บทที่ 4 มากกว่าจูบ
“อืม รดาฝากส่งคุณลิตาด้วย ส่วนเจนนี่ไปคุยกันที่ห้อง!!!”ผมหันไปพูดกับรดา โดยไม่มองหน้าคุณลิตาเลยสักนิด
“พี่คุณ!!!”
“บอกแล้วใช่ไหมมีอะไรให้โทรมา!!!”
“ก็พี่คุณไม่รับโทรศัพท์หนิค่ะ”
“ฉันทำงาน ไม่ได้มีเวลาว่างแบบเธอนะเจนนี่”
“พี่คุณ!!!!มีผู้หญิงคนใหม่ใช่ไหม!!!!!”
“อะไรของเธออีก”แต่ก็จริงของเธอครับ
“เวลาพี่คุณมีสาวๆคนใหม่ พี่คุณจะเป็นแบบนี้ตลอด พี่บอกมานะคะว่านางนั้นเป็นใคร!!!!”
“เจนนี่พี่ว่าเจนนี่กลับไปก่อนเถอะ”ผมพูดดีกับเธอเพราะอยากให้เธอกลับไปก่อนจริงๆเพราะผมมีงานอีกเยอะที่จะต้องทำ
“พี่คุณ!!!!บอกมานะคะ ว่านางนั้นเป็นใคร!!!!”เธอเริ่มเข้ามาหาผมและทุบอกของผม
“หยุด!!!! ฉันเริ่มจะไม่ไหวกับเธอแล้วนะเจนนี่!!! เธอไม่มีสิทธิ์มายุ่งกับเรื่องของฉัน อีกอย่างฉันจะมีผู้หญิงกี่คนก็ได้!!!”
“พี่คุณ😳”
“ทำไมถึงไม่พอใจฉัน!!!! เธอก็รู้ว่าฉันไม่จริงจังกับใครทั้งนั้นรวมทั้งเธอด้วย!!!! ออกไปได้แล้ว!!!”
คอนโด
ตอนแรกผมคิดว่าคุณลิตาเห็นแบบนี้แล้ว คงเลิกยุ่งกับผมแน่นอน คนเก่งและฉลาดแบบเธอคงหาผู้ชายดีๆไม่อยาก
“คุณลิตา”
“เคลียร์กับสาวๆเสร็จแล้วเหรอคะ”
“คุณไม่โกรธผมเหรอครับ”
“โกรธทำไมคะ หรือจะให้ฉันโกรธคุณดี?”
“ไม่ครับ เป็นแบบนี้แหละดีแล้วผมชอบ”
“😳”เธอดูอึ้งกับคำตอบของผมเล็กน้อย
“ฉันเองก็ชอบค่ะ”
“ชอบอะไรเหรอครับ”
“ความลับค่ะ”เธอลุกขึ้นแล้วเดินเข้ามากระซิบข้างหูผม ทำเอาผมขนลุกขึ้นมากทันที
“เออ....หิวไหมครับ ออกไปทานข้าวกัน”
“ไม่กลัวสาวๆคนอื่นของคุณเห็นเหรอคะ”
“ไม่ครับ ผมไม่แคร์พวกเธออยู่แล้วครับ หรือคุณมีคนที่จะต้องแคร์”ผมเอ่ยถามเธอ หวังว่าคำตอบของเธอจะเป็นคำตอบที่อยู่ในใจของผม
“มีสิคะ ก็คุณไง”
“😳”ตึก ตึก ตึก ทำไมต้องเต้นแรงขนาดนี้ แค่คำพูดแค่นี้เอง
ร้านอาหาร
ผมพาเธอมายังร้านอาหารหรูและที่สำคัญเป็นห้องวีไอพี ที่ไม่มีใครเห็นผมกับเธอแน่นอน
“สั่งได้เลยนะครับ”
“ค่ะ”ผมกับเธอเราสั่งอาหารกันเต็มโต๊ะ เอาจริงๆกินไม่หมดหรอกครับ
“ผมมีเรื่องจะถามคุณลิตา”
“ได้ค่ะ”
“ทำไมถึงยอมผม”
“เรื่องอะไรคะ?”
