ใต้ต้นไม้ข้างๆ ตึกคณะวิศวะสี่สาวนั่งพูดคุยเล่นกันอยู่ที่โต๊ะหินอ่อน เพื่อรอขึ้นไปเรียนหนังสือในคาบบ่ายกัน เนยหนึ่งในกลุ่มของน้ำอุ่นก็สังเกตเห็นเหมือนว่ากลุ่มของกายที่นั่งอยู่ใต้คณะนั้นชอบมองมาทางกลุ่มของพวกเธออยู่หลายครั้งแล้ว หรือว่าจะมีคนในกลุ่มนั้นแอบสนใจคนในกลุ่มของพวกเธอกันนะ แต่คิดอีกทีมันก็ไม่น่าใช่เพราะตอนที่รับน้องนั้น พวกเขาแกล้งกลุ่มของพวกเธอซะน่วมเลยนี่น่า จนเพื่อนๆ คนอื่นไม่มีใครกล้ามาคุยกับกลุ่มพวกเธอเลยเพราะกลัวว่าจะโดนหางเลขไปด้วย
“นี่พวกเราฉันเห็นกลุ่มของพี่ว๊ากแอบมองมาทางกลุ่มของเราหลายรอบแล้ว ฉันว่ามันจะต้องมีอะไรแน่ๆ” เนยเอ่ยพูดกระซิบบอกเพื่อนๆ ในกลุ่มของตัวเองออกมาเสียงเบา เธอว่ามันจะต้องมีอะไรแน่ๆ ไม่งั้นพวกรุ่นพี่ไม่หันมองมาทางพวกเธอบ่อยขนาดนี้หรอก
“ไหน..ไหน” ไอรินกับอิงอิงรีบหันไปทางที่พวกชายหนุ่มนั่งกันอยู่ทันที
เพียะ!!
“ยัยบ้า!…แล้วพวกเธอจะหันไปทำไมกันเล่า” เนยรีบยกมือของตัวเองขึ้นตีไปที่แขนของเพื่อนทั้งสองคนไปหนึ่งที ยัยบ้าพวกนี้นี่หันไปแบบนั้นพวกพี่เขาก็รู้หมดกันพอ ดีว่าพวกเธอกำลังนินทาพวกเขาอยู่น่ะ
“แหะๆ …ขอโทษที” ไอรินหัวเราะแห้งๆ ก็เธอลืมตัวนี่นา อยู่ๆ มาบอกว่าพวกรุ่นพี่แอบมองอยู่ใครมันจะไม่ตกใจกันล่ะ
“คงไม่มีอะไรหรอกมั้งเธอคิดมากไปเองหรือเปล่ายัยเนย” เสียงของอิงอิงพูดขึ้น เพราะหลังจากรับน้องจบลง พวกเธอก็ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับพวกรุ่นพี่อีกเลยนี่นา หรือว่าพวกเขาจะมาหาเรื่องอะไรพวกเธออีกนะ
“หรือว่าจะมีคนในกลุ่มของพี่เขาแอบชอบยัยน้ำอุ่นอยู่หรือเปล่า” เนยพูดขึ้นอีกครั้ง แล้วหันหน้าไปมองทางเพื่อนของตัวเอง เธอว่ามันจะต้องเป็นแบบนั้นแน่นอนเธอรู้สึกได้
“มีเหตุผล” ไอรินก็พยักหน้าตามความคิดของเนย เพราะเธอก็รู้สึกว่าแววตาของพี่เฮดว๊ากคนนั้นชอบมองน้ำอุ่นมันแปลกๆ อยู่เหมือนกัน หรือพวกรุ่นพี่จะสนใจเพื่อนของเธอจริงๆ กันนะ
“ยัยน้ำอุ่นได้ยินที่พวกฉันพูดกันหรือเปล่าเนี่ย” เนยหันไปพูดกับคนที่นั่งก้มหน้าก้มตาเล่นเกมอยู่ข้างๆ มือข้างหนึ่งก็ดึงหูฟังที่หูของเพื่อนตัวเองออกไปด้วย เธอรู้นะว่ายัยเพื่อนบ้านี่มันได้ยินที่พวกเธอพูดกันอยู่ทุกคำ แต่ยัยนี่เลือกที่จะไม่สนใจคำพูดของพวกเธอก็เท่านั้นเอง
“อืมมม!…ได้ยินแล้ว” น้ำอุ่นที่ถูกเพื่อนๆ รบกวนการเล่นเกม ก็เงยหน้าขึ้นมาพูดคุยกับเพื่อนๆ อย่างเสียอารมณ์ ไม่รู้จะอะไรกันนักหนากับเรื่องของพวกผู้ชายเนี่ย พวกพี่เขาจะมาสนใจเธอได้ยังไง ดูตอนรับน้องสิลงโทษพวกเธอกันเกือบตายแทบทุกวัน ยังจะมาบอกว่าพี่เขาชอบเธอกันอีกหรือไง
