เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่แปด รู้จักข้าน้อยไป
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-10 19:32:28ตอนที่แปด
รู้จักข้าน้อยไป
เมื่อถึงสำนักศึกษา สาวน้อยรีบเดินไปลงชื่อรายงานตัวจากนั้นจึงเดินหาห้องเรียนและมองหาที่นั่ง
ด้วยสำนักศึกษาแห่งนี้รับเด็กทั้งชายหญิงจากหลายเมืองเข้ามาศึกษาเล่าเรียนโดยมีค่าใช้จ่ายไม่สูง จึงมีเด็กหนุ่มสาวมาเรียนกันมากจนต้องแบ่งออกเป็นหลายห้องเรียน
เดิมทีหลินหลี่น่าต้องเรียนรวมกับเด็กหญิงในชั้นต้นตามระเบียบ แต่ด้วยหัวหน้าเถาสร้างเรื่องให้นางเก่งกาจจนได้เลื่อนระดับชั้นมาเรียนร่วมกับเด็กชายในชั้นสูง หญิงสาวจึงเป็นเพียงสาวน้อยไม่กี่คนที่ได้นั่งเรียนร่วมกับชายสูงศักดิ์หลายคน
เมื่อถึงห้องเรียนและอ่านจนแน่ใจว่าถูกต้อง หลินหลี่น่าจึงกวาดตามองหาสวีเจินจื้อด้วยคิดว่าเขาน่าจะอยู่ห้องเดียวกัน นับว่านางคิดไม่ผิดเมื่อเห็นร่างชายห
บทที่เกี่ยวข้อง
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่เก้า มารยาหญิง
ตอนที่เก้า มารยาหญิงซูหวังเหล่ยซึ่งถูกตามตัวมารีบเข้ามาห้ามและสั่งการให้แยกย้ายอย่างเอือมระอา ขณะหลินหลี่น่าซึ่งยืนฟังราวกับเป็นคนนอกยืนยิ้มกริ่มอย่างพึงพอใจ แต่เมื่อเห็นว่าศิษย์พี่มองมาทางตนเองจึงรีบปรับเปลี่ยนสีหน้าเป็นเศร้าหมองเพื่อเรียกความสงสาร“เจ้าเป็นญาติของสวีเจินจื้อหรือ”“เจ้าค่ะ แต่พวกเราไม่อาจเทียบสกุลสวีได้”“เรื่องฐานะเป็นเพียงของนอกกาย มีขึ้นย่อมมีลง มีเงินมากไม่แน่ว่าสักวันอาจมีน้อยก็ได้ หากเจ้าขยันหมั่นเพียรศึกษาเล่าเรียน ไม่แน่กาลข้างหน้าอาจมีโอกาสสร้างเงินสร้างฐานะที่สูงกว่าเขาก็เป็นได้”“ขอบคุณศิษย์พี่เจ้าค่ะ” หลินหลี่น่ายิ้มหวานให้ซูหวังเหล่ย กิริยาท่าทางของสาวน้อยคล้ายไร้เดียงสาแต่ความจริงยั่วยวนอย่างเต็มที่จนซูหวังเหล่ยใจสั่น“สวีเจินจื้อหนีขึ้นรถม้ากลับไปแล้ว แล้วเจ้าจะกลับอย่างไร”“ข้า...ข้าคงต้องเดินกลับไปเจ้าค่ะ”“พี่ไปส่งเจ้าดีกว่า ไป พวกเรากลับกัน”หลิน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-11ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สิบ แก้ขัด (NC)
