Share

7 NVIP

last update Huling Na-update: 2025-11-29 00:24:31

Line

(ครีม : วันนี้เข้ามาไหมจ๊ะ) 20:30

(HY : ส่งสติกเกอร์ (โอเค) ) 20:40

(ครีม : ส่งสติกเกอร์ (ดีใจ) ) 20:42

หงส์หยกได้แต่มองโทรศัพท์และยิ้มออกมา ไม่รู้ว่าถ้าไปวันนี้ ผู้ชายคนนั้นยังอยากจะบริการเธออยู่ไหม...

"จะกลับเลยเหรอลูก"

"ค่ะ" เธอก็ยังคงตอบแบบไม่มีเยื่อใยเช่นเดิม

"หงส์แม่ขอ..."

"สวัสดีค่ะ" หงส์หยกตอบเพียงเท่านี้ พร้อมกับยกมือไหว้ แล้วเดินออกจากบ้านแม่เธอไปในทันที เพราะไม่อยากได้ยินอะไรที่จะทำให้ตัวเองรู้สึกไม่ดีอีกแล้ว

"พร ฮึก ๆ ๆ ลูกฉันกลับไปแล้วใช่ไหม"

"ค่ะคุณวิภา คุณหงส์เธอกลับไปแล้วค่ะ"

"ถ้าหงส์มาอีก เธอต้องรีบไปตามฉันเลยนะ ไปตามตั้งแต่หงส์ขับรถเข้ามาเลยนะ ฮึก ๆ"

"คะ...ค่ะ ๆ คุณวิภา"

วิภาได้แต่ร้องไห้สะอึกสะอื้น ลูกสาวเธอจะไม่เป็นแบบนี้เลย ถ้าทุกเรื่องมันไม่เกิดมาจากเธอ เธอรู้สึกผิดและเสียใจ กับสิ่งที่ตัวเองทำมาจนถึงทุกวันนี้ แค่ลูกเธอให้อภัยและแวะมาหาบ้าง แค่นี้เธอก็รู้สึกสุขใจมากแล้ว

ชรัชขับรถมาจอดไว้ที่เดิมและรีบตรงเข้าไปที่บาร์ เพราะเขาพึ่งได้รับข้อความจาก เจ้านายสาวสุดสวยอย่างครีมไลน์ไปตามให้มาทำงาน

"เหี้ยพี่เฟิส วันนี้มึงมา?"

"เออ ก็กูมาทำงานไง" ชายหนุ่มไหวไหล่ด้วยท่าทางสบาย ๆ

"กูเบื่อคนรวยไม่มีห่าไรทำแบบมึงจังว่ะ" รวยจะตายห่ามาแอ๊บแอ้เป็นโฮสต์ แถมยังลงทุนมาบริการผู้หญิงที่อยู่ ๆ ก็มาสนใจเอาตอนนี้

"เหี้ยพูดมากนะมึง แล้วมึงก็ห้ามบอกพี่สาวมึงด้วย"

"เออ รู้แล้ว รีบ ๆ เล่นรีบ ๆ เลิกเถอะมึงอะ"

"เออ ไม่นานหรอก แค่ตอนนี้มันบังเอิญเจอคนถูกใจว่ะ"

"เออ ให้แน่เถอะมึง พี่ครีมรู้บ่นกูหูชาแน่ เล่นอะไรไม่รู้เรื่อง"

"อ้าวเฟิส ทำไมนายมาเร็วขนาดนี้ล่ะ ฉันพึ่งไลน์บอกไม่ถึงชั่วโมงเองนะ"

"พอดีผมอยู่แถวนี้ และช่วงนี้ก็กระปรี้กระเปร่าด้วยสิ"

"หึ งานแรกก็ดี ๆ หน่อยละกัน อย่ารุ่มร่ามให้มาก หงส์เขาไม่ชอบอะไรแบบนี้ แล้วกิริยามารยาทก็สำคัญนะ หงส์เขาชอบคนพูดน้อย ไม่อะไรมากมาย"