“เธอคิดว่าไง” เนยรีบถามความเห็นของเพื่อนตัวเอง
“ไร้สาระน่า…ยัยเนย พวกพี่พวกเขาฮอตกันซะขนาดนั้น แถมมีผู้หญิงสวยๆ เข้าหาเต็มไปหมด แล้วพวกเขาจะมาสนใจอะไรกับคนธรรมดาอย่างฉันกันล่ะ”
น้ำอุ่นพูดบอกไปตามที่ตัวเองคิดเพราะตั้งแต่หญิงสาวเข้าเรียนมาจนถึงวันนี้ ก็พอได้ยินเรื่องกลุ่มของหนุ่มๆ ผ่านเข้าหูมาอยู่บ้าง ทั้งที่บอกว่าเป็นหนุ่มฮอตที่สุดของมหาลัย และยังเรื่องที่เป็นเสือผู้หญิงตัวพ่อกันด้วย ถ้าพวกเขามาสนใจเธอเข้าจริงๆ น้ำอุ่นก็ไม่มีวันเล่นด้วยอย่างแน่นอน ถึงจะหล่อมาจากไหนเธอก็ไม่สนใจหรอก แถมเกลียดที่สุดเลยอีกด้วยซ้ำ พวกที่เห็นผู้หญิงเป็นของเล่นแบบนี้น่ะ
“นั้นสิ…จะมีใครสั่งลงโทษคนที่ตัวเองสนใจตั้งแต่รับน้องวันแรกจนถึงวันสุดท้ายบ้างล่ะ” อิงอิงพูดเสริมขึ้น ใครจะบ้าสั่งลงโทษคนที่ตัวเองสนใจกันบ้างเล่า โดนกันมาซะขนาดนั้นยังไม่สำนึกกันอีกนะยัยพวกนี้
“ไร้สาระอะไรกันล่ะ…น้ำอุ่นก็ถือว่าเป็นคนสวยคนหนึ่งเลยนะ” เนยรีบพูดเถียงกลับไปทันทีถ้าพี่เขาจะมาสนใจเพื่อนของเธอมันจะแปลกอะไร น้ำอุ่นก็ถึงว่าเป็นผู้หญิงที่สวยมากคนหนึ่งเลยนี่นา ไม่สนใจนะสิถึงจะแปลก
“ใช่…ใช่…ถ้าเธอลองเลิกก้มหน้าเล่นแต่โทรศัพท์นะ เธอก็จะเห็นว่ามีพวกผู้ชายเป็นสิบที่ชอบแอบมองเธออยู่นะ ยัยน้ำอุ่น” ไอรินพูดเสริมเนยอีกคน
น้ำอุ่นเป็นคนสวยตัวเล็กผิวขาวน่ารักผู้ชายคนไหนเห็นก็ต้องหยุดมองกันทั้งนั้น คงมีแต่เจ้าตัวนี่ล่ะมั้งที่คิดว่าตัวเองไม่สวยนะ ที่ห้องไม่มีกระจกหรือไงกันยัยเพื่อนคนนี้ มีความสวยแต่กับใช้ไม่เป็นเอาซะเลย
“ช่างพวกเขาสิ…ฉันไม่สนใจนี่” น้ำอุ่นนั่งเงียบไปพักหนึ่งแล้วเอ่ยพูดขึ้นพร้อมกับยักไหล่ให้กับความคิดของเพื่อนๆ อย่างไม่สนใจอะไร แล้วหันไปสนใจโทรศัพท์มือถือในมือตัวเองต่อเหมือนเดิม
เนยที่เห็นสภาพเพื่อนของตัวเองแล้วก็ได้แต่ส่ายหน้าไปมาด้วยความเหนื่อยใจสุดๆ นี่เพื่อนเธอคิดจะอยู่กับพวกแมวกับโทรศัพท์มือถือแบบนี้ไปตลอดชีวิตเลยหรือยังไงกัน เธอนะอยากรู้จริงๆ ว่าผู้ชายคนไหนกันนะที่จะมาเปิดโลกเพื่อนของเธอคนนี้ได้
เนยนั่งทอดสายตามองไปทางโต๊ะกลุ่มของกายอีกครั้ง แล้วอยู่ๆ หญิงสาวก็เหมือนคิดอะไรสนุกๆ ขึ้นมาได้ ริมฝีปากสวยที่อาบไปด้วยลิปสติกแท่งหรูก็ค่อยๆ ลอบยิ้มออกมาบางๆ ในเมื่อเพื่อนของเธอไม่มีความคิดเรื่องผู้ชายอยู่ในหัว แบบนั้นเธอก็จะเป็นคนยัดเยียดความคิดพวกนั้นใส่หัวของเพื่อนเธอเอง หึหึ ยัยน้ำอุ่นงานนี้เธอเสร็จฉันแน่!!
