บทที่1 แอบมอง

กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ ณ โรงเรียนมัธยมปลายชื่อดังล้วนมีแต่ลูกมหาเศรษฐี นักธุรกิจต่างๆ ฐานะร่ำรวยเข้ามาเรียนกันที่นี้มากมาย หนึ่งในนั้นคือแดเนียลกับแมทธิว คาร์เตอร์ลูกเจ้าของกาสิโนใจกลางเมืองชื่อดัง พร้อมด้วยตระกูลแมคคอนเวลส์ทายาทสองคนอย่างลิลลี่กับนีน่าซึ่งรู้จักกันมานาน

ภายในห้องสมุดตรงมุมหนึ่งของห้องอันเงียบสงบแดเนียล คาร์เตอร์ลูกครึ่งไทย-อังกฤษกำลังนั่งดูคลิปในมือถือด้วยความเพลิดเพลินซึ่งเป็นกิจวัตรที่เขาชอบทำอยู่เป็นประจำทุกวันจนเพื่อนๆ รอบข้างชินชากันไปแล้วกับพฤติกรรมของชายหนุ่ม ซึ่งหนึ่งในนั้นคือแฟรงค์เพื่อนสนิทที่สุด

"มึงอยากได้เพิ่มอีกกี่คลิป บอกกูมา"แฟรงค์เอ่ยขึ้นทำลายความเงียบ

"ไม่ต้อง"แดเนียลปิดคลิปโป๊ในมือลง

"แดเนียล ว่างไหมคะ"จีจี้หญิงสาวร่วมห้องเรียนเดินเข้ามาหาชายหนุ่มที่โต๊ะพร้อมกับส่งสายตาที่รู้กันเพียงแค่สองคนขึ้น

"อืม ไปรอที่เดิม"

"โอเคค่ะ"ร่างบางรีบเดินนวยนาดออกไปทันที

"มึงนี่มันได้ทั้งทฤษฎีและประฎิบัติเลยว่ะ กูนับถือ ฮ่าๆ"แฟรงค์หัวเราะร่า

"มึงมันก็ไม่ต่างอะไรกับกูหรอก"พูดจบแดเนียลก็เดินออกไป

ภายในห้องเก็บของอันสะอาดเอี่ยมไร้ไรฝุ่นเกาะสองร่างชายหญิงเปลือยแต่ท่อนล่างกำลังสอดประสานกันเป็นหนึ่งเดียวพร้อมกับส่งเสียงครางกระเส่าเสียวซ่านดังไปทั่วห้อง เสียงของเนื้อกระทบกันโดยผ่านคอนดอมสร้างความวาบหวิวให้กับคนที่แอบมองอยู่ไม่น้อย และครั้งนี้มันไม่เหมือนเดิมเมื่อชายหนุ่มหันมาสบสายตาเข้ากับเธอและเป็นจังหวะที่ชายหนุ่มกำลังปลดปล่อยทุกอย่างไปยังส่วนปลายคอนดอมพอดี

บางร่างสะดุ้งตกใจตาโตรีบเดินหมุนตัวออกไปด้วยหัวใจเต้นแรง หารู้ไหมแค่ไม่กี่อึดใจร่างหนาเดินเข้าหาประชิดตัวเธออย่างว่องไว

"โอ๊ย!"ร่างบางร้องเสียงหลงเมื่อถูกมือหนาจับกระชากดึงให้หยุดเดินเต็มแรง

"มึงทำอะไร!"แดเนียลเค้นเสียงใส่หญิงสาวด้วยความโกรธ

"เปล่า ฉันไม่ได้ทำอะไร"หญิงสาวส่ายหน้าตัวสั่นงันงกด้วยความกลัว

"เปล่างั้นเหรอ ก็กูเห็นอยู่"เอ่ยพลางดันร่างบางไปติดกับผนังอาคารพร้อมกับใช้มือหนาบีบคางมนเอาไว้

"ฉันขอโทษ ฉันจะไม่ทำอีกแล้ว ฉันแค่เดินผ่านมาพอดี"ร่างบางเอ่ยเสียงสั่นเครือน้ำตาคลอเบ้า

"ดี อย่าให้กูเห็นอีก ผู้หญิงจืดชืดใส่แว่นหนาเตอะเหมือนป้าอย่างเธอเป็นเพื่อนร่วมห้องเรียนกับฉันมันก็ดีมากแค่ไหนแล้ว ดูพี่สาวเธอเป็นตัวอย่างบ้างนะ ยัยโง่"แดเนียลผละจากร่างบางแล้วเดินจากไปอย่างคนหยิ่งทะนง