“เรื่องนี้ไงครับ เรื่องที่ผมทำกับคุณตอนนี้”
“อ่อออ...เพราะฉันชอบคุณค่ะ”
“ชอบผม?เพราะอะไร ทั้งๆที่ผมนิสัยไม่ดีคุณก็ยังชอบ?”
“ฉันชอบคุณเพราะคุณหล่อ”
“หึ....😏”เธอทำผมไปไม่เป็นเลยครับ
“แต่คุณสามารถหาผู้ชายหล่อๆ กว่าผมได้หนิครับ”
“ไม่ค่ะ ไม่มีใครหล่อเท่าคุณแล้ว😊”เธอพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้ผม ยิ้มของเธอน่ารักมาเกเลยครับ แถมยิ้มครั้งนึงตาเป็นสระอิอีก (ใจเย็นสิไอ่คุณจะมาเสียอาการแบบนี้ไม่ได้)
“5555555 น่ารักดีแหะ”
หลังจากอาหารมา ผมกับเธอก็นั่งทานอาหารและพูดคุยกันอย่างสนุกสนานเอาจริงๆในบรรดาสาวๆของผมเธอเป็นคนฉลาด เก่ง และ สวยที่สุดเลยครับ
คอนโด(ลิตา)
“จะไม่ไปคอนโดผมเหรอครับ”
“พรุ่งนี้นะคะ พอดีลิตาต้องเคลียร์งานนิดหน่อย”
“ก็ได้ครับ”ผมพูดจบโน้มตัวเข้าไปหาตัวคุณลิตาเพื่อที่จะปลด กลิ่นตัวเธอหอมแตะจมูกของผมจริงๆ
“เป็นอะไรไปคะ?”ผมไม่พูดมาก ยื่นหน้าไปจุมพิตเธอ เธอไม่ปฏิเสธแต่กลับจูบผมกลับ อย่างดูดดื่ม
“อะ อื้ออ”ผมเริ่มไซร้คอของเธอ ทำให้ได้ยินเสียงครางในลำคอเบาๆ
“พะพอ...ก่อนค่ะ”
“ทำไมไม่ชอบเหรอ”
“ลิตากลัวว่าจะไม่จบแค่จูบ”
“ผมก็ไม่ได้กะแค่จูบอย่างเดียว”
“ไม่ได้ค่ะ วันนี้ไม่ได้จริงๆ”
“อืมก็ได้”
หลังจากเธอลงจากรถไป ผมก็ไม่ได้กลับบ้านทันที แต่แวะไปหาคนอื่นต่อ
ก๊อกๆ
“คุณกรคุณ”ผมเข้าจูบเธอทันที
“ใจเย็นสิค่ะ ให้พริมตั้งตัวก่อน”
“ฉันไม่ไหวแล้วว...”พูดจบผมก็อุ้มเธอไปที่เตียงทันที....
ตอนพิเศษ2 ปีผ่านไป~~~งานแต่งงานที่จัดขึ้นนะ ตึกที่สูงที่สุดในประเทศไทย ทุกคนต่างพากันมาร่วมแสดงความยินดีกับคู่บ่าวสาว“คุณแม่ คุณแม่ เสร็จรึยังค่ะ”สาวน้อยหน้าตาน่ารัก แต่งชุดเจ้าหญิงวิ่งมาพร้อมกับ ดอกไม้ช่อโต“เสร็จแล้วค่ะ คุณแม่สวยไหม”ลิตาเจ้าสาวของงานนี้ยืนขึ้น พร้อมกับโอบกอด ลูกสาวของตน“สวยมากค่ะ คุณพ่อเองก็หล่อมากเช่นกัน”“จริงเหรอ”สาวน้อยกระซิบบอกกับผู้เป็นแม่“ช่ายค่ะ แต่คุณลุงปรินหล่อกว่าค่ะ”ลิตาได้ยินเช่นนั้นถึงกับหัวเราะออกมาก เพราะพี่ปรินเองก็ติดสาวน้อยดาเนียร์เอามากๆ ทุกครั้งที่เขากลับมาประเทศไทย เขาจะ รีบมาหาดาเนียร์ทันที“ปะ เราไปกันเถอะ”เสียงเพลงงานแต่งกดังขึ้น ลิตาเจ้าสาวเดินออกมาพร้อมกับลูกสาวของตน“ล๊า ลา ลา ล๊า ลา”ดาเนียร์ฮัมเพลงตามเสียงดนตรีที่ในงานได้เปิดขึ้น ลิตาเองก็ได้แต่อมยิ้มเมื่อเมื่อเห็นลูกสาวฮัมเพลงอย่ามีความสุข“ลุขปริน...”