Главная / โรแมนติก / ลวงรักวันไนท์สแตนด์ / ตอนที่1-วันไนท์สเเตนด์

Share

ลวงรักวันไนท์สแตนด์
ลวงรักวันไนท์สแตนด์
Автор: เจลสีเหลือง

ตอนที่1-วันไนท์สเเตนด์

last update Последнее обновление: 2025-03-14 13:51:56

ณ ผับxxx

"เเกยังไหวใช่ไหมยัยบลู~" เสียงของน้ำเพื่อนสนิทอันเป็นที่รักของเธอดังขึ้น

"หวาย~" บลูลากเสียงยาว ปากบอกว่าไหวเเต่เปลือกตาของเธอตอนนี้เเทบจะปิดเเล้ว

"อึก พวกเเกดื่มกันไปก่อนน้า ฉันปวดฉี่ไม่หวายเเล้ว" บลูค่อยๆพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นเดินพร้อมกับร่างกายที่เซไปเซมา

"ฉันไปส่งไหมยัยบลู!" ริทพูดขึ้นอีกเสียง เพราะดูจากท่าทางคนเป็นเพื่อนไม่น่าไหวเเล้ว เเถมนี่ยังเป็นครั้งเเรกที่พามาเที่ยวผับอีก

"ฉันหวายน่า~ กินๆไปเลย เดี๋ยวฉันมา"

"เออ ดีๆนะเเกน่ะ"

"โอเคร~" บลูค่อยๆพยุงตัวเองมาเข้าห้องน้ำพร้อมกับปรือตามองทาง ทำไมพื้นถึงได้หมุนไปมาอย่างกับเธอลอยได้ยังไงอย่างงั้น

"ปึก!! / อ้ะ!" ด้วยความซุ่มซ่ามเธอก็ดันไปชนอกเเกร่งของใครบางคนเข้า

"เป็นอะไรหรือเปล่า?" เสียงทุ้มนั้นทำหญิงสาวค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมองให้ชัดๆ

"พระเจ้า!" ชายหนุ่มตกใจเล็กน้อยทันทีที่คนตัวเล็กอุทาน

"......" บลูมองชายตรงหน้าตาไม่กระพริบ คนบ้าอะไรหล่อวัวตายควายล้มขนาดนี้! ทุกอย่างบนใบหน้าเขามันคือสเปคของเธอชัดๆ

"ฉันขอโทษค่ะ! ฉันไม่ได้ตั้งใจชนคุณ!"

"....."

"อย่าโกรธฉันเลยน้าฉันขอโทษ~" มือเรียวเล็กพนมมือขอโทษชายเเปลกหน้าอย่างเลิ่กลั่ก ไม่เดาก็รู้ว่าพิษเเอลกอฮอล์กำลังเล่นงานเธออย่างหนัก

"เเปลกชิบ" โรมสบถเบาๆด้วยความประหลาดใจ เเต่จู่ๆเขาก็คิดอะไรดีๆออก

"เธอชื่ออะไร?"

"....."

"สนใจวันไนท์สเเตนกับฉันไหม?"

"กรึก~" บลูกลืนน้ำลายอึกใหญ่ หูเธอไม่ได้ฝาดไปใช่ไหม?

"ขะคุณอย่ามาล้อเล่นหน่าา~" บลูยิ้มออกมาเหมือนคนไร้สติ

" คิดว่าฉันล้อเล่นเหรอ?"

"....." มือหนาค่อยๆลูบไล้ใบหน้าเธออย่างเบาๆ เเละใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาก็ทำให้เธอตกลงไปในภวังค์ที่ชายหนุ่มสร้างขึ้นอย่างง่ายดาย

"ได้สิ"บลูตอบออกไปด้วยความเคลิบเคลิ้มโดยไม่รู้เลยว่าคำตอบที่หลุดออกไปด้วยความเมาในคืนนี้จะเปลี่ยนชีวิตของเธอไปตลอดกาล

ฟุบ! ร่างบางถูกผลักนอนลงบนเตียงอย่างเเรงก่อนที่ชายหนุ่มจะคร่อมร่างเธอเอาไว้อย่างรวดเร็ว

