Se connecterShare
ตอนที่สี่สิบเจ็ด งานใหม่
Dernière mise à jour:
2025-04-02 17:12:48ตอนที่สี่สิบเจ็ด งานใหม่
ในจดหมายของอาหยวน อาหลี่ขอโทษขอโพยและขอบคุณการดูแลอย่างดีในช่วงชีวิตที่ผ่านมา แต่สาวน้อยอย่างนางย่อมไขว่คว้าหาความสุขสบายจึงต้องจากไป
ส่วนจดหมายของสาวน้อยข้างบ้าน อาหลี่ฝากฝังชายตาบอดเอาไว้ให้ดูแล และบอกว่าให้สาวน้อยกล้าเปิดเผยความในใจเสียที
อาหยวนตีโพยตีพายร้องไห้เสียใจอย่างหนักที่ถูกเมียทิ้งไปอย่างไม่ไยดี ยิ่งเมื่อมีผู้คาบข่าวมาแจ้งว่าพบศพสามศพในกองไฟ หญิงสาวนางนั้นน่าจะเป็นอาหลี่ซึ่งกำลังจะหนีไปกับชายต่างเมืองสองคน ไม่มีผู้ใดรู้ว่าเหตุใดจึงเกิดไฟไหม้แต่พวกเขาล้วนสิ้นใจในกองเพลิง
สาวข้างบ้านนำปิ่นปักผมซึ่งอาหลี่มักใช้เป็นประจำมาส่งให้มืออันสั่นเทาของอาหยวนเพื่อยืนยันว่าร่างไหม้เกรียมนั้นคืออาหลี่
ชายตาบอดเศร้าโศกเสียใจแทบคลั่ง สาวน้อยข้างร้านจึงใช้โอกาสนี้ช่วยดูแลเขาอย่างใกล้ชิดและหวังว่าจะได้เปิดเผยความจริง
Related chapter
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สี่สิบเจ็ด งานใหม่2
ตอนที่สี่สิบเจ็ด งานใหม่เถาโจวหย่งแวะมาพูดคุยเรื่องสำคัญในบ่ายวันหนึ่ง “หลี่น่า ช่วงที่ผ่านมาเจ้าเคยพบชายท่าทางดีบ้างหรือไม่” “มีเรื่องใดหรือ” “มีผู้ว่าจ้างเจาะจงหญิงสาวลักษณะคล้ายเจ้า” “อืม...หรือจะเป็นชายแปลกหน้าที่ข้าเคยเจอในร้านของอาหยวน” เรื่องของอาหยวน เถาหลี่น่าย่อมบอกเล่าให้เถาโจวหย่งซึ่งเป็นผู้เลี้ยงดูฟังอย่างไม่ปิดบัง “คนผู้นี้น่าจะไม่ใช่ธรรมดา เขาเจาะจงขอเจรจากับเจ้าเอง” &
Dernière mise à jour : 2025-04-03ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สี่สิบแปด องค์ชายต่างแคว้น
ตอนที่สี่สิบแปด องค์ชายต่างแคว้นเขารู้หรือไม่ว่านางมิใช่เพียงเคยเป็นนางกำนัลธรรมดา แต่นางเป็นถึงนางอุ่นเตียงของอ๋องจ้าวห่าวหร่าน แล้วจะปลอมตัวอย่างไรไม่ให้ผู้อื่นจดจำได้กัน“แม่นางอาหลี่คิดทบทวนดูอีกทีเถิด งานนี้อาจช่วยให้เจ้าไม่ต้องหนีหัวซุกหัวซุนเช่นที่ผ่านมา ข้ารับปากว่าหากเจ้าต้องการ ข้าสามารถพาเจ้าไปอยู่ที่แคว้นเหลียงได้อย่างสุขสบาย ที่นั่นย่อมไม่มีผู้คนซึ่งตามล่าตัวเจ้าอย่างแน่นอน”องค์ชายหนุ่มพยายามเกลี้ยกล่อมเถาโจวหย่งครุ่นคิดใคร่ครวญก่อนจะหันมาพูดกระซิบกับสาวน้อยข้างกาย“ยามเจ้าออกมาจากตำหนักอ๋องไม่ได้มีข้อกล่าวหาใดติดตัวมา