LOGINShare
ภารกิจพิชิตวายร้าย
Last Updated:
2025-07-07 00:08:24“ไอ้บ้าเอ๊ย! ทำคนอื่นเจ็บแล้วยังไม่รู้จักขอโทษอีก!”
เสียงฉันสบถอย่างหัวเสีย ขณะที่พี่กล้วยกับป้าพรวิ่งขึ้นมาทันที “เกิดอะไรขึ้นคะ?” พี่กล้วยถาม สีหน้าเป็นห่วง “จะอะไรล่ะคะ ก็เจอมนุษย์ถ้ำไล่ออกจากห้องน่ะสิ! โชคดีนะที่เขาไม่ใช้ตีนถีบฉันออกมาแทน!” ฉันประชดเสียงสั่น พูดแล้วก็เจ็บใจจนอยากเตะประตูสักที “แล้วคุณชบาเป็นอะไรมากไหมคะ?” พี่กล้วยรีบสำรวจตัวฉัน “มีแค่ข้อเท้าเคล็ดค่ะ พอดี...เกิดเรื่องนิดหน่อย” ฉันพูดพลางกัดฟันแน่น “โธ่...คุณชบา เจ็บมากไหมคะ?” พี่กล้วยเสียงอ่อน ฉันพยักหน้าตอบเบาๆ แทนคำพูด “ยังโชคดีนะคะที่โดนแค่นี้ ปกติใครเข้าไป...หัวแตกกันออกมาทุกคนเลยค่ะ” ป้าพรพูดเสริม ฉันได้แต่ถอนหายใจแบบหมดคำจะพูด “ฉันว่าเขาควรไปบำบัดจิตมากกว่า ปล่อยให้อยู่ในสภาพแบบนี้ ไม่ไหวหรอกค่ะ!” “ไปค่ะ เดี๋ยวกล้วยพยุงลงไปข้างล่าง กล้วยจะประคบข้อเท้าให้เองนะคะ” ฉันพยักหน้ารับ แล้วปล่อยให้พี่กล้วยช่วยประคองลงไปข้างล่าง พอถึงโซฟา เธอก็เอาลูกประคบมาช่วยประคบข้อเท้าให้ฉันจนเริ่มรู้สึกดีขึ้น ขณะที่ฉันนั่งพัก ใจยังหวิวอยู่ จู่ๆ คำพูดของยัยน้ำก็แว๊บขึ้นมาในหัว... > “ฉันขอร้องเถอะนะ ชบา ช่วยทำให้เฮียแม็กกลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ ถือซะว่าตอบแทนบุญคุณลุงสุชาติ ที่มอบทุนการศึกษาส่งแกเรียนจนจบ แถมได้เงินอีกด้วย...” ฉันนิ่งไป เฮียแม็ก...เขาเป็นลูกของลุงสุชาติ งั้นแปลว่า...คนที่มอบทุนให้ฉันเรียนจนจบ คือพ่อของเขาเอง บ้าเอ๊ย...แบบนี้ไม่ใช่แค่ต้องอดทนแล้วล่ะ ฉันติดหนี้ชีวิตเขาเลยด้วยซ้ำ เอาวะ! จะอยู่จะไปก็เอาให้สุด...สู้เว้ยยย! --- วันที่ 3 “ออกไป!!! อย่ามายุ่งกับกู!!!” พรึ่บ! ปัง! ...ประตูปิดใส่หน้าฉันอีกแล้ว --- วันที่ 4 เสียงข้าวของแตกกระจายตามด้วยเสียงตะโกนจากขุมนรก “กูไม่กิน!!! เอาเหล้ามาให้กู!! เอาเหล้ามา!!!” …จานข้าวปลิวมาเฉียดหน้า “นี่คุณ! จะดื่มแต่เหล้าไปถึงชาติไหนคะ! ข้าวปลาก็หัดกินบ้าง ถึงคุณไม่กิน คนทำเขาก็ไม่เจ๊งตายหรอกนะ!!” ฉันกล้าขึ้นเสียงกับเขา...