ตอนที่สิบ แก้ขัด ภาพแรกย่อมเป็นการจุมพิตปากเพื่อเริ่มต้นการเล้าโลม ซูหวังเหล่ยเคยเที่ยวในหอนางโลมอยู่หลายคราด้วยมีอายุ21แล้ว จึงตรงเข้าโลมเลียจุมพิตหวานกับปากบางเป็นการปลุกเร้า “น้องหลี่หลี่ยื่นลิ้นออกมาต่อสู้กันจึงจะสนุก” “ได้ ข้าไม่ยอมแพ้แน่” ลิ้นทั้งสองตวัดเกี่ยวโจมตีดึงดันอยู่ในโพรงปากอุ่นจนน้ำใสไหลย้อยออกมา ชายหนุ่มโอบกอดร่างเล็กเอาไว้อย่างแนบแน่นเพื่อจุมพิตอย่างถนัดถนี่จนรู้สึกได้ถึงความอวบหยุ่นซึ่งเด้งไหวไปตามแรงหอบหายใจของกายบาง “น้องหลี่หลี่หายใจแรงมาก เหนื่อยหรือ”&
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-11ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สิบเอ็ด ใช้เต้าไต่ (กรุบกริบ)
ตอนที่สิบเอ็ดใช้เต้าไต่ชายหนุ่มเป็นเพียงหนอนตำราอ่อนแอจึงโยกร่างส่งท่อนกายผลุบเข้าผลุบออกได้ไม่กี่ครา เพียงหลั่งน้ำขุ่นข้นได้สองหนก็หมดเรี่ยวแรงนอนซบบนอกอวบหอบหายใจถี่แรงหลินหลี่น่าแตะสวรรค์ไปได้เพียงสองคราเช่นกัน แม้จะสุขสมด้วยห่างหายมานานอีกทั้งยังตื่นเต้นเร้าใจจากการต้องหลบซ่อนสายตาหลังชั้นตำราจนไม่อาจเปล่งเสียงแห่งความรัญจวนใจได้ดังอย่างที่ต้องการหญิงสาวยังคงรู้สึกไม่เต็มอิ่มด้วยโดนกระแทกเพียงเบาแรง แต่ด้วยไม่อาจแสดงออกจึงทำได้เพียงนอนหอบหายใจเช่นกันซูหวังเหล่ยนำผ้าออกมาเช็ดน้ำขุ่นเหนียวออกขณะหลินหลี่น่ารีบก้มหน้ากัดนิ้วให้เลือดออกแล้วหยดใส่ลงบนผ้าทำทีเป็นเลือดพรหมจรรย์ได้สำเร็จด้วยแสงไฟสลัวช่วยให้มองได้ไม่ชัดเจนนักชายหนุ่มดูแลช่วยสวมใส่เสื้อผ้าก่อนจะโอบประคองพาสาวน้อยซึ่งแสร้งทำเป็นเดินอย่างเจ็บปวดกลับไปส่งยังบ้านสกุลสวีอย่างเงียบเชียบหลินหลี่น่าได้ความสนิทชิดเชื้อเพิ่มขึ้นมาอีกขั้น จึงใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่กับซูหวังเหล่ย ทั้งหวังให้เขาช่วยพาขึ้นไปให้ใกล้ชั้นสูงสุดของหอตำร
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-12ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สิบสอง เจ้าต้องอยู่ใต้ร่างข้า (NC)
ตอนที่สิบสองเจ้าต้องอยู่ใต้ร่างข้ามือหนาจับเรียวขาเนียนอ้าออกจนกว้างเผยร่องดอกไม้แดงสดและสองกลีบมิดชิด เพียงลูบไล้น้ำหวานใสก็หลั่งไหลออกมาสัมผัสนิ้วบ่งบอกว่าสาวน้อยมีอารมณ์แล้ว “หลินหลี่น่าเจ้านี่ช่างร่านนัก ยังไม่ทันไรก็หลั่งน้ำออกมาแล้ว” “พี่เจินจื้อทั้งจับทั้งดูดเพียงนั้น หากข้าไม่มีน้ำใสไหลออกมา ย่อมถือว่าพี่ไร้ฝีมือ” หญิงสาวโต้ตอบอย่างไม่เกรงกลัว “เจ้านี่วอนเสียแล้ว เช่นนั้น