นีน่ามองตามหลังร่างหนาจนสุดลับสายตา ตั้งแต่ที่เธอจำความได้เธอไม่เคยอยู่ในสายตาของแดเนียลเลย ถึงแม้ทั้งสองครอบครัวจะสนิทกันก็ตาม เธอทำได้เพียงแต่แอบมองชายหนุ่มอยู่ห่างๆ จนวันนี้ที่ชายหนุ่มรู้ตัว ตลอดเวลาที่ผ่านมาแม้เธอจะเห็นชายหนุ่มมีผู้หญิงเข้าหาและมีเซ็กส์อย่างไม่เลือกสถานที่อยู่เสมอ แต่เธอไม่เคยเปลี่ยนใจจากชายหนุ่มเลย

ภายในห้องเรียนกว้างหลังจากนักเรียนมากันครบแล้วและก่อนที่อาจารย์จะเริ่มสอน อาจารย์ก็พานักเรียนหญิงคนหนึ่งที่มีหน้าตาสะสวยสะดุดตาหุ่นผอมเพรียวเข้ามาแนะนำให้ทุกคนในห้องรู้จักซึ่งเธอย้ายมาจากอีกโรงเรียนหนึ่ง

"วันนี้อาจาร์ยพาเพื่อนร่วมห้องคนใหม่มาแนะนำจ้ะ เชิญจ้ะหนู"

"สวัสดีทุกคน เราชื่อซินดี้ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ"ซินดี้ส่งยิ้มให้ทุกคนในห้อง

ระหว่างที่ซินดี้กำลังแนะนำตัวเธอก็สบตาเข้ากับดวงตาคมกริบแดเนียลมองจ้องเธออยู่ก่อนจนเธอต้องเป็นฝ่ายหลบสายตาคมนั้นเสียเอง หลังจากที่เธอแนะนำตัวเสร็จซินดี้ก็พาตัวเองไปนั่งลงบนเก้าอี้ข้างๆ นีน่าพร้อมกับเอ่ยทักทาย

"เธอชื่ออะไรเหรอ"

"เราชื่อนีน่า"

"ยินดีที่ได้รู้จัก เป็นเพื่อนกันนะ"

"อืม ได้สิ"นีน่ายิ้มรับ

หลายวันต่อมา

"นายลากฉันเข้ามาในนี้ทำไม"ซินดี้เอ่ยถามชายหนุ่มหล่อเหลาตรงหน้า

"ฉันชอบเธอ"แดเนียลจ้องมองซินดี้ไม่วางตาแทบจะกลืนกินตัวเธอเข้าไป

"นายว่าอะไรนะ"หญิงสาวเอ่ยถามให้แน่ใจ

"เธอได้ยินไม่ผิดหรอก ฉันชอบเธอ เป็นแฟนกับฉันไหม"ชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยความคาดหวัง

"ฉันคิดว่านายมีแฟนแล้วเสียอีก"

"ถ้าเธอตกลงเธอจะเป็นแฟนคนแรกของฉัน"

"จริงเหรอ ไม่น่าเชื่อ"

"ตกลงไหมล่ะ"

"อืม ตกลง"ซินดี้พยักหน้ารับด้วยความเขินอาย

"ไม่ได้นะ!"จีจี้ผลักประตูเข้ามาในห้อง

"อย่าเสือก!"แดเนียลเอ่ยด้วยความโกรธ

"นายจะทำแบบนี้ไม่ได้นะแดเนียล นายจะทิ้งฉันงั้นเหรอ"จีจี้โวยวายเสียงดัง

"เราไม่ได้เป็นอะไรกัน!"ร่างหนาเอ่ยเสียงแข็ง

"หึ แล้วที่เอากันในห้องนี้เกือบทุกวันมันหมายความว่ายังไง"

"ก็แค่เล่นสนุกๆ ฉันไม่เคยบอกเลยว่าเราเป็นอะไรกัน ต่างคนต่างสนุกก็แฟร์ๆ กันแล้วไง ไปกันเถอะ"พูดจบแดเนียลก็จับจูงมือซินดี้เดินออกไปเร็วพลัน

"กรี๊ด!"จีจี้เปล่งเสียงออกมาจากลำคอด้วยความโกรธเคืองเพราะทำอะไรไม่ได้

"หึ ปล่อยแดเนียลมันไปเถอะ มาสนุกกับฉันดีกว่า"แฟรงค์เดินเข้าไปซ้อนหลังจีจี้

"ไอ้บ้า!"จีจี้แว้ดใส่แฟรงค์แล้วเดินจากไป

นีน่าที่เห็นเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในห้องเก็บของ เธอก็เอาแต่นั่งซึมไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น เธอไม่คิดเลยว่าความสัมพันธ์ระหว่างซินดี้กับแดเนียลจะพัฒนาไวถึงขนาดนี้ อีกไม่กี่เดือนเธอจะเรียนจบไฮสคูลแล้ว หลังจากนี้ไปทุกคนจะต้องแยกย้ายกันไปเรียนต่อ เธอคงจะไม่ได้เจอแดเนียลอีกหลายปี

