ในสำนักงานอันหรูหราของเขา ริคยืนอยู่ท่ามกลางความเงียบสงัด หลอดไฟสีอบอุ่นทำให้เกิดเงาเล็กน้อยที่ใบหน้าของเขา สะท้อนถึงความเคร่งเครียดของความคิดที่เต็มไปด้วยความคาดหวังและความโกรธ อาการกระวนกระวายกำลังเริ่มก่อตัวเมื่อเขาได้ยินข่าวเกี่ยวกับจีน ชายหนุ่มจากมหาวิทยาลัยศิลปะที่มีเสน่ห์ดึงดูด
“อเล็กซ์...”
ริคพึมพำชื่อที่ทำให้เขารู้สึกถึงไฟแห่งความหึงหวง
“ไอ้นั่นมันไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงเลยจริงๆ”
เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา มือของเขาสั่นเล็กน้อย แต่ไม่ใช่เพราะความกลัว แต่เป็นเพราะความโกรธที่เขาไม่สามารถระงับได้
“ไปเอาตัวจีนมา”
เขาสั่งเสียงเรียบ แต่ภายในกลับสั่นสะเทือน “พาเขามาที่นี่โดยเร็วที่สุด และทำให้แน่ใจว่าเขาไม่รู้ว่าใครอยู่เบื้องหลัง”
เสียงของเขาแฝงไปด้วยความเชื่อมั่นที่เต็มเปี่ยม รู้ดีว่าคนของเขาจะทำตามคำสั่งนี้อย่างเงียบเชียบ
“อย่าลืม... ต้องทำให้เขาไม่มีทางหนี”
เขาพูดต่อ เสียงของเขาห้วนขึ้น แต่มีความนุ่มนวลที่แฝงอยู่ มันเหมือนกับการพยายามควบคุมอารมณ์ในใจ ริคคิดถึงสิ่งที่เขาจะทำกับจีนเมื่อได้เขามา
สายลมเย็นของยามค่ำคืนพัดผ่านมาเบา ๆ ขณะที่จีนเดินออกจากบ้าน เขามองไปยังท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดาวระยิบระยับ ความรู้สึกสดใสในใจทำให้เขารู้สึกมีชีวิตชีวา เขากำลังจะไปพบเพื่อนที่ร้านกาแฟใกล้ ๆ ซึ่งเป็นจุดนัดหมายที่เขารอคอย
แต่ในขณะเดียวกัน ความมืดของคืนนี้ก็แฝงไปด้วยความอันตรายที่ไม่คาดคิด ในมุมหนึ่งของถนน มีชายหนุ่มสองคนซึ่งซ่อนตัวอยู่ในเงามืด พวกเขาจ้องมองไปที่จีนด้วยสายตาที่คุกคาม
“เมื่อไหร่จะถึงเวลา?” หนึ่งในนั้นถามเสียงเบา
“รอให้เขาอยู่คนเดียวก่อน” อีกคนตอบ พร้อมกับถืออุปกรณ์ในการทำให้หมดสติในมือ
จีนไม่ทันสังเกตเห็นว่ามีอันตรายซ่อนอยู่ใกล้ ๆ ขณะที่เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเช็คข้อความอยู่นั้น พวกเขาก็รีบออกจากที่ซ่อน ก่อนที่จีนจะเดินเข้ามาใกล้
“เฮ้! จีน!”
เสียงหนึ่งดังขึ้นจากด้านหลัง ทำให้จีนหันไปมอง แต่เมื่อเขาเห็นใบหน้าของชายสองคนที่เข้ามาใกล้ เขารู้สึกถึงบางอย่างที่ผิดปกติ
“มีอะไรเหรอ?”