"เดี๋ยวผมไปบริการก็รู้" ชายหนุ่มยกยิ้มอย่างพอใจ และจากที่ครีมพูดมาเขาก็พอจะรู้อะไรอยู่บ้าง

"ฉันเบื่อจะพูดกับนายแล้ว" ครีมพูดจบก็ตั้งท่าจะเดินออกไป

"ดะ...เดี๋ยวก่อนครับ ผมสนใจจะเซ็นสัญญา NVIP"

"นายว่าอะไรนะ"

"ก็ผมสนใจ เผื่อเพื่อนคุณจะใช้บริการผมออกไปข้างนอกด้วย ผมจะได้ออกไปทันที ไม่ต้องรอเซ็นสัญญาให้มากเรื่อง"

"นายเนี่ยนะ"

"นะครับ จัดการให้ผมเลย ผมเต็มใจมากถ้าเพื่อนคุณใช้บริการผมออกไปข้างนอก ผมไม่เกี่ยงเลยจริง ๆ นะ"

"..."

หญิงสาวเดินเข้ามาในบาร์เหมือนทุกครั้ง และก็ยังคงมีสายตาที่ให้ความสนใจเธอส่งมาเหมือนทุกครั้งเช่นกัน เธอเพียงแต่ยิ้มมุมปากด้วยความพอใจ ช่วงนี้เธอไม่ค่อยได้ออกมาเที่ยว เนื่องจากงานยุ่งและปัญหาส่วนตัวอีกหลายอย่าง และก็ไม่ค่อยเจอคนที่ถูกใจ เลยไม่อยากมาให้เสียเวลา

"แกเป็นไงบ้าง หายไปเป็นอาทิตย์เลยนะ ถ้าฉันไม่ไลน์ตามแกจะมาไหมเนี่ย" เมื่อเจอเพื่อนรัก ครีมก็รีบเข้ามาหาทันที เพราะนอกจากเธอจะเป็นเพื่อนสนิทของครีมแล้ว เธอยังเป็นลูกค้า VVIP ที่บาร์อีกด้วย

"ฉันไม่ค่อยว่าง ช่วงนี้ปัญหาเยอะ"

"มานั่งก่อน ค่อยเม้าท์กัน แกจะดื่มอะไรวันนี้" ครีมพยักหน้าให้พนักงานที่เดินตามเข้ามา และพนักงานคนนั้นก็ยื่นกระดาษให้เธอ เขียนในสิ่งที่เพื่อนรักต้องการลงไป

"ขอเป็นไวน์แล้วกัน"

"โอเค แล้วก็ของกินเล่นด้วยละกัน เดี๋ยวฉันสั่งให้เลย"

"โอเค"

และครีมก็จดในสิ่งที่ต้องการส่งให้พนักงานไป พนักงานโค้งตัวให้ทั้งสองคนอย่างนอบน้อมและเตรียมออกจากห้องไป

"ไปตามออกัสกับเฟิสมาด้วยนะ"

"..." หญิงสาวใบหน้าเรียบเฉย แต่ใจเธอกลับเต้นแรงขึ้น เพียงแค่ได้ยินชื่อผู้ชายคนนั้น ความรู้สึกเธอก็แปลกขึ้นมาทันที

"ครับคุณครีม"

"เฟิส ออกัส คุณครีมให้มาตาม ขึ้นไปที่ห้อง VVIP เดี๋ยวนี้นะ"

"คะ...ครับ" ชายหนุ่มที่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ข้างเขาทำท่าทางดีอกดีใจออกมา ไอ้หมอนี่ก็หล่อไม่น้อย ทั้งยังน่าจะเด็กกว่าเขามาก อายุมันน่าจะสัก 20 กลาง ๆ แต่ก็รู้ว่าพึ่งเข้ามาทำงานพร้อมกันกับเขา

"ไปกันเร็วพี่" ออกัสเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋า และหันมาดึงแขนเขาให้ลุกขึ้น

