HEAT WAVE คลื่นความร้าย

HEAT WAVE คลื่นความร้าย

last updateLast Updated : 2025-03-20
By:  -SomethingCompleted
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
52Chapters
647views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

โซ่ แส้ กุญแจมือ มุมหนึ่งก็น่ากลัว แต่อีกมุมหนึ่งก็ให้ความรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก "เห็นแล้วเป็นยังไง" ชายหนุ่มเดินมายืนซ้อนแผ่นหลังคนตัวเล็ก พลางโน้มใบหน้าลงไปกระซิบข้างใบหูของเธอ "น่าสนุกใช่มั้ย" "ร่างบางรู้สึกมวนท้องกับสิ่งที่ได้เห็น และเสียงแหบพร่าที่ได้ยิน ก่อนที่อีกฝ่ายจะยกมือขึ้นมาปิดตาของเธอไว้ "หลับตาแล้วปล่อยใจฟัง"

View More

Chapter 1

PROLOGUE : ฝนตกในฤดูร้อน

ตุ้บ!

“อะไรเนี่ย!”

เด็กสาววัยสิบสองขวบกรีดร้องด้วยความตกใจระคนโมโหที่จู่ ๆ ก็มีลูกบอลปริศนาร่วงลงมากลางโต๊ะขนมหวานของตัวเอง ส่งผลให้เธอซึ่งกำลังดื่มด่ำกับช่วงเวลา Afternoon Tea ถึงกับอารมณ์เสีย

ใบหน้าอ่อนหวานหันซ้ายหันขวามองรอบทิศทางเพื่อหาที่มาของลูกบอลดังกล่าว จนกระทั่งไปเห็นเด็กผู้ชายหน้าตาลูกครึ่งผ่านช่องของกำแพงเข้าพอดี

เธอคิดว่ามันต้องเป็นฝีมือของเด็กคนนี้แน่นอน!

“เธอโยนลูกบอลมาเหรอ”

“ขะ…ขอโทษ ไม่ได้ตั้งใจ” ต้นเสียงของเด็กชายสั่นระริกราวกับคนใกล้จะร้องไห้ แค่เห็นสีหน้าถมึงทึงของผู้หญิงตรงหน้าก็ทำอะไรไม่ถูกแล้ว

เขาไม่ได้ตั้งใจทำให้เธอไม่พอใจเลย แต่เผลอโยนลูกบอลแรงเกินไปจนกระเด็นไปบ้านตรงข้ามเท่านั้นเอง

เมื่อเห็นหยาดน้ำตาเริ่มหลั่งรินลงมาอาบผิวแก้มแดงระเรื่อ แซนด์ หนึ่งเม็ดทราย ก็เริ่มทำอะไรไม่ถูก เธอไม่ได้ตั้งใจจะดุเด็กคนนี้ แต่คงเผลอชักสีหน้าใส่ไปอย่างไม่รู้ตัว

“นี่ ๆ ไม่ต้องร้องเลย พี่ไม่ได้ดุเราสักหน่อย”

“ฮึก…ฮือ…” มือเล็กเปื้อนคราบดินพยายามเช็ดน้ำตาบนใบหน้าตนเอง แต่กลายเป็นว่าเศษดินเหล่านั้นเลอะบนหน้าตาจนมอมแมม

“พี่บอกให้หยุดร้องไง เป็นผู้ชายอย่ามาร้องไห้นะ”

“ยะ…หยุดแล้ว”

แซนด์หันมองไปข้างหลังเพื่อมองว่าพี่เลี้ยงอยู่บริเวณนี้หรือเปล่า เมื่อมั่นใจว่าไม่มีใครอยู่จึงปีนขึ้นไปบนกำแพงบ้าน ส่งผลให้เด็กชายจำต้องแหงนหน้ามองเธอ

“เพิ่งย้ายมาอยู่ที่นี่เหรอ”

“เปล่า”

“อ้าว แล้วทำไมพี่ไม่เคยเห็นเธอเลยล่ะ”

“ไม่ได้รับอนุญาตให้ออกมาเล่นข้างนอก”

เธอคิดว่าบ้านข้าง ๆ เป็นบ้านร้างด้วยซ้ำ ไม่เคยเห็นใครอยู่เลยสักคน ซ้ำยังเป็นครั้งแรกที่เห็นเด็กผู้ชายคนนี้ด้วย

“อ้อ แล้วเธอชื่ออะไร”

“คลื่น”

“พี่ชื่อแซนด์นะ อยู่ป. หกแล้ว เธอล่ะ”

