All Chapters of รักร้าย: Chapter 1 - Chapter 10

กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ ณ โรงเรียนมัธยมปลายชื่อดังล้วนมีแต่ลูกมหาเศรษฐี นักธุรกิจต่างๆ ฐานะร่ำรวยเข้ามาเรียนกันที่นี้มากมาย หนึ่งในนั้นคือแดเนียลกับแมทธิว คาร์เตอร์ลูกเจ้าของกาสิโนใจกลางเมืองชื่อดัง พร้อมด้วยตระกูลแมคคอนเวลส์ทายาทสองคนอย่างลิลลี่กับนีน่าซึ่งรู้จักกันมานาน ภายในห้องสมุดตรงมุมหนึ่งของห้องอันเงียบสงบแดเนียล คาร์เตอร์ลูกครึ่งไทย-อังกฤษกำลังนั่งดูคลิปในมือถือด้วยความเพลิดเพลินซึ่งเป็นกิจวัตรที่เขาชอบทำอยู่เป็นประจำทุกวันจนเพื่อนๆ รอบข้างชินชากันไปแล้วกับพฤติกรรมของชายหนุ่ม ซึ่งหนึ่งในนั้นคือแฟรงค์เพื่อนสนิทที่สุด "มึงอยากได้เพิ่มอีกกี่คลิป บอกกูมา"แฟรงค์เอ่ยขึ้นทำลายความเงียบ "ไม่ต้อง"แดเนียลปิดคลิปโป๊ในมือลง "แดเนียล ว่างไหมคะ"จีจี้หญิงสาวร่วมห้องเรียนเดินเข้ามาหาชายหนุ่มที่โต๊ะพร้อมกับส่งสายตาที่รู้กันเพียงแค่สองคนขึ้น "อืม ไปรอที่เดิม" "โอเคค่ะ"ร่างบางรีบเดินนวยนาดออกไปทันที "มึงนี่มันได้ทั้งทฤษฎีและประฎิบัติเลยว่ะ กูนับถือ ฮ่าๆ"แฟรงค์หัวเราะร่า "มึงมันก็ไม่ต่างอะไรกับกูหรอก"พูดจบแดเนียลก็เดินออกไป ภายในห้องเก็บของอันสะอาดเอี่ยมไร้ไรฝุ่นเกาะสองร่างชายหญิงเปล

หลายปีต่อมาภายในห้องนอนอันหรูหราบนกาสิโนชื่อดังสองร่างชายหญิงกำลังทำกิจกรรมสยิวอันชอบทำเป็นประจำเปล่งเสียงครางกระเส่าไปทั่วห้อง "ซี้ด....โครตเสียวเลย"ร่างหนากำยำแข็งแรงมีมัดกล้ามตรงหน้าท้องเป็นลอนยืนซูดปากเกร็งไปทั้งตัวด้วยความเสียวซ่านอยู่กลางห้อง "ให้เน้นตรงไหนเป็นพิเศษไหมคะ"ซินดี้แฟนสาวของชายหนุ่มเอ่ยขึ้น "ตรงหัวที่รัก"เอ่ยพลางดันศีรษะหญิงสาวเข้าหาตนเอง ท่อนเอ็นกระแทกเข้าออกรัวๆ จนน้ำรักสีขาวขุ่นพุ่งแตกกระจายเต็มอุ้งปากของแฟนสาวอย่างสุขสม จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นกระแทกเข้าหาร่องรักชุ่มแฉะสร้างความหฤหรรษ์ให้คนใต้ร่างเกร็งกระตุกไม่หยุดจนเสร็จสมพากันถึงจุดสุดยอดอีกหลายๆ ครั้ง "คืนนี้ไปปาร์ตี้กันที่ผับของแฟรงค์หน่อยไหมคะ"ซินดี้เอ่ยขึ้นพลางลูบไล้หน้าอกกว้างไปด้วย "ขอดูตารางงานก่อนนะ"มือหนาลูบบีบสะโพกอวบไปมา "พอดีซินดี้นัดนีน่าไว้ค่ะ ไปเรียนต่อที่ฝรั่งเศลตั้งหลายปี ไม่ได้เจอกันเลย ไหนๆ ก็เคยเป็นเพื่อนเป็นคนรู้จักกัน ไปหน่อยนะคะ" "อืม"แดเนียลนึกย้อนไปในอดีตเมื่อหลายปีก่อนที่เคยเป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนกับนีน่า และเหตุการณ์ต่างๆ ที่เคยเกิดขึ้นระหว่างเขากับเธอ โดยเฉพาะเหตุการณ์ที่เธอแ