"ไอ้ห่ามึงจะดีใจอะไรขนาดนั้น" และเขาก็ดึงออกัสให้นั่งลงที่เดิม

"ก็นี่งานแรกของผมเลยนะพี่ ผมมาจากต่างจังหวัดนะเว้ย ต้องกินต้องใช้ ต้องจ่ายค่าที่ซุกหัวนอนด้วย ไหนจะต้องส่งที่บ้านอีก ภาระเยอะมากมายฉิบหาย"

"เออ...แล้วทำไมมึงมาทำงานนี้วะ" ชายหนุ่มหรี่ตาถาม เขาไม่เคยอยู่ในวงการนี้ และก็ไม่รู้ว่าคนที่มาทำอาชีพนี้เขาคิดอะไรกันอยู่

"ก็งานนี้มันเป็นงานสบาย และได้เงินเยอะที่สุดแล้วพี่ ล่าสุดผมก็เซ็นสัญญา NVIP ไปแล้วด้วย" ออกัสบอกอย่างไม่ปิดบัง เพราะปัญหาหลัก ๆ ของเขาก็คือเรื่องเงิน

"แล้วงานอื่นล่ะ" ชายหนุ่มถามต่ออย่างไม่เข้าใจ งานแบบนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับขายตัว เพราะอย่างไรก็ต้องออกไปนอนกับลูกค้าถ้าลูกค้าต้องการ

"งานอื่นมันไม่พอเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง ผมต้องส่งที่บ้านอีกนะ พ่อก็ไม่สบาย ส่วนแม่ไม่ได้ทำงานอะไร โชคดีที่ผมเกิดมาหน้าตาดี การหาเงินทางนี้ก็เลยเป็นเรื่องง่าย แล้วพี่ล่ะ" ออกัสพูดด้วยเสียงสั่นหน่อย ๆ

เขามีความอัดอั้นอยู่ในใจ ถ้าถามความรู้สึกจริง ๆ เขาก็ไม่อยากทำหรอก เขาก็อยากเป็นผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง แต่ทำอย่างไรได้ล่ะ อาจเป็นเพราะโชคชะตา ที่ทำให้เขาได้มาอยู่ตรงนี้ และอาชีพของเขาในตอนนี้ ก็คือผู้ชายขายตัวดี ๆ นี่เอง

"กูไม่ได้คิดอะไรอะ กูไม่ได้เดือดร้อน แล้วกูก็มาทำเพราะชอบ" เขารู้สึกถึงความอ่อนไหวในตัวผู้ชายคนนั้น ไอ้หมอนี่ต้องรู้สึกอะไรอยู่แน่ ๆ มันคงไม่ได้เป็นความชอบแบบเขาหรอก ทีแรกเขาก็ไม่เคยคิดอยากทำ แต่พอมาเจอเธอเท่านั้นแหละเขากลับอยากได้เธอเป็นลูกค้า และให้เธอเป็นลูกค้าแค่คนเดียวเท่านั้น

"เออ ต่างกรรมต่างวาระ ไปกันเถอะพี่ รีบ ๆ ทำงานรีบ ๆ จบ"

"สวัสดีครับ ออกัสนะครับ วันนี้จะให้ออกัสบริการใครดี" ออกัสเดินเข้ามาและทักทายอย่างสุภาพ หญิงสาวทั้ง 2 คน ซึ่งคนหนึ่งก็คือเจ้าของบาร์ ส่วนอีกคนก็คงเป็นลูกค้า VVIP

"ออกัสมานั่งกับฉัน วันนี้งานแรกบริการฉันละกัน จะได้รู้ด้วยว่ามีทักษะอะไรบ้าง" ครีมพูดพร้อมกับมองไปที่ออกัส และไล่สำรวจตั้งแต่หัวจรดเท้า เธอเป็นคนรับเขามาเอง แต่ดูก็รู้ว่าไม่เป็นงานทั้งไม่ประสาด้วย

"สวัสดีครับ" ชรัชพูดพร้อมกับมองไปที่หญิงสาวสุดสวย ที่ทำให้เขาละเมอหาได้เป็นอาทิตย์ และวันนี้ก็ได้เจอเธอจนได้

"บริการคุณหงส์นะ" ครีมพูดพร้อมกับส่งสายตาให้ไปนั่งข้าง ๆ เพื่อนรักของเธอ

"วันนี้ให้ผมดูแลคุณนะ"