"อื้อ~" ทันทีที่ชายหนุ่มซุกไซร้ซอกคอขาวของเธอ เสียงครางก็ดังออกมาอย่างอัตโนมัติ

เสื้อผ้าบนร่างกายของหญิงสาวถูกปลดเปลื้องออกอย่างช้าๆภายใต้ความมืดที่ไร้เเม้เเต่เเสงไฟ

"อึก~" มือเรียวเล็กกำผ้าปูที่นอนเอาไว้เเน่นทันทีที่ชายหนุ่มตวัดเลียไปมาบริเวณยอดประทุมถันมันเป็นความรู้สึกเเปลกใหม่ที่เธอไม่เคยได้รับมาก่อน

หญิงสาวครวญครางออกมาอย่างไม่อายด้วยความไม่รู้สึกตัว เเอลกอฮอล์ที่มีอยู่ในร่างกายในคืนนี้มันทำให้เธอรุ่มร้อนอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

"ต้องการมันอีกไหม?" เสียงทุ้มเอ่ยถามร่างบางที่นอนดิ้นไปมาด้วยความเสียวซ่าน

"ต้องการ~" โรมเเสยะยิ้มออกมาทันทีที่ได้ยินคำตอบ ไม่รอช้าชายหนุ่มค่อยๆฉีกถุงยางออกมาก่อนจะสวมใส่มันอย่างทุกครั้ง

"ปัก / อึก! คุณทำบ้าอะไร! เจ็บ~" ทันทีที่ท่อนเอ็นถูกกระเเทกเข้าไปเสียงเล็กก็เอ่ยท้วงขึ้นในทันที

"อ่าส์เเน่นชิบ~" ชายหนุ่มสบถออกมาด้วยความอึดอัด ช่องรักของคนใต้ร่างบีบรัดน้องชายเขาจนรู้สึกปวดเเปลกๆ

"อึก ไม่เอาเเบบนี้สิ~ มันเจ็บ! เอาออกไปก่อนได้ไหม ฮึก~" น้ำใสๆไหลพรากออกมาด้วยความเจ็บ ร่างกายของเธอตอนนี้เหมือนจะเเตกออกเป็นเสี่ยงๆ

"อ่าส์จะเกร็งทำไมว้ะ ซี้ด~" ชายหนุ่มกระเเทกท่อนเอ็นอย่างเเรงอีกครั้ง นั่นยิ่งทำให้คนใต้ร่างเจ็บปวดไปมากกว่าเดิมเป็นเท่าตัว

"บอกว่าไม่เอาเเล้ว! ปล่อยฉันไปอึก ขอร้อง~" โรมขมวดคิ้วด้วยความเเปลกใจ อย่าบอกนะว่าจะเป็นครั้งเเรกของยัยนี่น่ะ

"ยังซิงเหรอว้ะ!" โรมตกใจกับคราบเลือดที่เห็นเล็กน้อย นี่เป็นครั้งเเรกของเธอจริงๆ

"ฉันเจ็บ..อึกไม่เอาเเล้ว"

"หึ ทนเอาหน่อยของฉันมันเเข็งเเล้ว"

"อ้ะ! เจ็บอึก!"

โรมค่อยๆขยับท่อนเอ็นเข้าออกอย่างไม่สนใจ ยังไงเธอก็ยอมมาวันไนท์สเเตนด์กับเขาเเล้วก็ต้องทำให้น้องชายของเขาสงบศึกลงเสียก่อน

"อื้อ~" บลูได้เเต่กอดคอชายบนร่างเอาไว้เเน่น มันเจ็บจนเธอกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ ทำไมมันไม่รู้สึกดีอย่างที่คนอื่นเขาพูดกันเลยล่ะ

พับพับพับ! เสียงเนื้อกระทบของทั้งสองดังอบอวลไปทั่วทั้งห้อง พร้อมกับเสียงครางปนสะอึกสะอื้นของหญิงสาว

"อ่าส์อย่าตอดเเบบนั้นดิฉันจะเเตก!" ชายหนุ่มพูดขณะสอบเอวเข้าออกอย่างต่อเนื่อง

"มันเจ็บอึก~"

"อ้ะ อื้อ! บะเบาหน่อยมันจุก!"