“น้ำอุ่นเรามาเล่นเกมเดิมพันอะไรกันหน่อยไหมจ๊ะเพื่อนรัก”
ย้อนไป (ตอนที่ 43 ลูกๆ) หลังจากที่คุณแม่ของกายและลูกชุบ รู้ความจริงเรื่องน้ำอุ่นไม่ใช่เด็กเสี่ย“ฮ่าๆ ฮ่าๆ ฮ่าๆ”“น้ำอุ่นเธอน่าจะแอบถ่ายรูปตอนที่แม่ดาวมหาลัยหน้าแตกมาให้พวกฉันดูด้วย”“นั้นสิ ฮ่าๆ ฮ่าๆ สะใจจริงๆ”“ใช่ ชอบสร้างเรื่องว่าเธอดีนัก สมน้ำหน้าจริงๆ ฮ่าๆ ฮ่าๆ”เสียงหัวเราะเยาะเย้ยของพวกเนยดังลั่นไปทั่วใต้ตึกคณะวิศวะ เมื่อน้ำอุ่นกับกายได้พูดเล่าเรื่องที่เกิดขึ้น ตอนไปทานอาหารเย็นกับคุณพ่อคุณแม่ของกายให้ฟัง พวกเธอรู้สึกชอบและสะใจกับเรื่องที่ได้ยินมากๆ สมน้ำหน้าใครใช้ให้โง่เองหึหึ อยากเห็นสีหน้าตอนแม่ดาวมหาลัยหน้าแตกซะจริงๆ ว่าจะเป็นอย่างงั้น“ช่วงเถอะ โดนไปขนาดนั้นคงไม่กล้ามายุ่งกับฉันแล้วล่ะ” น้ำอุ่นพูดบอกเพื่อนๆ ออกไปเสียงเรียบ เธอเบื่อแล้วขี้เกียจจะสนใจยัยดาวบ้านั้นแล้ว“จะว่าไปน้องน้ำอุ่น จะเลี้ยงเสือจริงๆ เหรอครับ” เลโอที่นั่งฟังอยู่ข้างๆ กายพูดขึ้น เมื่อชายหน
“คุณพ่อของผมไข่แดงไม่สุกนะครับ”“ของหนูเอาไข่แดงสุกๆ นะคะ”“ผมเอาสองฟอง”“หนูก็จะเอาสองฟอง”“ได้ครับบบ! รอแป๊บหนึ่งนะเด็กๆ”เสียงเจี๊ยวจ๊าวของเด็กๆ กับคุณพ่อสุดหล่อพูดคุยกันอยู่ในห้องครัว ร่างเล็กที่สวมใส่ชุดนอนยืนกอดอก พูดส่งให้ผู้เป็นพ่อทำอาหารให้อย่างเอาแต่ใจ กายกับน้ำอุ่นใช้ชีวิตคู่อยู่ด้วยกันมาตอนนี้ก็จะเข้าปีที่ห้าแล้ว ทั้งสองยังคงรักกันหวานชื่นเหมือนเดิม จะมีเพิ่มเติมก็คงจะเป็นจำนวนสมาชิกที่มีมากขึ้นและวุ่นวายขึ้นทุกๆ เช้ากายจะรับหน้าที่เป็นคนทำอาหารให้ลูกๆ และภรรยาคนสวยทาน ส่วนน้ำอุ่นก็จะมีหน้าที่เลี้ยงลูกๆ ช่วงที่ชายหนุ่มออกไปทำงาน ส่วนเรื่องทำความสะอาดกายจะจ้างแม่บ้านให้มาทำในช่วงกลางวันแบบไปกลับ เพราะกายกับน้ำอุ่นชอบใช้ชีวิตแบบส่วนตัวเอง ไม่อยากให้คนนอกมาพักหรืออาศัยอยู่ในบ้านด้วย“ทำไมเช้านี้มันวุ่นวายจังเลยวะ” กายพูดบ่นพึมพำขึ้นอย่างไม่เข้าใจ เพราะปกติลูกๆ ของเขาจะไม่ตื่นเช้ากันขนาดนี้ ทุกวันจะต้องให้เขาเข้าไปปลุกถึงจะยอมลุกกันแท้ๆ แต่วันนี้กลับตื่นเ