“ป. สอง”

“นี่พูดจากับผู้ใหญ่ต้องมีหางเสียงด้วยสิ ต้องพูดครับด้วย เข้าใจมั้ย” แซนด์ถือโอกาสสั่งสอนน้องชายข้างบ้าน เพราะเขาพูดจากับเธอไม่น่ารักเลย นี่ถ้าแม่ของเธอมาได้ยินเข้าจะเกลียดคลื่นไปเลยก็ได้

“ครับ” คลื่นกะพริบตามองพี่สาวข้างบ้านทั้งน้ำตา แพขนตางอนทำให้เขากลายเป็นเด็กผู้ชายหน้าหวาน ใครเห็นก็บอกว่าหล่อตั้งแต่เด็ก

“คุณหนูลงมาจากกำแพงเดี๋ยวนี้เลยนะคะ!” เสียงพี่เลี้ยงที่โผล่มาตอนไหนไม่รู้ ทำให้แซนด์จำเป็นต้องรีบกระโดดลงจากกำแพง แล้วหยิบลูกบอลโยนคืนกลับไปในคลื่น

“ไว้เจอกันใหม่นะคลื่น พี่เลี้ยงมาแล้ว”

นัยน์ตาสีฟ้าแอบมองพี่สาวข้างบ้านเพียงแวบเดียว ก่อนจะรีบอุ้มลูกบอลกลับเข้ามาในบ้านตัวเองทันที เพราะเขาก็กลัวว่าพี่เลี้ยงจะจับได้ว่าเขาหนีออกมาเล่นนอกบ้านเหมือนกัน

วันเวลาวันไปหลายปีจวบจนทั้งสองคนเติบโตจนเป็นหนุ่มเป็นสาวกันหมดแล้ว แถมยังเรียนอยู่ไฮสกูลที่เดียวกัน ปัจจุบันแซนด์ศึกษาอยู่มัธยมปลายชั้นปีที่หก ส่วนคลื่นอยู่มัธยมต้นชั้นปีที่สอง

“ไอ้คลื่น พี่แซนด์มารับมึงแล้ว”

เจ้าของชื่อรีบโยนลูกบาสเกตบอลให้เพื่อน กุลีกุจอมาหยิบกระเป๋านักเรียนแล้ววิ่งไปหาแซนด์ที่ยืนรออยู่หน้าโรงยิมของโรงเรียน

“เอ้า! พี่ซื้อสปอนเซอร์มาให้”

“ขอบคุณครับ” คลื่นรับขวดน้ำดื่มมากระดกรวดเดียวจนหมดขวด หยดน้ำปากส่วนที่ไม่เข้าปากก็ไหลลงมาที่เสื้อทีมบาสเกตบอลของเขา

“นี่! กินให้มันดี ๆ หน่อยสิ”

“คลื่นหิวน้ำอะ”

“เดี๋ยวก็จุกหรอก” หญิงสาวส่ายหัวน้อย ๆ อย่างเหนื่อยใจ แล้วยื่นผ้าเช็ดหน้าสีชมพูให้เขา “เอาไปเช็ด เดี๋ยวเหนียวตัว”

“พี่แซนด์จะไปเรียนพิเศษรึเปล่า”

“ไม่ไป วันนี้วันเกิดพี่จำไม่ได้เหรอ”

“คลื่นจำได้อยู่แล้ว”

“โม้เปล่า ของขวัญพี่ล่ะ”

คลื่นตีมือบอบบางที่ยื่นมาขอของขวัญจากเขาอย่างไม่ได้แรงมากนัก “รีบจังอะ อยู่ที่บ้านนู่น”

“งั้นก็กลับบ้านเถอะ เดี๋ยวรถติด”

ตั้งแต่คลื่นเข้าเรียนที่เดียวกับแซนด์ ทั้งสองคนก็ใช้บริการรถแท็กซี่กลับบ้านด้วยกันเกือบทุกวัน เนื่องจากแซนด์รับปาก ‘ครองขวัญ’ แม่ของคลื่นว่าจะดูแลลูกชายของหล่อนเป็นอย่างดี

แซนด์แยกย้ายกับน้องชายข้างบ้านกลับมาที่บ้านตนเอง ระหว่างนี้สาวรับใช้ในบ้านก็กำลังจัดงานฉลองวันเกิดครบรอบสิบแปดปีให้เธอตามคำสั่งของพี่ชายต่างแม่

