ใบปอนั่งมองพอใจกินขนมอย่างชื่นใจ และมีความสุข
"อร่อยไหมคะ พอใจ"
เธอถามลูกสาวตัวน้อย พอใจลุกขึ้นมาหาแม่ ยกจานขนมมาด้วย มือเล็กยกชิ้นขนมจ่อปากแม่
"แม่ชิมนะคะ อร่อยมาก"
ใบปอมองอาการลูกสาวแล้วยิ้มออกมา ก่อนจะกัดขนมเข้าปาก กลิ่นนม กลิ่นเนย แป้งหอม ไส้อร่อย เธอยิ้มหวานกับพอใจ
"ขนมคุณวินอร่อยมากเนอะ"
เสียงแม่คุยกับลูกหงุงหงิง
"วันหลังเจอลุงวิน พอใจต้องขอบคุณลุงวินด้วยนะคะ"
ใบปอเล่าให้ลูกสาวฟังว่า ลุงวินฝากขนมมาให้พอใจอีก2ชิ้นด้วย ลูกสาวตัวน้อยรับคำ ใบปอคิดถึงคุณวิน เค้าขยันทำมาหากิน หน้าตาก็หล่อเหลา สุภาพ แถมไม่เจ้าชู้อีกด้วย เธอสังเกตุเห็นว่ามีลูกค้าหลายคน เข้ามาทักทาย บางทีก็ส่งสายตาให้อย่างไม่ปิดบัง
แต่คุณวิน ไม่สนใจใคร แถมยังเอาใจภรรยามาก สั่งขนมเธอไปให้ภรรยาที่ได้ข่าวว่า กำลังท้องด้วย สงสัยคุณวินจะต้องรักภรรยามากแน่ๆ ใบปอคิดในใจ จะมีผู้ชายสักกี่คนที่ไม่เจ้าชู้ รักลูก รักภรรยาขนาดนี้ ผู้หญิงคนนั้นโชคดีมากที่มี สามีเป็นคุณวิน แถมแม่สามีก็ยังใจดีมาก คนหล่อ คนรวย คนดี อยู่ในคนๆเดียวกัน ใบปอคิดถึงวินอย่างชื่นชม
คุณวิภาวี มารับขนมที่สั่งเอาไว้เป็นพิเศษในช่วงบ่าย ขนมดอกกุหลาบ 500ดอก จัดใส่จานใบใหญ่ ใบปอเร่งมือ จนปวดนิ้วไปหมด เสียงกริ่งหน้าบ้านดัง
ป้าเจียมออกไปดูและเปิดรั้วใให้คุณวิภาวีนำรถเก๋งคันหรูเข้ามาจอด
ใบปอและพอใจออกไปรับแขกก่อน ยังเหลือเวลานัดอีกเกือบชั่วโมง ขนมเธอยังทำไม่ทันจะเสร็จเลย พอใจสวัสดีคุณย่าอย่างอ่อนน้อม ใบปอยกมือไห้วตามอย่างสุภาพ
"คุณป้าคะ รอสักครึ่งชั่วโมงนะคะ หนูจะเร่งมือให้"
ใบปอบอกอย่างเกรงใจ บ้านหลังเล็กจัดวางอย่างเป็นระเบียบ โซฟาตัวเล็กแคบค่อนข้างเก่าแต่สะอาดสะอ้าน เสียงทีวีเปิดการ์ตูนเจ้าหญิงเบาๆ
ใบปอล้างมือ นำน้ำและขนมท้องม้วน ชิ้นเล็กจัดใส่จานมาเสริฟ
"ลองชิมทองม้วนงาดำนะคะ กำลังทำใหม่ๆเลยค่ะ"
คุณวิภาวีมองดูทองม้วนชิ้นเล็กสีน้ำตาลอ่อน ชิ้นเล็ก กลิ่นงาหอมกรุ่น รสชาติกรอบ หอม หวานมัน พอใจนั่งคุยกับคุณย่าข้างๆ อย่างเอาใจ
"คุณย่า รอแม่จ๋าทำขนมก่อนนะคะ แม่จ๋าตื่นมาตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ แต่ยังไม่เสร็จ"
คุณวิภาวียิ้มอย่างอ่อนโยน ในบ้านมีของประดับน้อยชิ้น มีรูปแม่ลูกในอิริยาบทต่างๆ ตั้งแต่พอใจยังเด็ก จนโตขึ้นมาเรื่อยๆ สายตาอ่อนโยนมองอย่างเอ็นดู