"นีน่า"เสียงซินดี้เอ่ยเรียกเธอขึ้นจากทางด้านหลัง

"ว่าไงเหรอ"

"ฉันซื้อน้ำมาฝากน่ะ"ซินดี้ยื่นขวดน้ำให้นีน่า

"ขอบใจมากนะ"นีน่ารับเอาวางลงบนโต๊ะ

"ดูหน้าเธอเศร้าๆ เป็นอะไรหรือเปล่า"ซินดี้จ้องหน้านีน่า

"เปล่าฉันไม่ได้เป็นอะไร"นีน่ายิ้มกลบเกลื่อนความรู้สึก

"ไม่เป็นไรก็ดี รู้ไหมฉันมีเรื่องจะบอกเธอด้วย"ซินดี้ยิ้มแก้มปริ

"เรื่องอะไรเหรอ"นีน่าแสร้งถามกลับทั้งๆ ที่ในใจรู้อยู่เต็มอก

"ฉันกับแดเนียลเราสองคนตกลงคบกันเป็นแฟนแล้ว"

"ยินดีด้วยนะ ฉันขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อน"เอ่ยจบนีน่าก็รีบลุกออกไปทันที

นีน่าเดินเหม่อลอยผ่านสนามบาสเกตบอลโดยไม่ทันระวังจึงทำให้เธอโดนลูกบาสเกตบอลอัดใส่หน้าไปเต็มๆ ส่งผลให้แว่นสายตาแตกกระจายร่างบางสลบหมดสติลงกองกับพื้น

"ฉิบหายแล้ว!"แฟรงค์ตกใจอ้าปากค้างยืนมองร่างบางตรงพื้นด้วยความตกใจ

"แม่ง!"แดเนียลสบถออกมาอย่างหัวเสีย เขาไม่คิดเลยว่าลูกบาสที่ถูกโยนออกจากมือเขาจะสร้างเรื่องขึ้น ร่างหนารีบตรงเข้าไปช้อนอุ้มร่างบางขึ้นจากพื้นตรงดิ่งเข้าห้องพยาบาลทันที

ร่างบางถูกมือหนาวางลงบนเตียงเมื่อถึงห้องพยาบาลด้วยความร้อนใจพร้อมกับยืนมองพยาบาลเวรประจำวันใช้น้ำแข็งประคบบนใบหน้าให้เธอเบาๆ โชคดีที่ใบหน้าของเธอไม่มีร่องรอยขีดข่วนจากเศษแว่นมีแต่เพียงรอยแดงจากแรงอัดลูกบาสเท่านั้น

ไม่กี่นาทีผ่านไปนีน่าก็ลืมตาตื่นขึ้นพร้อมกับกระพริบตาถี่ๆ เพื่อปรับแสงและภาพตรงหน้าให้ชัดขึ้นแต่ภาพตรงหน้ากลับเบลอมองไม่ชัดเจนเหมือนเดิม

"ไม่เป็นไรแล้วนี่"เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น

"แดเนียลนายเองเหรอ"ร่างบางหันไปตามเสียงพร้อมกับจ้องมองใบหน้าชายหนุ่ม

"นี่เงินค่าแว่นตา"มือหนายัดเงินใส่ในมือบาง

"หมายความว่ายังไง"

"ก็เพราะความโง่ของเธอไง เดินเซ่อซ่าไม่ดูตาม้าตาเรือ ไม่เห็นหรือไงว่าเขากำลังเล่นบาสกันอยู่ ฉันถึงต้องซวยมาเสียเวลากับเธอเนี่ย น่ารำคาญชะมัด"

"ฉันขอโทษ นายเก็บเงินของนายไว้เถอะ"มือบางยื่นเงินในมือคืนชายหนุ่ม

"หึ ฉันรู้ว่าเธอมีเงิน ถ้าจะให้ฉันแนะนำนะเธอควรจะซื้อคอนเเทคเลนส์มาใส่ซะจะได้จบๆ"แดเนียลจ้องมองร่างบางที่เอาแต่นั่งก้มหน้า

"อืม ขอบใจนะที่แนะนำ"

"นีน่าเธอเป็นยังไงบ้าง"ซินดี้ที่ทราบเรื่องจากเพื่อนนักเรียนข้างนอกเดินเข้ามา

"ยังมึนๆ นิดหน่อย แต่โอเคแล้วล่ะ"

"ให้ฉันอยู่เป็นเพื่อนนะ"

"อืม ขอบใจ"

แดเนียลกับแฟรงค์เห็นอย่างนั้นจึงเดินออกจากห้องเงียบๆ ปล่อยสองสาวอยู่ด้วยกันตามประสาเพื่อน ในขณะนั้นนีน่าก็เพ่งมองแผ่นหลังกว้างเดินออกไปจนลับสายตา