วันนี้ข้าจะสั่งสอนให้ความร่านของเจ้าได้สงบลงเสียบ้าง เจ้าต้องนอนอยู่ใต้ร่างข้าคร่ำครวญจนแทบขาดใจแต่อย่าหวังว่าข้าจะใจอ่อน” สวีเจินจื้อจับตัวหนอนซึ่งอ้างว่าเป็นแท่งทวนเข้าจ่อใส่ร่องกุหลาบน้ำด้วยความโมโหชายหนุ่มจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-13ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สิบสาม ลงโทษ
ตอนที่สิบสามลงโทษจนเริ่มหายเหนื่อย สาวน้อยจึงเริ่มเอ่ยคำท้าทายอีก“พี่เจินจื้อจะลงโทษข้าเพียงเท่านี้ใช่หรือไม่”“ไม่ ข้าจะลงโทษเจ้าทุกคืน อย่าได้หวังจะได้เผยอหน้าไปตีเสมอผู้อื่นอีก”“แต่หนอนเหี่ยว เอ๊ย...แท่งทวนของพี่บัดนี้นอนหลับหมดแรงแล้ว”“เจ้า...หลินหลี่น่า เจ้าเพิ่งโดนข้ากระแทกไปอย่างแรงถึงสองครา ป่านนี้ร่องกลีบคงช้ำระบมไม่อาจเดินตรงได้แล้ว ยังกล้าเอ่ยคำเช่นนี้อีก เจ้าคงไม่อยากนอนหลับดีดีแล้ว”“ข้าเพียงรู้สึกผิด อยากให้พี่เจินจื้อได้ลงโทษจนสมใจ จะได้ไม่แสดงท่าทีรังเกียจข้าอีก”“อย่าหวังว่าข้าจะดีกับเจ้า ที่ข้ากระแทกร่างเจ้าก็เพื่อให้เจ็บเป็นการสั่งสอนลงโทษ คราวนี้เจ้าไม่ใช่หญิงบริสุทธิ์อีกแล้ว อย่าหวังจะใช้เต้าไต่อันใดของเจ้าอีก”“ข้าเข้าใจแล้ว” หลินหลี่น่าแสร้งทำเสียงเศร้าอย่างน่าสงสารจนชายหนุ่มใจอ่อนยวบที่รังแกนางจนเสียพรหมจรรย์ถึงอย่างไรสาวน้อยนางนี้ก็มีศักดิ์เป็นญาติผู
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-13ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สิบสี่ คิดถึงหรือไม่ (NC)
ตอนที่สิบสี่คิดถึงหรือไม่สวีเจินจื้อจับร่างบางให้หันหลังแล้วซ้อนตัวเอื้อมสอดมือตรงเข้าคลึงเคล้นขยำทรวงอวบอิ่ม จมูกโด่งซุกไซ้ดอมดมกลิ่นหอมของแก้มนวลไล่สูดกลิ่นอบอวลของสตรีเพศจนมาถึงลำคอขาวผ่อง ขณะปากหนาวกขบกัดติ่งหูเล็กเพื่อสั่งสอน “โอ๊ย! อย่าได้กัดข้า” “ข้าจะกัดเจ้าทั้งตัวจนไม่มีหน้าไปทอดร่างให้ชายอื่นอีก” สวีเจินจื้อคล้ายหมาบ้าส่งริมฝีปากดูดดึงและขบเม้มกัดกินไปทั่วไหล่บางแล้วหมุนร่างน้อยกอบกุมอกอวบใส่ปากดูดดุนจนเป็นรอยไปทั่วสองก้อนเนื้อ ปากหนาไล่เลียขบเม้มผ่านหน้าท้องแบนราบจนมาถึงร่องดอกไม้งาม มือหนาแหวกกลีบกุหลาบสีแดงสดแยกออกเผยตุ่มเกสรแดงระเรี่อฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำหวาน นิ้วมือลากไล้ลูบวนบดคลึงไปทั่วสองร่อง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-14ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สิบห้า ของเล่น