เขาถามด้วยน้ำเสียงสงสัย แต่ยังไม่ทันที่เขาจะทันตั้งตัว คนหนึ่งในนั้นได้พุ่งเข้ามาและโปะยาสลบลงบนปากเขา
จีนตกใจและพยายามจะตะโกน แต่เสียงของเขากลับถูกกลืนหายไปในอากาศ เขารู้สึกถึงความมึนงงและความหนักอึ้งที่เริ่มแทรกซึมเข้าไปในร่างกาย ความรู้สึกสูญเสียการควบคุมทำให้เขาล้มลงไปที่พื้น
“ทำงานดีมาก”
หนึ่งในคนที่จับเขา พูดพร้อมกับมองไปที่เพื่อนของเขา ขณะที่จีนเริ่มหมดสติ ใบหน้าของเขาค่อย ๆ หลับลงในความมืด
“พาเขาไป!”
อีกคนสั่งเสียงเรียบ ก่อนที่พวกเขาจะยกตัวจีนขึ้นอย่างรวดเร็ว โดยไม่มีใครสังเกตเห็น
ในความมืดของคืน ร่างของจีนถูกพาไปอย่างเงียบเชียบ เหลือเพียงเสียงของลมที่พัดผ่าน และดาวที่ยังคงส่องแสงอยู่ข้างบน โดยไม่รู้เลยว่าเขากำลังจะเข้าไปสู่โลกที่อันตรายและดุเดือดอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน
ไม่นานหลังจากนั้น เขาได้รับรายงานว่าได้จับตัวจีนแล้ว ริครู้สึกถึงความพอใจที่ก่อตัวในหัวใจ เขายิ้มออกมาอย่างเย็นชา
“พาเขาขึ้นรถ” เขาสั่งเสียงเข้ม
“เราจะไปเวนิสกัน”
สองชั่วโมงกว่าของการเดินทางจากฟลอเรนซ์ไปเวนิสเต็มไปด้วยความเงียบสงัดในรถยนต์ขนาดใหญ่ ท่ามกลางความมืดมิด ริคด้านหลังคนขับรู้สึกถึงอารมณ์ที่ซับซ้อนในใจของเขา ขณะที่เขามองดูจีนที่สลบอยู่บนตักกว้างของเขา ร่างบางนั้นสร้างความร้อนแรงในตัวเขา ความต้องการและความหลงใหลที่มีต่อเด็กหนุ่มไหลหลั่งเข้ามาในทุกเสี้ยววินาที
เสียงเครื่องยนต์ของรถกระหึ่มเป็นแบ็คกราวด์ ช่วยกลบความคิดมากมายในหัวของริค เขากอดร่างของจีนไว้แน่น รู้สึกถึงความอบอุ่นและความอ่อนโยนจากร่างที่ไม่รู้เรื่องราวเบื้องหน้า ใบหน้าของจีนดูมีเสน่ห์อย่างยิ่งในช่วงเวลานี้ ดวงตาที่ปิดสนิทเหมือนกำลังซ่อนความลับที่ริคอยากค้นพบ
“หนูน้อย...”
ริคเอื้อมมือไปลูบผมของจีนเบาๆ รู้สึกถึงเส้นผมนุ่มนวลระหว่างนิ้วมือ ความรู้สึกอบอุ่นที่สัมผัสได้ทำให้เขาแทบจะสูญเสียสติ เขาไม่อาจต้านทานแรงดึงดูดนี้ได้ ในใจของเขามีแต่เสียงเรียกร้องที่อยากจะก้าวเข้าไปใกล้
“ในที่สุดฉันก็ได้นายมากอด”
ริคพูดกับตัวเอง ขณะที่เขาโน้มตัวไปข้างหน้า ใบหน้าของเขาใกล้ชิดกับจีนมากขึ้น ริมฝีปากของเขาแทบจะสัมผัสกับผิวของจีน ขณะที่ความรู้สึกปรารถนาเพิ่มพูนขึ้นอย่างมากมาย
ริคไม่สามารถต้านทานความดึงดูดนี้ได้ เขาดึงร่างบางของจีนขึ้นมานั่งอยู่บนตักของเขา ความรู้สึกสัมผัสของร่างกายที่ใกล้ชิดทำให้หัวใจของเขาเต้นแรง เสื้อเชิ้ตบางที่แหวกลงเผยให้เห็นอกเนียนขาวนั้น ทำให้เขากลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก ความต้องการที่ถูกกดไว้ในใจเริ่มเบ่งบานขึ้นอย่างไม่อาจควบคุม
“บ้าเอ๊ย...”