งานฉลองวันเกิดดำเนินไปอย่างราบรื่น แม้ว่าครอบครัวของแซนด์จะมาเพื่อมอบของขวัญให้เพียงอย่างเดียว ซึ่งเธอก็ไม่อาจตัดพ้อหรือแสดงท่าทีน้อยใจอะไรได้ เพราะรู้ว่าทุกคนมีงานสำคัญต้องทำมากกว่า

บริเวณสนามหญ้าหน้าบ้านของตระกูล ‘อัครวัฒนะกุล’ จึงเหลือเพียงแค่เจ้าของวันเกิด และคลื่นน้องชายข้างบ้านที่มาร่วมงานทุกปี

“พี่แซนด์”

“ว่าไง”

“คลื่นมีของขวัญจะให้”

แซนด์มองกล่องของขวัญขนาดเท่าฝ่ามือที่คลื่นหยิบออกมาจากเสื้อฮูด มองด้วยตาเปล่าก็เดาได้ว่าของข้างในคืออะไร เพราะมันมีไม่กี่อย่างที่จะใส่กล่องเล็ก ๆ แบบนี้ได้

“ห่อของขวัญเองด้วยใช่มั้ยเนี่ย”

“คลื่นอยากลองทำดูน่ะ มันอาจจะไม่สวยเท่าไหร่”

“พี่ไม่ซีหรอก” ทั้งที่แซนด์เป็นคนเก็บทุกอย่าง ไม่เว้นแม้แต่กระดาษห่อของขวัญ แต่ก็ยังให้กำลังใจน้องชาย

“คะ…คือคลื่นมีอะไรอยากบอกพี่แซนด์ด้วย”

“ว่ามาสิ พี่รอฟังอยู่”

เด็กหนุ่มตื่นเต้นจนเหงื่อกาฬแตกพลั่ก แต่อย่างไรก็ต้องบอกความรู้สึกตนมีต่อพี่สาวข้างบ้านคนนี้ให้ได้ เพราะคิดว่า…เธอน่าจะรู้สึกเหมือนกับเขา

คลื่นเป่าปากเบา ๆ แล้วสารภาพความในใจออกมาหลังจากตัดสินใจได้แล้ว “คลื่น…รักพี่แซนด์”

แซนด์ชะงักไปเล็กน้อยกับคำสารภาพรักของคลื่น แต่ยังไม่ทันจะได้ตอบอะไรกลับไปคลื่นก็พูดขึ้นมาอีกครั้ง

“เป็นแฟนกับคลื่นนะ”

ความลำบากใจขับกล่อมให้หญิงสาวแสดงออกมาทางสีหน้า เธอไม่เคยคิดเกินเลยกับคลื่นเลยแม้แต่นิดเดียว หากสิ่งที่เธอทำมันเป็นการให้ความหวัง…เธอจำเป็นต้องพูดตามความจริง

“พี่…ขอโทษนะคลื่น แต่พี่ไม่เคยคิดแบบนั้นกับคลื่นเลย พี่เป็นแฟนกับคลื่นไม่ได้หรอก”

หลังจากปฏิเสธน้องชายข้างบ้านไปตรง ๆ เขาก็หลบหน้าเธอมาตลอด ความสัมพันธ์ของเธอกับคลื่นไม่เหมือนเดิมแล้ว…

ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจเดินทางไปเรียนต่อต่างประเทศ