อีกอย่างฉู่กงกงได้ช่วยหาแพะโดยอ้างว่าเจ้าอาจโดนคนของชายาเอกจับตัวไป พวกเราสามารถใช้ข้ออ้างนี้พาตัวเจ้ากลับเข้าไปได้”“หัวหน้าอยากให้ข้ารับงานนี้หรือ”“ความจริงไม่อยาก แต่ที่องค์ชายเอ่ยมาก็ถูก หากเจ้าต้องการใช้ชีวิตอย่างสุขสบายคงต้องหนีไปอยู่ต่างแคว้นแล้ว”“เชอะ เหตุใดงานของข้าจึงมีแต่คนตามล่า ทีพวกท่านกลับลอยนวล ช่างไม่ยุติธรรม
Dernière mise à jour : 2025-04-04ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สี่สิบเก้า ตำหนักอ๋อง
ตอนที่สี่สิบเก้าตำหนักอ๋อง จนได้เวลาเคลื่อนขบวน เถาหลี่น่าจึงแต่งกายด้วยชุดนางกำนัลของแคว้นเหลียงแล้วออกเดินทางไปพร้อมกับองค์ชายฮุ่ยหมิง โดยมีสายตาห่วงใยของหัวหน้าเถาโจวหย่งคอยมองส่งมาขบวนเชื่อมสัมพันธ์ระหว่างแคว้นเดินทางอย่างไม่รีบเร่ง ระหว่างทางพวกเขาได้รับการต้อนรับอย่างดี จนเถาหลี่น่าสุขสบายไม่น้อยเมื่อถึงวังหลวง ความตึงเครียดจึงเพิ่มขึ้นมาด้วยหญิงสาวต้องได้พบเจอกับคนรู้จักแล้วองค์ชายฮุ่ยหมิงเดินนำเครื่องบรรณาการซึ่งขนมาถวายแก่ฮ่องเต้แคว้นจ้าวส่งมอบให้ตามธรรมเนียม คำทักทายถามสารทุกข์สุกดิบถูกเอ่ยออกตามมารยาทอันดีเมื่อหมดเรื่องแทนที่เขาจะถอยไปยังที่นั่งซึ่งจัดไว้ กลับหันไปโค้งให้อ๋องจ้าวห่าวหร่านแล้วเอ่ยประโยคที่เตรียมไว้ออกมา“ข้ามีคนมาส่งคืนให้แก่ท่านอ๋อง” เถาหลี่น่าถูกนำออกมาอย่างเชื่องช้า“ท่านอ๋อง ฉู่หลันกลับมาแล้วเพคะ” สาวน้อยถลาไปกอดขาอ๋องสูงศักดิ์พลางหลั่งน้ำหูน้ำตานองหน้า“นางกำนัลฉู่หลัน เจ้าหายไปที่ใดมา” อ๋องจ้าวห่าวหร่านมองใบหน้างา
Dernière mise à jour : 2025-04-05ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ห้าสิบ ลบร่องรอย (NC)
ตอนที่ห้าสิบ ลบร่องรอยฉู่หลันกลับมารับใช้อ๋องหนุ่มดังเดิม นางได้เข้าไปช่วยฝนหมึกในห้องอักษรอย่างใกล้ชิด เมื่อสังเกตเห็นกุญแจในสายคาดเอว นางกำนัลน้อยจึงเสแสร้งเย้ายวนเพื่อสร้างโอกาสให้ตนเอง“ท่านอ๋องเพคะ พวกเราลองทำกันที่โต๊ะอักษรบ้างดีหรือไม่เพคะ”นางกำนัลน้อยนั่งลงบนขอบโต๊ะแล้วเปิดแหวกกระโปรงยาวขึ้นมาจนเห็นขาเรียวขาวเนียน มือน้อยล้วงแหวกร่องชมพูสดเพื่อเปิดออกให้อ๋องหนุ่มได้ชมดู สาวน้อยใช้มือตนเองบดคลึงลูบไล้ยังร่องเสียวเพื่อยั่วเย้าล่อหลอก“หม่อมฉันอยากได้ท่อนกายใหญ่มาเติมเต็มแล้วเพคะ”อ๋องหนุ่มหันไปส่งสัญญาณให้องครักษ์เงากระจายตัวออกห่างก่อนจะก้าวเข้าแหย่คลึงร่องดอกไม้แดงอันสดฉ่ำ“อยากแต่หัววันเชียวหรือ เจ้านี่ช่างร่านเสียจริง”“หม่อมฉันห่างจากท่านอ๋องไปนาน ย่อมคิดถึงความแข็งแกร่งของพระองค์อย่างมากเพคะ”“ได้ ข้าจะตอกตรึงในร่องสวาทของเจ้าจนไม่อาจหุบขาได้เลยทีเดียว” อ๋องหนุ่มประกาศก้องก่อนจะล้วงแท่งเอ็นใหญ่ออกมา ร่างหนาผลักสาวน้อยลงนอนกับโต๊ะแล้
Dernière mise à jour : 2025-04-06ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ห้าสิบ ลบร่องรอย2 (NC)
ตอนที่ห้าสิบ ลบร่องรอยอ๋องหนุ่มหงุดหงิดงุ่นง่านด้วยเพิ่งได้รับการเติมเต็มความร้อนเร่าได้ไม่กี่คราจึงยังไม่สาสมใจ แต่เขาย่อมไม่อยากขัดใจกับชายาเพียงด้วยนางกำนัลไร้ความสำคัญผู้หนึ่ง จึงไม่ไปซักถามให้มากความ ได้แต่ปล่อยเรื่องให้เงียบหายไปตามสายลมเมื่อได้ของที่ต้องการแล้ว องค์ชายฮุ่ยหมิงจึงขอตัวลากลับแคว้นโดยเร็วด้วยไม่ต้องการให้มีข้อผิดพลาดเกิดขึ้น ฮ่องเต้ของแคว้นจ้าวย่อมไม่ขัดขวางอีกทั้งยังฝากของกลับไปยังแคว้นเหลียงอีกหลายอย่างเพื่อความสัมพันธ์อันดีระหว่างแคว้นเถาหลี่น่าถูกพาตัวมาพบกันที่กลางทางนอกเมืองหลวง ขบวนเดินทางขององค์ชายต่างแคว้นเคลื่อนกลับอย่างรวดเร็วผิดกับขามาราวฟ้ากับดินเมื่อเข้าที่พักในโรงเตี๊ยมได้ ผู้ติดตามต่างฝ่ายต่างแยกย้ายกันทำหน้าที่คุ้มครองชายสูงศักดิ์ เหลือเพียงเถาหลี่น่าซึ่งไม่ได้ทำสิ่งใดจึงได้แต่นั่งลงในห้องครุ่นคิดถึงชีวิตต่อไป“คิดสิ่งใดอยู่หรือ”เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยถามอย่างใส่ใจ“ข้ากำลังคิดว่าต้องจากแคว้นนี้ไปแล้ว” ด้วยไม่ได
Dernière mise à jour : 2025-04-07ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ห้าสิบเอ็ด รัญจวนใจ
ตอนที่ห้าสิบเอ็ดรัญจวนใจองค์ชายหนุ่มตอบพลางถามกลับบ้าง“อ๋องนั่นร่วมรักกับเจ้าทุกคืนใช่หรือไม่”“ใช่ คืนละหลายครา”“เช่นนั้นระหว่างนี้ ข้าจะร่วมรักกับเจ้าทุกคืนคืนละหลายคราเช่นกัน”อ้าว...เดี๋ยว ได้ถามความยินยอมของนางหรือไม่เหตุใดพูดเองเออเองเช่นนี้องค์ชายฮุ่ยหมิงไม่ปล่อยให้สาวน้อยได้ทันคิด มือหนาจับร่างบางคว่ำหน้าแล้วสอดแทรกเข้ามาทางก้นนุ่มนิ่มอย่างรวดเร็ว เสียงตอกกระแทกกระทั้นดังขึ้นอีกคราอย่างดุเดือดป๊าบ ป๊าบ ป๊าบ“โอ๊ยยยย องค์ชาย แรงเกินไปแล้ว เบาหน่อยเถิด”“ข้าคิดว่าเจ้าชอบแรงๆเสียอีก”“แต่ท่อนกายของท่านใหญ่โตเกินไป ข้าจุก”“เช่นนั้นข้าจะเบาให้สักหน่อย”ชายหนุ่มเบาได้ไม่นานก็ตอกตรึงกระแทกแรงขึ้นอีกตามอารมณ์ร้อนแห่งกามราคะมือหนาสอดส่งมาบดขยี้ติ่งเสียวจนหญิงสาวสะท้านไหว เต้าอวบอิ่มถูกบดคลึงบีบเคล้นจนบี้แบนด้วยความเร่าร้อนแห่งการเสพสม
