บทที่ 2 ตกลงฉันจะเป็นของคุณ 20+
ตั้งแต่เขาก้าวเขามาในห้อง ทำให้ฉันรู้ว่าใจเต้นแรงมันเป็นแบบนี้นี่เอง เขาชื่อคุณกรคุณ ปฏิเสธไม่ได้ว่าเขาเป็นผู้ชายที่หล่อมากแถมหุ่นดีสุดๆ มันเลยทำให้ฉันละสายตาจากเขาไม่ได้จริงๆ แต่ต้องเก็บอาการเอาไว้
“ก็ไม่ต้องเตือนสิคะ......”หลังจากฉันพูดจบ เขาก็เลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ฉันมากขึ้นทำให้เห็นริมสีปากอมชมพู น่าจูบ
“อะ อื้อออ....”ริมฝีปากของเราทั้ง 2 ประกบกัน
“จูบเก่งแหะ”เขาพูดขึ้น
“ฉันเก่งมากกว่าที่คุณคิดอีกค่ะ”ฉันกระซิบข้างหูเขา
“เป็นของฉันเถอะ.....”
“ตกลงฉันจะเป็นของคุณ”
สิ้นสุดคำพูดเขารีบพาฉันออกมาจาก SL และไปคอนโดหรูแห่งนึง ซึ่งในห้องมีฟอร์นิเจอร์ครบแต่ไม่มีของใช้อะไรเลย เหมือนห้องพร้อมที่จะเข้ามาอยู่
“อะ อื้มมม”เขาจูบฉันแบบเร้าร้อน
“ใจเย็นๆสิค่ะ”
“เธอทำให้ฉันเป็นแบบนี้....”พูดจบเขาผลักฉันลงบนเตียง ก่อนที่จะถอดเสื้อตัวเองออก มันดูเซ็กซี่มากจริงๆ
“พร้อมจะเป็นของฉันแล้วหรือยัง”ฉันพยักหน้ารับ ตอนนี้เขาดูเป็นเสือที่พร้อมรอขย่ำเหยื่อตลอดเวลา
เขาขึ้นคล่อมฉันก่อนที่จะบรรจงจูบตรงเนินอก เขาสามารถปลดตะขอเสื้อในได้ในมือเดียว
“อะ อ๊า...อืออ”ฉันเริ่มสงเสียงร้องในลำคอ และเขาเริ่มใช้ลิ้นตะวัดไปตะวัดมาตรงเม็ดทับทิมของฉัน และมืออีกข้างของเขาเริ่มลูบตรงโพรงสีนู้ดของฉัน
“อ๊า อะ อ๊าๆ สะเสียววว”ฉันเผลอส่งเสียงร้องออกมา ทำให้คนตรงหน้ายิ้มอย่างพอใจ
“หึ...”เขายิ้มอย่างพอใจก่อนที่จะถอดกางเกงและนำท่อนเอ็นของเขาออกมา เขาฉีกถุงยางด้วยปากของเขาทำให้เขาดูเซ็กซี่ขึ้นมากๆ
“เธอคงเดินไม่ได้อีกหลายวัน”เขากระซิบข้างหูฉัน ก่อนที่จะยัดท่อนเอ็นของตัวเองเข้ามาในโพรงสีนู้ดของฉัน เขาจับฉันให้นอนก่อนที่จะยกขาทั้ง 2 ข้างพาดไหล่ของเขา และเริ่มสอดท่อนเอ็นท่อนใหญ่ของตัวเองสอดเขามา
“อะ....จะเจ็บบบ...”มันแน่นมาก มันแน่นมากจริงๆ เขาเริ่มบรรเลงอย่างช้าๆ
