Share
บทที่ 27
Kaugnay na kabanata
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 28
ร็อบบี้น้อยทั้งตกใจทั้งกังวลก่อนจะลนลานคลานเข้าไปซ่อนตัวใต้เตียงนอนหลังจากเห็นว่าร็อบบี้เข้าไปหลบเรียบร้อยแล้ว เจนสันจึงเดินไปเปิดประตูห้อง ใบหน้าหล่อเหล่าแต่กลับเรียบนิ่งจ้องมองไปยังพ่อของตนเจย์ปรายตามองไปยังลูกชายจอมเย็นชาของตัวเองอย่างสงสัย ก่อนจะขมวดคิ้วอย่างงงวย ความน่ารักออดอ้อนเมื่อสักครู่หายไปไหนหมดแล้วร่างสูงขยี้กลุ่มผมดำของลูกชายอย่างรักใคร่ ก่อนจะเอ่ยเพื่อไปทำงาน“พ่อจะไปทำงานแล้ว เพราะฉะนั้นพี่เลี้ยงจะเป็นคนพาลูกไปโรงเรียน ไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหม?”แม้ว่าดวงตาคู่ใสนั้นแสดงออกถึงความดื้อรั้นเมื่อได้ยินคำว่าโรงเรียน ทว่าเขาก็พยักหน้าตอบกลับไป ก่อนจะเอ่ยตอบสั้น ๆ “คะ—ครับ!”ร่างสูงรับรู้ได้ถึงความลังเลใจของเด็กน้อยตรงหน้า ก่อนที่คำพูดของโรสจะผลุบเข้ามาในหัวเขา บางทีเด็ก ๆ และผู้ปกครองที่โรงเรียนอาจจะไม่ได้เป็นมิตรกับเจนสันขนาดนั้น เสียงติ๊งดังเตือนขึ้นภายในจิตใจของเจย์กรอบบทบาทอันสูงส่งแทบพังทลายลงตรงหน้า หลังจากนั้นคนเป็นพ่อจึงเอ่ยปากถามลูกอย่างจริงจัง ‘’เจนสันบอกพ่อ ลูกไม่อยากไปโรงเรียนจริง ๆ ใช่ไหม?”เด็กน้อยส่ายหัวไปมาก่อนจะเงียบลงเจย์ถอนหายใจแผ่วเบา ทุกครั้งที่
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 29
ครั้งนี้เจนสันรีบพยักหน้าโดยปราศจากวามลังเลทันควัน!ก็เขาไม่อยากให้คุณแม่คิดว่าเขาเป็นเด็กดื้อนี่นาหลังจากนั้นที่โรสพาเจนสันไปส่งที่โรงเรียน ทว่าวันนี้เด็กน้อยกลับเดินผ่านเข้าประตูไปอย่างง่ายได้ ไร้ซึ่งอาการมึนตึงขัดขืนเชกเช่นวันวาน หญิงสาวมองภาพตรงหน้าด้วยความประหลาดใจ ทำไมวันนี้เด็กน้อยของเธอถึงทำตัวดีขนาดนี้? หรือลึก ๆ แล้วเจนสันก็ฟังเธออยู่ตลอดเวลาแต่เพียงแค่ไม่ทำตามกัน?บ่ายของวันนั้น โรสเดินทางไปรับเจนสันกลับคฤหาสน์ดั่งเคยวินาทีที่เด็กชายก้าวออกมาจากโรงเรียน หญิงสาวแทบหลังน้ำตาของเธอกับภาพที่เห็นเสื้อขาวสะอาดของเด็กน้อยเต็มไปด้วยคราบสกปรกและหมึกปากกา ใบหน้าหล่อเหลาถูกขีดเขียนแต้มรอยสีจากการกลั่นแกล้งของเพื่อน ๆ นอกจากรอยจากน้ำหมึกแล้วยังมีรอยเล็บมือแดง ๆ ขูดเป็นทางยาว และรอยคราบเลือดสดที่ไหลซึมออกมาบริเวณริมฝีปากของเด็กน้อยเมื่อเจนสันเห็นโรส เด็กน้อยรีบหันหนี ก่อนจะพยายามหลบไม่ให้เธอเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นโรสรีบวิ่งเข้าไปหาพลางดึงเจนสันเข้ามากอดไว้แน่น “เจนสัน!”เธอกอดร่างของเจนสันไว้ก่อนที่น้ำตาจะไหลออกมาด้วยความเสียใจเจนสันจ้องมองไปที่หญิงสาว มันมีหลายครั้งที่เขากล
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 30