ด้วยรู้ว่าไม่มีใครอยากเจอหน้าคนที่หักอกตนเองหรอก

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

Comments

No Comments
52 Chapters
PROLOGUE : ฝนตกในฤดูร้อน
ตุ้บ!“อะไรเนี่ย!”เด็กสาววัยสิบสองขวบกรีดร้องด้วยความตกใจระคนโมโหที่จู่ ๆ ก็มีลูกบอลปริศนาร่วงลงมากลางโต๊ะขนมหวานของตัวเอง ส่งผลให้เธอซึ่งกำลังดื่มด่ำกับช่วงเวลา Afternoon Tea ถึงกับอารมณ์เสียใบหน้าอ่อนหวานหันซ้ายหันขวามองรอบทิศทางเพื่อหาที่มาของลูกบอลดังกล่าว จนกระทั่งไปเห็นเด็กผู้ชายหน้าตาลูกครึ่งผ่านช่องของกำแพงเข้าพอดีเธอคิดว่ามันต้องเป็นฝีมือของเด็กคนนี้แน่นอน!“เธอโยนลูกบอลมาเหรอ”“ขะ…ขอโทษ ไม่ได้ตั้งใจ” ต้นเสียงของเด็กชายสั่นระริกราวกับคนใกล้จะร้องไห้ แค่เห็นสีหน้าถมึงทึงของผู้หญิงตรงหน้าก็ทำอะไรไม่ถูกแล้วเขาไม่ได้ตั้งใจทำให้เธอไม่พอใจเลย แต่เผลอโยนลูกบอลแรงเกินไปจนกระเด็นไปบ้านตรงข้ามเท่านั้นเองเมื่อเห็นหยาดน้ำตาเริ่มหลั่งรินลงมาอาบผิวแก้มแดงระเรื่อ แซนด์ หนึ่งเม็ดทราย ก็เริ่มทำอะไรไม่ถูก เธอไม่ได้ตั้งใจจะดุเด็กคนนี้ แต่คงเผลอชักสีหน้าใส่ไปอย่างไม่รู้ตัว“นี่ ๆ ไม่ต้องร้องเลย พี่ไม่ได้ดุเราสักหน่อย”“ฮึก…ฮือ…” มือเล็กเปื้อนคราบดินพยายามเช็ดน้ำตาบนใบหน้าตนเอง แต่กลายเป็นว่าเศษดินเหล่านั้นเลอะบนหน้าตาจนมอมแมม“พี่บอกให้หยุดร้องไง เป็นผู้ชายอย่ามาร้องไห้นะ”“ยะ…หยุดแล้ว”แซน
last updateLast Updated : 2025-03-18
Read more
[1] : ต้อนรับด้วยปัญหา 1/3
ดวงตาสีอ่อนมองทัศนียภาพของประเทศบ้านเกิดจากมุมสูง หลังจากเธอไม่ได้กลับประเทศไทยจริง ๆ จัง ๆ มาเป็นเวลาสิบหกปี นับตั้งแต่ตัดสินใจไปเรียนปริญญาตรีที่ประเทศอังกฤษมีครั้งเดียวที่เธอกลับมาก็คือตอนที่ผู้เป็นพ่อและแม่จากโลกใบนี้ไปพร้อมกัน นับว่าเป็นการสูญเสียที่เธอตั้งรับไม่ทันเลยทีเดียวปัจจุบัน แซนด์ อายุสามสิบสี่ปี เรียนจบปริญญาเอกมาหมาด ๆ เพียงแต่สาเหตุที่ทำให้เธอจำใจต้องกลับไทยไม่ใช่เพราะเรียน แต่เป็นเพราะถูกแฟนหนุ่มที่กำลังจะเข้าพิธีวิวาห์ในอีกหนึ่งเดือนนอกใจเธอจับได้คาหนังคาเขา เพราะผู้ชายคนนั้นพาชู้มาเริงรักกันในเพนต์เฮาส์ซึ่งเป็นเรือนหอของทั้งคู่ และที่สำคัญ...ชู้ของว่าที่สามีเป็นผู้ชายก่อนหน้านี้แซนด์แทบไม่เข้าใจว่าทำไมแฟนหนุ่มถึงไม่แตะต้องตัวเธอเลย เข้าใจผิดมาตลอดว่าเพราะให้เกียรติกัน เนื่องจากเขาเป็นคนไทยอาจจะเคารพขนบธรรมเนียมประเพณี แต่ภาพบาดตาเหล่านั้นทำให้เธอเข้าใจทุกอย่างได้ในทันทียอมทิ้งความเจ็บช้ำไว้ที่ประเทศอังกฤษ แล้วกลับมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่บ้านเกิดตนเอง เธอตั้งใจจะเข้าทำงานที่บริษัทของครอบครัวเพื่อแบ่งเบาภาระพี่ชายต่างแม่ ซึ่งหลังจากผู้เป็นพ่อเสียชีวิตเขาก็รับหน้าท