“อ๊า อ๊า.....”กระแทกอย่างช้าๆ ทำให้ฉันทั้งเจ็บและฟินไปพร้อมๆกัน
“อะ อ๊าส์ สะเสียววว....”เขาเริ่มทำมันเร็วขึ้นเรื่อยๆ
“อะ อ๊า อ๊าส์ ”ตับ ตับ ตับบ เสียงยิ่งดังมากขึ้นเรื่อย ๆ เขาเองก็เริ่มทำมันเร็วและแรงขึ้นเรื่อยๆ
“อ๊า อ๊า ซี๊ดด อ๊าส์ ฉะฉันจะไม่ไหวละแล้ววว”
“อ๊า เสร็จแล้ววว”เขาพูดขึ้นก่อนที่ล้มตัวลงนอนข้างๆฉัน
“เหนื่อยแล้วหรือคะ?”ฉันเอ่ยถามเขา
“ทำไมเธออยากต่อเหรอ”
“ฉันแค่.....”ฉันพูดพลางใช้มือลูบไปยังท่อนเอ็นของเขา
“อ๊าส์....”เขาเริ่มเก็บอาการไม่อยู่
“แสดงให้ฉันดูสิ”พูดจบ ฉันก็ใช้ปากของตัวเองอมไปยังท่อนเอ็นของเขา ทั้งอมและเลีย
“อ๊า.....อ๊า...”ฉันใช้ลิ้นตะวัดไปมาตรงหัวของท่อนเอ็นก่อนที่จะก้มลงไปอมให้สุดและชักมันออกมา
“อ๊า ส์ อ๊าส์ สะเสียวว”จากนั้นเริ่มดูดและเลียตรง ลูก2ลูกของท่อนเอ็น
“อ๊าส์ สะสุดยอดดด อ๊าส์เสียววว”เสียงร้องของเขาทำฉันพอใจสุดๆ
“ฉันจะไม่ไหวแล้ว”จากนั้นฉันชักเข้าชักออก ทำให้คนตรงหน้าเสียอาการ ก่อนที่เขาจะกดหัวของฉันลง เพื่อให้ตัวเองถึงจุดหมาย
“อ๊าส์.......”ในที่สุดมันก็แตกคาปากของฉัน....
รุ่งเช้า
ฉันตื่นมา ก็ไม่เจอเขาเลยเดินออกมาดูนอกห้อง ก็เห็นเขานั่งกินกาแฟพร้อมในชุดสูทพร้อมทำงาน
“ตื่นแล้วเหรออ...”เขาเอ่ยทักฉัน
“คะ”ฉันนั่งลงตรงข้ามกับเขา
“เธอทำให้ฉันพอใจมากที่สุด”เขาพูดขึ้นโดยที่ไม่มองหน้าฉันเลยสักนิด
“คุณเองก็เหมือนกัน”
“อยากได้อะไรไหม”เขาเอ่ยถามฉัน
“หมายถึงอะไรคะ?”
“เงิน กระเป๋า รถ?”
“ไม่ค่ะ”
“แล้วอยากได้อะไร”
“คุณ”คำพูดของฉันทำให้เขาหยุดชะงักและวางแก้วกาแฟทันที
“หึ....ปากหวานแหะ”
“ฉันมีงานด่วน เธออยู่ที่ได้ตามสบายเลย ที่นี้เป็นของเธอ”เขาพูดจบ ก็ลุกขึ้นทันที
“ไม่ค่ะ ขอบคุณนะคะ แต่ฉันมีคอนโดของตัวเอง”
“แต่เธอเป็นของฉัน เธอต้องอยู่ที่นี้เธอไม่ต้องทำงานฉันก็สามารถเลี้ยงเธอได้อย่างสบายๆ”
“ไม่ค่ะ ฉันไปก่อนนะคะ คุณกรคุณ...”ฉันพูดจบก็ลุกขึ้นเดินออกจากห้องทันที.....รู้จักฉันน้อยไปสะแล้ว...