Dernière mise à jour : 2025-04-08ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ห้าสิบสอง บาดเจ็บ
ตอนที่ห้าสิบสองบาดเจ็บ “เจ็บแผลหรือไม่” เถาหลี่น่าเอ่ยถามเสียงแผ่ว นางไม่เคยได้รับความคุ้มครองมาก่อน มิคาดว่าองค์ชายหนุ่มซึ่งเดิมทีนางคิดว่าเขาเป็นเพียงชายแปลกหน้ากลับเป็นคนแรกซึ่งให้การดูแลและคุ้มครองปกป้องนางอย่างใส่ใจ “หากจะบอกว่าไม่เจ็บก็คงโกหก เอาเป็นว่าเจ็บบ้างแต่พอทนไหว” “ท่านไม่ควรต้องกอดข้าไว้ น้ำหนักที่มากเกินไปทำให้กระแทกแรงจนเลือดออกมาก” “เจ้าเป็นสาวน้อยตัวเล็กเพียงนี้ไม่ได้เพิ่มน้ำหนักถึงเพียงนั้นหรอกอย่าได้คิดมากไป อีกอย่างเจ้ากับข้าได้ร่วมรักสอดใส่ทุกค่ำคืน นับว่าเจ้าเป็นอนุคนหนึ่งของข้าแล้ว ถึงไม่ได้แต่งตั้งอย่างเป็นทางการ ข้าก็ต้องดูแลเจ้าตามสมควร” “อนุหรือ?”&
Dernière mise à jour : 2025-04-09ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ห้าสิบสาม สุขสบาย (กรุบกริบ)
ตอนที่ห้าสิบสามสุขสบายองครักษ์เคลื่อนขบวนอย่างระมัดระวังด้วยไม่อาจแน่ใจได้ว่าคนร้ายในวันนั้นเป็นฝ่ายใด จนถึงชายแดนจึงเริ่มผ่อนคลายขึ้นบ้าง ทหารเฝ้าเขตแดนเข้ามาตรวจตรา เมื่อเห็นว่าเป็นองค์ชายจากแคว้นตนเองจึงเร่งนำขบวนอย่างไม่รีรอ เถาหลี่น่าประคับประคององค์ชายฮุ่ยหมิงตลอดทางจนกระทั่งถึงตำหนักพักร้อนนอกเมืองจึงพอผ่อนคลายได้บ้าง “เอาล่ะ พักที่นี่ก่อนระยะหนึ่ง พวกเจ้ากระจายกันไปสืบหาว่าคนร้ายในวันนั้นเป็นพวกใดกันแน่” องค์ชายฮุ่ยหมิงตัดสินใจพักรอเพื่อให้บาดแผลหายสนิทดีก่อนกลับเข้าเมืองหลวงเถาหลี่น่าใช้ชีวิตอย่างสุขสบายด้วยแม้เป็นเพียงตำหนักนอกเมือง แต่ก็มีขันทีและนางกำนัลอยู่รับใช้ทุกหน้าที่ นางอยู่ในฐานะสตรีขององค์ชายจึงได้รับการดูแลอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง “แม่นางเถาจะอาบน้ำหรือไม่เจ้
Dernière mise à jour : 2025-04-10
Latest chapter
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนพิเศษสาม ถึงเวลาต้องเลือก2