ตอนที่สิบห้า ของเล่นวันรุ่งขึ้น หลินหลี่น่าพบว่าสวีเจินจื้อยืนรอเพื่อจะขึ้นรถม้าไปที่สำนักศึกษาด้วยกัน“พี่เจินจื้อมีเรื่องใดหรือ” หญิงสาวเอ่ยถามด้วยความหวาดระแวง“ข้าเพียงเห็นใจจึงจะให้เจ้าติดรถไปด้วย”“ข้าไปเองดีกว่า”“อย่าได้มากเรื่อง ขึ้นรถไป” เสียงบ่งบอกความไม่พอใจ“เจ้าค่ะ”หลินหลี่น่ายังไม่อยากทะเลาะกันตั้งแต่ยังไม่ทันได้เข้าเรียนจึงก้าวขึ้นรถไปแล้วนั่งซุกตัวในมุมแคบด้วยความสงบ“มานั่งใกล้ๆ” สวีเจินจื้อกวักมือเรียกอย่างไม่ชอบใจที่สาวน้อยขยับไปนั่งห่างราวรังเกียจ“ข้านั่งตรงนี้ดีแล้วเจ้าค่ะ”“ข้าบอกให้มานั่งใกล้ๆ” เสียงตวาดดังออกมาจนคนขับรถรีบเฆี่ยนม้าให้วิ่งเร็วขึ้นด้วยความสงสารสาวน้อยผู้บอบบางหลินหลี่น่าขยับตัวไปนั่งใกล้ด้วยไม่อยากมีเรื่องมือหนาสอดใต้กระโปรงยาวทันทีจนหญิงสาวร้องอุทาน“พี่เจินจื้อ ท่านจะทำสิ่งใด”&l
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-15ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สิบหก ตำราลับ
ตอนที่สิบหก ตำราลับ“อาจารย์หมายความว่าพวกเขาซุ่มซ่ามเตะกระถางสมุนไพรจนสลบแล้วนอนสูดดมทั้งคืนจนตายไปเองหรือเจ้าคะ” หลินหลี่น่าเอ่ยอย่างตกใจ หากเรื่องนี้เป็นจริงย่อมน่าสลดใจในชะตากรรมของเหล่าเพื่อนร่วมองค์กร“ใช่ ฮ่า ฮ่า ฮ่า อาจารย์เฒ่าผู้คงแก่เรียนอย่างข้าหรือจะวางกลไกใดได้ เอาล่ะ สาวน้อยเจ้านอนพักอย่างสบายใจเถอะ หากเจ้าเด็กเรื่องมากพวกนั้นถามไถ่ ข้าจะข่มขู่ให้หนักทีเดียว”อาจารย์อาวุโสส่งเด็กสาวเรียบร้อยจึงทำท่าเดินกลับลงไปด้านล่าง“เดี๋ยวเจ้าค่ะท่านอาจารย์ แล้วข้านอนอยู่ในห้องนี้ทั้งวันคงไม่ดมกลิ่นสมุนไพรพวกนั้นจนตายใช่หรือไม่”“อย่ากลัวไปเลย สมุนไพรส่งกลิ่นอยู่เพียงในห้องเก็บตำราเท่านั้น หากเจ้าไม่ได้เข้าไปย่อมไม่ได้กลิ่น ห้องนี้ย่อมปลอดภัยดีอีกทั้งข้ายังเปิดหน้าต่างเอาไว้ให้แล้ว เจ้าวางใจเถอะ”ทันทีที่ชายสูงวัยเดินลับหายลงไป หลินหลี่น่าถึงกับทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงด้วยความรู้สึกซึ่งบอกไม่ถูก&nbs
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-15
บทล่าสุด
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนพิเศษสาม ถึงเวลาต้องเลือก2