ตอนพิเศษ2 ปีผ่านไป~~~งานแต่งงานที่จัดขึ้นนะ ตึกที่สูงที่สุดในประเทศไทย ทุกคนต่างพากันมาร่วมแสดงความยินดีกับคู่บ่าวสาว“คุณแม่ คุณแม่ เสร็จรึยังค่ะ”สาวน้อยหน้าตาน่ารัก แต่งชุดเจ้าหญิงวิ่งมาพร้อมกับ ดอกไม้ช่อโต“เสร็จแล้วค่ะ คุณแม่สวยไหม”ลิตาเจ้าสาวของงานนี้ยืนขึ้น พร้อมกับโอบกอด ลูกสาวของตน“สวยมากค่ะ คุณพ่อเองก็หล่อมากเช่นกัน”“จริงเหรอ”สาวน้อยกระซิบบอกกับผู้เป็นแม่“ช่ายค่ะ แต่คุณลุงปรินหล่อกว่าค่ะ”ลิตาได้ยินเช่นนั้นถึงกับหัวเราะออกมาก เพราะพี่ปรินเองก็ติดสาวน้อยดาเนียร์เอามากๆ ทุกครั้งที่เขากลับมาประเทศไทย เขาจะ รีบมาหาดาเนียร์ทันที“ปะ เราไปกันเถอะ”เสียงเพลงงานแต่งกดังขึ้น ลิตาเจ้าสาวเดินออกมาพร้อมกับลูกสาวของตน“ล๊า ลา ลา ล๊า ลา”ดาเนียร์ฮัมเพลงตามเสียงดนตรีที่ในงานได้เปิดขึ้น ลิตาเองก็ได้แต่อมยิ้มเมื่อเมื่อเห็นลูกสาวฮัมเพลงอย่ามีความสุข“ลุขปริน...”ทันทีที่สาวน้อยได้เห็นปรินเข้าก็ได้ปล่อยมือลิตาและรีบไปหาปรินทันที“คิดถึงลุงไหม...”“มากค่ะ”จากนั้นดาเนียร์ก็ไม่ได้สนใจใครอีกเลยตัดภาพมาบนเวที เจ้าบ่าวสาวเริ่มสวมแหวนให้กันจากนั้น ลิตาก้มลงกราบโดยที่กรคุณเอามือรองเอาไว้“น่ารักจริ
บทที่ 41 เป็นแฟนกันนะ เสียงเปียโนดังขึ้น ทุกสายตาจับจ้องมาที่ฉัน ส่วนพี่ปรินก็มีท่าทางแปลกๆ อยู่ก็หยิบดอกไม้ขึ้นมา ทั้งๆที่ตอนเข้ามาฉันไม่เห็นมันด้วยซ้ำ“ลิตาครับ”“เอออ....”เหมือนฉันจะรู้ว่าเขาคิดจะทำอะไร“เป็นแฟนกับพี่นะ”ทุกสายจับจ้องมาที่ฉัน“เป็นแฟนกับพี่นะครับ”“..........เอออ”“เออ........”ฉันควรทำยังไงดี ถึงความรู้สึกที่ฉันมีต่อพี่ปรินมันมากขึ้น แต่มันก็ไม่ได้พอที่จะทำให้ฉันตอบรับคำขอของเขา“เออ......”“โอเค พี่เข้าใจแล้วครับ ไม่เป็นไรครับ ถ้าอย่างนั้นช่วยรับดอกไม้จากพี่ก็พอ”พี่ปรินพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้กับฉัน“พี่ปรินไม่โกรธลิตาใช่ไหมคะ”“ไม่ครับ พี่เข้าใจ😊”หลังจากทานขข้าวกันเสร็จ ฉันกับพี่ปรินก็มานั่งคุยกันในรถ“ลิตาขอโทษพี่จริงๆนะคะ”“ลิตารู้ไหมว่าพี่รู้สึกดีใจที่สุดเลยที่ลิตาปฏิเสธพี่”“ทำไมเหรอค่ะ”“ก็เพราะพี่อยากให้ลิตาชอบพี่ด้วยใจจริง ไม่ใช่เพราะพี่ดีกับลิตา”“ทำไมเราไม่เจอกันให้เร็วกว่านี้ค่ะ”“เจอกันเวลาไหนถ้าคนมันไม่ใช่มันก็ไม่ใช่”“แต่พี่ขอพูดอะไรหน่อยได้ไหม”“อะไรคะ”“เรื่องของกรคุณ”“พี่รู้ลิตายังรักเขาอยู่ทำไมถึงไม่กลับไป”“ลิตาไม่อยากเจ็บอีกแล้วค่ะ”
