ร้ายรัก (พ่อของลูก)

ร้ายรัก (พ่อของลูก)

last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-06-19
โดย:  ชะนีติดมันส์อัปเดตเมื่อครู่นี้
ภาษา: Thai
goodnovel18goodnovel
คะแนนไม่เพียงพอ
50บท
88views
อ่าน
เพิ่มลงในห้องสมุด

แชร์:  

รายงาน
ภาพรวม
แค็ตตาล็อก
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป

แอดๆ แอดๆ "ซี๊ดดด" "โอ๊ยย หยุดนะคุณ!" "มาถึงครึ่งทางแล้วจะหยุดยังไงล่ะ" เขารับรู้ได้แล้วว่าเวลากระแทกทีพื้นไม้จะมีเสียง แต่จะให้หยุดตอนนี้ก็คงไม่ได้แล้ว "ฉันเจ็บ" เอาว่ะลองใช้มารยาหญิงดูเผื่อจะใช้ได้ผลกับผู้ชายบ้าๆ แบบเขาบ้าง "มันก็ต้องเจ็บบ้างแหละเจอของใหญ่ขนาดนี้" "โอ๊ย ไอ้บ้า อือ อื้ออ" "ซี๊ดดอาาาอืมม" จังหวะที่เขาปล่อยเสียงครางออกมาก็ถูกเธอปิดปากไว้ เพราะเธอได้ยินเสียงฝีเท้าของแม่เดินผ่านหน้าห้อง "อ้าา ตื่นเต้นดีว่ะ" "จะตื่นเต้นอะไรพอได้หรือยัง" "คืนแรกก็ต้องหนักหน่อยสิ" "แต่ฉันเจ็บแล้วนะ" "เรามาดูกันว่าระหว่างเธอกับฉันใครจะเป็นหม้ายก่อนกัน" "อะไรของนาย" "ก็เธอบอกว่าจะเป็นหม้ายมีแค่เหตุผลเดียวคือผัวตาย" "ฉันไม่มีวันตายก่อนนายหรอกนะ!" "รับไอ้นี่ให้ไหวก่อนแล้วกัน ซี๊ดดด" ว่าแล้วชายหนุ่มก็ดันความใหญ่ยาวกระแทกเข้าไปอีก

ดูเพิ่มเติม

บทที่ 1

บทที่ 1

[มหาวิทยาลัย]

"ข้าวทิพย์ ทำไมเธอต้องลาออกจากมหาวิทยาลัยด้วย"

"เจ้าขาเมื่อกี้เธอว่าอะไรนะ?" เรื่องนี้มินนี่ยังไม่รู้ว่าข้าวทิพย์เพื่อนที่สนิทกันตั้งแต่เริ่มเข้าเรียนวันแรกจะลาออก ตอนนี้พวกเธอเพิ่งเรียนปี 1 ช่วงกลางเทอมเอง

"ฉันได้ยินอาจารย์ไตรสูรพูด" อาจารย์ไตรสูรก็คือสามีของเจ้าขา และเป็นบุตรชายของท่านอธิการบดีมหาวิทยาลัยแห่งนี้ (เรื่องของเจ้าขาอยู่ในเรื่องยั่วรักสามีนิตินัยนะคะ)

"ทำไมเธอไม่คุยกับฉันก่อน ขัดสนเรื่องเงินใช่ไหม" มหาวิทยาลัยแห่งนี้ค่าเทอมถือว่าแพงเอาการ เพราะเป็นมหาวิทยาลัยของเอกชนชื่อดัง

"เหตุผลส่วนตัว"

"ถ้าไม่ใช่เรื่องเงินก็คงเป็นเรื่องของผู้ชาย เธอจะทิ้งอนาคตแค่เพราะผู้ชายบอกเลิกเนี่ยนะ"

"พอเถอะมินนี่ ฉันไม่อยากจะพูดอะไรอีกแล้ว" ข้าวทิพย์พยายามเลี่ยงที่จะพูดกับเพื่อนเรื่องนี้

"ถ้าเธอทำใจไม่ได้ที่จะต้องนั่งเรียนกับไอ้เขตแดน เธอก็ขอย้ายห้องหรือไม่ก็ย้ายคณะไปเลย ทำไมต้องทิ้งอนาคตตัวเองเพราะผู้ชายคนที่มันไม่รักเราด้วย"