ตอนพิเศษสามถึงเวลาต้องเลือกชายาสามเดินเยื้องย่างเข้าไปหยุดที่ด้านหน้านางกำนัลของตนเองซึ่งยังยืนเปลือยร่างอ่อนเปลี้ยอยู่คนเดียว “ชายาสาม” เสียงตกใจร้องดังออกมาก่อนร่างเปลือยจะทรุดลงด้วยหมดแรงจริงๆ “พวกเจ้าทำเช่นนี้กันกี่คราแล้ว” ฮัวหลี่น่าย่อมรู้จักชายหนุ่มผู้นั้นด้วยเขาเป็นคนสนิทของหัวหน้าเถาโจวหย่งซึ่งเดินทางมาช่วยงาน เขาเป็นชายรูปงามอีกทั้งคารมดีจึงมีหญิงคณิกาติดใจทอดร่างให้เชยชมอยู่บ่อยๆ แต่นางไม่คิดว่าเขาจะล่อลวงนางกำนัลน้อยในยามที่นางมาช่วยดูแลบุตรสาวที่นี่ แล้วยังกล้าพาตัวออกมาสอดใส่ในที่ลับตาโดยทิ้งเด็กหญิงน้อยไว้คนเดียว “เขา... เขา...บอกว่าชอบหม่อมฉัน และมีของจากต่างเมืองมาฝาก หม่อมฉันคิดว่าจ
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนพิเศษสาม ถึงเวลาต้องเลือก
ตอนพิเศษสามถึงเวลาต้องเลือก“ท่านแม่เจ้าขา พี่ถิงถิงหายไปแล้วเจ้าค่ะ” เด็กหญิงตัวอ้วนกลมน่ารักเดินเต๊าะแต๊ะมาตามหานางกำนัลซึ่งเป็นพี่เลี้ยงถึงยังห้องทำงานของฮัวหลี่น่า ชายาสามขององค์ชายฮุ่ยหมิงกำลังนั่งตรวจสอบบัญชีอยู่ที่ชั้นบนของหอคณิกาซึ่งเป็นกิจวัตรซึ่งนางต้องทำเพื่อไม่ให้การเงินรั่วไหลและคอยควบคุมค่าใช้จ่ายให้ดี นางพาบุตรชายหญิงทั้งสองมาด้วยเช่นทุกครา โดยให้องครักษ์คนสนิทพาบุตรชายซึ่งอยู่ในวัย5ขวบปีไปหาผู้เป็นบิดาที่ด้านหลัง ส่วนบุตรสาวนางกำชับให้นางกำนัลพี่เลี้ยงคอยดูแลอยู่ที่สวนด้านข้าง แล้วเหตุใดบุตรสาวตัวน้อยของนางจึงเดินขึ้นมาถึงชั้นบนด้วยตัวคนเดียวโดยไร้เงาของนางกำนัลสาว “ถิงถิงนี่เหลวไหลใหญ่แล้ว คงต้องลงโทษให้หลาบจำ
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนพิเศษสอง หอคณิกาของชายาสาม
ตอนพิเศษสองหอคณิกาของชายาสาม“เช่นนั้นข้าจะพาท่านแม่ไปชมทำเลดีดี องค์ชายฮุ่ยหมิงมีทำเลการค้าอยู่ในมือหลายแห่ง ข้าได้ขอเขาไว้แล้วเจ้าค่ะ”“อืม...มีสามีทั้งมีเงิน มีอำนาจ อีกทั้งดีกับเรา ย่อมมีชัยแก่ชีวิต หลี่น่าเอ๊ย เจ้าช่างโชคดีนัก”“ด้วยการสั่งสอนจากท่านแม่ ทำให้เขาไม่อาจตัดใจจากข้าได้ จึงทำให้ข้าโชคดีเจ้าค่ะ”“ไม่ใช่เรื่องนั้นเรื่องเดียวหรอก มิเช่นนั้นหญิงคณิกาในหอของข้าคงมีผู้พาไปเลี้ยงดูอย่างสุขสบายกันทุกคนแล้ว”ฮัวหลี่น่าพยักหน้าอย่างยอมรับเมื่อคิดตาม“แต่เรื่องนั้นย่อมสำคัญเช่นกัน ครานี้แม่นำของสำคัญที่จะช่วยเจ้าได้มามอบให้อีกหลายอย่าง