ใบปอเร่งมืออย่างสุดพลัง เธอปวดนิ้วไปหมดแล้ว แต่กัดฟันอดทน เกรงใจคุณป้าที่มานั่งรอในบ้าน ดูผิดที่ผิดทาง ห้องรับแขกมีเพียงพัดลมเปิดเบาไล่อากาศร้อน
ในครัวร้อนยิ่งกว่า เตาทองม้วน 4เตา นั่งทำกันสองคนไม่ได้หยุดพัก กองหม้อและอุปกรณ์ยังไม่ได้เก็บล้าง มือบางทำขนมไปสายตาก็ชำเลืองมองหน้าบ้านไปด้วย จนกินเวลาร่วม40นาที จนสำเร็จ คุณวิภาวี ยิ่มรับจานดอกไม้อย่างพอใจในผลงาน อดถามอย่างอยากรู้ไม่ได้
"ทำกันในครอบครัวหรอจ้ะ ขนมเนี่ย" เมื่อมองเห็นอีกสองคนในครัว
"หนูทำคนเดียวเป็นแกนหลักค่ะ สองคนนั่นเป็นลูกจ้างค่ะ จ้างมาช่วยเตรียมของเก็บล้างและทำทองม้วนค่ะ คนเดียวไม่ไหวจริงๆ เหนื่อยมาก"
สีหน้าเหนื่อยอ่อนย้ำกับคำพูด คุณวิภาวี พยักหน้ารับรู้ แล้วขอตัวกลับไป
แม่หากินตัวเป็นเกลียว แล้วพ่อพอใจไปไหน ด้วยความที่ตัวเอง มีครอบครัวสมบูรณ์คนรอบข้างก็ทั้งรักทั้บหลง ลูกเมีย ทั้งณัฐฎ์ ทั้ง แพท เมื่อก่อนร้ายแสนร้าย ยังกลับตัวมาเป็นพ่อเป็นสามีที่ดีได้เลย แล้วใบปอละ หน้าตาน่ารัก น่าเอ็นดู กิริยามารยาทก็เรียบร้อย ขยันทำมาหากิน ตัวลูกเอง
น้องพอใจก็น่าเอ็นดู หรือว่าระหว่างเรียนเกิดพลาดพลั้งเสียทีกับเพื่อนชาย แล้วฝ่ายชายไม่รับ ต้องเลี้ยงลูกเอง น่าสงสารจริงๆแม่คุณ คุณวิภาวีคิดถึงสองแม่ลูกที่โชคร้ายยิ่งนัก ไม่น่าเป็นแบบนี้เลย สายตามองไปตรงถาดขนมที่จัดวางอย่างสวยงาม ฝีมือละเอียดอ่อน งดงาม ทำมือทุกดอกทุกชิ้น ด้วยความใส่ใจ
รอยยิ้มเอ็นดูเมื่อนึกถึงสองแม่ลูก แล้วยิ่งเอ็นดูเด็กหญิงตัวน้อยยิ่งนัก เสียงเจี้อยแจ้วพูดคุยอย่างไร้เดียงสา ชวนคุณย่าคุยอย่างออดอ้อน มือบางกดสมาร์ทโฟนไล่หาเบอร์เพื่อนๆ บ้านไหนลูกสาวยังโสด จัดมาให้วินเลือกหน่อยสิ คิดอย่างอารมณ์ดี
ร่างผอมบางผิวขาวผ่อง สวมเดรสสั้นสีฟ้าอ่อนดูสวยหวาน ผมยาวดัดคลอเคลียเป็นลอนเกลียวประดับด้วยกิ้บแบรนด์หรู สวมรองเท้าส้นสูงดูสง่างาม มือเกี่ยวแขนคนข้างๆอย่างประหม่า วินมองเมียอย่างชอบใจ"พี่วินคะ ใส่ชุดแบบนี้ใบปอไม่มั่นใจเลย"เสียงภรรยาสาวเอ่ยออกมา คล้ายจะไม่มั่นใจ"เมียพี่สวยที่สุด น่ารักที่สุด"เค้าปลอบเธอแล้วสบตา อย่างมีความหมาย แพทกับณัฐฎ์ ยืมมองคนทั้งคู่ที่เดินเข้ามา แล้วอมยิ้ม