"ใจเย็นก่อนสิมินนี่" ไม่รู้เจ้าขาจะปลอบทางไหนก่อนดี เห็นมินนี่อารมณ์ขึ้นแบบนี้คงโกรธที่เพื่อนจะทิ้งการเรียนกลางคัน

ข้าวทิพย์ได้แต่นั่งเงียบ รู้ว่าเพื่อนเป็นห่วง แต่จะให้เธอเรียนต่อไปได้ยังไงล่ะ ในเมื่อ... หญิงสาวมองต่ำลงดูท้องของตัวเอง เรื่องนี้ไม่รู้จะพูดกับใครได้ แม้แต่ครอบครัว เพื่อนสนิท เธอก็ยังไม่กล้าปรึกษาใครเลย..

"ถึงยังไงฉันก็ไม่ให้เธอลาออก"

"ฉันไม่ได้ขอความเห็นจากเธอ"

  

"ถ้าเธอจะออกเพราะแค่ถูกผู้ชายทิ้งมันใช่เรื่องไหม" ถ้าเพื่อนไม่ฉุดเพื่อนไว้จะมีเพื่อนไว้ทำไม เวลานี้ข้าวทิพย์อาจจะต้องการเพื่อนมากที่สุด

"ขอบใจนะที่ตอกย้ำว่าฉันถูกทิ้ง"

"อย่าเพิ่งพูดกันเลยดีกว่า" เจ้าขาเห็นว่ายิ่งพูดก็ยิ่งจะทำให้ทั้งสองทะเลาะกัน

"ฉันขอเหตุผลเธอหนึ่งข้อ ถ้าเหตุผลนั้นฟังขึ้น ฉันจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย"

"ครอบครัวฉันจะให้แต่งงาน"

"อะไรนะ?"

"ฉันคิดว่าฉันพูดชัดแล้วนะ"

"ถึงเธอจะแต่งงานก็เถอะ ทำไมต้องลาออก เจ้าขาก็แต่งงานเหมือนกันยังเรียนต่อได้เลย"

"ความจำเป็นของคนเรามันไม่เหมือนกัน พวกเธออย่ามาใส่ใจกับชีวิตฉันมากนักเลย"

"ข้าวทิพย์เราเป็นเพื่อนกันนะ"

"ให้ฉันพูดบ้างนะ" เจ้าขาพูดแทรกทั้งสองคนขึ้น "ฉันจะขอให้ทางมหาวิทยาลัยดรอปการเรียนเธอไว้ก่อน ในระยะเวลา 1 ปีเธออยากจะทำอะไรก็ทำไป"

"แล้วแต่เธอจะทำเถอะ" ถึงแม้จะดรอปแต่ถ้าเธอไม่กลับมาเรียนมันก็ไม่มีผลอะไร

"พวกเธอคุยอะไรกันอยู่ อาจารย์เข้าห้องสอนแล้วนะ" นกยูงเห็นเพื่อนๆ ยืนคุยกันอยู่นอกระเบียงเลยออกมาตาม

"หยุดนะข้าวทิพย์เธอจะไปไหน"

"ฉันไม่จำเป็นต้องเข้าห้องเรียนแล้ว"

"ถ้าจะไปจริงๆ อาทิตย์หน้าค่อยไป" ถึงยังไงมินนี่ก็จะรั้งเพื่อนให้สุดชีวิต เผื่อถึงอาทิตย์หน้าข้าวทิพย์จะเปลี่ยนใจใหม่

"เอาตามที่มินนี่พูดนั่นแหละ ส่วนเรื่องดรอปเรียน​ เดี๋ยวฉันจะคุยกับอาจารย์ให้อีกที"

ข้าวทิพย์จำใจต้องเดินตามเพื่อนเข้ามา ตอนที่เดินผ่านเขตแดนเธอแอบชำเรืองสายตามองไปดูเล็กน้อย แต่อีกฝ่ายไม่แม้แต่จะปรายหางตามาดูเลย

"นั่งกับฉัน" ทุกครั้งข้าวทิพย์จะนั่งกับเขตแดน ส่วนมินนี่นั่งกับเจ้าขา แต่ครั้งนี้มินนี่ให้เข้าทิพย์นั่งด้วย เจ้าขาก็เลยต้องนั่งกับเขตแดนแทน