รับรองว่าองค์ชายผู้นี้จะไม่อาจมีหญิงอื่นได้อีกนานทีเดียว” แม่เล้าใหญ่ส่งมอบถุงผ้าขนาดใหญ่ให้สาวน้อยซึ่งรีบขอบคุณอย่างซึ้งในน้ำใจสองสาวต่างวัยพากันออกไปเดินเลือกทำเลการค้าแล้วนั่งลงปรึกษากันอย่างคร่ำเคร่ง ด้วยมีหอคณิกาอยู่แล้วหลายแห่งในเมืองหลวง สองสาวจึงเลือกตั้งหอคณิกาแห่งใหม่ในทำเลที่ไม่ได้อยู่
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนพิเศษ2 (NC)
ท่อนเนื้ออวบถูกนางดูดกลืนเข้าออกสลับกับเลียวนไล่ขึ้นๆลงๆจนกายแกร่งเกร็งเสียวร้องเสียงแหบพร่า“อ้า...เจ้าช่างเก่งจริง ชายารัก ยิ่งกลืนกินเจ้ายิ่งสร้างความสุขให้ข้ามากขึ้นทุกที แล้วอย่างนี้ข้าจะไม่คอยให้ท้ายเจ้าได้อย่างไร โอ้ววว”“หากอยากมีความสุขย่อมต้องให้ท้ายข้า” สาวน้อยยังคงได้ทีด้วยแท่งสวาทอยู่ในกำมือนางปากบางรูดเข้ารูดออกรัวเร็วจนหน้าหล่อเหลาขององค์ชายหนุ่มแหยเกด้วยความซ่านเสียวก่อนจะทนไม่ไหวปล่อยน้ำรักออกมาจนเต็มปากบาง“เจ้าเก่งมากเพียงนี้ ข้าคงต้องยอมตายคาปากของเจ้าเสียแล้ว” เมื่อสุขสมใจคำของชายหนุ่มจึงเอ่ยออกมาโดยไม่คิดมาก“เชอะ ก่อนท่านจะตายข้าต่างหากที่ต้องตายเสียก่อนหากยังโดนท่านใช้งานอย่างหนักทุกคืนเช่นนี้”“ฮ่า ฮ่า ฮ่า หนักที่ใดกัน เจ้าเองเป็นฝ่ายเรียกร้องให้ข้าดุเดือดรุนแรงเอง บางคราวยังขย่มจนข้าแทบแย่”“นั่นเพราะท่านชื่นชอบเช่นนั้น ข้าจึงอยากให้ท่านพอใจ”“เอาเป็นว่าพวกเราต่างเติมเต็มให้กันอย่างดี คราวนี้เจ้าหันก้นขาวๆมาได้แล้ว มัง
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนพิเศษหนึ่ง กินของอร่อย (NC)
ตอนพิเศษหนึ่งกินของอร่อย ฮัวหลี่น่าได้รับการเติมเต็มอย่างสุขสันต์จากท่อนกายใหญ่ล่ำเกือบทุกค่ำคืน หญิงสาวเคยเฝ้าฝันว่าจะได้ความแข็งแกร่งมาสอดใส่ร่องดอกไม้อันคับแน่น อีกทั้งยังคิดถึงชายหนุ่มผู้เชี่ยวชาญเพื่อสร้างความเสียดเสียวอย่างที่เคยเห็นมาจากเหล่าพี่สาวคณิกาทั้งหลาย ไม่น่าเชื่อว่านางช่างโชคดีที่สุดท้ายแล้วได้ใช้ชีวิตอยู่กับองค์ชายหนุ่มรูปงามและยังมีแท่งเนื้อทั้งใหญ่แน่น ทั้งยาวอวบ ทั้งแข็งแรง ยิ่งไปกว่านั้นเขายังเชี่ยวชาญด้านกามาจนพลิกแพลงได้ทุกท่วงท่า ลีลารักของเขาสร้างความสุขสมแก่นางจนติดอกติดใจร่ำร้องหาอยู่มิวาย องค์ชายหนุ่มเองย่อมติดใจในร่องดอกไม้แดงอันตอดรัดดีเช่นกัน เขารู้ว่าหญิงสาวมีเคล็ดลับเพื่อรักษาความคับแน่นและการตอดรัดถี่อั