ตอนพิเศษสามถึงเวลาต้องเลือกชายาสามเดินเยื้องย่างเข้าไปหยุดที่ด้านหน้านางกำนัลของตนเองซึ่งยังยืนเปลือยร่างอ่อนเปลี้ยอยู่คนเดียว “ชายาสาม” เสียงตกใจร้องดังออกมาก่อนร่างเปลือยจะทรุดลงด้วยหมดแรงจริงๆ “พวกเจ้าทำเช่นนี้กันกี่คราแล้ว” ฮัวหลี่น่าย่อมรู้จักชายหนุ่มผู้นั้นด้วยเขาเป็นคนสนิทของหัวหน้าเถาโจวหย่งซึ่งเดินทางมาช่วยงาน เขาเป็นชายรูปงามอีกทั้งคารมดีจึงมีหญิงคณิกาติดใจทอดร่างให้เชยชมอยู่บ่อยๆ แต่นางไม่คิดว่าเขาจะล่อลวงนางกำนัลน้อยในยามที่นางมาช่วยดูแลบุตรสาวที่นี่ แล้วยังกล้าพาตัวออกมาสอดใส่ในที่ลับตาโดยทิ้งเด็กหญิงน้อยไว้คนเดียว “เขา... เขา...บอกว่าชอบหม่อมฉัน และมีของจากต่างเมืองมาฝาก หม่อมฉันคิดว่าจ
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนพิเศษสาม ถึงเวลาต้องเลือก
ตอนพิเศษสามถึงเวลาต้องเลือก“ท่านแม่เจ้าขา พี่ถิงถิงหายไปแล้วเจ้าค่ะ” เด็กหญิงตัวอ้วนกลมน่ารักเดินเต๊าะแต๊ะมาตามหานางกำนัลซึ่งเป็นพี่เลี้ยงถึงยังห้องทำงานของฮัวหลี่น่า ชายาสามขององค์ชายฮุ่ยหมิงกำลังนั่งตรวจสอบบัญชีอยู่ที่ชั้นบนของหอคณิกาซึ่งเป็นกิจวัตรซึ่งนางต้องทำเพื่อไม่ให้การเงินรั่วไหลและคอยควบคุมค่าใช้จ่ายให้ดี นางพาบุตรชายหญิงทั้งสองมาด้วยเช่นทุกครา โดยให้องครักษ์คนสนิทพาบุตรชายซึ่งอยู่ในวัย5ขวบปีไปหาผู้เป็นบิดาที่ด้านหลัง ส่วนบุตรสาวนางกำชับให้นางกำนัลพี่เลี้ยงคอยดูแลอยู่ที่สวนด้านข้าง แล้วเหตุใดบุตรสาวตัวน้อยของนางจึงเดินขึ้นมาถึงชั้นบนด้วยตัวคนเดียวโดยไร้เงาของนางกำนัลสาว “ถิงถิงนี่เหลวไหลใหญ่แล้ว คงต้องลงโทษให้หลาบจำ
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนพิเศษสอง หอคณิกาของชายาสาม
ตอนพิเศษสองหอคณิกาของชายาสาม“เช่นนั้นข้าจะพาท่านแม่ไปชมทำเลดีดี องค์ชายฮุ่ยหมิงมีทำเลการค้าอยู่ในมือหลายแห่ง ข้าได้ขอเขาไว้แล้วเจ้าค่ะ”“อืม...มีสามีทั้งมีเงิน มีอำนาจ อีกทั้งดีกับเรา ย่อมมีชัยแก่ชีวิต หลี่น่าเอ๊ย เจ้าช่างโชคดีนัก”“ด้วยการสั่งสอนจากท่านแม่ ทำให้เขาไม่อาจตัดใจจากข้าได้ จึงทำให้ข้าโชคดีเจ้าค่ะ”“ไม่ใช่เรื่องนั้นเรื่องเดียวหรอก มิเช่นนั้นหญิงคณิกาในหอของข้าคงมีผู้พาไปเลี้ยงดูอย่างสุขสบายกันทุกคนแล้ว”ฮัวหลี่น่าพยักหน้าอย่างยอมรับเมื่อคิดตาม“แต่เรื่องนั้นย่อมสำคัญเช่นกัน ครานี้แม่นำของสำคัญที่จะช่วยเจ้าได้มามอบให้อีกหลายอย่าง