" Hi เขตแดน" นิสัยเจ้าขาเป็นคนดื้อๆ ซนๆ อยู่แล้ว ครั้งหนึ่งตอนเข้าเรียนใหม่ๆ เคยมีเรื่องกับนกยูง และเคยท้าเจอกันหลังมหาวิทยาลัยมาแล้วด้วย

เขตแดนไม่ได้ทักทายกลับ​ เขาทำแค่มองเจ้าขาด้วยหางตาเล็กน้อย

"ได้ข่าวว่านายทำเพื่อนฉันอกหักเหรอ"

"ฉันคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องของเธอนะ"

"แรงส์.. แต่ไม่เป็นไร เรื่องของเพื่อนก็เหมือนเรื่องของฉัน ฉันจะบอกเอาบุญสักอย่างนะ ข้าวทิพย์ไม่ได้เสียใจเลยที่นายบอกเลิก กลับกันข้าวทิพย์กำลังจะแต่งงาน"

แสดง
บทถัดไป
ดาวน์โหลด

บทล่าสุด

บทอื่นๆ

ความคิดเห็น

ไม่มีความคิดเห็น
50
บทที่ 1
[มหาวิทยาลัย]"ข้าวทิพย์ ทำไมเธอต้องลาออกจากมหาวิทยาลัยด้วย""เจ้าขาเมื่อกี้เธอว่าอะไรนะ?" เรื่องนี้มินนี่ยังไม่รู้ว่าข้าวทิพย์เพื่อนที่สนิทกันตั้งแต่เริ่มเข้าเรียนวันแรกจะลาออก ตอนนี้พวกเธอเพิ่งเรียนปี 1 ช่วงกลางเทอมเอง"ฉันได้ยินอาจารย์ไตรสูรพูด" อาจารย์ไตรสูรก็คือสามีของเจ้าขา และเป็นบุตรชายของท่านอธิการบดีมหาวิทยาลัยแห่งนี้ (เรื่องของเจ้าขาอยู่ในเรื่องยั่วรักสามีนิตินัยนะคะ)"ทำไมเธอไม่คุยกับฉันก่อน ขัดสนเรื่องเงินใช่ไหม" มหาวิทยาลัยแห่งนี้ค่าเทอมถือว่าแพงเอาการ เพราะเป็นมหาวิทยาลัยของเอกชนชื่อดัง"เหตุผลส่วนตัว""ถ้าไม่ใช่เรื่องเงินก็คงเป็นเรื่องของผู้ชาย เธอจะทิ้งอนาคตแค่เพราะผู้ชายบอกเลิกเนี่ยนะ""พอเถอะมินนี่ ฉันไม่อยากจะพูดอะไรอีกแล้ว" ข้าวทิพย์พยายามเลี่ยงที่จะพูดกับเพื่อนเรื่องนี้"ถ้าเธอทำใจไม่ได้ที่จะต้องนั่งเรียนกับไอ้เขตแดน เธอก็ขอย้ายห้องหรือไม่ก็ย้ายคณะไปเลย ทำไมต้องทิ้งอนาคตตัวเองเพราะผู้ชายคนที่มันไม่รักเราด้วย""ใจเย็นก่อนสิมินนี่" ไม่รู้เจ้าขาจะปลอบทางไหนก่อนดี เห็นมินนี่อารมณ์ขึ้นแบบนี้คงโกรธที่เพื่อนจะทิ้งการเรียนกลางคันข้าวทิพย์ได้แต่นั่งเงียบ รู้ว่าเพื่อนเป็น
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-06-19
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 2