ซึ่งฉันไม่ควรเลย เฮียแม็กมองหน้าฉันนิ่งมาก...นิ่งจนน่ากลัว แล้วก็เดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ จนฉันต้องกำชายกระโปรงแน่น ใจเต้นระรัว เขาจะฆ่าฉันไหมวะ...บ้าแล้วชบา! “ออกไป!!! แล้วอย่ามาให้กูเห็นหน้าอีก!!!” “คะ...ค่ะ!” ฉันรีบวิ่งหนีแทบสะดุดตัวเอง ปาดเหงื่อพรึ่บลงข้างแก้ม --- วันที่ 5 ฉันพยายามเปิดประตูห้องเฮียแม็ก...ไม่เปิด ล็อกไว้ เลยให้แม่บ้านไปเอากุญแจมาเปิดให้ แกร๊ก... ยังไม่ทันก้าวขาเข้าไป พรึ่บ!! ปัง!! โดนปิดประตูใส่หน้าอีกแล้วจ้า! สงสัยวันนี้เฮียเฝ้าประตู... --- วันที่ 6-9 โดนทั้งจานบิน ขวดบิน เอกสารปาใส่หน้า บางวันโดนเหวี่ยงออกจากห้อง บางวันโดนผลักใส่กำแพง โอ๊ย! นี่ฉันมาดูแลคนหรือมาอยู่ค่ายฝึกนักรบกันแน่? ทุกวัน...เฮียแม็กไม่แตะข้าวแต่นั่งกอดขวดเหล้าเป็นเพื่อนแทน วันไหนขวดหมด ก็กรี๊ดใส่ใครต่อใคร ...แต่บางคืน ฉันได้ยินเขาร้องไห้ “หนูนิด...อย่าทิ้งกูไปนะ...” ฉันเข้าใจเขานะ...ฉันก็เคยเสียพ่อแม่จากอุบัติเหตุเหมือนกัน ตอนนั้นฉันร้องไห้จนเกือบกลายเป็นซากมนุษย์ ดีที่มีน้ำกับครอบครัวน้ำคอยอยู่ข้างๆ --- วันที่ 10 วันนี้เงียบ...ผิดปกติมาก ไม่มีเสียงเฮียแม็กโวยวาย ไม่มีขวดอะไรแตก ไม่มีประตูปิดใส่หน้า “คุณแม็กคะ! คุณแม็ก!!” ฉันมองซ้ายมองขวา เดินไปดูระเบียง ห้องน้ำ เตียงก็ไม่มี แต่พอมองลงไปข้างเตียง... “คุณแม็ก!!!” เฮียแม็กนอนหมดสติอยู่ตรงนั้น ทั้งจมูกทั้งปากเต็มไปด้วยเลือด ฉันรีบพุ่งเข้าไปนั่งลงข้างๆ ดึงตัวเขาขึ้นมาวางบนตัก “ช่วยด้วยค่ะ!! ใครก็ได้!! ช่วยด้วย!!!” ฉันตบหน้าคุณแม็กเบาๆ พยายามเรียกเขาเสียงสั่น “คุณแม็ก! ได้ยินชบาไหมคะ? คุณแม็ก!!” “แค่กก...แค่กก...!” เขาไอแรง ก่อนจะอาเจียนออกมา...เป็นเลือด “ฮึก...คุณแม็ก ทำไมถึงทำกับตัวเองแบบนี้คะ...” น้ำตาฉันไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว “รอแป๊บนะคะ เดี๋ยวชบาไปตามคนมาช่วย!” ฉันรีบวิ่งออกจากห้อง พาคนมาช่วยเขาให้วุ่นทั้งบ้าน โชคดีที่พาไปโรงพยาบาลทัน สุดท้ายหมอบอกว่า...เฮียแม็กเป็นแผลในกระเพาะขั้นรุนแรง เพราะดื่มเหล้ามาหลายวันโดยไม่กินอะไรเลย ร่างกายทรุดโทรมจนแทบไม่เหลือเค้าเดิม... ฉันนั่งเฝ้าเขาอยู่ข้างเตียงในห้องพักฟื้น...ถอนหายใจยาว เฮ้อ...เมื่อไหร่จะผ่านพ้นไปสักทีนะ