ทันทีที่สาวน้อยได้เห็นปรินเข้าก็ได้ปล่อยมือลิตาและรีบไปหาปรินทันที“คิดถึงลุงไหม...”“มากค่ะ”จากนั้นดาเนียร์ก็ไม่ได้สนใจใครอีกเลยตัดภาพมาบนเวที เจ้าบ่าวสาวเริ่มสวมแหวนให้กันจากนั้น ลิตาก้มลงกราบโดยที่กรคุณเอามือรองเอาไว้“น่ารักจริ
บทที่ 41 เป็นแฟนกันนะ เสียงเปียโนดังขึ้น ทุกสายตาจับจ้องมาที่ฉัน ส่วนพี่ปรินก็มีท่าทางแปลกๆ อยู่ก็หยิบดอกไม้ขึ้นมา ทั้งๆที่ตอนเข้ามาฉันไม่เห็นมันด้วยซ้ำ“ลิตาครับ”“เอออ....”เหมือนฉันจะรู้ว่าเขาคิดจะทำอะไร“เป็นแฟนกับพี่นะ”ทุกสายจับจ้องมาที่ฉัน“เป็นแฟนกับพี่นะครับ”“..........เอออ”“เออ........”ฉันควรทำยังไงดี ถึงความรู้สึกที่ฉันมีต่อพี่ปรินมันมากขึ้น แต่มันก็ไม่ได้พอที่จะทำให้ฉันตอบรับคำขอของเขา“เออ......”“โอเค พี่เข้าใจแล้วครับ ไม่เป็นไรครับ ถ้าอย่างนั้นช่วยรับดอกไม้จากพี่ก็พอ”พี่ปรินพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้กับฉัน“พี่ปรินไม่โกรธลิตาใช่ไหมคะ”“ไม่ครับ พี่เข้าใจ😊”หลังจากทานขข้าวกันเสร็จ ฉันกับพี่ปรินก็มานั่งคุยกันในรถ“ลิตาขอโทษพี่จริงๆนะคะ”“ลิตารู้ไหมว่าพี่รู้สึกดีใจที่สุดเลยที่ลิตาปฏิเสธพี่”“ทำไมเหรอค่ะ”“ก็เพราะพี่อยากให้ลิตาชอบพี่ด้วยใจจริง ไม่ใช่เพราะพี่ดีกับลิตา”“ทำไมเราไม่เจอกันให้เร็วกว่านี้ค่ะ”“เจอกันเวลาไหนถ้าคนมันไม่ใช่มันก็ไม่ใช่”“แต่พี่ขอพูดอะไรหน่อยได้ไหม”“อะไรคะ”“เรื่องของกรคุณ”“พี่รู้ลิตายังรักเขาอยู่ทำไมถึงไม่กลับไป”“ลิตาไม่อยากเจ็บอีกแล้วค่ะ”
บทที่ 40 คำขอร้อง ก่อนหน้านี้ประมาณ 2 เดือนที่แล้ว พี่ปรินได้คุยกันกับฉัน เรื่อง โปรเจคที่ต่างประเทศ เขาขอร้องให้ไปทำถึงที่ เพราะตอนแรกเราตกลงกันไว้ว่าเราจะทำที่ไทย แต่ตอนนี้มันข้อเสนอดีๆ ที่เขาเสนอมาที่ให้ฉันทำงานที่นู้น บอกตอนแรกไม่คิดจะไปหรอก ไหนจะลูก ไหนจะอาหารการกิน แต่พอเกิดเรื่องของพี่คุณขึ้น ฉันเลยคิดที่จะไปอยู่ที่นั้นขึ้นมา เขาตามง้อฉันหนักมาก