พับพับพับ! ชายหนุ่มไม่สนใจยังคงสอบเอวเข้าออกอย่างไม่ผ่อนเเรง ชายหนุ่มชักท่อนเอ็นเข้าออกอยู่นานสองนานเเละไปถึงจุดหมายในที่สุด

"อ่าส์~" โรมครางในลำคอเบาๆอย่างพอใจก่อนจะชักท่อนเอ็นออกอย่างรวดเร็ว ดูท่าทางหญิงสาวใต้ร่างจะอ่อนต่อเรื่องอย่างว่า...เเต่เเปลกที่ดันมาเที่ยวในสถานที่บันเทิงเเบบนี้

ชายหนุ่มค่อยๆหยิบเสื้อเชิ้ตขึ้นมาสวมใส่อย่างเดิม ก่อนจะทิ้งหญิงสาวให้นอนไร้สติอยู่ภายในห้องเเบบนั้นอย่างไม่สนใจ

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่47- เข้าเรือนหอ(Nc++)ตอนจบ

    "ฮู้ว!!! / ฮิ้ว!! เเปะเเปะเเปะ!" เสียงปรบมือเเละเสียงโห่ร้องดังขึ้นทันทีที่คู่บ่าวสาวขึ้นไปยืนบนเวทีทั้งคู่เข้าพิธีสวมเเหวนเเต่งงานกันเสร็จสิ้นเเล้วเหลือก็เพียงเเต่การพูดความในใจของกันเเละกัน"สวัสดีค่ะ ฉันบลูนะคะ""ฮิ้ว!! ยัยบลูน้องฉันเองค่า!!" หวาตะโกนเสียงดังลั่นด้วยความดีใจท่าทางของเธอดึงดูดสายตาของคนในงานอยู่ไม่น้อย"ฉันเป็นเด็กสาวธรรมดาคนนึง ที่โดนเเม่เเล้วก็พี่สาวทิ้งให้อยู่ไทยคนเดียว"".......""ไม่ได้ทิ้งเเบบนั้นหรอกค่ะ เเม่กับพี่หวาต้องไปอยู่ที่จีนเพราะมีธุรกิจอยู่ที่นั่น ส่วนฉันที่อยู่ไทยก็ดันบังเอิญมาเจอกับพี่โรมเเบบงงๆ มันงงเเล้วก็น่าอายมากเลยนะคะกับครั้งเเรกที่เราได้รู้จักกัน"บลูเริ่มบรรยายความในใจก่อนจะนึกย้อนไปในวันเเรก วันที่เธอได้พบกับโรมที่ผับเเห่งนั้น"ฉันไม่เคยคิดเลยว่าจะมีวันนี้ได้ ไม่คิดเลยว่าวันนึงฉันจะมาเป็นเจ้าสาวของหนุ่มหล่อดีกรีเทพบุตรของมหาลัยเเบบนี้ ดูภายนอกพี่โรมอาจจะดูเป็นคนที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่นะคะ""หึ ยังไงว่ะนั่นฮ่าฮ่า" เพิร์ธที่นั่งฟังอยู่ข้างๆเเบล็คก็ขำออกมาด้วยความชอบใจ"เเต่จริงๆเเล้วพี่โรมเป็นผู้ชายที่อบอุ่นมากเลยนะคะ ทั้งโรเเมนติก บางครั้งก็พ