วันสุดท้ายของสัปดาห์.."เมื่อกี้ฉันเห็นเธอกินอะไร" เจ้าขาเห็นข้าวทิพย์หยิบอะไรสักอย่างออกมาจากกระเป๋าแล้วรีบยัดใส่ปากกฎในห้องเรียนคือห้ามนักศึกษาเอาอาหารเข้ามาทาน หรือถ้าติดกระเป๋ามาก็ให้เก็บไว้ในนั้นห้ามเอาออกมาทาน"เปล่า"มินนี่ที่นั่งอยู่ใกล้ๆ ข้าวทิพย์แอบมองลงไปดูในกระเป๋าของเพื่อน "เธอชอบกินมะม่วงตั้งแต่เมื่อไร""มะม่วงเหรอ" พอเจ้าขาที่นั่งอยู่โต๊ะข้างๆ ได้ยินว่าข้าวทิพย์แอบกินมะม่วงก็เริ่มน้ำลายสอ"พวกเธอทำอะไรกัน เดี๋ยวอาจารย์ก็ว่าให้หรอก" นกยูงหันกลับมาบอกเพื่อน เพราะวิชานี้ไม่ใช่วิชาของอาจารย์ไตรสูร ถ้าอาจารย์คนอื่นจับได้มีหวังถูกทำโทษยกกลุ่มแน่นั่งเรียนไปพักหนึ่งข้าวทิพย์ก็ล้วงเอามะม่วงมายัดใส่ปากอีก "ฉันเปรี้ยวปากแทนเธอจังเลย นั่นมะม่วงเปรี้ยวจี๊ดเลยนะ" เพื่อนที่นั่งอยู่ข้างๆ ก็ต้องเห็น เพราะข้าวทิพย์ไม่ได้จิ้มพริกเกลือเลย"สงสัยว่าฉันใกล้จะเป็นประจำเดือน ก็เลยอยากกินของพวกนี้""ถึงว่าฉันไม่เคยเห็นเธอชอบกินอะไรเปรี้ยวๆ เลย"ช่วงใกล้พักเที่ยง..ก่อนออกไปทานข้าวแน่นอนว่าสาวๆ ต้องเช็คความสวยให้พร้อมก่อนออกจากห้อง"ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ""รอไปพร้อมกันสิ""กว่าพวกเธอจะเสริม
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-06-19
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 3
ข้าวทิพย์ก้าวเดินออกมาจากมหาวิทยาลัย สิ่งแรกที่เธอทำคือ..ทิ้งทุกอย่างหญิงสาวหยิบเอาโทรศัพท์ออกมา แล้วใช้เข็มจิ้มดึงเอาซิมการ์ดโทรศัพท์ออกมาจากเครื่อง"ลาก่อนนะทุกคน" ซิมการ์ดนั้นถูกทิ้งลงถังขยะหน้ามหาวิทยาลัยก่อนที่เธอจะเรียกแท็กซี่ในเวลาต่อมาที่บ้านหลังหนึ่ง.."ทำไมถึงจะไม่เรียนต่อ""ป้าก็รู้ว่าข้าวหัวไม่ดี ถึงเรียนต่อไปก็คงเรียนไม่จบ""ป้าถึงให้เราเรียนมหาวิทยาลัยของเอกชนไง..หรือเรากลัวว่าป้าจะไม่มีเงินส่งเรา""กว่าจะเรียนจบมันต้องหมดอีกกี่ล้านล่ะคะป้า""กิจการครอบครัวของเราก็มี จะกลัวอะไร""ของที่ขายไม่ค่อยได้เนี่ยเหรอคะ""อย่าเอาเหตุผลนี้มาเป็นข้ออ้าง""ข้าวท้องค่ะ" ถึงยังไงสักวันป้าก็คงจะรู้เรื่องนี้ ถ้ารับไม่ได้เธอพร้อมที่จะออกจากบ้านของท่าน".........." คนเป็นป้าแทบเข่าทรุดเมื่อได้ยินหลานสาวบอกเหตุผล ถ้าแค่หลานกลัวว่าป้าจะไม่มีเงินส่ง​ ป้าต้องดิ้นรนจนสุดชีวิตแน่ แต่ถ้าเพราะด้วยเหตุผลนี้มันหมดคำจะพูดแล้ว"ป้าตีข้าวสิคะ ป้าตบข้าวสิ ข้าวเป็นเด็กเกเรเด็กไม่ดี" ข้าวทิพย์เอื้อมมือไปดึงมือของผู้เป็นป้ามาตบตีตัวเอง เพื่อให้ท่านลงโทษ"แล้วพ่อของเด็กรู้หรือยัง" สุนีย์เงียบไปครู่หนึ่งก่
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-06-19
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 4