รับรองว่าองค์ชายผู้นี้จะไม่อาจมีหญิงอื่นได้อีกนานทีเดียว” แม่เล้าใหญ่ส่งมอบถุงผ้าขนาดใหญ่ให้สาวน้อยซึ่งรีบขอบคุณอย่างซึ้งในน้ำใจสองสาวต่างวัยพากันออกไปเดินเลือกทำเลการค้าแล้วนั่งลงปรึกษากันอย่างคร่ำเคร่ง ด้วยมีหอคณิกาอยู่แล้วหลายแห่งในเมืองหลวง สองสาวจึงเลือกตั้งหอคณิกาแห่งใหม่ในทำเลที่ไม่ได้อยู่
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนพิเศษ2 (NC)
ท่อนเนื้ออวบถูกนางดูดกลืนเข้าออกสลับกับเลียวนไล่ขึ้นๆลงๆจนกายแกร่งเกร็งเสียวร้องเสียงแหบพร่า“อ้า...เจ้าช่างเก่งจริง ชายารัก ยิ่งกลืนกินเจ้ายิ่งสร้างความสุขให้ข้ามากขึ้นทุกที แล้วอย่างนี้ข้าจะไม่คอยให้ท้ายเจ้าได้อย่างไร โอ้ววว”“หากอยากมีความสุขย่อมต้องให้ท้ายข้า” สาวน้อยยังคงได้ทีด้วยแท่งสวาทอยู่ในกำมือนางปากบางรูดเข้ารูดออกรัวเร็วจนหน้าหล่อเหลาขององค์ชายหนุ่มแหยเกด้วยความซ่านเสียวก่อนจะทนไม่ไหวปล่อยน้ำรักออกมาจนเต็มปากบาง“เจ้าเก่งมากเพียงนี้ ข้าคงต้องยอมตายคาปากของเจ้าเสียแล้ว” เมื่อสุขสมใจคำของชายหนุ่มจึงเอ่ยออกมาโดยไม่คิดมาก“เชอะ ก่อนท่านจะตายข้าต่างหากที่ต้องตายเสียก่อนหากยังโดนท่านใช้งานอย่างหนักทุกคืนเช่นนี้”“ฮ่า ฮ่า ฮ่า หนักที่ใดกัน เจ้าเองเป็นฝ่ายเรียกร้องให้ข้าดุเดือดรุนแรงเอง บางคราวยังขย่มจนข้าแทบแย่”“นั่นเพราะท่านชื่นชอบเช่นนั้น ข้าจึงอยากให้ท่านพอใจ”“เอาเป็นว่าพวกเราต่างเติมเต็มให้กันอย่างดี คราวนี้เจ้าหันก้นขาวๆมาได้แล้ว มัง
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนพิเศษหนึ่ง กินของอร่อย (NC)
ตอนพิเศษหนึ่งกินของอร่อย ฮัวหลี่น่าได้รับการเติมเต็มอย่างสุขสันต์จากท่อนกายใหญ่ล่ำเกือบทุกค่ำคืน หญิงสาวเคยเฝ้าฝันว่าจะได้ความแข็งแกร่งมาสอดใส่ร่องดอกไม้อันคับแน่น อีกทั้งยังคิดถึงชายหนุ่มผู้เชี่ยวชาญเพื่อสร้างความเสียดเสียวอย่างที่เคยเห็นมาจากเหล่าพี่สาวคณิกาทั้งหลาย ไม่น่าเชื่อว่านางช่างโชคดีที่สุดท้ายแล้วได้ใช้ชีวิตอยู่กับองค์ชายหนุ่มรูปงามและยังมีแท่งเนื้อทั้งใหญ่แน่น ทั้งยาวอวบ ทั้งแข็งแรง ยิ่งไปกว่านั้นเขายังเชี่ยวชาญด้านกามาจนพลิกแพลงได้ทุกท่วงท่า ลีลารักของเขาสร้างความสุขสมแก่นางจนติดอกติดใจร่ำร้องหาอยู่มิวาย องค์ชายหนุ่มเองย่อมติดใจในร่องดอกไม้แดงอันตอดรัดดีเช่นกัน เขารู้ว่าหญิงสาวมีเคล็ดลับเพื่อรักษาความคับแน่นและการตอดรัดถี่อั