last updateLast Updated : 2025-03-18
Read more
[2] : ต้อนรับด้วยปัญหา 2/3
“แซนด์สามารถเข้าไปทำงานที่บริษัทได้เลยรึเปล่าคะ”“ตอนนี้บริษัทกำลังประสบปัญหาขาดสภาพคล่อง กำลังจะเลย์ออฟพนักงานออกจำนวนหนึ่ง พี่ว่าแกยังไม่ควรเข้ามาตอนนี้”ขาดทุนงั้นเหรอ...แซนด์ทวนคำพูดของพี่ชายในใจสถานการณ์ของบริษัทมันย่ำแย่ขนาดนั้นตั้งแต่เมื่อไรกัน ในเมื่อเธอยังเห็นพี่ชายกับพี่สะใภ้ใช้ชีวิตกันอย่างสุขสบายอยู่เลย เที่ยวแทบจะทุกเดือน ไหนจะกระเป๋าแบรนด์เนมต่าง ๆ ที่แขไขโพสต์ลงโซเชียลมีเดียนั่นอีก“ทำไมพี่ภูไม่บอกเรื่องสำคัญขนาดนี้กับแซนด์เลยล่ะคะ”“บอกแล้วแกจะช่วยอะไรได้รึไง”“ยังไงแซนด์ก็ต้องหาทางช่วยอยู่แล้วรึเปล่าคะ นี่มันเป็นบริษัทที่คุณพ่อทิ้งไว้ให้เราสองคนนะ ถ้าแซนด์เมินเฉยก็คงเป็นลูกอกตัญญูแล้ว” หญิงสาวตั้งใจลงหลักปักฐานที่ประเทศอังกฤษก็จริง แต่ตัวเธอยังมีหุ้นและทรัพย์สมบัติส่วนหนึ่งที่ได้มาจากมรดกของผู้เป็นแม่“ก่อนหน้านี้แกคิดจะอยู่ที่อังกฤษถาวรไม่ใช่รึไง แล้วทำไมตอนนี้ถึงคิดจะมาสนใจบริษัท”“ตอนนี้แซนด์ก็กลับมาแล้วนี่ไงคะ แล้วแซนด์ก็ตั้งใจจะกอบกู้บริษัทของเราด้วย”“ถ้าแกอยากช่วยก็ไปหาเงินหนึ่งร้อยล้านมาสิ”“หนึ่งร้อยล้านเลยเหรอคะ” แซนด์ยกมือทาบอกด้วยความตกใจ เงินมหาศาลแบบนั้
last updateLast Updated : 2025-03-18
Read more
[3] : ต้อนรับด้วยปัญหา 3/3
เมื่อได้เห็นเอกสารที่ต้องการจริง ๆ หญิงสาวแทบจะยกเท้าก่ายหน้าผากตนเอง ตอนนี้บริษัทกำลังขาดสภาพคล่องอย่างที่พี่ชายกล่าว แต่แซนด์ไม่คิดว่ามันจะหนักหนาถึงขั้นอาจจะล้มละลายเร็ว ๆ นี้เธอได้มีการหารือกับภูธเนศอย่างเคร่งเครียดจึงได้รู้ว่าบริษัทประสบปัญหานี้มาตั้งแต่พ่อยังมีชีวิตอยู่ เพียงแต่ท่านพยายามประคองบริษัทให้ตลอดรอดฝั่ง โดยการกู้เงินจากคนรู้จักของท่าน หรือที่เรียกว่าเงินกู้นอกระบบตอนที่ภูวสิษฏ์มีชีวิตอยู่ก็ส่วนหนึ่ง แต่เมื่อเสียชีวิตไปหนี้สินจึงตกมาอยู่ที่ทายาท มรดกในส่วนที่ภูธเนศได้รับก็นำไปใช้หนี้สินดังกล่าวจนหมดแล้วแม้หนี้สินจะหมดไปแต่บริษัทก็ยังระส่ำระสาย เพราะอย่างนั้นภูธเนศจึงเป็นฝ่ายวิ่งเข้าหาวิธีการเดียวกับภูวสิษฏ์อีกครั้ง“เฮ้อ…” หญิงสาวถอนหายใจเสียงดังอย่างคิดไม่ตก พลางโยนเอกสารในมือลงบนโต๊ะในร้านกาแฟ“แกถอนหายใจร้อยรอบแล้วนะแซนด์ เป็นไรเนี่ย” น้ำหวาน เพื่อนสนิทของแซนด์ถามอย่างนึกสงสัย หล่อนเห็นเพื่อนทำหน้านิ่วคิ้วขมวดตั้งแต่เจอหน้า ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้เจอกันมาเกือบห้าปี ล่าสุดพบกันตอนน้ำหวานไปเที่ยวอังกฤษ“มีเรื่องให้คิดน่ะ”“ไหนบอกว่าไม่ได้คิดเรื่องว่าที่สามีแกแล้วไง”“ก็ไม
last updateLast Updated : 2025-03-18