"..." หงส์หยกมองเขาด้วยสายตาเรียบนิ่ง และไม่ได้พูดอะไรออกมา

และด้วยท่าทางหยิ่ง ๆ นี้ ทำให้เธอยิ่งถูกใจเขาเอามาก ๆ ในชีวิตเขามีแต่ผู้หญิงวิ่งเข้าหา ไม่ว่าเขาจะคุยกับใคร คน ๆ นั้นต้องมาติดพันเขา เว้นแต่เธอคนนี้ ในชีวิตเขาก็พึ่งจะเคยเจอเธอเนี่ยแหละ นอกจากไม่สนใจเขาแล้ว เธอยังเมินเขาได้อีก แต่ยิ่งเธอเป็นแบบนี้ เขาก็ยิ่งอยากจับเธอกดให้จมเตียงเร็ว ๆ

"ผมเซ็นสัญญา NVIP แล้วนะ คืนนี้ถ้าพี่พร้อมผมก็พร้อม" ชรัชขยับเข้าไปใกล้ ๆ และกระซิบข้างหูขาวเบา ๆ ให้รับรู้กันแค่ 2 คน

"..." เธอก็ยังไม่ได้พูดอะไรกับเขา เพียงแต่ยกยิ้มมุมปากออกมาอย่างพอใจ และหันไปหาชรัชที่ส่งสายตาเจ้าเล่ห์มาให้เธออยู่

ก็เป็นอันว่าทั้งสองรับรู้ร่วมกัน ในความต้องการระหว่างเธอและเขา...

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App

Pinakabagong kabanata

  • รักเกินห้ามใจ ใต้บัญชารัก | เฟิสxหงส์   21 ไว้ใจผมไว้สักคน

    Rrr Rrr Rrr เสียงโทรศัพท์ชายหนุ่มดังขึ้นตั้งแต่เช้าตรู่ เขาลืมตาขึ้นมางัวเงีย หันไปมองข้าง ๆ เจอเธอกอดเขาไว้แน่น ซึ่งเมื่อคืนกว่าจะเสร็จกิจกรรมกันก็ปาไปตี 2 กว่าแล้ว นี่ก็เป็นครั้งแรกเลยที่เธอกอดเขา ทุกครั้งจะเป็นเขาที่กอดเธอ พอเห็นแบบนี้ก็ยิ้มออกมาอย่างพอใจ "มันโทร.มาทำไมของมันตั้งแต่เช้าวะ" ชายหนุ่มบ่นพึมพำอย่างหัวเสีย เมื่อเห็นชื่อลูกน้องคนสนิทโชว์อยู่หน้าจอโทรศัพท์ เขาก็ค่อย ๆ แกะมือเธอออกอย่างเสียดาย ก่อนจะโน้มตัวลงไปจูบหน้าผากมนของเธอเบา ๆ แล้วเดินออกไปที่ระเบียงเพื่อรับโทรศัพท์ "เออ" เขากดรับสายปอนด์ลูกน้องคนสนิท ด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิดใจ (ปอนด์ : บอสไม่ได้เข้ามาดูงานหลายวันแล้วนะครับ) "มึงก็ดูไปก่อนแล้วกัน ช่วงนี้กูมีอะไรต้องทำเยอะ" เยอะของเขาในตอนนี้คือ ติดคนตัวบางที่นอนอยู่บนเตียง (ปอนด์ : แต่บอส...โชว์รูมก็ไม่เข้า เต็นท์ก็ไม่เข้า มันหลายวันเกินไปแล้วนะครับ) "มึงเป็นพ่อกูเหรอวะปอนด์" (ปอนด์ : โธ่ บอสครับ คุณยุพินมาวันก่อนถามจนพวกผมตอบกันไม่ได้ บอสก็เข้ามาหน่อยเถอะ) "นี่แม่กูเข้าไปด้วยเหรอ" (ปอนด์ : เข้ามาก็บ่นพวกผมหูชาเลย ผมถึงโทร.หาบอสนี่ไง บอกบอสไม่รับแล้วก็ไม่โทร.