  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่46-พิธีมงคล

    3 ปีผ่านไป"เเบบนี้ดีไหมพี่ว่ามันดูสวยดี" ชายหนุ่มชี้นิ้วไปยังเเม่เเบบชุดเจ้าสาวในหนังสือ"เเต่บลูขอชุดที่มันดูเรียบง่ายกว่านี้ได้ไหมคะ?""ได้สิจ๊ะอยากได้เเบบไหนสั่งเจ๊มาค่ะ เจ๊จะตัดให้สุดฝีมือเลย" เจ๊ราวี่กระดิกนิ้วให้พนักงานเข้ามาวัดตัวของหญิงสาวตรงหน้าอย่างรวดเร็ว"สไตล์เเบบคุณน้องบลูต้องเเบบนี้เลยค่ะ!" บลูหันไปมองตามที่เจ๊ราวี่ชี้ไป"เรียบง่ายเเต่ยังดูเเพง ปังมากค่ะ!""หู~ สวยมากๆเลยค่ะ" บลูจ้องมองเเบบจำลองชุดของตัวเองด้วยความตื่นเต้น ชุดเจ้าสาวสีขาวบริสุทธิ์เเต่ยังคงความหรูหราเอาไว้"ถ้าบลูใส่มันพี่ว่าต้องสวยมากๆเเน่เลย""..ฮึ~ ขอบคุณค่ะ" บลูส่งยิ้มบางๆให้กับชายข้างกายด้วยความเขินอาย ก่อนจะเลือกชุดเจ้าบ่าวให้กับโรมต่อ"นี่เลยค่ะคุณลูกโรม อันนี้เจ๊บอกเลยว่าเหมาะมาก!" เจ๊ราวี่นำเสื้อสูทสีดำสุดหรูมาทาบกับตัวของชายหนุ่มในทันที"ชอบไหม?" โรมหันถามหญิงสาวอันเป็นที่รักเสียงหวาน"ชุดเจ้าบ่าวพี่โรมก็ต้องเลือกเองสิคะ""เหรอ?" โรมอุทานสั้นๆก่อนจะมองดูตัวเองที่หน้ากระจกอีกครั้ง"พี่โรมใส่ตัวไหนก็ดูดีทั้งนั้นเเหละค่ะ บลูก็เห็นพี่หล่อเหมือนเดิม""......" มือหนายกขึ้นมาเกาหัวเเก้เขินก่อนจะสั่งใ

  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่45-ความสุข

    ณ มหาลัย"กรี้ด! ดีใจจนน้ำตาเเม่จะไหล!" น้ำอุทานเสียงดังทันทีที่รู้ข่าวว่าคนเป็นเพื่อนกลับไปคืนดีกับโรมเเล้ว"หึ ดีเเล้วมันจะได้เลิกหงอยสักที" ริทเอ่ยเเซวคนเป็นเพื่อนที่นั่งยิ้มหน้าเเป้น"ไม่คิดเลยนะว่าจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้..""ก็ไม่เห็นต้องคิดเเล้วหนิ ในเมื่อตอนนี้ก็กลับไปเป็นเหมือนเดิมเเล้ว"".....""เออจริงด้วย! ฉันขออะไรเเกอย่างนึงได้ไหมยัยบลู?""หืม?"บลูขมวดคิ้วใส่คนเป็นเพื่อนด้วยความสงสัย"คือ...ขอฉันลูบซิกเเพคพี่โรมเป็นบุญสักครั้งในชีวิตนี้ได้ไหม?""โห! นี่เเฟนเพื่อนนะ!" ริทที่ได้ยินก็ถึงกับตะโกนออกมาเสียงดัง"ชู่ส์! จะเสียงดังทำไมเนี่ย! ล้อเล่นย่ะ!""หน้าตาจริงจังซะขนาดไหนใครจะไปคิดว่าล้อเล่น?""เผือก!!""ของชอบ!" น้ำง้างกำปั้นใส่ท้องริทอย่างเเรงด้วยความหมั่นไส้"เห้ย!! ใจเย็นยัยน้ำ!" บลูรีบเข้าไปห้ามเพื่อนทั้งสองคนที่เริ่มกัดกัน"ชิส์ เดี๋ยวมีใช้กำลังเหรอ?""ก็ใครสั่งให้เเกมาเผือกยะ!" น้ำง้างหมัดโชว์ไปอีกหนึ่งรอบ"พอได้เเล้วหน่า~ โบราณเค้าว่าคนที่เป็นคู่กัดกันสุดท้ายก็ลงเอยเเบบ""หยุดเลยบลู!" ริทรีบยกมือห้ามให้คนเป็นเพื่อนหยุดพูด"ให้ตายก็ไม่เอาคนบ้ากำลังเเบบนี้มาเป็นเมีย

  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่44-ถูกเปิดเผย(Nc++)

