากไปแน่นอน มหาลัยเปิดแล้วแคท ปราง มายด์กลายเป็นรุ่นพี่ปี4แล้วตอนนี้ แต่พวกเธอก็ไม่มีเวลามายินดีกับมันมากมายนัก เพราะต้องรีบทำวิทยานิพนธ์ให้เสร็จ แคทเริ่มทำไปบ้างแล้ว ปรางกับมายด์ก็เช่นกันเพราะแคทเตือนตั้งแต่ตอนที่มหาลัยปิด แต่พวกเธอก็ยังต้องหาข้อมูลกันอย่างหนัก ดังนั้นตอนนี้หลังเลิกเรียนแล้วพวกเธอทั้งสามคนจึงไปอยู่ที่ห้องสมุดและมักจะหอบหนังสือกลับไปบ้านมากมาย ดีที่ตอนนี้งานที่บริษัทไม่ยุ่งมากแคทจึงเทเวลาให้กับการทำวิทยานิพนธ์อย่างมาก “โอ้โห!น

  • รักนะยายจอมแก่น   ตอนที่156

    มหาลัยปิดแล้วแคท ปรางกับมายด์มาทำงานที่บริษัททุกวัน ตอนนี้แคทกำลังออกแบบโรงแรมที่อังกฤษกับทีมของเธอ และอีกไม่กี่วันก็ต้องไปไต้หวันเพื่อดูโรงแรมของไบรอัน แคทบอกให้ปรางกับมายด์เริ่มคิดเรื่องที่จะทำวิทยานิพนธ์กันได้แล้ว ไม่อย่างนั้นอาจจะไม่ทันเพราะตัวเธอเองได้คิดเรื่องและเริ่มลงมือหาข้อมูลในอินเตอร์เนตแล้ว วันนี้แคท ปรินและปรีชากับคนในทีมกำลังเดินทางไปไต้หวันกัน เมื่อไปถึงที่นั่นไบรอันมารอรับและไปส่งทุกคนที่โรงแรม ไบรอันอยู่กินอาหารเย็นกับทุกคนก่อนที่จะกลับไป หลังจากกินอาหารเย็นกันแล้วก็แยกย้ายกันไปพักผ่อน โดยแคทนัดทุกคนในทีมเจอกันตอน7โมงเช้าที่ห้องอาหาร แคทอาบน้ำ เปลี่ยนชุดแล้วก็นั่งดูงานในแม็คบุ๊คไปเรื่อยๆ มันเป็นความเคยชินที่ต้องเตรียมพร้อมก่อนทำงานจริง ก๊อกๆเสียงเคาะประตู แคทเดินไปมองทางตาแมวแล้วก็เปิดประตู “ทำไมยังไม่นอนอีก หรือว่ารอพี่”ปรินเดินเข้ามาในห้อง เขายิ้มแซวเธอ “ไม่ได้รอค่ะ ดูงานอยู่ เข้าข้างตัวเองเก่งนะคะ”แคทบอกยิ้มๆ เธอเดินนำเขาไปนั่งที่เก้าอี้ในห้อง “พี่อุตส่าห์ดีใจนะเนี่ย” “แล้วทำไมพี่ปรินไม่ไปนอนล่ะคะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ต้องตื่นแต่เช้าอีก” “พี่ไม่

  • รักนะยายจอมแก่น   ตอนที่155

    ปรินจูบและพยายามสอดลิ้นเข้าไปในปากเธอ แคทหายใจไม่ทันพอเธอจะหายใจทางปากก็ถูกปรินสอดลิ้นเข้าไปหาความหวานในปากของเธอ แคทเหมือนคนจะจมน้ำเธอหายใจแรง แต่ไม่ว่าจะหายใจแรงแค่ไหนก็เหมือนไม่พอ ปรินจูบเธอไม่ปล่อยจนแคทตัวออ่นไปหมด เขาค่อยๆเอนตัวของเธอให้ลงไปนอนที่โซฟา แล้วก็เอนตัวเขาตามเธอลงไปด้วย ปากก็จูบส่วนมือก็ลูบไล้ที่หลังของเธอเบาๆ เขาค่อยๆลากปากไปตามแก้ม จมูก ตา หน้าผาก ใบหู หลังใบหูและซอกคอที่ขาวเนียน แคทควบคุมตัวเองให้ปฏิเสธเขาไม่ได้ เธอเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสของเขา มือของเธอที่โอบรอบคอเขาได้เลื่อนไปลูบหลังของเขาอย่างหวาบหวาม เธอพยายามที่จะไม่ส่งเสียงครางออกมาแต่มันก็กลั้นไม่ได้ จึงครางออกมาเบาๆ ปรินใช้ปากกับจมูกไซร้ซอกคอแคทอย่างอดใจไม่ได้และเลยมาจนถึงกระดุมเสื้อของเธอเม็ดบน แล้วก็กดหน้าไว้ตรงนั้นก่อนจะค่อยๆผ่อนปรนลมหายใจเข้าออกให้เป็นปกติ แคทหลุบตามองหัวของปรินที่ตอนนี้กดหน้าอยู่เกือบถึงหน้าอกของเธอ เธอเห็นจึงค่อยๆเอามือลูบผมของเขาเบาๆ เธอรู้ว่าเขาต้องใช้ความพยายามในการระงับอารมณ์ความใคร่มากทีเดียว ปรินซบหน้าอยู่สักพักก็เงยหน้ามองแคท ตาของเขาที่มองเธอมีความรัก ความเสน่ห์หาอยู่อย

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status