  • รักเกินห้ามใจ ใต้บัญชารัก | เฟิสxหงส์   20 ไม่ต้องแบกทุกอย่างไว้ก็ได้

    หงส์หยกเดินเข้าบริษัทด้วยท่าทีที่ไม่ปกติ เธอไม่ยิ้มแย้มรับคำทักทายจากใครเลยแม้แต่น้อย ทั้งทุกคนยังรู้สึกถึงรังสีอำมหิตที่แผ่ซ่านไปรอบตัวเธอจนพนักงานหลายคนไม่กล้าทัก และเหมือนจะเข้าหน้าไม่ติดพอเธอเข้าไปในห้องประชุม ก็เห็นลูกน้องที่เกี่ยวข้อง 10 กว่าคนยืนรออยู่ก่อนแล้ว"นี่มันเกิดอะไรขึ้น ฉันต้องการคำอธิบาย" เสียงดังกังวานก็ก้องไปทั่วห้อง พนักงานทุกคนในห้องตอนนี้ต่างตัวสั่นและก้มหน้าทุกคน"เอ่อ""พจน์!""มาเจอตอนทีมวิจัยของเราเข้าตรวจสอบครับ แยกออกไปแล้วถึงรู้ว่าเป็นทองปลอม" พจน์พูดพร้อมกับก้มหน้า ไม่กล้าสบตา"นี่มันทองคำนะ ไม่ใช่ของเล่น มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ ระบบความปลอดภัยแน่นหนาขนาดนั้น จะมีทองปลอมปนมาได้ยังไง" เธอพูดด้วยท่าทางที่โมโหเต็มทน"..." พนักงานทุกคนก็ได้แต่เงียบ ก้มหน้ากุมมือตัวเองไว้"ฉันรู้ว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นมาจากคนใน และตอนนี้ฉันก็ยังไม่รู้ว่าใคร แต่เชื่อไหมว่ามันไม่เกินความสามารถฉัน""..." แต่ละคนก็ได้แต่ก้มหน้าและพากันเงียบ"เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ใหญ่มาก ต้องสอบคนที่ใกล้ชิดทั้งหมด""ค่ะ/ครับ""พจน์ออกไปตามไอทีมา นกไปตามคุณยงค์ ส่วนฉัตรเธอตามฉั

  • รักเกินห้ามใจ ใต้บัญชารัก | เฟิสxหงส์   19 นาฬิกาห้าแสน ไวน์หนึ่งล้าน

    "อ้าว หงส์ เจอกันอีกแล้วนะจ๊ะ" รตีที่เดินตามเธอมาสักพักแล้ว ก็ถือโอกาสแสดงตัวออกไปทักทาย พร้อมกับแสดงรอยยิ้มร้าย ๆ ให้เธอ "..." เธอได้แต่มองด้วยสีหน้าไม่พอใจ แล้วก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป "หึ นี่มากับใครเหรอ อย่าบอกนะว่า..." "เรื่องของฉัน" เสียงเรียบนิ่งพูดออกมาอย่างไม่พอใจ "น้าก็แค่ถามเอง เห็นนีน่าเล่าให้ฟังว่า ครั้งก่อนก็เจอหงส์อยู่กับผู้ชายคนนี้ใช่ไหม" เธอพูดพร้อมกับหันหน้าไปมองลูกสาวอย่างนีน่า ที่กำลังจ้องผู้ชายตรงหน้าตาเป็นมัน "ใช่ค่ะ เจอกันอีกแล้วนะคะ" "ครับ" ชรัชตอบเพียงเท่านี้ เมื่อมองหน้าหญิงสาวข้างกาย ก็พอจะเดาได้ว่าเธอกับ 2 คนนี้ไม่ถูกกัน และเขาก็เริ่มจำได้ว่า เขาเคยเห็นผู้หญิงคนนี้กับลูกน้องของเธอที่หน้าคลับของคชา วันนั้นผู้หญิงคนนี้แสดงอาการหึงหวงอย่างชัดเจน แล้วกับเธอเองดูไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ดีกันเลยด้วยซ้ำ ระหว่างผู้หญิงคนนี้กับลูกน้องของเธอ มันคืออะไรกันแน่ ชายหนุ่มได้แต่ครุ่นคิด "นาฬิกาสวยดีนะ ดูแล้วน่าจะแพง" รตีพูดพร้อมกับมองไปที่ข้อมือชายหนุ่มที่สวมนาฬิกาเรือนนั้นอยู่ "จะแพงไม่แพงมันเรื่องอะไรของเธอ" "ฉันแค่แปลกใจน่ะ ทุกวันนี้นี่เลี้ยงผู้ชายแล้วเหรอ ดูท่าแล