"อ้าวทำไมวันนี้เปิดร้านมืดจังสุนีย์" ป้าศรีเพื่อนบ้านเห็นว่าเวลานี้ร้านของสุนีย์ต้องปิดแล้ว"ต่อไปนี้จะเลื่อนเวลาปิดให้ดึกหน่อย""ดีเหมือนกันแหละปิดเร็วคนเลิกงานกลับมาดึกๆ ก็พอได้แวะซื้อของกินบ้าง""อืม" ค่ำๆ มีแต่ลูกค้าที่ไม่ค่อยน่ารัก ส่วนมากเมาแล้วก็มาขอเซ็นของ ถ้าไม่ให้เซ็นก็ชอบโวยวาย ช่วงหลังที่หลานสาวเรียนหนักสุนีย์จึงปิดร้านเร็วหน่อย ปล่อยให้หลานสาวมีเวลาทบทวนบทเรียนแต่ต่อจากนี้ต้องหาเงินไว้สักก้อนเผื่อหลานคลอดออกมา หรือถ้าชาวบ้านปากไม่ดีมากก็จะพาหลานสาวย้ายที่ทำมาหากินใหม่ สุนีย์รู้ว่าถ้าท้องของข้าวทิพย์โตขึ้นต้องมีพวกปากหอยปากปูพูดไม่เข้าหูแน่ จะห้ามปากคนก็ห้ามไม่ได้ ถ้ามีเรื่องแบบนั้นนางคิดว่าจะพาหลานย้ายไปอยู่ที่อื่น แต่ช่วงนี้ต้องหาเงินทุนให้มากก่อน"เดี๋ยวข้าวดูร้านแทนค่ะป้า""ถ้างั้นดูแป๊บหนึ่งนะ ป้าไปหากับข้าวเย็นไว้ก่อน..ฉันไปนะป้าศรี""ฉันก็ว่าจะไปหากับข้าวไว้ให้ที่บ้านเหมือนกัน" ว่าแล้วป้าศรีคนข้างบ้านก็หายกลับเข้าไปในรั้วบ้านของตัวเอง"เดี๋ยวป้าไปหากับข้าวก่อนนะ""ค่ะ" ข้าวทิพย์มองตามหลังป้า ที่เดินเข้าไปทางหลังบ้าน ถ้าไม่มีป้าสักคน ป่านนี้เธอคงอยู่สถานสงเคราะห์ แท
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-06-19
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 5
"อะไรนะคะป้า?""ป้าแค่ถามเราดู ก็ในเมื่อผู้ชายคนนั้นเขาไม่สนใจ""ป้าคะ ป้าก็รู้ว่าตอนนี้ข้าว.." ข้าวทิพย์มองต่ำลงไปดูท้องของตัวเอง อีกหน่อยมันก็คงจะป่องออกมา"ป้าจะลองถามฟีฟ่าดูว่ามันรับได้ไหม""ป้าไม่อยากให้ข้าวอยู่ด้วยแล้วเหรอคะ""ไม่ใช่แบบนั้น ข้าวรู้ไหมว่าถ้าเรามีคนที่...""พอเถอะค่ะป้า" ทำไมข้าวทิพย์จะไม่รู้ถึงความคิดของป้าในเวลานี้ แต่ก่อนท่านอาจจะอยากให้เธอโฟกัสที่การเรียน แต่พอเธอพลาดแล้วท่านก็เลยเปลี่ยนแนวความคิดอยากให้มีคนดูแลเธอ"ถ้างั้นก็ให้เวลาเป็นเครื่องช่วยพิสูจน์ คนเรามันไม่เหมือนกันหรอกนะ หนูจะคิดว่าผู้ชายทุกคนไม่ดีเหมือนคนที่ทิ้งหนูไม่ได้""ข้าวไม่อยากมีใครอีกค่ะ ข้าวอยากอยู่กับลูกกับป้าได้ไหมคะ" ผู้ชายคนแรกที่เธอยอมเปิดใจให้ ยอมทุกอย่างแม้แต่ร่างกาย เขายังไม่เห็นคุณค่าของมันเลย"ได้สิ แต่ป้ากลัวว่าเราจะเหงา""จะเหงาได้ยังไงคะ ลูกคลอดออกมามีแต่จะวุ่นวาย""ถ้างั้นเราก็จะอยู่กันสามคนต่อไป""ขอบคุณมากนะคะป้า" ข้าวทิพย์พยายามจะเข้มแข็งไม่ให้ป้าเห็นว่าเธออ่อนแอ แต่บางทีน้ำตามันก็ห้ามไม่ได้ "ข้าวขอเข้าห้องก่อนนะคะ"เข้าไปในห้องก็ไม่มีอะไรมาก นอกจากนอนร้องไห้กับตัวเอง จะว่า
