บทที่ 87

ร้านอาหารที่อยู่ไม่ไกลจากบริษัท

"สั่งได้เลยค่ะป้า​ วันนี้ขวัญเลี้ยงเอง"

"คุณชื่อขวัญเหรอคะ"

"คะ?" มิ่งขวัญแปลกใจตั้งแต่ตอนอยู่บริษัทแล้ว เหมือนป้าไม่รู้จักเธอ พอได้ยินคำพูดประโยคเมื่อสักครู่แน่นอนเลยว่าป้าไม่รู้จัก ในบริษัทมีคนไม่รู้จักเธอด้วยเหรอ "ป้าเป็นพนักงานใหม่หรือคะ"

"ชะ ใช่จ้ะ"

"ถึงว่าขวัญไม่ค่อยคุ้นหน้าป้าเลย ป้าคงจะเพิ่งเข้าได้เดือนเดียวเองใช่ไหมคะเนี่ย" เพราะเธอไม่มาทำงานก็ปาเข้าไปเดือนกว่าแล้ว และในระหว่างที่คุยกับป้า​ มิ่งขวัญก็สั่งอาหารไปด้วย

"หนูทำงานในบริษัทตำแหน่งอะไรหรือลูก"

"ตำแหน่งเหรอคะ ก็ทั่วไปนั่นแหละค่ะ" มิ่งขวัญกลัวว่าถ้าบอกไปว่าเธอเป็นผู้จัดการทั่วไปเดี๋ยวป้าก็จะเกรงใจไม่กล้าทานข้าวด้วย

จังหวะนั้นอาหารก็ทยอยมาวางบนโต๊ะ

"หนูมีแฟนหรือยังจ๊ะ"

"ขวัญเหรอคะ" จะเรียกว่าแฟนไหม..หรือว่าไม่ใช่

"ถ้าตอบไม่ได้ก็ไม่เป็นไรนะ ลูกชายป้าก็มีแฟนแล้วล่ะ" จะผิดไหมถ้าจะบอกว่าเสียดาย อยากได้คนนี้เป็นสะใภ้ แต่คนไหนก็ได้ แค่ลูกชายยอมเปิดใจก็ดีแล้ว

"ค่ะ" มิ่งขวัญรู้สึกเอ็นดูป้า ที่พูดมาคงอยากติดต่อเธอให้กับลูกชาย

หลังทานข้าวเสร็จมิ่งขวัญก็พาป้ากลับมาบริษัท

"ขอบใจมากนะที่เลี้ยงข้าวคนแก