ฉันกลัวใจตัวเอง เลยคิดที่จะหนีเขาไปก่อนตัวเองจะกลับอยู่ในสภาพจิตใจแบบเดิมๆ แต่มีอีกเรื่องนึง ที่ฉันต้องคิดหนัก เรื่องยัยแสบ ดูเหมือนเธอจะโกรธฉันมาก แต่ฉันไม่มีเวลาที่จะอธิบาย เอาไว้ให้ฉันจัดของ เก็บของเสร็จแล้วฉันจะไปคุยกับยัยแสบ “เห้อออ เสร็จซะที“อ้าว ยัยแสบไปไหนมา”“กินข้าว”เธอพูดจบก็เดินเข้าห้องทันที“แสบๆ มาคุยกับพี่ก่อน”“เรื่องอะไรคะ”เธอเปิดประตูมาด้วยสีหน้าไม่พอใจ“มานี่”ฉันเลยพาแสบเดินมายังห้องนั่งเล่น พร้อมกับให้เธอนั่งข้างๆกับฉัน“ฟังพี่ก่อนนะ”“😒”ฉันเลยเล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้กับแสบฟัง ว่าฉันไม่อยากกลับไปหาพี่คุณอีกแล้ว และนี้เป็นวิธีเดียวที่ทำให้พี่ตัดใจจากเขาได้“โดย
บทที่ 39 คิดดี ฉันเดินลงมาจากดาดฟ้าด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิด เดินลงมาก็เจอแจงยืนรออยู่“พี่ลิตาเป็นไงบ้างค่ะ”“พี่ขออยู่คนเดียวสักพักนะ”ฉันพูดจบก็เดินเข้าห้องทันที“ทำไมต้องกลับมาเจอกันด้วย มาอธิบายอะไรตอนนี้มันก็ไม่ทันแล้ว เหอะหงุดหงิดชะมัด”ก๊อกๆ....“ทำอะไรอยู่ครับ”“คุณปริน....”“น้อยใจจริงๆ”“เออ...พี่ปริน...”“5555555 เป็นไงบ้าง อารมณ์ดีขึ้นยัง”“คะ?”เขามองหน้าฉันก็รู้แล้วเหรอ“ปะไปกินข้าวกัน”ร้านอาหาร“ตามสบายเลยนะ”พี่ปรินพูดขึ้นพร้อมกับยื่นเมนูมาให้ฉัน เขาเป็นแบบนี้มาตลอด“จริงๆพี่ปรินไม่ต้องตามใจลิตามากขนาดนี้ก็ได้นะคะ อยากกินอะไรก็สั่งเลยค่ะ”“ลิตากินอะไรพี่ชอบหมดแหละ เพราะอะไรรู้ไหม”“เพราะอะไรคะ?”“ก็เพราะลิตาคือคนที่พี่ชอบไง”ฉันเผลออมยิ้มออกทันที เขาหยอดฉันจนฉันเริ่มจะรู้ทันขึ้นเรื่อยๆ“ไม่เขินเหรอ”“ลิตาชินแล้วค่ะ”“อ้าว....แล้วเมื่อไหร่จะรับรักพี่หละ”“เออ......”คำถามของเขาทำให้ฉันสตั้นไปสักพัก“5555พี่ไม่รีบ เรากินข้าวเถอะ”“ค่ะ😊”ฉันเคยคุยเรื่องแบบนี้กับพี่ปรินแล้ว ฉันไม่อยากคบกับเขาเพราะเพียงเพราะว่าเขาดีกับฉัน ต่อให้หลายๆคนพูดว่าคบกันไปเดียวก็รักกันเอง ฉ