ต่างทักทายกันอย่างคุ้นเคย วันนี้เป็นงานฉลองครบรอบ สิบปีร้านเพชรชื่อดัง พวกเค้าได้รับบัตรเชิญมาร่วมงาน ในฐานะลูกค้า คู่ค้า ในการทำธุรกิจ พ่อแม่ลูกอ่อนทั้งสามต้องออกมาจากบ้านทั้งที่ปกติแล้วน้อยครั้งนักที่จะมาร่วมงานวันนี้ งานวันนี้จัดที่ชั้นลอยฟ้าของThe sky ณัฐฎ์ แอบแซวน้ำหวานว่า คืนนี้พี่จะพาหวานรำลึกความหลัง ครั้งแรกของเราน้ำหวานที่วันนี้สวมชุดสีครีม ดูขาวผ่องไปทั้งตัว มือหนาของสามีโอบเอวไม่ห่างกาย แพทส่งแก้วเหล้าให้หนุ่มๆ สายตาของทั้งวิน และณัฐฎ์ สองหนุ่ม มองเมีย เหมือนจะถามว่า ดื่มได้ไหม พอเมียสบตาพยักหน้าน้อยถึงได้กล้าหยิบ พี่แพทพี่ใหญ่สุด แซวออกมา"ไอ้พวกนี้กลัวเมีย"แล้วหัวเราะออกมา รินหันไปมองสบตาพี่แพ
เสียงลูกชายยื่นคำขาดกับแม่ยืนยันว่าจัดงานแต่งเล็กๆเท่านั้น จะไม่เลี้ยงฉลองใหญ่โต เพราะใบปอเริ่มท้องใหญ่ แถมยังเริ่มแพ้มากแล้วด้วยช่วงเช้าแทบจะลุกไม่ไหวเนื่องจากอาการวิงเวียนคลื่นไส้ เพิ่งจะมาออกอาการตอนท้องได้เกือบสามเดือนแล้ว วินแทบจะไม่เป็นทำอะไรเพราะห่วงใบปอเหลือเกิน อาการหน้าซีดเซียว ช่วงเช้าถึงเที่ยง แถมยังทานอาหารได้น้อย คนเป็นสามีทำอะไรไม่ได้เลย ได้แต่คอยปลอบใจวินนั่งมองเมียด้วยความสงสาร มือหนาลูบหน้าที่ซีดเซียว ปากประทับจูบที่หน้าผากขาว เสียงทุ้มถามอย่างเป็นห่วง''อยากกินอะไรไหม อ้วกออกมาหมดแล้ว "เค้าอยากจะแพ้แทนเมียจริงๆวินคิดในใจ เสียงเคาะประตูหน้าห้องดังขึ้น วินออกไปดู รับแก้วน้ำมะนาวเข้ามา แม่บ้านบอกว่า คุณวิภาวี ทำมาให้คุณใบปอวินพยักหน้ารับ มือหน้าประคองเมียให้จิบน้ำมะนาว รสชาติเปรี้ยวอมหวานนิดๆ ลดอาการอาเจียนได้ดี แถมกระตุ้นอาการอยากอาหาร ใบปอซุกอกกว้าง กอดเค้า แล้วเงยหน้ามอง"กินชาบูร้อนๆได้ไหมคะ "เสียงอ้อน ออกจากปาก วินพยักหน้า ยิ้มอย่างยินดี กดกริ่งลงไปข้างล่าง สั่งแม่บ้านให้เตรียมชาบูไว้ ถ้าเสร็จแล้วให้รีบบอกด้วย"พี่เป็นห่วงใบปอมากๆ งานแต่งแค่สวมแหวน รดน้ำสังข์
