ตอนที่ 31 ของรักของหวง

ทันใดนั้นเสียงของสตรีนางหนึ่งพลันดังจากทางนอกศาลา “เจ้ามีนามว่าหลิงเวยเช่นนั้นหรือ”

หลิงเวยชะงักมือจากกระดาษตรงหน้าแล้วผินสายตาตามเสียงหวานแหลมนั้นทันที

สตรีนางเดิมยังคงกล่าว “เจ้าเป็นสตรีที่ท่านอ๋องคิดจะแต่งงานด้วยจนออกจากวังไปตามหาเจ้าที่ตลาด”

หลิงเวยนั่งฟังนิ่งๆ ไม่กล้าต่อคำอันใด สตรีนางนี้เป็นสตรีนางเดียวกับที่นั่งเล่นหมากล้อมกับท่านอ๋องผู้นั้น สตรีนางนี้เป็นชายาของท่านอ๋องอย่างไม่ต้องสงสัย แต่ท่าทางที่กำลังหึงหวงนั่นคืออันใด? ไยมาหึงหวงนาง...

ชายาของเฉินหยางหลงนามว่าฮุ่ยจินยังคงเอ่ย “เจ้าอย่าแม้แต่จะคิดมาแย่งความโปรดปรานจากท่านอ๋องของข้า เจ้ามีสามีแล้วอย่าลืม”

หลิงเวยได้ฟังยิ่งกะพริบตา

“หึ!” ฮุ่ยจินแค่นเสียงในลำคอ “ข้าจะทำทุกอย่างเพื่อขัดขวางเจ้า คอยดู!” จบคำก็เดินกรีดกรายจากไปโดยไม่สนใจคนฟังแม้แต่น้อย

หลิงเวยได้แต่เงียบงัน มิใช่ว่าเถียงไม่ทัน แต่สตรีนางนั้นกำลังพูดอันใด???

หลังจากได้รับอนุญาตจากเจ้าของวังเฉินอ๋องให้ใช้ศาลาริมสระน้ำเป็นสถานที่วาดภาพร่ายบทกวีจนเสร็จสรรพตามใจต้องการ

หลิงเวยจึงเก็บกระดาษม้วนเอาไว้แล้วกอดแนบอกเดินมาหาฟงชินหยางบนระเบียงชั้นสองของตำหนักเซียงกงในทันที

ห