Latest chapter
รักวายร้ายของนายเย็นชา เดี๋ยวโดนฟาด
@โรงพยาบาลหลังจากฉันไปขอยากับหมอเสร็จ พอกลับมาถึงห้องก็เห็นคุณแม็กยืนเหม่ออยู่ที่ระเบียง เขาเหลือบตามามองฉันครู่หนึ่ง ก่อนจะหันหน้ากลับไปทางเดิม ส่วนฉันก็แค่ถอนหายใจแล้วเดินไปนั่งที่โซฟา หยิบยาขึ้นมาจะทาแผลที่แขน“โอ๊ะ! แสบชะมัด...”พึ่บ!อยู่ๆ ยาก็หายไปจากมือฉันเฉยเลย และแน่นอนว่าไปอยู่ในมืออีตาเย็นชานั่นแทน“นี่คุณ! เอายาคืนมานะ ฉันไม่มีอารมณ์จะทะเลาะกับคุณตอนนี้หรอกนะ!”เขาไม่พูดอะไร แต่กลับนั่งลงยองๆ ตรงหน้า ดึงแขนฉันไปดูก่อนจะหยิบกระดาษทิชชู่ข้างๆ ขึ้นมา“คุณจะทำอะไรน่ะ?”เฮียแม็กเงยหน้ามองฉันนิดหนึ่ง แต่ไม่ตอบ จากนั้นก็ใช้ทิชชู่ค่อยๆ ซับที่ตุ่มพองบนแขนเบาๆ บีบเอาน้ำใสๆ ออกมา“โอ๊ย! เบาๆ หน่อยสิ เจ็บนะ!”“แค่นี้ทำเป็นจะตาย”พูดเสร็จก็เปิดยาทาแผลอย่างคล่องมือ ก่อนจะบรรจงทาให้ฉันจนเสร็จ แล้วลุกกลับไปนอนบนเตียงแบบไม่พูดอะไรอีก“...ขอบคุณค่ะ”“อืม”แค่นั้น แล้วเขาก็พลิกตัวหันหลังให้ฉันอีกตามเคย หึ! ขอโทษสักคำก็ไม่มี...ไอ้ผู้ชายเฮงซวย! ได้แต่ด่าในใจสิ ถ้าหลุดปากไป มีหวังได้ลงไปนอนที่พื้นอีกแน่ฉันนั่งเล่นโทรศัพท์ เปิดแชทคุยกับยัยน้ำไปเรื่อย เธอบอกว่าจะเข้ามาช่วงเย็น พร้อมพ่อแม่ของคุณ
รักวายร้ายของนายเย็นชา เจ็บตัวรอบสอง
@โรงพยาบาล – เวลา 20:00 น.ตอนนี้คุณแม็กยังหลับอยู่เวลาเขาหลับนิ่งเหมือนเจ้าชายน้ำแข็งในร่างปีศาจเขานอนแบบนี้ดูไม่น่ากลัวเท่าไหร่ แต่ตอนตื่นนะเหรอ โอ๊ย... เหมือนยักษ์หลุดจากถ้ำ แค่สบตาก็หนาวยะเยือกไปถึงไขสันหลังแล้ว"เป็นไงบ้างวะแก เฮียเริ่มยอมแกบ้างยัง?"น้ำถามพร้อมเลิกคิ้ว เหมือนจะเดาได้อยู่แล้วว่าคำตอบคืออะไร"ยอมกับผีสิ... ฉันโดนโยนออกจากห้องวันเว้นวัน ดูข้อเท้าฉันสิ ยังไม่หายเลย!"