คุณวิภาวี ร้องกรี้ดด้วยความดีใจ ที่ได้เห็น ที่แผ่นอัลตร้าซาวน์ ที่ลูกชายนำมาอวด ใบหน้าของคุณย่ายิ้มกว้างออกมา หลังจากเห็น รายละเอียด ที่ลูกชายอธิบายให้ฟัง"นี่ไงครับ จิ๋วๆ นี่ไง " ความดีใจ ที่จะมีหลาน ทำให้คุณวิภาวีน้ำตาคลอหน่วยในดวงตา แล้วจับมือลูกสะใภ้ ที่ทำหน้า ไม่ค่อยถูก เพราะมีหลากหลายความรู้สึกปะปนกัน"ใบปอ เป็นอะไรไปลูก บอกแม่มาสิ " คุณวิภาวี จับอาการของลูกสะใภ้ได้ จึงถามออกมา ด้วยความเป็นห่วง"พี่วินบอกว่า ใบปอท้องแล้ว ต้องรีบจัดงานแต่งงานทันทีค่ะ "ถ้าจะพูดกันตามจริง ตอนนี้เธอก็เป็นภรรยาของเค้าตามกฎหมายนั่นแหละ แต่ว่า การจัดงานแต่งงาน มันเป็นเรื่องใหญ่มาก"ไม่ต้องห่วงเลย เดี๋ยวแม่จะจัดการเอง เอาให้ใหญ่โต สมฐานะไปเลย "รถตู้คันหรู แล่นมาจอดในบ้านหลังใหญ่ วินลงจากรถ แล้วรับแม่ลงมา ต่อด้วย พอใจ และคนสุดท้าย ใบปอ ร่างผอมบางตอนนี้เริ่มอวบอิ่มขึ้นมาเนื่องจากน้ำหนักตัวที่เพิ่มมากขึ้น พอใจจูงมือคุณย่าเดินเข้าบ้านคุณย่ากิมฮวยด้วยความคุ้นเคย หลังจากที่เคยมาที่นี่หลายครั้งแล้ว คุณกิมฮวย มองวินที่โอบเอวสาวน้อยเข้ามาท่าทีหวงแหน ก็อดที่จะค้อนใส่ไม่ได้ ท่าทางหลงน่าดู สายตามองตาปรอยเชียว ทั้
ร้านขนมไทยเล็กๆ ที่ตอนนี้ออร์เดอร์แทบจะล้นมือ ทำให้ชีวิตความเป็นอยู่ของใบปอและพอใจดีขึ้นมากกว่าเดิม รายได้ที่หามาได้จากน้ำพักน้ำแรง ถูกเก็บออมเอาไว้ เพื่ออนาคตของลูกสาว แม้ว่าตอนนี้ คุณพสุธร แจ้งว่า คุณวิน จัดการเรื่องบัตรเครดิต ให้ใบปอเป็นที่เรียบร้อย และสำหรับเด็กหญิงพอใจ ค่าเล่าเรียน และค่าใช้จ่ายต่างๆ คุณวินก็จัดการเอง แต่เพราะความเกรงใจ เรื่องเงินทอง เป็นเรื่องละเอียดอ่อน ทำให้ พอใจ ยังคงใช้เงินส่วนตัวของตัวเองอยู่พนักงานในบ้านที่เป็นลูกจ้างทำขนม มองดู คู่รัก ที่เหมือนจะมีปัญหากัน หลังจากที่ คุณวินกลับมาที่บ้านในช่วงเย็น เสียงพูดคุยกันเรื่องค่าใช้จ่าย ทำให้คนที่อยากรู้ เงียบกริบ เพื่อ ฟังบทสนทนา"พี่ใส่บัญชีให้ใบปอไปแล้ว แล้วใบปอก็ไม่เคยเบิกเงินมาใช้เลย ใบปอเอาเงินที่ไหนใช้ "เงินเดือนห้าหลัก ที่เค้าให้เลขาจัดการให้เธอทุกเดือน ยังไม่มีการเคลื่อนไหวใดใด รวมถึง เงินในบัตรเครดิต ก็ยังไม่มียอดเรียกเก็บ เลยสักยอด"ใบปอทำแบบนี้ ได้ยังไง "เธอยิ้มหวาน ออดอ้อนเอาใจ แล้วขยับเข้าไปกอดเค้า"ใบปอมีรายได้ ใบปอหาเงินได้ รายได้ของใบปอ มีพอสำหรับใช้จ่ายค่ะ ส่วนเงินของพี่วิน ใบปอขอเก็บออมเอาไว้น