“ฮือออๆ ฮืออออๆ น้ำอุ่นจะทาน ฮือออๆ”“โอเคครับ! ทานก็ทาน หยุดร้องก่อนนะครับคนดี”เสียงร้องร่ำไห้สะอึกสะอื้นดังก้องไปทั่วห้องนั่งเล่น เมื่ออยู่ๆ ก็ถูกขัดใจไม่ให้ทานของที่ตัวเองอยากทานขึ้นมา ดวงตาคู่สวยทั้งสองข้างปล่อยหยดน้ำไหลออกมาอย่างหนักหน่วง ชายหนุ่มที่เห็นแบบนั้นก็รีบเข้าไปปลอบคนรักของตัวเองทันทีหลังจากเกิดเรื่องที่บ้านใหญ่วันนั้น กายก็รีบหาซื้อที่ตรวจครรภ์มาให้น้ำอุ่นตรวจ แล้วผลมันก็ออกมาเป็นเหมือนที่ชายหนุ่มคิดไว้ ภรรยาแสนสวยของเขาได้ตั้งครรภ์อ่อนแล้วนั้นเอง แล้วอาการที่ชายหนุ่มเป็นนั้น คุณหมอก็บอกว่าเพราะแพ้ท้องแทนเมีย กายรู้แบบนั้นชายหนุ่มก็รีบโทรบอกคุณพ่อคุณแม่ของตัวเองทันที รินรดาที่รู้เรื่องเช้าวันต่อมาก็รีบให้สามีตัวเอง พาไปหาซื้อของบำรุงครรภ์ไปให้ลูกสะใภ้ของตัวเองถึงคอนโดเลยทีเดียว เพราะนี่ถือว่าเป็นหลานคนแรกของเธอเลย รินรดาอยากอุ้มหลานมานานแล้ว แต่ลูกชายคนโตที่แต่งงานมีครอบครัวไปนั้น ก็ยังไม่ยอมมีหลานให้เธอซะทีในช่วงเดือนแรกๆ กายอาการหนักมาก ทั้งเวียนหัว ทานอะไรเข้าไปก็คลื่นไส้อาเจียนออกมาจนหมด มีครั้งหนึ่งชายหนุ่มอ
หลังจากผ่านคืนที่หวานละมุนแห่งความสุขมาได้ไม่นาน กายกับน้ำอุ่นก็ตัดสินใจบอกเรื่องที่ทั้งคู่จะแต่งงาน ให้ทางครอบครัวทั้งสองฝ่ายได้รับรู้ พอรินรดากับนิราทราบเรื่อง ก็รีบออกตัวว่าจะช่วยจัดการเรื่องงานแต่งกันเท่าที เลยทำให้ความคิดของกายกับน้ำอุ่นในตอนแรก ได้พังทลายลงไปในพริบตา เพราะทั้งสองตั้งใจกันไว้ว่าจะจัดงานเล็กๆ เชิญแค่ญาติๆ และเพื่อนๆ ที่สนิทๆ มาก็พอ แต่ดูถ้าคงจะเป็นไปไม่ได้ซะแล้วเพราะเท่าที่กายเห็นรายชื่อแขกของทั้งสองฝ่าย ก็แทบล้มทั้งยืนแล้ว ชายหนุ่มพึ่งรู้นะเนี่ยว่าตัวเองมีญาติและคนรู้จักเยอะมากขนาดนี้ งานแต่งงานของทั้งคู่ถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่และอลังการ มีทั้งดาราทั้งนักธุรกิจชื่อดังหลากหลายมาร่วมงาน บ้างก็เป็นคนรู้จักของคุณพ่อของเจ้าบ่าว บ้างก็เป็นคนรู้จักของคุณพ่อกับคุณลุงของเจ้าสาว กายกับน้ำอุ่นยืนมองหน้ากันอย่างงงๆ เพราะคนที่มาแสดงความยินดีกับพวกเขาแต่ละคน ทั้งสองแทบจะไม่รู้จักใครสักคนเลยก็ว่าได้หลังจากกายกับน้ำอุ่นแต่งงานกันได้สองอาทิตย์ ทั้งสองก็ได้พากันไปฮันนีมูนที่ต่างประเทศ เพื่อเพิ่มความหวานให้คู่ของตัวเอง พอไปฮันนีมูนจนจุใจกันแล้ว ในช่วงเย็นทั้งสองคน