หลังจากที่โรสอุ้มเจนสันกลับคฤหาสน์ เธอเลือกที่จะโทรหาเจย์เพื่อบอกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น“สวัสดีค่ะท่านอาเรส เจนสันกลับมาถึงคฤหาสน์แล้วนะคะ เจนอยากจะบอกคุณว่า วันนี้เจนสันโดนเพื่อนกลั่นแกล้งที่โรงเรียน ฉันหวังว่าคุณควรจะรู้ถึงเหตุผลที่เจนสันไม่อยากไปโรงเรียน—”หญิงสาวพยายามที่จะอธิบายถึงสิ่งที่เกิดขึ้นกับชายหนุ่ม ทว่ายังไม่ทันจะได้พูดจบ เจย์กลับเอ่ยแทรกเธอทันที “คุณลอยล์ จะให้ผมเตือนคุณอีกกี่ครั้งว่า คุณไม่มีสิทธิ์มาสอนผมว่าผมจะเลี้ยงลูกตัวเองแบบไหน”คำพูดเหล่านั้นบ่งบอกถึงสิทธิ์ต่างๆที่เจย์มี และเธอไม่มี อย่างชัดเจนโรสถอนหายใจอย่างหมดหวัง“เธอกลับไปได้แล้ว ฉันจะถึงคฤหาสน์ในไม่ช้า” เสียงเข้มกล่าวก่อนวางสายเจย์หันไปสั่งเกรย์สัน “จอดรถไว้ข้างทาง”และในไม่กี่นาทีต่อมา โรสเดินออกมาจากคฤหาสน์ตระกูลอาเรสพร้อมกระเป๋าข้าวของของเธอ เธอดูเร่งรีบขณะเดินไปที่ป้ายรถเมย์ขณะเดียวกันมือหนากำลังจะเปิดประตูออกไป แต่กลับเปลี่ยนใจในเสี้ยววิให้เกรย์สันขับรถตามเธอไปแทน “ตามเธอไป” เจย์กล่าวเกือบจะสี่สิบถึงห้าสิบนาทีต่อมา รถเมย์ของหญิงสาวได้จอดอยู่ที่หน้าประตูของโรงเรียนสาธิตซีตี้นอร์ทโรลว์-รอย
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 31
เด็กน้อยเซ็ตตี้ผงะถอยหลังด้วยความตกใจ มือเล็กกำเงินเหล่านั้นไว้อย่างงุนงง“ฉันรวยมาก” เจย์เอ่ยพลางโมโห พร้อมแสดงให้เห็นว่าเขาไม่ใช่พวกต้มตุ๋นหลอกเด็กเซ็ตตี้ยื่นเงินคืนให้ร่างสูง ก่อนจะเอ่ยปากขอโทษแผ่วเบา “หนูขอโทษค่ะ หนูจะไม่เรียกคุณว่าแก๊งลักเด็กอีกแล้ว และหนูก็ไม่ต้องการเงินพวกนี้”ชายหนุ่มแปลกใจ ถึงแม้เด็กน้อยจะยังเด็ก แต่ว่าเธอกลับรู้ที่จะไม่รับของจากคนแปลกหน้าหรือสิ่งที่จะส่งผลเสียต่อเธอการปรากฏตัวของเจย์ต่อหน้าโรสและลูกของเธอทำให้เธอรู้สึกหายใจแทบไม่ออก “เซ็ตตี้จ๊ะ คุณผู้ชายคนนี้คือเจ้านายใหม่ของแม่” เธอกระแอมบอก “ลูกไปเล่นรอแม่ก่อนนะ แม่ขอคุยกับเขาก่อน”เมื่อเด็กน้อยรู้ถึงสถานะของชายตรงหน้ากับแม่ของเธอ เซ็ตตี้น้อยเริ่มต่อรองเจรจาทันที “คุณผู้ชายคะ คุณช่วยลดงานให้คุณแม่ได้ไหมคะ? คุณแม่เหนื่อยมากเลยนะ”ถึงจะไม่อยากยอมรับเธอ เจย์ก็หยุดตัวเองไม่ให้รู้สึกอิจฉาหญิงสาวตรงหน้าไม่ได้ โรสมีลูกสาวที่คอยเป็นห่วงเป็นใยเธอ ช่างหน้าอิจฉาจริง ๆ อย่างไรก็ตาม อารมณ์ครุกกรุ่นที่มีอยู่ในใจกลับเป็นสิ่งที่ไม่เคยลดลง ชายหนุ่มปฏิเสธคำขอของเซ็ตตี้น้อยอย่างไร้เยื้อใย “จำนวนของงานที่ได้ไปมันเหมา
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 32