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-06-19
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 6
"ข้าว.. หายใจเข้าลึกๆ ไว้นะ""จะหายใจเข้าลึกๆ อะไรคนมันเจ็บ โอ๊ยย""เอาไงดี ข้าวต้องใกล้คลอดแน่เลยครับป้า""ป้าโทรเรียกรถแท็กซี่แล้ว แล้วนี่เราจะเดินอะไรนักหนา" เท่าที่ดูคนที่ตื่นเต้นสุดก็คงจะเป็นฟีฟ่า อยู่ไม่เป็นที่เลย"เมียกับลูกผมจะเป็นยังไงบ้างครับ""โอ๊ยย ไอ้ฟีฟ่าฉันได้ยินนะ!""ยังจะได้ยินอีก""หนูเจ็บแบบไหนลูก" สุนีย์ไม่เคยคลอดลูกก็เลยไม่รู้ว่าเจ็บแบบไหน แต่ก็พอได้ยินคนอื่นเขาพูดกันเวลาคลอดลูกเจ็บมาเป็นระยะ"ตอนนี้หายแล้วค่ะป้า""อ้าวตกลงจะคลอดไหมเนี่ย" ฟีฟ่าสงสัยเพราะเมื่อสักครู่ยังเหมือนเจ็บมากอยู่เลย"เขาเรียกเจ็บท้องเตือน ก่อนอื่นเราต้องรีบพาข้าวไปโรงพยาบาลก่อน""เดี๋ยวผมเข้าไปเอาของที่เตรียมไว้ก่อนนะครับ" ฟีฟ่ารีบเข้าไปในห้องนอนข้าวทิพย์ แล้วหยิบตะกร้าที่มีของเตรียมคลอดไว้ในนั้นเดินออกมารอแท็กซี่"ป้าถามจริงเถอะเรามองไม่เห็นอะไรจริงๆ เหรอข้าว" ขณะที่พูดสุนีย์มองไปดูฟีฟ่าที่ชะเง้อคอมองหาแท็กซี่ว่าเมื่อไรจะเข้ามา"ป้าจะให้ข้าวเห็นแก่ตัวเหรอคะ" ทำไมเธอจะไม่เห็นว่าฟีฟ่าทำดีกับเธอมาตลอด แต่เด็กคนนี้ไม่ใช่ลูกของเขา เธอจะให้เขามาแบกรับภาระตรงนี้ด้วยไม่ได้"แท็กซี่มาแล้วครับ" ฟีฟ่า
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-06-19
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 7
สายๆ ของวันนั้น.."ทำไมเรายังไม่ไปเรียนอีก" ป้าตื่นขึ้นมาเห็นว่าฟีฟ่ายังไม่ออกไปจากห้องเลย แต่ที่จริงนางตื่นมาทีหนึ่งแล้ว"จุ๊จุ๊ครับป้า" ฟีฟ่าหันมองไปดู คนที่กำลังให้นมลูกอยู่ "อุ๊ย.." มองไปก็เห็นว่าข้าวทิพย์มองมาเช่นกัน"ไหนบอกไม่มีเรียนไง""ถึงไปก็ไม่ทันแล้ว""นายทำแบบนี้คิดว่าฉันจะดีใจเหรอ""อย่าพูดเสียงดังสิเดี๋ยวลูกก็ตกใจหรอก""ลูกฉันไม่ใช่ลูกของนาย"ฟีฟ่ามองต่ำลงเล็กน้อยเมื่ออีกฝ่ายไม่เห็นความดีของเขาเลย แต่ทันใดนั้นดวงตาคมเหลือบมองขึ้นมาใหม่ "..