หลังจากผ่านการฝึกงานแสนจะทรมานมากได้ ในที่สุดน้ำอุ่นกับเพื่อนๆ ก็สามารถเอาชีวิตรอด มาจนถึงวันสุดท้ายของการศึกษาจนได้ พวกเธอไม่คิดเลยจริงๆ ว่าจะเรียนได้มาจนจบแบบนี้ ส่วนเรื่องชีวิตคู่ของทุกคนก็เป็นไปด้วยดี โดยเฉพาะเนยที่ทางบ้านของแฟนหนุ่ม ได้เข้ามาพูดคุยเรื่องการหมั้นหมายไว้แล้ว คิดว่าอีกไม่นานจะต้องมีข่าวดีอย่างแน่นอนส่วนน้ำอุ่นหลังเรียนจบหญิงสาวก็ยังคงอยู่คอนโดกับแฟนหนุ่มเหมือนเดิม เพราะถึงเธอจะกลับไปอยู่ที่บ้าน กายก็บอกว่าจะตามไปอยู่ด้วย น้ำอุ่นเลยตัดสินใจว่าพักอยู่ที่นี่ต่อเหมือนเดิมดีกว่า เพราะที่นี่มันใกล้บริษัทของชายหนุ่มมากด้วย ส่วนเธอตอนนี้ก็ไม่ได้ทำงานอะไร เพราะกายบอกว่าเมียคนเดียวเขาเลี้ยงได้ แต่น้ำอุ่นก็ต้องใช้ชีวิตเหมือนทำงานทุกวัน เพราะเธอถูกกายลากให้ไปทำงานด้วยแทบทุกวัน จนทุกคนในบริษัทคิดว่าเธอเป็นเลขาอีกคนของเขาไปแล้วด้วยซ้ำวันนี้เป็นวันหยุดน้ำอุ่นเลยออกไปทำธุระให้คุณพ่อของเธอ กว่าหญิงสาวจะทำอะไรเสร็จก็ใช้เวลาไปเกือบทั้งวัน เลยทำให้เธอกลับมาถึงห้องก็เย็นมากแล้ว ตอนแรกเธอว่าจะแวะซื้ออาหารมาจากข้างนอกเลย แต่วันนี้เป็นวันหยุดกายเลยบอกว่า เย็นนี้จะเข้าครัว
หลังอีกผ่านคืนแสนน่าตื่นเต้นมา กายกับน้ำอุ่นก็ไม่เจอหน้าลูกชุบอีกเลย แม้แต่ไปเรียนที่มหาลัยก็ยังไม่เคยเจอหน้า จนผ่านไปเกือบสองอาทิตย์ถึงได้รู้ว่าหญิงสาว ได้ทำเรื่องย้ายไปเรียนที่มหาลัยอื่นแล้ว ตอนแรกกายยังกลัวอยู่เลยว่า ลูกชุบเด็กดีของคุณแม่เขา จะเอาเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นในคืนนั้นไปพูดฟ้องท่าน จนทำให้คุณแม่ของเขาโกรธและเกลียดน้ำอุ่นมากขึ้นกว่าเดิม แต่ว่าจนถึงวันนี้ท่านก็ยังคงทำตัวปกติ เหมือนกับว่าไม่รู้เรื่องอะไรที่เกิดขึ้นเลยซะนิด จนกายได้มารู้ความจริงจากปากของน้ำอุ่นทีหลัง ว่าหญิงสาวได้โทรไปขอให้คุณลุงของตัวเอง ช่วยจัดการเรื่องทั้งหมดให้นั้นเองพิชัยเป็นนักธุรกิจที่มีชื่อเสียงคนหนึ่ง ท่านมีทั้งอำนาจและเส้นสายเต็มไปหมดทุกที่ ถึงคุณพ่อของลูกชุบจะเป็นนักธุรกิจเหมือนกัน แต่มันก็ไม่ใช่ระดับเดียวกันกับคุณลุงของน้ำอุ่นอยู่ดี ยิ่งท่านมาออกหน้าช่วยหลานสาวตัวเองแบบนี้ ทางครอบครัวของลูกชุบก็คงไม่กล้ามีปัญหาด้วยอย่างแน่นอน เพราะถ้าพวกเขากล้าต่อกรกับนักธุรกิจระดับนี้จริงๆ ก็คงจะต้องเตรียมตัวเจอกับหายนะครั้งใหญ่อย่างแน่นอนขนาดคุณพ่อของกายยังเคยพูดถามเรื่องของเขาก็น้ำอุ่นเลย ว่า