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนพิเศษสอง2 (NC)
ตอนพิเศษสองชิงอ้ายเหม่ยส่ายหัวให้กับความกระสันอยากซึ่งไม่เคยลดน้อยลงของสามีหนุ่ม เมื่อเขาสอดแทงท่อนลำใหญ่โตเข้ามาจนจุกแน่น หญิงสาวจึงยืนนิ่งรองรับการกระแทกที่กำลังจะตามมา นางยืนรอรับท่อนลำอวบใหญ่ยาวซึ่งสอดเข้าดึงออกในช่องทางคับแน่นอย่างฮึกเหิม ด้วยท่วงท่ายืนกระแทกกระทั้น ชายหนุ่มยิ่งส่งพลังสะท้านสะเทือนจนหญิงสาวต้องใช้มือยันก้อนหินเอาไว้แน่นเพื่อไม่ให้โดนกระแทกจนล้มลงท่อนลำยักษ์ตอกกระแทกเข้ามาชนกับส่วนลึกสุดด้านในอย่างคึกคัก ทั้งยามแทงเข้าและยามถอนออก ส่วนอวบแน่นครูดกับส่วนเสียดเสียวภายในโพรงรักเรียกความกระสันอยากจนสาวน้อยส่งเสียงดังก้องป่า“ซี้ดดดด อ้า...พี่หยาง ข้าเสียวเหลือเกิน”“จงร้องให้ดัง อีกเดี๋ยวจะเสียวยิ่งกว่านี้ อูววว ร่องรูของเจ้ารัดแท่งเนื้อของพี่แน่นเหลือเกิน”ภายในร่องรักแม้จะโดนกระหน่ำมาหลายคราแต่ยังคงดูดกระชับเข้ากันดีกับแก่นกายใหญ่โต เอวอันแข็งแกร่งขยับเข้าออกเป็นจังหวะส่งเสียงดังป๊าบ ป๊าบ ราวดนตรีอันมีท่วงทำนอง&n
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนพิเศษสอง กลางสายลมแสงแดดบนภูสูง (NC)
ตอนพิเศษสองกลางสายลมแสงแดดบนภูสูงชิงอ้ายเหม่ยหรือเถาหลี่น่ามักขอให้หวังตงหยางพาไปยังห้องเก็บสมบัติลับโดยอ้างว่าเพื่อแต่งกายงดงามด้วยอัญมณีมีค่าและแพรพรรณงามล้ำแล้วเดินไปเดินมาอย่างมีความสุขในที่แห่งนั้นแต่ความเป็นจริงย่อมเพื่อหาของสำคัญที่ต้องการจนพบเจอต่างหากหลังจากนั้นนางจึงใช้ข้ออ้างเพื่อศึกษาหนทางการเข้าออกให้แน่ใจอีกทั้งยังเสาะหาสมบัติอื่นซึ่งน่าจะพอหยิบฉวยออกไปแลกเปลี่ยนเป็นเงินได้แม้หวังตงหยางจะไม่เข้าใจในการเดินไปเดินมาแล้วยิ้มแย้มชื่นชมของสวยงามราวคนบ้าของเมียรัก แต่เขาย่อมตามใจด้วยหลังจากนั้นนางมักอารมณ์ดีและยินยอมให้เขาพาไปบรรเลงบทรักเร่าร้อนกันอย่างถึงอกถึงใจ“วันนี้พวกเราไปที่ใดกันดี”เมื่อเห็นว่าหญิงสาวจัดวางข้าวของเก็บเรียบร้อยแล้ว โจรหนุ่มจึงก้าวเข้ามาโอบประคองเพื่อปลุกอารมณ์ให้นางได้คล้อยตามเขามองดูนางผลัดเปลี่ยนชุดงดงามเข้าๆออกๆจนแท่งเนื้อแข็งตุงทิ่มแทงกางเกงแทบขาดแล้ว หากช้ากว่านี้คงได้แต่จับนางยัดร่องกลางถ้ำสมบัติเป็นแน่“บนภูเขาดีหรือไม่ ข้างล