บทที่ 38 ความจริง 5 เดือนผ่านไป ความรู้สึกฉันมีดีขึ้นเยอะ เพราะคุณปริน ฉันมีคุณ ปรินคอยดูแล ส่วนท้องของฉันก็เริ่มโตขึ้น ยัยแจงก็น่ารักเธอช่วยฉันทำงาน ส่วนยัยแสบตอนนี้ติดพี่บอสมาก เพราะทั้ง2คน ตกลงเป็นแฟนกันแล้ว ส่วนพี่คุณ ฉันได้ยินว่าเขาควงผู้หญิงไปทั่ว พี่เคอร์บี้ชอบโทรมาบอกฉันบ่อยๆว่าพี่คุณเป็นหนักกว่าเมื่อก่อน แต่ตอนนี้ฉันไม่ได้สนใจเขาแล้ว เพราะว่าสิ่งเดียวที่สำคัญสำหรับฉันคือ ลูก “คุณแม่ดูอารมณ์ดีขึ้นมากเลยนะครับ ส่วนลูกก็แข็งแรงขึ้นเรื่อยๆ ดีมากครับ”ฉันได้แต่อมยิ้มและลูบท้องตัวเอง ลูกฉันต้องแข็งแรงและปลอดภัย“เสร็จแล้วเหรอ”“ค่ะ คุณปรินรอนานไหมคะ”“ขออะไรอย่างได้ไหม”“อะไรเหรอค่ะ”“เรียกพี่สิ เรียกคุณแล้วดูห่างเหินยังไงไม่รู้”“ค่ะพี่ปริน”พี่ปรินยิ้มออกมาทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของฉัน“ปะ...พี่เริ่มหิวแล้ว”ฉันกับพี่ปรินเดินกำลังจขะเดินออกจากโรงพยาบาลแต่ก็ต้องหยุดชะงักเพราะพี่คุณกับพี่ขวัญเดินมา“พี่คุณ....”ฉันหน้าเสียทันทีหมับบ...พี่ปรินคว้ามือฉันมาจับและเดินตรงไปหาทั้ง 2 คน“หึ....”“อ้าวน้องลิตา”“สวัสดีค่ะพี่ขวัญสวัสดีค่ะคุณกรคุณ”“..
บทที่ 37 คนใจดีและคนอบอุ่น บริษัทเซนโทรไวฟ์ จริงๆมีงานอีกเยอะที่จะต้องทำ มันเลยทำให้ฉันต้องลุกขึ้นแต่งตัวและมาทำงาน แต่ก็แอบโดนคุณปรินดุไปนิดหน่อย “พี่ลิตา สวัสดีค่ะ”แจงเดินเข้ามาทักฉัน“อืม”“พี่ลิตาไม่สบายหรือคะ”“อืมนิดหน่อย”“เออ....”เหมือนแจงมีเรื่องจะพูดกับฉัน แต่เธอก็มั่วแต่อ่ำๆอึ้งๆ“มีเรื่องอะไรก็พูดมา”“คือเมื่อคืน....”“พูดมาสิ ฉันรอฟังอยู่”“เมื่อคืน แจงเห็นคุณกรเข้า....”“พี่เลิกกับเขาแล้ว”ไม่ทันให้เธอได้พูดจบ ฉันเลยพูดบอกเธอไป“จริงเหรอคะ”“อืม”“ดีใจไหม”“ดีใจมากค่ะ”ฉันถึงขั้นขมวดคิ้วทันที“พี่ลิตา ฟังแจงก่อนค่ะ แจงมีเรื่องจะเล่าให้พี่ฟัง”หลังจากนั้น ฉันกับแจงมานั่งปรับความเข้าใจกัน เธอขอโทษฉันที่ก่อนหน้าที่เธอทำตัวไม่น่ารักกับฉัน เธอบอกเธออิจฉาฉันแต่ในขณะเดียวกันเธอก็รักฉันเหมือนพี่สาว เธอบอกเธอหลงผิดเพราะผู้ชายคนเดียว นั้นก็คือพี่คุณ แต่พอเธอได้รู้จักพี่คุณเธอเลยเกลียดเขามากจริงๆ“แจงขอโทษพี่จริงๆ แจงรู้สึกผิดจริงๆ”เธอร้องไห้ออกมาหนักมาก จนฉันต้องเข้ามากอดเธอ“อืมไม่เป็นไรพี่เข้าใจ”“ที่แจงบอกพี่ว่าแจงดีใจที่พี่เลิกกับคุณกร แจงมีเ