ฉันชี้ให้ดูรอยแดงที่ยังเหลืออยู่เล็กน้อย แม้จะดีขึ้นแล้ว แต่มันก็เป็นเครื่องยืนยันความเกรี้ยวกราดของเขาได้ดี"แฮร่~ อยู่ไปนานๆ เดี๋ยวก็คุ้นเองล่ะชบา!""โอ๊ย คุ้นกับการถูกโยนเหรอ ฉันนี่กลัววันไหนจะโดนเหล็กดามทั้งตัวจริงๆ""ใจเย็นน่า! ฉันเป็นกำลังใจให้ สู้ๆ"น้ำหัวเราะขำๆ ก่อนจะขอตัวกลับ ฉันเองก็ได้แค่มองเธอเดินจากไปฌเวลา 04:00 น.“หนูนิด... หนูนิด... เฮียขอโทษ... ฮึก...”ฉันสะดุ้งตื่นเพราะเสียงครางเบาๆ คล้ายคนละเมอของคุณแม็ก เขาเรียกชื่อใครสักคนซ้ำๆ พร้อมเสียงสะอื้นที่บีบใจฉันลุกขึ้นเดินไปข้างเตียง พยายามเขย่าแขนเขาเบาๆ“คุณแม็ก... คุณแม็กคะ…”หมับ!มือเขาคว้ามือฉันไปแน่นอย่างกับกลัวฉันจะหายไป“อย่าทิ้
รักวายร้ายของนายเย็นชา ภารกิจพิชิตวายร้าย
“ไอ้บ้าเอ๊ย! ทำคนอื่นเจ็บแล้วยังไม่รู้จักขอโทษอีก!”เสียงฉันสบถอย่างหัวเสีย ขณะที่พี่กล้วยกับป้าพรวิ่งขึ้นมาทันที“เกิดอะไรขึ้นคะ?” พี่กล้วยถาม สีหน้าเป็นห่วง“จะอะไรล่ะคะ ก็เจอมนุษย์ถ้ำไล่ออกจากห้องน่ะสิ! โชคดีนะที่เขาไม่ใช้ตีนถีบฉันออกมาแทน!” ฉันประชดเสียงสั่น พูดแล้วก็เจ็บใจจนอยากเตะประตูสักที“แล้วคุณชบาเป็นอะไรมากไหมคะ?” พี่กล้วยรีบสำรวจตัวฉัน“มีแค่ข้อเท้าเคล็ดค่ะ พอดี...เกิดเรื่องนิดหน่อย” ฉันพูดพลางกัดฟันแน่น“โธ่...คุณชบา เจ็บมากไหมคะ?” พี่กล้วยเสียงอ่อน ฉันพยักหน้าตอบเบาๆ แทนคำพูด“ยังโชคดีนะคะที่โดนแค่นี้ ปกติใครเข้าไป...หัวแตกกันออกมาทุกคนเลยค่ะ” ป้าพรพูดเสริม ฉันได้แต่ถอนหายใจแบบหมดคำจะพูด“ฉันว่าเขาควรไปบำบัดจิตมากกว่า ปล่อยให้อยู่ในสภาพแบบนี้ ไม่ไหวหรอกค่ะ!”“ไปค่ะ เดี๋ยวกล้วยพยุงลงไปข้างล่าง กล้วยจะประคบข้อเท้าให้เองนะคะ”ฉันพยักหน้ารับ แล้วปล่อยให้พี่กล้วยช่วยประคองลงไปข้างล่าง พอถึงโซฟา เธอก็เอาลูกประคบมาช่วยประคบข้อเท้าให้ฉันจนเริ่มรู้สึกดีขึ้นขณะที่ฉันนั่งพัก ใจยังหวิวอยู่ จู่ๆ คำพูดของยัยน้ำก็แว๊บขึ้นมาในหัว...> “ฉันขอร้องเถอะนะ ชบา ช่วยทำให้เฮียแม็กกลับมาเป็นเห
รักวายร้ายของนายเย็นชา เจ็บตัว