Read more
[4] : She is back 1/3
หนึ่งสัปดาห์ต่อมา…“Ladies and Gentleman, Welcome to Suvarnabhumi airport…”เมื่อได้ยินเสียงประกาศของพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน เจ้าของร่างสูงจึงพับเก็บแท็บเล็ตแล้วส่งให้กับเลขานุการสาวซึ่งนั่งอยู่ข้างกัน แม้ว่าจะนั่งเครื่องบินเป็นเวลาหลายชั่วโมง แต่กลับไม่แสดงท่าทีใด ๆ ออกมาเลยสักนิดเดียวเจ้าตัวเพิ่งกลับมาจากการไปตรวจดูโรงแรมสาขาใหม่ในเครือ The Sphinx ที่ประเทศอิตาลี ซึ่งเป็นหนึ่งในธุรกิจที่มีมูลค่าเป็นอันดับสองของธุรกิจทั้งหมดที่อยู่ภายใต้การบริหารของ ‘คิมหันต์ โรมาโน’ หรือที่รู้จักกันในนามเจ้าชายแห่งวงการธุรกิจคลื่นเป็นหนึ่งในผู้ชายวัยสามสิบที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในขณะนี้ นอกจากจะมีโรงแรมที่เป็นธุรกิจอันดับสอง เขายังเป็นเจ้าของบริษัท The Pegasus ผู้ผลิตชิ้นรถยนต์รายใหญ่ของประเทศแน่นอนว่าเขาเป็นที่หมายปองของสาว ๆ มากหน้าหลายตา แต่ทว่าเขากลับไม่เคยคบหากับใครอย่างจริงจัง และไม่คิดจะสานสัมพันธ์กับใครเลยด้วยซ้ำ“ท่านประธานจะเข้าบริษัทหรือจะกลับไปพักผ่อนดีคะ?” จีน่า เอ่ยถามเจ้านายของตนก่อนจะเคลื่อนรถยนต์ออกจากสนามบินผู้ถูกถามหลุบสายตามองนาฬิกาเรือนหรูบนข้อมือเล็กน้อย แล้วจึงตอบคำ
last updateLast Updated : 2025-03-18
Read more
[5] : She is back 2/3
เป็นอีกครั้งที่คลื่นให้ความสนใจคนอื่นมากเกินความจำเป็น แทบไม่รู้ตัวเลยว่าครึ่งชั่วโมงที่ผ่านมาลอบมองชายหญิงคู่นั้นไปกี่รอบแล้ว สักพักเจ้าของร่างบอบบางก็ลุกจากเก้าอี้ เดินนวยนาดผ่านหลังเขาแล้วเลี้ยวไปทางห้องน้ำของเลานจ์ ขณะนั้นเขาก้มหัวลงเพื่อไม่ให้เธอสังเกตเห็นว่าคนที่แอบมองเธอนั่งอยู่ตรงนี้ เมื่อชายหนุ่มตัดสินใจว่าจะเลิกสนใจคนที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับชีวิตตน จึงลุกขึ้นยืนเต็มความสูงพร้อมทั้งหยิบธนบัตรจำนวนหนึ่งในกระเป๋าสตางค์ขึ้นมาจ่ายเงินค่าเครื่องดื่ม ทว่าหางตาดันเผลอไปเห็นการกระทำบางอย่างที่ลูกค้าโต๊ะใหม่กำลังแอบทำอย่างน่ารังเกียจ คลื่นถอนหายใจออกมาเบา ๆ แล้วเดินออกมานั่งบริเวณเก้าอี้รับรองหน้าเลานจ์ ก้มมองนาฬิกาบนข้อมือเป็นระยะจนกระทั่งเข็มนาทีเคลื่อนมาถึงเลขสิบเอ็ด จากนั้นก็หยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมาต่อสายหาเลขานุการคนสนิทมีความจำเป็นต้องผิดคำพูด และตามตัวจีน่ามาหาอย่างเร่งด่วน เขารอสายไม่กี่วินาทีอีกฝ่ายก็รับสายด้วยน้ำเสียงที่บอกให้รู้ว่ากำลังรออยู่ (สวัสดีค่ะท่านประธาน) “ผมไม่ได้โทรไปรบกวนคุณใช่มั้ย” (ดิฉันยังไม่ได้นอนค่ะ อยากได้อะไรรึเปล่าคะ) “คุณช่วยมาหาผมที่เลานจ์หน่อย ตอนน
last updateLast Updated : 2025-03-20