  • รักเกินห้ามใจ ใต้บัญชารัก | เฟิสxหงส์   18 ไม่เคยทำอะไรให้ใครขนาดนี้ 🔞

    เขาไม่เคยคิดถึงใครเท่าเธอมาก่อนเลยในชีวิต ผู้หญิงทุกคนที่เข้ามาในชีวิตก็แค่ทางผ่าน ไม่เคยรอใคร หรืออยากตามมาเอาใจใครได้ขนาดเธอ และในเมื่อเขาเป็นคนรอไม่เก่ง นับแต่นี้ไปเขาจะไม่รอเธออีก เพราะเขาจะไปอยู่ในชีวิตเธอ...ผ่านไปกว่า 2 วันที่ทั้งคู่อยู่ด้วยกัน ซึ่งคนหน้ามึนอย่างเขาก็ไม่ยอมไปไหน แล้วก็ไม่ให้เธอไปไหนด้วย เพราะรู้มาว่าเธอเพิ่งไปทำงานมา และสุดสัปดาห์แบบนี้ก็เป็นวันหยุดของเธอซึ่งตลอด 2 วันมานี้ก็ไม่พ้นเรื่องบนเตียง เขากับเธอมีอะไรกันตลอดเกือบทั้งวันทั้งคืน ช่วงเหนื่อยก็แค่หลับ ตอนหิวก็สั่งอาหารมา ซึ่งตัวเขาเองเป็นคนจัดแจงทุกอย่าง เมื่อดูจากใบหน้าที่เรียบนิ่งของเธอ เขาก็เริ่มเดาทางอะไรได้หลายอย่างRrr Rrr Rrr"อื้มมม พจน์" เธองัวเงียตื่นขึ้นมารับโทรศัพท์ พร้อมกับแกะแขนแกร่งของใครบางคนที่กอดเธอไว้แน่นออก"วันนี้คุณหงส์ไม่เข้าบริษัทเหรอครับ" เป็นเสียงพจน์ลูกน้องคนสนิทอีกคนของเธอ"..." เมื่อได้ยินประโยคนี้เธอก็รีบกดดูเวลา ซึ่งเธอก็ต้องตกใจ เพราะตอนนี้ 9 โมงกว่าแล้ว คนอย่างเธอไม่เคยเหลวไหลเรื่องงาน ซึ่งนี่ก็ถือว่าเป็นครั้งแรกในชีวิต"คุณหงส์ไม่สบายหรือเปล่าครับ" พจน์ถามด้วยน้ำเสียงเป็น