บริเวณลานจอดรถไนต์คลับชื่อดังกลางใจเมืองแดเนียลกำลังนั่งจ้องมองชายหญิงคู่หนึ่งซึ่งเขารู้จักดีพากันขึ้นไปบนรถคันหรู ชายหนุ่มกำลังจะลุกเดินตรงเข้าไปหาคนทั้งคู่เพื่อจะถามไถ่ให้หายข้องใจแต่กลับเกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดขึ้นเสียก่อน ปัง! ท่อนแขนขวากำยำถูกกระสุนปืนเจาะเฉี่ยวไป ซึ่งทิศทางมาจากมุมมืดตรงลานจอดรถ มือหนากดจับแขนตนเองเอาไว้เพื่อห้ามเลือดไหลหยดเป็นทาง ถึงบาดแผลจะเพียงเล็กน้อยแต่เลือดกับไหลออกมาไม่หยุด "นายเป็นยังไงบ้างครับ"เจมส์เอ่ยถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง "กูไม่เป็นไร"ขบกรามแน่นจ้องมองรถหรูแล่นออกไปจนลับสายตา "มันหนีไปแล้วครับนาย ไม่มีหลักฐานอะไรเลย"มิครายงานด้วยความรวดเร็ว "พวกหมาลอบกัด! อย่าให้กูรู้นะว่าเป็นใคร กูเอาตายแน่"แดเนียลพยายามข่มความโกรธเอาไว้ข้างใน "นายรีบไปโรงพยาบาลดีกว่าครับ เลือดไหลไม่หยุดเลย"เจมส์เอ่ยด้วยความเป็นห่วง "ผมขอโทษนะครับ ที่ทำหน้าที่บกพร่องทำให้นายต้องเจ็บตัวแบบนี้"มิคเอ่ยขึ้น "ช่างเถอะ อย่าลืมไปสืบก็แล้วกันว่ามันเป็นใคร"ร่างหนาขึ้นไปทิ้งตัวนั่งลงบนเบาะรถหรูด้วยอาการปวดหนึบตรงแผล รถคันหรูตรงไปยังโรงพยาบาลชื่อดังซึ่งครอบครัวเขามีหุ้นส่วนร่วมด

"นาย!"ร่างบางจ้องมองหน้าชายหนุ่มด้วยความแปลกใจ "ใช่ ฉันเอง"แดเนียลเอ่ยพลางชักปืนตรงเอวออกมา "นายจะทำอะไร พาฉันมาที่นี้ทำไม"ร่างบางเริ่มหวาดกลัวจ้องปืนในมือชายหนุ่มไม่วางตา "กลัวงั้นเหรอ"ร่างหนาก้าวเข้าไปประชิดร่างบาง "ฉันไปทำอะไรให้นาย นายถึงต้องทำกับฉันขนาดนี้ด้วย" "เพราะเธอปกปิดเรื่องของซินดี้กับไอ้แฟรงค์ไง"มือหนาเชยคางมนขึ้น "ฉันขอโทษ" "เธอรู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ บอกมาว่ามันสองคนไปแอบคบกันตอนไหน"ร่างหนาผละออกจากร่างบาง "รู้วันที่นัดดื่มกันในผับของแฟรงค์นั้นแหละ บังเอิญฉันไปเจอเขาสองคนนัวเนียกันอยู่หน้าห้องน้ำในผับน่ะ ซินดี้เขาขอร้องฉันไม่ให้บอกใคร เขาจะจัดการเอง" "แต่เธอเลือกที่จะไม่บอกฉัน แบบนี้คงไม่ใช่เพื่อนกันแล้วมั้ง ว่าไหม"ร่างหนาจ้องใบหน้าสวยเขม้น "ฉันขอโทษ ฉันเสียใจที่นายกับซินดี้จบลงแบบนี้"ร่างบางเอ่ยย้ำเพื่อแสดงความจริงใจอีกครั้ง "ฉันมันหน้าโง่มากสินะ ถึงได้รวมหัวกันหลอกฉัน"ชายหนุ่มยิ้มเย้ยตัวเอง "นายจะให้ฉันทำอะไรเพื่อชดเชยความรู้สึกที่เสียไปเพราะฉันก็บอกมาได้เลย"ร่างบางยันตัวลุกขึ้นยืน "ไม่ เธอกลับไปเถอะ ฉันจะให้มิคไปส่ง" "ไม่ ฉันยังไม่อยากกลับ" "_____"แ

สองวันต่อมาภายในห้องนอนกว้างนีน่าตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่ด้วยอาการอ่อนเพลียหลังจากที่เธอนอนซมเพราะพิษไข้มาเต็มๆ หนึ่งวันหลังจากกลับมาจากกาสิโนแดเนียลตั้งแต่เมื่อวาน เธอคิดว่าหากจะนอนอยู่แบบนี้มันคงจะยิ่งแย่สู้ออกไปทำงานดีกว่า ร่างบางในชุดทำงานบึ่งรถตรงดิ่งไปยังบริษัทของบิดาทั้งที่ร่างกายยังคงอ่อนเพลียอยู่ หญิงสาวเดินไปหยุดตรงหน้าโต๊ะทำงานชายสูงวัยที่กำลังก้มหน้าอ่านเอกสารอยู่เงียบๆ เพียงลำพังในห้อง "พ่อคะ"เสียงหวานเอ่ยขึ้น "ไม่สบายหายดีแล้วเหรอเรา"หลุยส์เงยหน้าขึ้นมองลูกสาวคนเล็ก "ดีขึ้นแล้วค่ะ ตอนนี้อยากจะทำงานมากเลย" "แน่ใจพ่อว่าเราหน้าซีดๆ นะ พักอีกสักวันดีไหม" "ไม่เป็นไรค่ะ มีอะไรให้ทำก็บอกมาได้เลยค่ะสบายมาก"นีน่าส่งยิ้มกว้างให้บิดา "โอเค งั้นลูกไปคุยงานกับพ่อที่ท่าเรือหน่อยนะ พอดีอีกหนึ่งอาทิตย์จะมีงานแฟชั่นโชว์เสื้อผ้าบนเรือน่ะ" "ค่ะ หนูจะช่วยให้เต็มที่เลย" "ทางเราจะเป็นฝ่ายจัดเตรียมตกแต่งภายในเรือ ในส่วนอื่นๆ และความปลอดภัยทั้งหมดแดเนียลเขาจะเป็นฝ่ายรับผิดชอบเอง เดี๋ยวเราไปเจอเขาที่นั้นเลย" "ค่ะ"รับคำพลางนึกถึงใบหน้าแดเนียล "เดี๋ยวสักประมาณหนึ่งชั่วโมง เจอกันข้า