หญิงสาวได้แต่มองตามโรลว์-รอยซ์คันสวยขับผ่านไป ฝุ่นกระจายไปตามถนนเมื่อรถแล่นผ่าน พร้อมทั้งหยดน้ำตาที่เอ่อไหลรื่นออกมาจากนัยน์ตากลมสวยจนเต็มไปทั้งดวงหน้า เจย์เข้าใจเธอผิดทั้งหมด ปิดกั้นเธอและเจนสันโดยไม่ให้เธอได้เจอเจนสันไปตลอดชีวิตคือการตัดความสัมพันธ์แม่ลูกที่โหดร้ายและไร้ซึ่งความปราณีเมื่อเด็กน้อยร็อบบี้เดินออกมาจากโรงเรียน เขาเห็นไหล่ของผู้เป็นแม่สั่นคลอนและน้ำตามากมายที่พรั่งพรูออกมาเด็กน้อยรีบวิ่งเข้าไปหาเธอทันที “คุณแม่ เกิดอะไรขึ้นครับ?”เซ็ตตี้ที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดรีบรายงานคนเป็นพี่ทันควัน “ร็อบบี้ เมื่อกี้เจ้านายของคุณแม่มาที่นี่ เขาไล่คุณแม่ออก คุณแม่ตกงานแล้วแน่เลย”ใบหน้าของเด็กชายแปรเปลี่ยนเป็นซีดจาง เพราะเขารู้ ว่าเจ้านายของคุณแม่คือคุณพ่อของเจนสันถ้าโดนไล่ออก ก็แสดงว่าคุณแม่จะไม่มีโอกาสเจอเจนสันอีกต่อไปเหรอ?ไม่แปลกใจเลย ทำไมคุณแม่ของเขาถึงร้องไห้หนักขนาดนี้หญิงสาวเดินจูงมือลูกสองคนของเธอผ่านเมืองสเปลนดิดไปเรื่อย ๆ อย่างไร้ซึ่งวิญญาณร็อบบี้น้อยมองไปดวงตาของคนเป็นแม่ที่แดงเรื่อก่ำเลือดจากการร้องไห้หนัก พลางคิดว่าภาพความฝันสวยงามเกี่ยวกับคุณพ่อที่เขาเคยคิดน
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 33
เจนสันมองไปยังร่างสูงตรงหน้า “แล้วพ่อจะให้เธอมาไหมครับ?”เจย์ลุกขึ้นพลางเดินเข้าไปหาลูกชาย เขาอธิบายกับเจนสัน “เจนสัน คุณลอยล์เธอมีลูกที่ต้องดูแล เพราะฉะนั้นเป็นเด็กดีเจนสัน พ่อจะหาพี่เลี้ยงที่ดีกว่านี้ให้ลูก โอเคไหม?”เจนสันส่ายหัวด้วยความโกรธ “ผมไม่ต้องการแบบนั้น” ดวงตาของเด็กน้อยเริ่มคลอไปด้วยหยดน้ำตาร่างสูงกอดเด็กน้อยไว้อย่างปรอบโยนจิตใจและความรู้สึกของเจนสันที่กำลังใกล้จะพังลง “เจน พ่อจะหาแม่ให้ลูก ตกลงไหม?”“ไม่เอา” เจนสันตอบอีกครั้ง ทว่าเด็กชายกลับผลักเจย์ออกไปก่อนจะเดินหันกลับไปทางสวนที่เขาได้เจอกับร็อบบี้ตลอดชีวิตของชายหนุ่ม นี่เป็นครั้งแรกที่เจย์ผู้ยิ่งใหญ่รู้สึกตกต่ำถึงเพียงนี้เจนสันต้องการแม่ ถ้าโรสคือคนที่เหมาะสมจริง ๆ บางทีเขาคงจะโน้มน้าวตัวเองให้เลือกแค้นเคืองเพื่อเติมเต็มสิ่งที่เจนสันต้องการ แต่ว่าโรสนั้นคือจอมโกหกหลอกลวงที่เต็มไปด้วยมลทิน เขาจะปล่อยให้ผู้หญิงแบบนั้นเข้าใกล้เจนสันได้อย่างไร?เจนสันนั่งลงบนชิงช้าอย่างเฉื่อยชา น้ำตาหยดแล้วหยดเล่าค่อย ๆ ไหลผ่านแก้มลงเรื่อย ๆ ไม่หยุดเมื่อเห็นสภาพที่น่าสงสารของลูกชาย ร่างสูงได้แต่ถอนหายใจอย่างแผ่วเบาขณะเดียวกัน
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 34
เมื่อเจนสันเดินทางมาถึงห้างสรรพาสินค้าตามเวลานัดหมาย หนูน้อยร็อบบี้จึงรีบเร่งขี่สกู๊ตเตอร์ตัวเก่งเข้าไปหาทันที “เจนสัน!” ทันทีที่ร็อบบี้น้อยปรากฏตัวตรงหน้า ใบหน้าที่เคยเย็นชาเริ่มค่อย ๆ ผ่อนคลายคงเด็กน้อยหยุดสกู๊ตเตอร์ก่อนเอ่ยบอกถึงแผนการอย่างฉับพลัน “เจนสัน เราต้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากันที่ห้องน้ำ หลังจากนั้นฉันจะไปเรียนแทนนาย และนายต้องไปแทนฉัน พอเลิกเรียนฉันกลับไปที่คฤหาสน์โฮไรซอน คอลเลอร์ ส่วนนายกลับไปที่บ้านของฉันในเมืองสเปลนดิด ถ้าทำแบบนี้พ่อกับแม่ไม่มีทางจับได้แน่นอนว่าเราสลับตัวกัน”“เมืองสเปลนดิดเหรอ?”