บทที่3หลังจากที่น้ำเล่าเรื่องของเฮียแม็กให้ฟังจนหมด นางก็ขอตัวกลับบ้าน ปล่อยให้ฉันเดินขึ้นมาดูห้องนอนตัวเองที่ดันไปอยู่ติดกับห้องของมาเฟียคลั่งเหล้าอย่างเฮียแม็กพอดิบพอดีเอาจริง ถึงเรื่องที่เขาเคยเจอจะทั้งเศร้า ทั้งสะเทือนใจ แต่ฉันก็อดรู้สึกกลัวเขาไม่ได้เลยภาพสายตาคมกริบ เย็นชาเหมือนน้ำแข็งในขั้วโลกใต้ยังชัดเจนในหัวฉันอยู่เลย… เขาจ้องหน้าฉันเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อกันยังไงยังงั้น ยิ่งบวกกับรอยสักยาวตั้งแต่ต้นคอจรดต้นแขน ถึงจะไม่ถึงขั้นน่ากลัวแบบนักเลงเถื่อน แต่ก็ทำให้ฉันอยากจะหนีกลับบ้านไปหาหมอนข้างแทนในทันทีแล้วนี่มันเรื่องบ้าอะไรอีกล่ะ ทำไมต้องให้ฉันนอนห้องติดกับเขาด้วยถ้าอยู่ดี ๆ เฮียแม็กคุมคลั่งแล้วคว้ามีดมาปาดคอฉันขึ้นมากลางดึกล่ะ!? ใครจะรับผิดชอบ!?เพล้งงง!!!"__" ฉันสะดุ้งจนขาแทบทรุดนั่งลงกับพื้น"เอาเหล้าให้กู!!! เดี๋ยวนี้!!! เอาเหล้ามา!!!"เสียงตะโกนโหด ๆ แว่วขึ้นมาจากห้องข้าง ๆ เหมือนคำสั่งจากยมทูต เสียงเขาน่ากลัวชะมัด ขนาดไม่ได้เห็นหน้าก็ทำฉันขนลุกได้แล้วฉันกลืนน้ำลายลงคอ รีบหันหลังจัดของเข้าตู้เสื้อผ้าให้เสร็จ ๆ แล้วอาบน้ำเปลี่ยนชุดลงไปข้างล่างทันที หัวใจยังเต้นไม่เป
รักวายร้ายของนายเย็นชา วันแรกก็เจอดี
บทที่ 02 พอเดินเข้ามาในบ้าน ฉันก็สัมผัสได้ทันทีว่าบ้านหลังนี้ ไม่ธรรมดา ใหญ่โต อลังการชนิดที่โรงแรมห้าดาวยังต้องหลบให้ พวกแม่บ้านเดินไปมาดูวุ่นวาย แต่ก็ยังยกมือไหว้ฉันด้วยความสุภาพ “ห้องที่ฉันให้เตรียมไว้พร้อมแล้วใช่ไหม?” น้ำถามแม่บ้าน “เตรียมไว้เรียบร้อยแล้วค่ะคุณหนู” “นี่คือคุณชบา เพื่อนฉันเอง เธอจะมาเป็นคนดูแลเฮียแม็ก” “สวัสดีค่ะ คุณชบา” “ไม่ต้องเรียกคุณก็ได้ เรียกชบาเฉยๆ ก็พอค่ะ สบายๆ” พวกแม่บ้านยิ้มรับก่อนจะช่วยถือของขึ้นไปเก็บบนห้อง ส่วนฉันก็โดนน้ำลากแขนพาไปข้างบนทันที “เดี๋ยวนะน้ำ... พ่อแม่เขาไม่อยู่บ้านเหรอ?” “อืม คุณลุงกับคุณป้าไปดูงานที่ต่างจังหวัด อีกสองอาทิตย์ถึงจะกลับ” “อ๋อ... โอเค” น้ำพาฉันมายืนหน้าห้องหนึ่งประตูไม้สักสีเข้ม บรรยากาศหน้าห้องนี่คือไม่ใช่แค่เงียบ แต่มันกดดันสุดๆ “นี่แหละ ห้องเฮียแม็ก” เธอกำลังจะเปิดประตู แต่ยังไม่ทันที่มือเธอจะจับลูกบิด... ตุบ! เพล้ง!! เพล้งงง!!! เสียงของปาอะไรบางอย่างกระแทกกำแพงดังลั่น “กูบอกว่าไม่กินก็ไม่กินสิวะ!! ออกไป!!!” เสียงตะโกนข้างในห้องดังก้อง เสียงผู้ชายทุ้มต่ำแต่แฝงไปด้วยอารมณ์เกรี้ยวกราด “คุณแม็ก... ทานอะไรสัก
รักวายร้ายของนายเย็นชา เซ็นสัญญาแบบโง่ๆ
บทที่ 01สวัสดีค่ะ ฉันชื่อชบา อายุ 25 ปี ตอนนี้อยู่ตัวคนเดียว พ่อแม่เสียชีวิตหมดแล้ว ฉันเลยต้องดิ้นรนทำงานหาเงินส่งตัวเองเรียน โชคดีที่ยังมีผู้ใหญ่ใจดีให้ทุนการศึกษาจนฉันเรียนจบปริญญาตรีนิสัยฉันก็ง่ายๆ แบบว่าอยู่ที่ไหนก็อยู่ได้ กินอะไรก็ได้ ไม่เรื่องมากตอนนี้ฉันกำลังหางานอยู่... ก็เพิ่งโดนเจ้านายเก่าไล่ออกเมื่อวานนี้เอง สาเหตุเหรอ? ก็เพราะฉันไม่ยอมเป็น “เด็ก” ของเขาน่ะสิ ฉันเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ว่าทำไมไปทำงานที่ไหน เจ้านายต้องพยายามเสนออะไรแบบนี้ทุกที บางคนก็แก่จนหัวหงอก ยังไม่วายคิดเรื่องอย่างว่า เหนื่อยใจแทนเมียพวกเขาจริงๆ ที่ต้องมีผัวเป็นเฒ่าหัวงูแบบนี้“ทำไมงานมันหายากขนาดนี้วะเนี่ย...” ฉันพึมพำกับตัวเอง มองไปรอบๆ ก็มีแต่ตึก บริษัทเพียบไปหมด แต่ไม่มีใครเปิดรับสมัครเลย เศร้าใจชะมัด“แล้วฉันจะเอาเงินที่ไหนมาจ่ายค่ารถ ค่าคอนโด ค่าเน็ต ค่าน้ำค่าไฟอีก เฮ้อ...ชีวิตตู :( ”ฉันนั่งบ่นกับตัวเองบนรถ กำลังจะน้ำตาร่วงอยู่แล้วกริ๊ง~ กริ๊ง~เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ชื่อที่โชว์คือ "น้ำ"“ฮัลโหล ว่าไงน้ำ”“แกหางานได้ยัง ชบา?”“ยังเลย ไปสมัครที่ไหนก็ไม่รับอ่ะ” ฉันตอบเสียงเศร้า มันเศร้าจริงๆ นี่ห
You may also like
หมอของมาเฟีย
จินต์พิชา2.0K viewsEvil Lady กับดักรักนางมารร้าย
อิษสรา | ISSARA1.4K viewsมิลินของจอมทัพ
อะพอลโล่_1.7K viewsคลั่งรักคุณหมอมาเฟีย
มดตัวจี๊ด3.9K viewsพันธะลับนายมาเฟีย
Leonella1.6K viewsเล่ห์รักนายมาเฟีย
รักกังวาล384 viewsดวงใจอินทรีย์
ิิิิดอกบุหงา-2537181 viewsทัณฑ์รักมาเฟียเถื่อน
Sainam.สายน้ำ1.0K views