ริคพึมพำกับตัวเอง ขณะที่เขาเริ่มรู้สึกถึงความร้อนที่เพิ่มขึ้นในร่างกาย เมื่อมือของเขาเผลอไปสัมผัสเข้าที่ขาเรียวของจีน นั่นทำให้เขารู้สึกถึงแรงดึงดูดที่มีต่อเด็กหนุ่ม แม้จะหลับอยู่ แต่เขาก็มีเสน่ห์จนยากที่จะต้านทาน
ริคไม่สามารถต้านทานความดึงดูดนี้ได้ เขาดึงร่างบางของจีนขึ้นมานั่งอยู่บนตักของเขา ความรู้สึกสัมผัสของร่างกายที่ใกล้ชิดทำให้หัวใจของเขาเต้นแรง เสื้อเชิ้ตบางที่แหวกลงเผยให้เห็นอกเนียนขาวนั่น กลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก ความต้องการที่ถูกกดไว้ในใจเริ่มเบ่งบานขึ้นอย่างไม่อาจควบคุม
“นี่ขนาดหลับยังยั่วยวนขนาดนี้”
ริคสบตาอย่างหลงใหล เขามองดูจีนที่เหมือนจะอยู่ในโลกของเขาอย่างไร้เดียงสา แต่ร่างกายที่อยู่บนตักเขากลับทำให้เขารู้สึกถึงไฟในใจที่ลุกโชน ความปรารถนาที่มาพร้อมกับความรักที่ไม่มีวันตายลง
“ถ้านายรู้ว่าฉันรอคอยนายมานานแค่ไหน”
ริคกล่าวเสียงต่ำ โดยไม่คาดหวังให้จีนได้ยิน แต่ในใจเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ไม่สามารถสื่อสารออกมาได้ เขาปรารถนาที่จะทำให้จีนรู้สึกถึงความรักที่เขามี และให้รู้ว่าจีนมีความหมายต่อเขามากเพียงใด
ริคเอื้อมมือไปลูบผมของจีนเบาๆ ความรู้สึกอบอุ่นที่สัมผัสได้ทำให้เขาแทบจะสูญเสียสติ เขาไม่อาจต้านทานแรงดึงดูดนี้ได้ ในใจของเขามีแต่เสียงเรียกร้องที่อยากจะก้าวเข้าไปใกล้
“เพราะฉันจะไม่มีวันปล่อยนายไป”
ริคสัญญากับตัวเอง ขณะที่เขาโน้มตัวไปข้างหน้า ใบหน้าของเขาใกล้ชิดกับจีนมากขึ้น ริมฝีปากของเขาแทบจะสัมผัสกับผิวของจีน ขณะที่ความรู้สึกปรารถนาเพิ่มพูนขึ้นอย่างมากมาย เขารู้สึกได้ถึงความร้อนแรงในตัวเขาเรียกร้องให้เขาเข้าถึงจีนมากขึ้น และเขาต้องการทำให้จีนรู้สึกถึงความรักที่เขามีอย่างลึกซึ้ง
ริคยืนพิงราวสะพานริอัลโต (Rialto Bridge) อย่างสง่างาม ดวงตาคมกริบของเขากวาดมองไปยังผืนน้ำของแกรนด์คาแนลที่ทอดยาวออกไป เรือกอนโดลาล่องลอยอย่างเงียบงาม ผืนน้ำสะท้อนเงาของอาคารเก่าแก่สไตล์เวนิสที่มีสีสันและแฝงไปด้วยประวัติศาสตร์ สะพานหินอ่อนที่เขายืนอยู่ได้กลายเป็นจุดหมายปลายทางของนักท่องเที่ยวมากมาย แต่ในตอนนี้ ริคมีความคิดเพียงอย่างเดียว—การรอคอยการมาถึงของจีน สายลมอ่อนๆ จากคลองพัดมากระทบใบหน้า