  • รักเกินห้ามใจ ใต้บัญชารัก | เฟิสxหงส์   17 ปล่อยไปตามความต้องการ 🔞

    "นะ...นาย""อยากมากเลยเหรอครับ ผมจะทำให้คุณมีความสุขมากกว่านี้อีก"เขาก้มหน้าลงไปกลางหว่างขาเธอ ก่อนจะกดจูบลงที่กุหลาบดอกสวยจนเธอสะดุ้ง รีบยกมือขึ้นมากัดนิ้วตัวเอง สายตาก็จ้องมองเขาอย่างไม่ลดละ"จุ๊บ จ๊วบบบ หื้มมม""ซี้ดดด อื้มมม อ่าา" จนเธอถึงขั้นครางออกมา"ชอบไหม หื้มมม จุ๊บบบ จ๊วบบบ""อ๊าาา อื้มมม อื้มมม"เธอบิดเร่าตัวไปมาตามจังหวะใส่หน้าเขาอย่างลืมตัว คนตัวโตก็กดลิ้นละเลงเลีย ด้วยจังหวะที่เร็วและแรงขึ้น จนคนตัวบางยกสะโพกเข้าหา จนตอนนี้กุหลาบสวยของเธอติดเข้ากับจมูกเขา"เป็นยังไงบ้าง หื้มมม คุณชอบไหม จุ๊บบบ""อ๊าาา อืมมม ...อ่าาา""ผมถามว่าชอบไหม จ๊วบบบ" เขาสอดลิ้นร้ายเข้าไปภายในร่องของเธอ"อ๊ายยย ชะ ชอบบบ อื้อ""จุ๊บบบ จ๊วบบบ จุ๊บบบ""อ๊ายยย อ๊ะ""แบบนี้ดีไหม อ๊าาา" เขาพูดพร้อมกับสอดนิ้วเข้าไปในร่องรักของเธอ แล้วเลียต่ออย่างหิวโหยยย"อ๊ายยย เสียววว เสียวววมาก""หื้มมม แผล็บบบ ต้องการอะไรครับที่รัก""อื้มมม แรง ๆ แรง ๆ อีก""จัดไปครับ"แจ๊ะ! แจ๊ะ! แจ๊ะ! แผล็บ แผล็บ แผล็บเขาแหย่นิ้วเข้าไปที่ร่องรักของเธออย่างรัวเร็ว พร้อมกับปากที่ดูดดื่มน้ำหวานของเธอไปด้วย เธอรู้สึกเสียวซ่านจนร้องเส

  • รักเกินห้ามใจ ใต้บัญชารัก | เฟิสxหงส์   16 บริการคลายเครียดชั้นดี

    จากสภาพแวดล้อมที่คุ้นเคย ทำให้ในหัวเธอโล่งและคิดงานได้หลายอย่าง นอกจากคิดแบบแล้วยังได้ไอเดียธุรกิจอีกด้วย แล้วเมื่อเสร็จธุระอะไรเรียบร้อยเธอ ก็เตรียมตัวกลับไทย"พร้อมแล้วค่ะคุณหงส์" จางลี่เข้ามาบอก เมื่อเตรียมทุกอย่างให้เธอพร้อมเดินทางเรียบร้อย"ขอบใจมากนะจางลี่""ลี่ยินดีค่ะ""สวัสดีนะคะพี่จางลี่" ฉัตรพูดขึ้นบ้าง"มีอะไรก็โทร.มานะฉัตร""ขอบคุณค่ะ ไว้เจอกัน""เดินทางปลอดภัยนะคะคุณหงส์ ฉัตร"ณ คอนโดมิเนียมหงส์หยก"กลับไปพักผ่อนเถอะฉัตร""ค่ะคุณหงส์""เจอกันวันจันทร์""ค่ะ มีอะไรก็โทร.หาฉัตรได้ตลอดเลยนะคะ""ขอบใจมาก""ค่ะ"เมื่อร่ำลากับลูกน้องเสร็จ หญิงสาวก็กำลังจะเดินเพื่อขึ้นไปที่เพนต์เฮาส์ของเธอ แต่ก็ต้องชะงัก เมื่อมีใครบางคนยืนรอเธออยู่"รตี" เธอพูดเสียงเรียบ แล้วข่มอารมณ์ไม่พอใจเอาไว้"ไง ไม่เจอกันนานเลยนะ""...""ไม่คิดจะทักทายน้าบ้างเหรอจ๊ะ""ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับเธอ""อย่าห่างเหินนักสิ ยังไงฉันก็เป็นเมียที่ถูกต้องตามกฎหมายของพ่อเธอนะ""หึ ไม่อายบ้างหรือยังไง" เธอแค่นหัวเราะในลำคอ"คนที่อายต้องเป็นแม่เธอมากกว่า""...""ฉันพูดถูกละสิ""เธอมาทำอะไรที่นี่""ฉันก็เอาการ์ดเชิญมาให้ด้วย

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status