24

เซเดย์....

ตอนนี้ผมนั่งโง่ๆอยู่บนเตียงหลังจากนอนไปหลายชั่วโมงซึ่งก่อนจะนอนผมโทรไปสั่งเค้กจากร้านพี่แป้งพี่สาวไอ้ปืน อันที่จริงผมไม่ได้ชอบทานหรอกนะแต่เป็นเพราะวันนี้ผมดันไปเจอโพสต์เก่าของตัวเองที่เคยโพสต์เอาไว้เมื่อสองปีก่อนมันเด้งแจ้งเตือนมามันคือรูปเค้กสตรอเบอร์รี่ที่ผมเคยโพสต์เมื่อสองปีก่อนพอกดเข้าไปดูมันคือเค้กที่ผมสั่งมาให้เอวาในตอนนี้เพราะเธอชอบทานเค้กมากเป็นชีวิตจิตใจจนผมบ่นว่าอีกหน่อยจะอ้วน

"กินทุกวันอ้วนไม่รู้ด้วยนะ"

"ก็ถ้าเอวาอ้วนเซย์จะไม่รักเหรอ><"

"ไม่ว่าเธอจะอ้วนหรือผอมฉันก็รัก" ผมพูดเอาใจคนที่กำลังตักเค้กเข้าปากอย่างมีความสุข

"ถ้าอย่างงั้นก็ห้ามบ่นสิเดี๋ยวเค้าทานไม่ลง><"

"หึนี่ขนาดทานไม่ลงนะหมดไปครึ่งปอนด์ละ"

"อย่าแซวสิ><"

"โอเคไม่แซวก็ได้ว่าแต่จะให้สั่งอะไรอีกมั้ยเดี๋ยวสั่งให้"

"ไม่เอาละแค่นี้พอ งั้นเค้าขอกินต่อนะเค้าหิว^^"

"อืมกินเถอะกินเยอะๆเดี๋ยวจะช่วยเบริ์นออกให้"

"ลามก!!รู้นะคิดอะไรอ่ะ"

"555555"

"ไม่ต้องมาหัวเราะเลยคนหื่นคนลามก"

"ฉันก็หื่นแค่กับเธอมั้ยละ หรือจะให้ไปหื่นกับคนอื่น"

"ก็ลองดูสิเค้าจะตัดไอ้นั่นให้เป็ดกิน"

"เป็ดคงอิ่มไปหลายวันเพราะไอ้นั่นของฉันมัน..ใหญ่มาก เธอว่าไหม"

"ไอ้เซย์ ไอ้ทุเรศ ไอ้ลามก ไอ้...อุ๊บ"

จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ ผมปิดปากเธอด้วยจูบและหลังจากนั้นผมก็ช่วยเธอเบริ์นไขมันออกจากร่างกายด้วยกิจกรรมเข้าจังหวะบนเตียงในห้องนอนของเธอ

 เห้อทำไมผมต้องคิดถึงเธอด้วยในเมื่อผมเป็นคนทำให้เรื่องระหว่างเราจบลงเองแล้วทำไมผมต้องสั่งเค้กด้วยก็ไม่เข้าใจในเมื่อผมก็ไม่ได้คิดที่จะสั่งมากิน

ติ้งต่อง ติ้งต่อง ติ้งต่อง เสียงกดกริ่งดังหน้าห้องดังขึ้นทำให้ผมต้องลุกจากที่นอนซึ่งตอนนี้ผมยังอยู่ในชุดนักศึกษาผมคิดว่าพี่สาวไอ้ปืนคงให้คนเอาเค้กมาส่งแต่ไม่ใช่

"เฟย่า??" เฟย่าคือนักศึกษาปีหนึ่งที่ผมกำลังเต๊อะอยู่ซึ่งผมก็เพิ่งมารู้ทีหลังว่าเฟย่าเป็นญาติห่างๆของไอ้ปืน ก่อนหน้านี้ผมก็ถามมันละนะว่าเป็นอะไรไหมถ้าผมจะ....กับเฟย่า ไอ้ปืนก็บอกแล้วแต่ผมเพราะมันกับเฟย่าก็ไม่ได้สนิทกันและมันก็เป็นเรื่องส่วนตัวของใครของมันมันจะไม่ยุ่ง

"พี่เซย์^^" 

"มาได้ไง" ผมกำลังงงอยู่ว่าเฟย่ามาได้ไงแล้วเธอขึ้นมาได้ไงข้างบนนี้เพราะคอนโดนี้ขึ้นชื่อเรื่องความปลอดภัยอันดับหนึ่ง