Read more
[6] : She is back 3/3
“จะเอายังไงกับผู้หญิงคนนี้ดีคะ” จีน่าตั้งคำถามกับผู้เป็นเจ้านายขณะยื่นมองสาวสวยที่นอนกระสับกระส่ายอยู่บนเตียงคิงไซซ์ ซึ่งไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงทำอะไรผิดแผกไปจากนิสัยส่วนตัวด้วยเพราะร่วมงานกันมานาน ส่งผลให้รู้จักนิสัยใจคอของเจ้านายหนุ่มเป็นอย่างดี ดีถึงขั้นที่รู้ว่าคลื่นไม่มีทางยื่นมือเข้าไปยุ่งวุ่นวายเรื่องของคนอื่น ต่อให้จะสงสัยในการกระทำแค่ไหนก็ทำได้แค่เก็บมันไว้ในใจ แล้วทำตามคำสั่งอย่างเดียว“เธอไม่เหมือนคนเมาธรรมดาทั่วไปเลยนะคะ”“ก็ไม่ใช่นั่นแหละ” เขาเห็นกิตติภัทรหยอดยาบางอย่างใส่แก้วของผู้หญิงคนนี้ต่อหน้าต่อตา ดูเหมือนว่าเขาอาจจะต้องให้บทเรียนแก่ผู้คิดจะเหยียบหางเสือในพื้นที่ของเขา“ไม่ใช่ยาปลุกเซ็กซ์ใช่มั้ยคะ”“คงไม่” ดูจากอาการไม่น่าจะเป็นยารุนแรงเท่ายาปลุกเซ็กซ์ที่มีขายทั่วไป แต่ก็ไม่ถึงกับเป็นยานอนหลับที่ทำให้ผู้ได้รับยาสลบไสลไม่ได้สติ“ให้ดิฉันตามหมอมาดูอาการเธอมั้ยคะ”“ไม่เป็นไร คุณไปพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวผมจัดการเอง”เลขานุการสาวเอียงคอมองเจ้านายด้วยสายตามีคำถาม ก่อนที่คนถูกมองกลับไปผ่านแววตาที่บอกให้รู้ว่าอย่าได้คิดคลางแคลงใจในการกระทำของเขา“เข้าใจแล้วค่ะ ถ้างั้นพรุ่งนี้ดิฉ
last updateLast Updated : 2025-03-20
Read more
[7] : Sign your name 1/3
แซนด์เข้าใจเรื่องราวที่เกิดขึ้นได้อย่างถ่องแท้ เมื่อผลตรวจระบุว่าในกระแสเลือดของเธอมีสารเสพติดปะปนอยู่ แต่เธอไม่เคยข้องเกี่ยวกับสิ่งนั้นมาก่อนเลยในชีวิต ดังนั้นคนที่น่าสงสัยมากสุดก็คือกิตติภัทรที่อยู่กับเธอเมื่อวานคำว่า ‘ช่วยเหลือ’ จากปากจีน่าบอกเป็นนัยว่าทุกอย่างไม่ใช่เพียงเรื่องบังเอิญ เธอไม่รู้ว่าตนพลาดตอนไหนถึงเปิดช่องว่างให้กิตติภัทรเอาเปรียบหญิงสาวโกรธจนตัวสั่นเทิ้มตั้งแต่โรงพยาบาลจนถึงบ้าน ตั้งใจจะบอกเรื่องนี้ให้ภูธเนศรับรู้ เพราะการกระทำของกิตติภัทรเลวร้ายมากจนไม่สามารถปล่อยผ่านได้“พี่ภู”ภูธเนศปรายตามองน้องสาวต่างแม่ที่จู่ ๆ ก็พรวดพราดเดินเข้ามาในห้องอาหารด้วยสีหน้าถมึงทึง “แกเพิ่งกลับมา?”แซนด์ไม่ได้ตอบอะไรภูธเนศกลับไป แต่เลือกเดินนำผลตรวจเลือดไปวางไว้บนโต๊ะอาหารตรงหน้าเขา ภูธเนศดึงสายตากลับมาที่ซองเอกสาร ก่อนจะหยิบมันขึ้นมาเปิดดู“แกเล่นยาเหรอแซนด์” คนเป็นพี่ชายถามเสียงเข้ม“แซนด์ไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับของต่ำแบบนั้น”“แล้วผลตรวจมันจะออกมาแบบนี้ได้ยังไง”“มันก็เพราะเพื่อนพี่ภูไง เมื่อคืนเขาวางยาแซนด์” น้ำเสียงแซนด์แข็งกร้าวขึ้นอย่างเห็นได้ชัด แค่นึกถึงกิตติภัทรอารมณ์ก็เหมือนจ
last updateLast Updated : 2025-03-20
Read more
[8] : Sign your name 2/3
หลายวันต่อมา…ประธานหนุ่มจิบกาแฟมองวิวทิวทัศน์ของเมืองหลวงตอนเช้าผ่านห้องทำงานในบริษัทเดอะเพกาซัสอย่างผ่อนคลาย ดีที่วันนี้เขาเดินทางมาทำงานตั้งแต่เช้าทำให้ไม่ต้องเผชิญกับปัญหาการจราจรติดขัดที่แก้ไม่มีวันหายต้องแลกมาด้วยการตื่นตั้งแต่ท้องฟ้ายังไม่สว่าง ทว่ามันก็เป็นกิจวัตรประจำวันของเขาอยู่แล้ว คลื่นเคยทดลองตื่นสายดูบ้าง ผลที่ได้คือมีอาการปวดหัว สมองเบลอตลอดทั้งวัน เลยไม่คิดจะฝืนธรรมชาติของตนเองอีกต่อไปก๊อก ก๊อก ก๊อก~“เชิญครับ”“ขออนุญาตค่ะท่านประธาน”คลื่นเบนสายตามองออกไปนอกหน้าต่างอีกรอบ เพื่อปล่อยให้เลขานุการคนสนิทแจ้งตารางงานของวันนี้เหมือนเช่นเคย“วันนี้ท่านประธานมีประชุมกับบอร์ดบริหารตอนสิบโมงเช้า คาดว่าน่าจะใช้เวลาประมาณหนึ่งชั่วโมง เมื่อทานข้าวเสร็จจะมีคนมาพบท่านตอนบ่ายโมงตรง จากนั้นต้องไปที่สนามบินเพื่อรอขึ้นเครื่องไปญี่ปุ่นค่ะ” เมื่อจีน่ากล่าวรายละเอียดครบถ้วน จึงแฟ้มเอกที่เจ้านายหนุ่มต้องลงนามไว้บนโต๊ะอย่างเป็นระเบียบ “ส่วนอันนี้เป็นเอกสารที่ท่านต้องเซ็นด่วนค่ะ”คลื่นวางแก้วกาแฟลงบนจานรอง ก่อนจะเท้ามือบนโต๊ะพร้อมทั้งก้มตัวลงไปเปิดแฟ้มเอกสาร กวาดสายตาอ่านเนื้อความแล้วถึงจะ
last updateLast Updated : 2025-03-20
Read more
[9] : Sign your name 3/3
ร่างสูงละสายตาจากประตูห้องทำงานกลับมามองใบหน้าสะสวย ก่อนจะทำลายความเงียบระหว่างเขาและเธอด้วยการแนะนำตนเอง“ผม...คิมหันต์ครับ”“…หนึ่งเม็ดทรายค่ะ” แซนด์สงสัยอยู่ในใจว่าคลื่นจำเธอไม่ได้ หรือเธอจำคนผิดกันแน่ ทำไมแววตาที่เขามองเธอถึงได้ว่างเปล่าจนเหมือนว่าเราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน“คุณรู้จักผมได้ยังไงครับ ใครแนะนำมา”“เพื่อนแนะนำมาค่ะ ชื่อน้ำหวาน”“อืม…คุณน้ำหวานนี่เอง”“ก่อนอื่นฉันต้องขอบคุณคุณคิมหันต์ที่ช่วยฉันเมื่อหลายวันก่อนด้วยนะคะ”“คุณรู้เหรอว่าเป็นผม?” ตอนนั้นเธอไม่มีสติมากพอจะช่วยเหลือตนเองด้วยซ้ำ“ฉันจำคุณจีน่าได้ค่ะ” แซนด์สับสนว่าที่คลื่นช่วยเธอเป็นเพราะจำกันได้ หรือแค่เห็นว่าเธอกำลังตกอยู่ในสถานการณ์อันตราย “คุณคิมหันต์มีเหตุผลที่ช่วยฉันรึเปล่าคะ”“มีครับ”“ฉันขอทราบได้มั้ยคะ”“เหตุผลไม่ได้ลึกซึ้งหรอกครับ ผมแค่ไม่อยากให้เกิดเรื่องไม่ดีในโรงแรมของผมก็เท่านั้น” อะไรที่แซนด์หวังจะได้ยินไม่มีทางได้ยินมันจากปากของเขาแน่ เขาไม่ต้องการให้เธอรู้ว่าเขาจำเธอได้“เข้าใจแล้วค่ะ”“มาคุยเรื่องสัญญากันดีกว่าครับ ผมมีเวลาไม่มาก” ชายหนุ่มเปลี่ยนหัวข้อสนทนา “ตรงหน้าคุณคือสัญญาการกู้ยืมเงิน ถ้าคุ
last updateLast Updated : 2025-03-20
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status