เป็นอีกครั้งที่เจนสันรู้สึกคุ้นหูกับชื่อเมือง ๆ นี้ ก่อนที่ความทรงจำต่าง ๆ จะย้อนกลับเข้ามาในสมอง หมายเลขตัวตนของแฮกเกอร์ที่มีชื่อว่า นายท่านร็อบบี้ คนที่แฮกข้อมูลงานแกรนด์เอเชียไปเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา เจนสันเริ่มประติดประต่อเรื่องราว“นายคือยูเซอร์มิสเตอร์ร็อบบี้เองเหรอ?”ร็อบบี้ยิ้มรับเจื่อน ๆ ก่อนเอ่ย “ก็เพราะพ่อใจร้ายกับแม่ก่อน ฉันแค่อยากจะให้บทเรียนเล็ก ๆ น้อย ๆ กับพ่อบ้าง”“เด็กน้อยจริง ๆ” เจนสันบอกกลับอย่างเฉยชา เห็นดังนั้นร็อบบี้จึงดึงแขนคนตรงหน้าไปยังห้องน้ำม
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 35
เจนสันพยักหน้ากลับไปตามเดิมโรงเรียน ซิตี้เซ้าท์ มอนเตสซอรี่ เด็กน้อยร็อบบี้จ้องมองไปยังโรงเรียนที่ดูหรูหราโอ่อ่าตรงหน้า ก่อนที่นัยน์ตาจะทอประกายแสงแห่งความตื่นเต้นออกมาชัดเจน “ที่นี่คือโรงเรียนของพวกเด็กรวย ๆ สินะ?”เมื่อหนุ่มน้อยก้าวเท้าเข้ายังยังโรงเรียนด้านหน้า ก็มีเพื่อนนักเรียนสองสามคนเดินผ่านกระแทกไหล่ของเขาไป เด็กพวกนั้นคงคิดว่าร็อบบี้น้อยคือเจนสันผู้เงียบครึมซึ่งง่ายต่อการกลั่นแกล้ง พวกเขาเริ่มเคลื่อนตัวมาล้อมร่างของร็อบบี้ไว้ ก่อนเอ่ยกลั้วหัวเราะ “นี่พวกนายดูสิ ไอ้เด็กประหลาดมันมาเรียนอีกแล้ว” ร็อบบี้น้อยเริ่มมีน้ำโห นี่คงเป็นวิธีที่พวกนายรุมแกล้งเจนสันสินะเจนสันคือพี่น้องของเขา ร็อบบี้จะไม่ยอมให้ใครมาแกล้งเจนสันเด็ดขาด เด็กชายพุ่งเข้าใส่กลุ่มเพื่อนร่วมห้องอย่างไม่เกรียงกลัว ก่อนคำรามเสียงดัง “ขอโทษเดี๋ยวนี้!”ทว่าเด็ก ๆ เหล่านั้นกลับหัวเราะออกมาเสียงดัง หนึ่งในเด็กที่ดูตัวสูงใหญ่ และยากที่จะต่อกรกว่าเด็กคนอื่นก้าวเท้าออกมาพร้อมใช้มือผลักร็อบบี้อย่างแรง พลางเต๊ะท่าคุกคามขู่ขวัญร็อบบี้น้อยให้กลัว “นี่ไอ้ขี้แพ้ ถ้านายอยากให้พวกเราขอโทษ ก็คลานมากอดขาขอร้องฉันสิ”ร
Pinakabagong kabanata
- ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
- ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
- ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
- ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
- ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
- ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
- ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
- ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
- ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