รอถามลูกตอนโตแล้วกัน อย่าเพิ่งตัดสินใจแทนลูก""......." คนบ้าอะไรพูดยังไงก็ไม่โกรธ ทีแรกกำลังจะง้อแล้วเชียว เพราะคิดว่าเขาน้อยใจ"ป้าก็ไม่ชอบให้เราทำแบบนี้หรอก ถ้ามีเรียนก็ไปเรียน เลิกเรียนจะมาหาไอ้ข้าวมันป้าก็ไม่ว่า""ผมเป็นพ่อคนแล้วนะครับอยากดูแลลูกกับเมีย""นี่!"อุแง้ อุแง้"เห็นไหมบอกแล้วว่าลูกจะร้อง" ฟีฟ่าตำหนิข้าวทิพย์ที่ตะคอกเขาเมื่อสักครู่ "โอ๋มาหาพ่อดีกว่าครับแม่ใจร้าย"ดึกๆ คืนนั้น.."จะเข้าห้องน้ำเหรอ""อืม""ไม่ต้องลุกเลยเดี๋ยวฉันจะอุ้ม""นายจะบ้าเหรอ""ไม่บ้าหรอกเดี๋ยวก็ราดอีก" ไม่ใช่ว่าข้าวทิพย์เพิ่งจะลุกเข้าห้องน้ำ แต่เข
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-06-19
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 8
"แล้วเรื่องโรงเรียนล่ะ ข้าวมีเวลาไปดูหรือยัง""ดูก่อนค่ะว่าทางบริษัทที่เข้าไปสมัครวันนี้จะติดต่อมาไหม ถ้าเขาติดต่อมาข้าวก็จะลาออกจากที่นี่ ข้าวจะใช้เวลาตอนนั้นไปสมัครเรียนให้ลูกค่ะ" เพราะตอนนี้อายุของลูกเธอเข้าอนุบาลฝากได้แล้ว จะได้เบาแรงของป้าหน่อย"ป้าขอโทษนะลูก""ป้าขอโทษข้าวทำไมคะ""รับหนูมาเลี้ยงแต่ไม่มีสมบัติอะไรไว้ให้เลย""ป้าอย่าพูดแบบนี้อีกนะคะ อย่าให้ข้าวรู้สึกผิดมากไปกว่านี้เลย""ป้าจะไม่พูดอีก ขอให้ชีวิตเราพบเจอแต่สิ่งดีๆ นะ""ขอบพระคุณมากค่ะป้า""กลับมาเหนื่อยๆ ไปอาบน้ำอาบท่าแล้วมากินข้าว"ข้าวทิพย์โน้มใบหน้าลงไปหอมแก้มลูกน้อยที่นอนหลับอยู่เบาๆ แม่จะพยายามสู้เพื่อหนูนะลูก แม่จะไม่ท้อเพื่อวันข้างหน้าของหนูจะได้ไม่ต้องลำบากแบบแม่อีกหญิงสาวรีบเข้าไปในห้องเพราะกลัวว่าป้าจะเห็นน้ำตาของเธอวันต่อมา.. ขณะที่ข้าวทิพย์อาบน้ำเตรียมตัวจะไปทำงานก็มีโทรศัพท์ดังขึ้นที่เครื่องของเธอ>>{"สวัสดีค่ะ"} {"ใช่เบอร์โทรของคุณข้าวทิพย์ไหมคะ"}>>{"ใช่ค่ะ"} {"โทรจากบริษัทที่คุณมาสมัครงานเมื่อวานนี้นะคะ"}>>{"คะ..เอ่อ..สวัสดีค่ะ"} เธอไม่คิดว่าเขาจะติดต่อกลับมาเร็วขนาดนี้ หรือว่าเขาจะติดต่อก
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-06-19
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 9
"ว่าไงครับเจ้าตัวน้อยพ่อมาแล้วว""ซื้ออะไรมาให้หลานอีกล่ะ""ตอนนี้พ่อทำงานแล้ว​ จะซื้ออะไรให้ลูกก็ได้""เก็บเงินไว้ขอเมียบ้างเถอะ""ค่าสินสอดจะเอาเท่าไรล่ะ""ยังจะมาพูดเล่นอีก""ไม่ได้พูดเล่น​ พูดจริง""ฉันจะย้ายบ้านอีกแล้วนะ" ข้าวทิพย์พูดไปเรื่องอื่นเพราะไม่อยากพูดกับฟีฟ่าเรื่องนี้แล้ว"ย้ายไปอยู่ด้วยกันได้ไหม""ถ้านายยังขืนพูดเล่นอยู่ฉันจะไม่พูดด้วยแล้วนะ""กี่ปีแล้วเนี่ยเมื่อไรจะใจอ่อน""ที่ทำงานไม่มีสาวๆ ให้จีบเลยหรือไง""จะไปจีบสาวได้ยังไงมีลูกมีเมียแล้ว""ไอ้ฟีฟ่า!""