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนพิเศษหนึ่ง2
“อืม...เจ้านี่เรียนรู้เร็วจริง” แม่เล้าใหญ่ชื่นชมเมื่อเห็นสาวน้อยทำตามได้อย่างดี ร่างซึ่งยังคงงดงามสมวัยหันกลับมาสอนต่ออย่างตั้งใจ“ต่อจากนั้น เจ้าก็ค่อยๆใช้ลิ้นเลียเล่นให้ทั่วแท่งเนื้อ เลียขึ้นเลียลงราวนี่คืออาหารอันเลิศรส ยิ่งเลียยิ่งได้รสชาติอร่อยจนไม่อาจหยุดได้ ไม่ว่าจะเลียตรงที่ใดล้วนได้รสดีทั้งสิ้น”“ส่วนมือของเจ้าอย่าปล่อยให้อยู่ว่าง ควรจับแท่งเนื้อเอาไว้ให้เลียได้ถนัด จะพลิกไปพลิกมาหรือจับตั้งตรงไว้ก็ย่อมได้ หรือจะเอื้อมไปกอบกุมคลึงเคล้นก้อนตุ่มอีกลูกของพวกเขาก็ย่อมได้เช่นกัน”เสียงสั่งสอนยังลอยออกมาพร้อมท่าทางประกอบอย่างเชี่ยวชาญ“เมื่อขาที่สามนี่ทั้งแข็งทั้งตั้งชันแล้ว เจ้าจึงค่อยใช้มือประคองส่งเข้าปาก โดยปากของเจ้าต้องอ้าให้กว้างเข้าไว้ ระวังอย่าให้ฟันแข็งขูดโดนแท่งเนื้อมิเช่นนั้นแทนที่จะเสียวจะกลายเป็นเจ็บแทน ค่อยๆครอบลงมาทีละน้อยช้าๆ อย่าได้เร็วเกินไปเพื่อให้พวกเขาลุ้นจนตัวสั่นไม่ว่าแท่งเนื้อจะเล็กหรือใหญ่ อย่างไรปากของพวกเราย่อมไม่อาจครอบครองได้ทั้งหมด ดังนั้นส่วนที่เหลือด้านนอกนี่จึงเป
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนพิเศษหนึ่ง (NC)
ตอนพิเศษหนึ่งฝึกฝนความเสียวซ่านเถาหลี่น่าถูกพามาส่งถึงมือของแม่เล้าใหญ่แห่งหอคณิกาตั้งแต่ยังไม่เต็มวัยสาว เด็กน้อยได้รับการฝึกฝนวิชาต่างๆมามากแล้ว หัวหน้าเถาโจวหย่งจึงอยากให้นางได้รับการสั่งสอนกลเม็ดเคล็ดลับของหญิงสาวเพื่อสามารถใช้เล่ห์มารยาได้อย่างดีที่สุดคราแรกเด็กสาวย่อมเขินอายและไม่อยากเรียนรู้ด้วยคิดว่าเป็นเรื่องน่ารังเกียจจนเมื่อนางได้แอบไปเห็นพี่สาวคนหนึ่งในหอสมสู่กับแขกถึงสิบกว่าคน พวกเขากลุ้มรุมบนตัวของหญิงสาวนางนั้นอย่างน่าสงสารจนเด็กน้อยทนไม่ไหวตัดสินใจออกไปห้ามปรามและต่อสู้กับคนพวกนั้นแม้นางจะมีฝีมือดีแต่ด้วยเรี่ยวแรงน้อยนิดและตัวที่เล็กบาง ไม่นานจึงถูกจับโยนออกมา โชคดีที่ร่างของนางยังเล็กจ้อยพวกเขาจึงไม่ใส่ใจที่จะหันมาย่ำยีนางแทนแขกชายคนหนึ่งโมโหที่ไม่ได้ย่ำยีบนกายของคณิกาสาวนางนั้นด้วยเข้าไปแย่งชิงไม่ทันจึงหันมาใส่อารมณ์กับเด็กน้อยร่างหนาถลาเข้ามาบีบคอเล็กจนหน้าเขียวคล้ำหายใจไม่ออก วินาทีแห่งความเป็นความตาย เถาหลี่น่าได้แต่หลับตายอมรับชะตากรรมที่แส่หาเรื่องเข้าไปวุ่นวายกับผู