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนพิเศษสอง2 (NC)
ตอนพิเศษสองชิงอ้ายเหม่ยส่ายหัวให้กับความกระสันอยากซึ่งไม่เคยลดน้อยลงของสามีหนุ่ม เมื่อเขาสอดแทงท่อนลำใหญ่โตเข้ามาจนจุกแน่น หญิงสาวจึงยืนนิ่งรองรับการกระแทกที่กำลังจะตามมา นางยืนรอรับท่อนลำอวบใหญ่ยาวซึ่งสอดเข้าดึงออกในช่องทางคับแน่นอย่างฮึกเหิม ด้วยท่วงท่ายืนกระแทกกระทั้น ชายหนุ่มยิ่งส่งพลังสะท้านสะเทือนจนหญิงสาวต้องใช้มือยันก้อนหินเอาไว้แน่นเพื่อไม่ให้โดนกระแทกจนล้มลงท่อนลำยักษ์ตอกกระแทกเข้ามาชนกับส่วนลึกสุดด้านในอย่างคึกคัก ทั้งยามแทงเข้าและยามถอนออก ส่วนอวบแน่นครูดกับส่วนเสียดเสียวภายในโพรงรักเรียกความกระสันอยากจนสาวน้อยส่งเสียงดังก้องป่า“ซี้ดดดด อ้า...พี่หยาง ข้าเสียวเหลือเกิน”“จงร้องให้ดัง อีกเดี๋ยวจะเสียวยิ่งกว่านี้ อูววว ร่องรูของเจ้ารัดแท่งเนื้อของพี่แน่นเหลือเกิน”ภายในร่องรักแม้จะโดนกระหน่ำมาหลายคราแต่ยังคงดูดกระชับเข้ากันดีกับแก่นกายใหญ่โต เอวอันแข็งแกร่งขยับเข้าออกเป็นจังหวะส่งเสียงดังป๊าบ ป๊าบ ราวดนตรีอันมีท่วงทำนอง&n
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนพิเศษสอง กลางสายลมแสงแดดบนภูสูง (NC)
ตอนพิเศษสองกลางสายลมแสงแดดบนภูสูงชิงอ้ายเหม่ยหรือเถาหลี่น่ามักขอให้หวังตงหยางพาไปยังห้องเก็บสมบัติลับโดยอ้างว่าเพื่อแต่งกายงดงามด้วยอัญมณีมีค่าและแพรพรรณงามล้ำแล้วเดินไปเดินมาอย่างมีความสุขในที่แห่งนั้นแต่ความเป็นจริงย่อมเพื่อหาของสำคัญที่ต้องการจนพบเจอต่างหากหลังจากนั้นนางจึงใช้ข้ออ้างเพื่อศึกษาหนทางการเข้าออกให้แน่ใจอีกทั้งยังเสาะหาสมบัติอื่นซึ่งน่าจะพอหยิบฉวยออกไปแลกเปลี่ยนเป็นเงินได้แม้หวังตงหยางจะไม่เข้าใจในการเดินไปเดินมาแล้วยิ้มแย้มชื่นชมของสวยงามราวคนบ้าของเมียรัก แต่เขาย่อมตามใจด้วยหลังจากนั้นนางมักอารมณ์ดีและยินยอมให้เขาพาไปบรรเลงบทรักเร่าร้อนกันอย่างถึงอกถึงใจ“วันนี้พวกเราไปที่ใดกันดี”เมื่อเห็นว่าหญิงสาวจัดวางข้าวของเก็บเรียบร้อยแล้ว โจรหนุ่มจึงก้าวเข้ามาโอบประคองเพื่อปลุกอารมณ์ให้นางได้คล้อยตามเขามองดูนางผลัดเปลี่ยนชุดงดงามเข้าๆออกๆจนแท่งเนื้อแข็งตุงทิ่มแทงกางเกงแทบขาดแล้ว หากช้ากว่านี้คงได้แต่จับนางยัดร่องกลางถ้ำสมบัติเป็นแน่“บนภูเขาดีหรือไม่ ข้างล