บทที่ 40 คำขอร้อง ก่อนหน้านี้ประมาณ 2 เดือนที่แล้ว พี่ปรินได้คุยกันกับฉัน เรื่อง โปรเจคที่ต่างประเทศ เขาขอร้องให้ไปทำถึงที่ เพราะตอนแรกเราตกลงกันไว้ว่าเราจะทำที่ไทย แต่ตอนนี้มันข้อเสนอดีๆ ที่เขาเสนอมาที่ให้ฉันทำงานที่นู้น บอกตอนแรกไม่คิดจะไปหรอก ไหนจะลูก ไหนจะอาหารการกิน แต่พอเกิดเรื่องของพี่คุณขึ้น ฉันเลยคิดที่จะไปอยู่ที่นั้นขึ้นมา เขาตามง้อฉันหนักมาก ฉันกลัวใจตัวเอง เลยคิดที่จะหนีเขาไปก่อนตัวเองจะกลับอยู่ในสภาพจิตใจแบบเดิมๆ แต่มีอีกเรื่องนึง ที่ฉันต้องคิดหนัก เรื่องยัยแสบ ดูเหมือนเธอจะโกรธฉันมาก แต่ฉันไม่มีเวลาที่จะอธิบาย เอาไว้ให้ฉันจัดของ เก็บของเสร็จแล้วฉันจะไปคุยกับยัยแสบ “เห้อออ เสร็จซะที“อ้าว ยัยแสบไปไหนมา”“กินข้าว”เธอพูดจบก็เดินเข้าห้องทันที“แสบๆ มาคุยกับพี่ก่อน”“เรื่องอะไรคะ”เธอเปิดประตูมาด้วยสีหน้าไม่พอใจ“มานี่”ฉันเลยพาแสบเดินมายังห้องนั่งเล่น พร้อมกับให้เธอนั่งข้างๆกับฉัน“ฟังพี่ก่อนนะ”“😒”ฉันเลยเล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้กับแสบฟัง ว่าฉันไม่อยากกลับไปหาพี่คุณอีกแล้ว และนี้เป็นวิธีเดียวที่ทำให้พี่ตัดใจจากเขาได้“โดย
บทที่ 39 คิดดี ฉันเดินลงมาจากดาดฟ้าด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิด เดินลงมาก็เจอแจงยืนรออยู่“พี่ลิตาเป็นไงบ้างค่ะ”“พี่ขออยู่คนเดียวสักพักนะ”ฉันพูดจบก็เดินเข้าห้องทันที“ทำไมต้องกลับมาเจอกันด้วย มาอธิบายอะไรตอนนี้มันก็ไม่ทันแล้ว เหอะหงุดหงิดชะมัด”ก๊อกๆ....“ทำอะไรอยู่ครับ”“คุณปริน....”“น้อยใจจริงๆ”“เออ...พี่ปริน...”“5555555 เป็นไงบ้าง อารมณ์ดีขึ้นยัง”“คะ?”เขามองหน้าฉันก็รู้แล้วเหรอ“ปะไปกินข้าวกัน”ร้านอาหาร“ตามสบายเลยนะ”พี่ปรินพูดขึ้นพร้อมกับยื่นเมนูมาให้ฉัน เขาเป็นแบบนี้มาตลอด“จริงๆพี่ปรินไม่ต้องตามใจลิตามากขนาดนี้ก็ได้นะคะ อยากกินอะไรก็สั่งเลยค่ะ”“ลิตากินอะไรพี่ชอบหมดแหละ เพราะอะไรรู้ไหม”“เพราะอะไรคะ?”“ก็เพราะลิตาคือคนที่พี่ชอบไง”ฉันเผลออมยิ้มออกทันที เขาหยอดฉันจนฉันเริ่มจะรู้ทันขึ้นเรื่อยๆ“ไม่เขินเหรอ”“ลิตาชินแล้วค่ะ”“อ้าว....แล้วเมื่อไหร่จะรับรักพี่หละ”“เออ......”คำถามของเขาทำให้ฉันสตั้นไปสักพัก“5555พี่ไม่รีบ เรากินข้าวเถอะ”“ค่ะ😊”ฉันเคยคุยเรื่องแบบนี้กับพี่ปรินแล้ว ฉันไม่อยากคบกับเขาเพราะเพียงเพราะว่าเขาดีกับฉัน ต่อให้หลายๆคนพูดว่าคบกันไปเดียวก็รักกันเอง ฉ