เด็กหญิงพอใจ มองบ้านที่เปลี่ยนไปอย่างมาก แล้วก็ยิ้มกว้างอย่างมีความสุข โลกขอเธอ ที่เคยเป็นมา มีเพียงแม่จ๋า คนเดียวเท่านั้น แต่หลังจากที่มีลุงวินเข้ามา ทุกอย่างก็เปลี่ยนแปลงไปมาก และจนถึงตอนนี้ เธอมีคุณย่าขา และคุณปู่ กับพี่ๆอีกหลายคน ที่ช่วยดูแลเธอ อย่างดี"ว้าว สวยจังเลยค่ะ " ห้องนอนเล็กๆ ที่แม่จ๋า ปรับปรุงให้ใหม่ ทำให้เด็กหญิงตาโต ขึ้นมาหลังจากที่ได้เห็น ที่นอนเล็กๆ มีผ้าปูที่นอนลายเจ้าหญิง และมุ้งกรโจมสีชมพูหวาน ของเล็กๆน้อยๆ ที่แม่จ๋า ทำให้ มันทำให้เธอ หัวใจพองโต"สวยที่สุด สวยมากๆ มากๆเลยค่ะ แม่จ๋า " พอใจร้องขึ้นมาด้วยน้ำเสียงร่าเริง ตาเป็นประกาย เธอไม่ได้กลับมาบ้านหลายวัน เพราะไปอยู่บ้านคุณย่ามา คุณย่าพาไปบ้านเพื่อน ไปเจอคุณย่าหลายๆคน ที่บ้านหลังใหญ่ พอใจจำชื่อคุณย่า ได้เกือบหมดทุกคน"ชอบไหมคะ พอใจ " ลุงวินถามเสียงเบาๆ แล้วนั่งลง ที่พื้น ก่อนจะหยิบรูปภาพ ที่อยู่ในกรอบรูปเล็กขึ้นมาให้ดูรูปเราทั้งสามคน ถ่ายด้วยกัน ที่เขาใหญ่"อุ้ย พอใจ แม่จ๋า แล้วก็ลุงวิน " เด็กหญิงเสียงหวาน มองดูรูปตรงหน้า แล้วยิ้มให้ลุงวิน ที่ดึงตัวเธอ มานั่งที่ตัก"พอใจ พอใจรักลุงวินไหมคะ " เด็กหญิงพยักหน้า แล
คุณวิภาวีที่เดินสายเห่อหลานสาว พาไปโน่นมานี่ ยึดเอาไว้กับตัวเอง ไม่ยอมให้ห่างไปไหน คนที่ได้ผลประโยชน์ที่สุดในเรื่องนี้ คงจะหนีไม่พ้นลูกชายตัวแสบ ที่ตอนนี้ ไม่ยอมห่างเมียไปไหนเลยบ้านหลังเล็กที่เคยเป็นที่พักอาศัยและทำขนม ถูกจัดใหม่จนแทบไม่เหลือเค้าโครงแบบเดิม กล้องวงจรปิดนับสิบตัวที่ติดเอาไว้คอยดู ทีมงานทำขนมที่ตอนนี้เพิ่มมาเกือบสิบคนแล้ว ห้องทำขนมที่เล็กแคบ ถูกต่อเติมออกไปจนเต็มพื้นที่ แล้วก็ติดแอร์ ให้ลูกน้องได้นั่งทำงานกันอย่างสบายๆ ทุกอย่างที่เกิดขึ้น รวดเร็วมาก หลังจากที่คุณวิภาวีทราบเรื่อง และ พูดกันเข้าใจดีแล้ว ใบปอก็รุ้สึกว่า ตัวเอง ได้มีครอบครัวใหม่ที่สมบูรณ์มากจริงๆออร์เดอร์ขนมมากขึ้นเป็นทวีคูณ แต่เจ้าของร้าน เหนื่อยน้อยลง เพราะ มีคนที่ช่วยคิด คำนวนต้นทุนและกำไร แถมยังเพิ่มค่าแรงไปอีกด้วย มือบางที่กำลังกดเครื่องคิดเลข และจดรายละเอียด เพื่อจะแจกจ่ายงาน สวมแหวนวงเล็ก ที่แสนน่ารัก เอาไว้ที่นิ้วนางข้างซ้าย"เสร็จหรือยัง ร้อน อยากอาบน้ำ ""ก็ไปอาบสิคะ ใบปอทำงานอยู่ " เธอชี้ที่กระดาษ ตรงหน้า แต่เค้ากลับไม่ยอมมือเรียวขาวจัด ค่อยๆ ถอดนาฬิกาแพงออก วางบนโต๊ะ แล้วปลดกระดุมเสื้อทำงานช้