นานแค่ไหนก็จะรอ แล้วนี่จะย้ายไปอยู่ที่ไหนกันอีก""ยังไม่รู้เลย พรุ่งนี้ไปทำงานที่ทำงานใหม่แล้วเดี๋ยวจะหาที่พักด้วย""ลาออกจากงานแล้วเหรอ""ใช่""แล้วไปทำงานที่ไหนล่ะ จะไปให้เขาข่มเหงอีกไหม""ยังไม่รู้""เป็นพนักงานเหรอ""ผู้ช่วยผู้จัดการ""อะไรนะ?""เขารับฉันเข้าทำงานในตำแหน่งผู้ช่วยผู้จัดการ""บ้าไปแล้ววุฒิแค่ม. 6 ใครจะเอาเป็นผู้ช่วยผู้จัดการ""ฉันก็ไม่เข้าใจ""บริษัทหลอกลวงหรือเปล่า ชื่อบริษัทอะไรเดี๋ยวจะไปดู""ไม่ต้องหรอก​ งานนายยังหนักไม่พอหรือไง""ไปทำงานพรุ่งนี้ใช่ไหม""ใช่""เดี๋ยวจะไปส่ง""นายต้องทำงาน""จะล
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-06-19
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 10
"สวัสดีค่ะ ฉันเป็นพนักงานใหม่"อีกฝ่ายทำแค่กรอกตามองมาดู คนที่พูดด้วยเมื่อสักครู่"ฉันชื่อข้าวทิพย์ค่ะ มารับตำแหน่งเป็นผู้ช่วยผู้จัดการค่ะ" ก่อนขึ้นมาเธอไปพบฝ่ายบุคคลมาแล้ว และทางฝ่ายบุคคลบอกให้ขึ้นมาที่ชั้นนี้เลยเลขาที่นั่งอยู่ดันตัวลุกขึ้นโดยที่ไม่พูดอะไร แล้วเดินไปเคาะประตูหน้าห้องก๊อก ก๊อก"ผู้ช่วยมาแล้วค่ะ""เข้ามา" เสียงผู้หญิงดังมาจากด้านใน"เข้าไปสิ""ขอบคุณค่ะ" ข้าวทิพย์ขอบคุณคนที่เป็นเลขาหน้าห้องก่อนที่จะเปิดประตูเข้าไป "สวัสดีค่ะ ฉันชื่อข้าวทิพย์จะมาทำงานในตำแหน่งผู้ช่วยผู้จัดการค่ะ""เคยทำงานมาแล้วใช่ไหม""เคยค่ะ แต่ฉันเคยทำพนักงานทั่วไปค่ะ""แล้วเรื่องครอบครัวล่ะ""คะ?" ข้าวทิพย์แปลกใจน่าจะถามเรื่องงานให้เข้าใจกันก่อน เพราะเธอแค่บอกไปคร่าวๆ เอง"ฉันแค่อยากรู้ว่าสถานะเธอเป็นยังไง""มีลูกแล้วค่ะ"คนที่นั่งอยู่แอบหายใจโล่ง และไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเป็นผู้หญิงคนนี้ แต่ก็ไม่น่าจะเป็นแบบที่เธอคิด เพราะผู้หญิงคนนี้มีลูกแล้ว คนมีลูกก็ต้องมีสามีสิ "มาทำงานแบบนี้แล้วใครดูแลลูก""ป้าค่ะ""แล้วพ่อของลูกล่ะ""...คะ?" ทำไมต้องถามรายละเอียดเรื่องพวกนี้ด้วยก๊อก ก๊อก ข้าวทิพย์ยังไม่ได้ตอ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-06-19
อ่านเพิ่มเติม
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status