เขาไม่แสดงอาการกังวลออกมาให้เห็นแม้เพียงน้อย แต่ภายในเขาเต็มไปด้วยความคาดหวังและแผนการที่หมุนวนอยู่ในหัว ขณะที่เขาสังเกตเรือกอนโดลาที่ลอยผ่านไปมาในน้ำ เขาก็อดไม่ได้ที่จะคิดถึงความสำคัญของสะพานแห่งนี้ สะพานริอัลโตเป็นศูนย์กลางเชื่อมต่อผู้คนของเวนิส นับตั้งแต่สร้างเสร็จในปลายศตวรรษที่ 16 จากการเป็นทางเชื่อมที่สำคัญของการค้า มาจนถึงวันนี้ที่ยังคงมีชีวิตชีวาด้วยตลาดอาหารทะเลสดๆ และสินค้าท้องถิ่น ที่อีกฟากหนึ่งของสะพาน เสียงตลาดริอัลโตดังก้องด้วยความคึกคัก เสียงแม่ค้าพ่อค้าขายปลาสดๆ และผลไม้ตามฤดูกาลดังแทรกผ่านความเงียบของริค ทว่าเขาแทบไม่ได้ใส่ใจต่อบรรยากาศรอบตัวมากนัก ในใจเขากลับจดจ่ออยู่กับการป
ริคที่มัวเมาอยู่กับร่างบอบบางที่เขาได้มาครอบครองครั้งแล้วครั้งเล่า รู้สึกเหมือนกับว่ามันเป็นมากกว่าการเสพติด มันกลายเป็นความต้องการที่เพิ่มพูนขึ้นเรื่อยๆ จากที่เคยแค่ต้องการเขาในบางเวลา ตอนนี้กลับแทบต้องการตลอดเวลาทุกครั้งที่เขาได้สัมผัสกับผิวเนียนนุ่ม ความรู้สึกตื่นเต้นก็จะซัดเข้ามาในหัวใจ จนทำให้เขาหยุดคิดไม่ได้ ว่านี่มันอะไรกันแน่? ความรู้สึกนี้เหมือนกับไฟที่กำลังลุกโชน ลามไปทั่วร่างกาย ส่งผลให้เขาเกิดความร้อนรุ่มที่ไม่อาจหักห้ามใจได้คนอย่างริค ที่มักจะมีคนมาปรนเปรอรักให้แทบไม่ขาดสาย แต่ไม่มีใครเคยทำให้เขามัวเมาได้ขนาดนี้ เขาเคยมีความสัมพันธ์มากมายที่เต็มไปด้วยความเร่าร้อนและอารมณ์ แต่กลับไม่มีใครที่ทำให้เขารู้สึกเหมือนถูกดึงดูดเข้าสู่ความลุ่มหลงอันลึกซึ้งแบบนี้ภายในห้องนอนกว้าง ริคยืนอยู่ริมหน้าต่าง มือหนึ่งถือแก้วไวน์แดงสีเข้ม ขณะที่อีกมือจุดซิการ์ ควันลอยฟุ้งในอากาศ สะท้อนแสงอาทิตย์ยามเย็นที่สาดส่องเข้ามา ร่างของจีนที่นอนหลับอยู่บนที่นอนสีเข้ม เขาดูสงบและน่าอภิรมย์ ผมสั้นเรียบเนียนแนบไปกับหมอน ริมฝีปากที่เคยส่งเสียงครวญครางในคืนที่เต็มไปด้วยความรักตอนนี้ถูกปิดเงียบพวกเขาอยู่
หลังจากจิบกาแฟหอมๆ จีนรู้สึกมีชีวิตชีวาและตื่นเต้นที่จะสำรวจพิพิธภัณฑ์คาเรซซิโอ (Ca' Rezzonico) พิพิธภัณฑ์ศิลปะที่ตั้งอยู่ริมคลองกรันเด เขาเดินออกจากคาเฟ่ที่เต็มไปด้วยบรรยากาศอบอุ่นและเสียงหัวเราะของผู้คนที่มารวมตัวกัน ก่อนจะมุ่งหน้าไปยังพิพิธภัณฑ์ที่มีชื่อเสียงเมื่อเข้าไปในพิพิธภัณฑ์ จีนถูกดึงดูดโดยความงดงามของสถาปัตยกรรมอันประณีตและงานศิลปะที่จัดแสดงอย่างพิถีพิถัน ภายในอาคารที่ส่องแสงทองอร่าม เขารู้สึกเหมือนกำลังเดินเข้าสู่โลกแห่งประวัติศาสตร์และความสวยงามที่สร้างสรรค์มาอย่างช้านานจีนเดินไปตามห้องต่างๆ ที่เต็มไปด้วยภาพวาดที่มีชีวิตชีวา เขาหยุดมองภาพวาดที่สื่อถึงความรักและความงาม โดยเฉพาะภาพของหญิงสาวที่มีสีสันอ่อนโยน รอยยิ้มที่มีเสน่ห์ซึ่งทำให้เขารู้สึกตื้นตัน ความรู้สึกนี้พาเขาย้อนกลับไปถึงช่วงเวลาที่เขาเคยมีความรักอันงดงามและท้าทายเสียงก้าวเท้าของผู้คนและเสียงกระซิบเบาๆ ของนักท่องเที่ยวเป็นพื้นหลังที่ช่วยเติมเต็มบรรยากาศให้มีชีวิตชีวามากขึ้น เขาเฝ้าดูรายละเอียดของแต่ละชิ้นงาน ศิลปินได้ถ่ายทอดอารมณ์และความรู้สึกผ่านสีสันและเส้นสายทำให้เขารู้สึกถึงแรงบันดาลใจและความหลงใหลในศิลปะ
พายุรักเร่าร้อนสงบลงและความเงียบสงบเริ่มแผ่ไปทั่วพื้นที่ ทั้งสองนั่งอยู่บนเนินเขาเล็กๆ ที่มองลงไปเห็น Rio di Palazzo คลองที่เชื่อมระหว่าง พระราชวังดอจ (Doge's Palace) กับ คุกเก่า (Old Prisons) โดยตรง แสงจันทร์ส่องสะท้อนบนผืนน้ำทำให้บรรยากาศโรแมนติกยิ่งขึ้นจีนซบอยู่บนร่างใหญ่ของริคอย่างเหนื่อยอ่อน รู้สึกถึงความอบอุ่นจากตัวเขา ริคนั่งพิงรถ มือข้างหนึ่งโอบรัดเอวของจีนแน่น ส่วนอีกมือยกซิการ์ขึ้นดูดพลางปล่อยควันออกมาอย่างเยือกเย็น"อย่าคิดหนีไปจากฉันอีก นายเป็นของฉันแล้ว" ริคพูดเสียงแหบพร่า ลมหายใจยังร้อนจากแรงปรารถนาที่คุกรุ่นอยู่ข้างใน เขาลูบแขนจีนเบาๆ ขณะจ้องมองใบหน้าของเด็กหนุ่มที่ยังคงหลงเหลือรอยอ่อนล้าจากช่วงเวลาที่ผ่านมาจีนหายใจหอบเล็กน้อย ขมวดคิ้วแล้วบ่นออกมา "อย่างกะคุณจะให้ผมหนีได้" เสียงของเขามีทั้งความขบถและความรู้สึกที่ผสมปนเปกัน ทั้งดื้อรั้นและเง้างอนในเวลาเดียวกันริคหัวเราะหึๆ เสียงทุ้มลึกของเขาก้องไปในความมืด “ใช่แล้ว ไม่มีทางที่ฉันจะปล่อยนายไป” เขากระซิบเบาๆ ก่อนจะโน้มตัวลงมาใกล้ สัมผัสริมฝีปากที่แข็งแรงของเขาแนบชิดกับใบหูของจีน ทำให้เด็กหนุ่มต้องหลับตาแน่น ปล่อยให