บทที่ 38 ความจริง 5 เดือนผ่านไป ความรู้สึกฉันมีดีขึ้นเยอะ เพราะคุณปริน ฉันมีคุณ ปรินคอยดูแล ส่วนท้องของฉันก็เริ่มโตขึ้น ยัยแจงก็น่ารักเธอช่วยฉันทำงาน ส่วนยัยแสบตอนนี้ติดพี่บอสมาก เพราะทั้ง2คน ตกลงเป็นแฟนกันแล้ว ส่วนพี่คุณ ฉันได้ยินว่าเขาควงผู้หญิงไปทั่ว พี่เคอร์บี้ชอบโทรมาบอกฉันบ่อยๆว่าพี่คุณเป็นหนักกว่าเมื่อก่อน แต่ตอนนี้ฉันไม่ได้สนใจเขาแล้ว เพราะว่าสิ่งเดียวที่สำคัญสำหรับฉันคือ ลูก “คุณแม่ดูอารมณ์ดีขึ้นมากเลยนะครับ ส่วนลูกก็แข็งแรงขึ้นเรื่อยๆ ดีมากครับ”ฉันได้แต่อมยิ้มและลูบท้องตัวเอง ลูกฉันต้องแข็งแรงและปลอดภัย“เสร็จแล้วเหรอ”“ค่ะ คุณปรินรอนานไหมคะ”“ขออะไรอย่างได้ไหม”“อะไรเหรอค่ะ”“เรียกพี่สิ เรียกคุณแล้วดูห่างเหินยังไงไม่รู้”“ค่ะพี่ปริน”พี่ปรินยิ้มออกมาทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของฉัน“ปะ...พี่เริ่มหิวแล้ว”ฉันกับพี่ปรินเดินกำลังจขะเดินออกจากโรงพยาบาลแต่ก็ต้องหยุดชะงักเพราะพี่คุณกับพี่ขวัญเดินมา“พี่คุณ....”ฉันหน้าเสียทันทีหมับบ...พี่ปรินคว้ามือฉันมาจับและเดินตรงไปหาทั้ง 2 คน“หึ....”“อ้าวน้องลิตา”“สวัสดีค่ะพี่ขวัญสวัสดีค่ะคุณกรคุณ”“..
บทที่ 37 คนใจดีและคนอบอุ่น บริษัทเซนโทรไวฟ์ จริงๆมีงานอีกเยอะที่จะต้องทำ มันเลยทำให้ฉันต้องลุกขึ้นแต่งตัวและมาทำงาน แต่ก็แอบโดนคุณปรินดุไปนิดหน่อย “พี่ลิตา สวัสดีค่ะ”แจงเดินเข้ามาทักฉัน“อืม”“พี่ลิตาไม่สบายหรือคะ”“อืมนิดหน่อย”“เออ....”เหมือนแจงมีเรื่องจะพูดกับฉัน แต่เธอก็มั่วแต่อ่ำๆอึ้งๆ“มีเรื่องอะไรก็พูดมา”“คือเมื่อคืน....”“พูดมาสิ ฉันรอฟังอยู่”“เมื่อคืน แจงเห็นคุณกรเข้า....”“พี่เลิกกับเขาแล้ว”ไม่ทันให้เธอได้พูดจบ ฉันเลยพูดบอกเธอไป“จริงเหรอคะ”“อืม”“ดีใจไหม”“ดีใจมากค่ะ”ฉันถึงขั้นขมวดคิ้วทันที“พี่ลิตา ฟังแจงก่อนค่ะ แจงมีเรื่องจะเล่าให้พี่ฟัง”หลังจากนั้น ฉันกับแจงมานั่งปรับความเข้าใจกัน เธอขอโทษฉันที่ก่อนหน้าที่เธอทำตัวไม่น่ารักกับฉัน เธอบอกเธออิจฉาฉันแต่ในขณะเดียวกันเธอก็รักฉันเหมือนพี่สาว เธอบอกเธอหลงผิดเพราะผู้ชายคนเดียว นั้นก็คือพี่คุณ แต่พอเธอได้รู้จักพี่คุณเธอเลยเกลียดเขามากจริงๆ“แจงขอโทษพี่จริงๆ แจงรู้สึกผิดจริงๆ”เธอร้องไห้ออกมาหนักมาก จนฉันต้องเข้ามากอดเธอ“อืมไม่เป็นไรพี่เข้าใจ”“ที่แจงบอกพี่ว่าแจงดีใจที่พี่เลิกกับคุณกร แจงมีเ