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนพิเศษหนึ่ง2
“อืม...เจ้านี่เรียนรู้เร็วจริง” แม่เล้าใหญ่ชื่นชมเมื่อเห็นสาวน้อยทำตามได้อย่างดี ร่างซึ่งยังคงงดงามสมวัยหันกลับมาสอนต่ออย่างตั้งใจ“ต่อจากนั้น เจ้าก็ค่อยๆใช้ลิ้นเลียเล่นให้ทั่วแท่งเนื้อ เลียขึ้นเลียลงราวนี่คืออาหารอันเลิศรส ยิ่งเลียยิ่งได้รสชาติอร่อยจนไม่อาจหยุดได้ ไม่ว่าจะเลียตรงที่ใดล้วนได้รสดีทั้งสิ้น”“ส่วนมือของเจ้าอย่าปล่อยให้อยู่ว่าง ควรจับแท่งเนื้อเอาไว้ให้เลียได้ถนัด จะพลิกไปพลิกมาหรือจับตั้งตรงไว้ก็ย่อมได้ หรือจะเอื้อมไปกอบกุมคลึงเคล้นก้อนตุ่มอีกลูกของพวกเขาก็ย่อมได้เช่นกัน”เสียงสั่งสอนยังลอยออกมาพร้อมท่าทางประกอบอย่างเชี่ยวชาญ“เมื่อขาที่สามนี่ทั้งแข็งทั้งตั้งชันแล้ว เจ้าจึงค่อยใช้มือประคองส่งเข้าปาก โดยปากของเจ้าต้องอ้าให้กว้างเข้าไว้ ระวังอย่าให้ฟันแข็งขูดโดนแท่งเนื้อมิเช่นนั้นแทนที่จะเสียวจะกลายเป็นเจ็บแทน ค่อยๆครอบลงมาทีละน้อยช้าๆ อย่าได้เร็วเกินไปเพื่อให้พวกเขาลุ้นจนตัวสั่นไม่ว่าแท่งเนื้อจะเล็กหรือใหญ่ อย่างไรปากของพวกเราย่อมไม่อาจครอบครองได้ทั้งหมด ดังนั้นส่วนที่เหลือด้านนอกนี่จึงเป
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนพิเศษหนึ่ง (NC)
ตอนพิเศษหนึ่งฝึกฝนความเสียวซ่านเถาหลี่น่าถูกพามาส่งถึงมือของแม่เล้าใหญ่แห่งหอคณิกาตั้งแต่ยังไม่เต็มวัยสาว เด็กน้อยได้รับการฝึกฝนวิชาต่างๆมามากแล้ว หัวหน้าเถาโจวหย่งจึงอยากให้นางได้รับการสั่งสอนกลเม็ดเคล็ดลับของหญิงสาวเพื่อสามารถใช้เล่ห์มารยาได้อย่างดีที่สุดคราแรกเด็กสาวย่อมเขินอายและไม่อยากเรียนรู้ด้วยคิดว่าเป็นเรื่องน่ารังเกียจจนเมื่อนางได้แอบไปเห็นพี่สาวคนหนึ่งในหอสมสู่กับแขกถึงสิบกว่าคน พวกเขากลุ้มรุมบนตัวของหญิงสาวนางนั้นอย่างน่าสงสารจนเด็กน้อยทนไม่ไหวตัดสินใจออกไปห้ามปรามและต่อสู้กับคนพวกนั้นแม้นางจะมีฝีมือดีแต่ด้วยเรี่ยวแรงน้อยนิดและตัวที่เล็กบาง ไม่นานจึงถูกจับโยนออกมา โชคดีที่ร่างของนางยังเล็กจ้อยพวกเขาจึงไม่ใส่ใจที่จะหันมาย่ำยีนางแทนแขกชายคนหนึ่งโมโหที่ไม่ได้ย่ำยีบนกายของคณิกาสาวนางนั้นด้วยเข้าไปแย่งชิงไม่ทันจึงหันมาใส่อารมณ์กับเด็กน้อยร่างหนาถลาเข้ามาบีบคอเล็กจนหน้าเขียวคล้ำหายใจไม่ออก วินาทีแห่งความเป็นความตาย เถาหลี่น่าได้แต่หลับตายอมรับชะตากรรมที่แส่หาเรื่องเข้าไปวุ่นวายกับผู