หลังจากงานเสร็จสิ้น มาร์คหันมาถามริคในรถด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ "ได้ข่าวว่ามีของเล่นใหม่?" น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความสนใจ ริคเหลือบมองมาร์คก่อนจะอมยิ้มเล็กน้อย ไม่ได้ปฏิเสธหรือยอมรับ เพียงแค่ยิ้มอย่างมีเลศนัย มาร์คมองริคอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่แฝงความเป็นห่วง “ระวังไว้นะ... ของเล่นชิ้นนั้นอาจกลายมาเป็นจุดอ่อนของนาย” เขายิ้มมุมปาก แต่สายตากลับเต็มไปด้วยความจริงจัง ราวกับรู้ว่าเรื่องนี้อาจทำให้ริคสะดุดในเกมที่พวกเขาเล่นอยู่ริคนั่งนิ่งในรถ สายตาของเขาเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง แต่ความคิดกลับวนเวียนอยู่กับเด็กหนุ่มที่เขาเพิ่งจากมา เขายังไม่รู้... ริคคิดในใจ แต่ที่แน่ ๆ ฉันหวงเด็กนั่นมาก... มากจนไม่อยากให้ใครเข้าใกล้หรือแตะต้องความรู้สึกนี้มันล้ำลึกเกินกว่าที่เขาจะคาดคิด ความหวงแหนที่ไม่เคยมีต่อใครมาก่อน ริคกัดฟันเล็กน้อย รู้ดีว่าความรู้สึกนี้อาจกลายเป็นจุดอ่อน เป็นสิ่งที่เขาไม่ควรมีในโลกที่เต็มไปด้วยอันตรายและการทรยศ แต่เขาห้ามตัวเองไม่ได้... …………………………………………………….. ริค คอนติ พาจีนมายืนอยู่หน้าสะพานถอนหายใจ (Bridge of Sighs) สถานที่ที่โด่งดังแห่งเวนิส สะพานเชื่อมระหว่าง
“อาา… ริค!” จีนส่งเสียงออกมาในขณะที่ริมฝีปากของริคสัมผัสกับผิวของเขา ร่างกายของเขาสั่นสะท้านเมื่อริคเริ่มปลดกระดุมเสื้อของเขาอย่างไม่รีบร้อนในขณะที่ด้านนอกห้องทำงานกำลังคุกรุ่นด้วยสถานการณ์ที่ตึงเครียด เสียงกรีดร้องและการทะเลาะวิวาทดังมาจากข้างนอก แต่ภายในห้องกลับร้อนแรงดั่งไฟ สองร่างกำลังอยู่ในอ้อมกอดของกันและกัน“ให้ฉันทำให้มันร้อนขึ้นอีก” ริคกระซิบเสียงต่ำ ริมฝีปากของเขาไล่ต่ำลงไปตามแนวกรามของจีน ขณะที่มือของเขาก็สัมผัสไปที่ต้นขา ทำให้จีนรู้สึกถึงความร้อนที่เริ่มลามไปทั่วร่างกาย“ไม่… ริค…” จีนพยายามจะขัดขืน แต่เสียงของเขากลับเต็มไปด้วยความหวั่นไหว สถานการณ์ภายนอกดูเหมือนจะไม่เป็นปัญหาในขณะนี้ เขารู้สึกว่าตัวเองตกอยู่ในบ่วงแห่งความเร่าร้อน“ไม่ต้องห่วง” ริคพูดเสียงลึกล้ำ “ไม่มีใครจะมารบกวนเรา” เขาใช้มืออีกข้างหนึ่งบีบแก้มของจีนอย่างเบามือ แต่เต็มไปด้วยความมั่นคง “แค่มีเรา… และความต้องการนี้”“อาา…” จีนครางออกมาอีกครั้งเมื่อริคโน้มตัวเข้ามาใกล้และจูบเขาอย่างดุเดือด จีนตอบสนองด้วยการยืดตัวเข้าหา ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยไฟที่ลุกโชนริคไม่สามารถควบคุมความต้องการของเขาได้อีกต่อไป