    "หึ ก็ลองดูสิ!! ฟึบ!!! / อื้อ!! ปล่อยนะ!!" บลูพยายามตีชายตรงหน้าเเต่ก็ไม่เป็นผล เเรงของเธอมันมีน้อยกว่าเเรงของเขามาก"ชอบเลวๆเเบบไอ่โรมก็ไม่บอก เเค่ก!!""อื้อ!! ฉันขอร้องล่ะนะอย่าทำอะไรฉันเลย~ ฮึก" บลูพนมมือขอร้องตัวสั่นเทาด้วยความกลัว"ฉันก็เเค่ทำเเบบที่ไอ่โรมมันชอบทำ...บลูไม่ชอบเหรอ..""...กะเเกเป็นใครกันเเน่อึก""มาอยู่กับพี่เถอะนะบลู../อึก!!" ชายฮู้ดดำใช้มือหนาปิดปากของหญิงสาวใต้ร่างเอาไว้ก่อนจะซุกหน้าเข้าไปสูดดมกลิ่นกายของเธออย่างโรคจิต"อึก! หมับ!!" บลูพยายามดิ้นพล่านไปมาด้วยความอึดอัดเเละทรมาน หลังจากที่มือหนาปิดปากเเละจมูกของเธอเอาไว้เเน่น เธอกำลังจะขาดอากาศหายใจในไม่ช้านี้เเล้วบลูมองดวงตาของชายบนร่างด้วยความหวาดกลัว ก่อนที่น้ำใสๆจะค่อยๆรินไหลออกมาอาบเเก้ม...เธอยังอยากเจอหน้าเเม่เจอหน้าพี่สาว...เเล้วก็พี่โรมอยู่นะ"เราจะไปอยู่ด้วยกันที่สวรรค์นะ เราจะได้อยู่ได้กันตลอดไป""ฮึก!" มือเรียวเล็กพยายามขัดขืนจนหมดเรี่ยวเเรงพร้อมกับลมหายใจที่ค่อยๆขาดหายไป...เธอคงไม่รอดเเล้วใช่ไหม"ปึก!!! /อ้าก!!" จู่ๆชายฮู้ดดำก็ถูกท่อนไม้ที่หล่นอยู่ข้างๆฟาดเข้าไปที่เเผ่นหลังอย่างจัง"เฮือก!! เเฮ่ก เเฮ

  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่43-โดนทำร้าย

    @นิทรรศการศิลปะบลูก้มลงมองบัตรเข้าชมภายในมือทั้งสองใบอย่างไม่ละ พลางกวาดสายตามองไปรอบๆเเต่ก็ไร้วี่เเววของโรมเเขนเรียวเล็กยกนาฬิกาบนข้อมือขึ้นมาดูครั้งเเล้วครั้งเล่า...เขาคงจะไม่มาเเล้วจริงๆฝีเท้าเรียวเล็กเดินเข้าไปภายในงานอย่างช้าๆ สายตาคู่งามกวาดตามองภาพวาดที่ถูกตั้งโชว์เอาไว้มากมายด้วยความตื่นเต้น"โห~ ไม่เคยทำให้ผิดหวังเลยจริงๆนะ~" บลูจ้องมองภาพวาดของ 'คาร์เดน' ศิลปินคนโปรดของเธอทุกภาพที่คาร์เดนวาดล้วนมีความหมายที่ซับซ้อนยากที่จะเข้าใจ ขนาดเเฟนคลับตัวยงอย่างเธอยังต้องตีความอยู่หลายรอบกว่าจะเข้าใจความหมายอันลึกซึ้งที่เขาพยายามจะสื่อออกมา"นี่ก็คาร์เดนอีกเเล้วสินะ~" บลูเดินชมนิทรรศการนั้นด้วยความสุขใจ เเต่เธอก็อดคิดไม่ได้จริงๆว่าถ้าโรมมาดูด้วยจะมีความสุขกว่านี้ไหมตึก ตึก ตึก~ หญิงสาวในเสื้อโค้ทสีเทายังคงเดินต่อไปอย่างไร้จุดหมาย หลังจากชมนิทรรศการเสร็จเธอก็อยากจะเดินเเบบนี้ไปเรื่อยๆ เดินไปเเบบไม่คิดอะไรใดๆครืด~ จู่ๆเสียงข้อความก็สั่นดังออกมาจากโทรศัพท์ก่อนที่มือเรียวเล็กจะหยิบมันออกมาดูข้อความไม่ระบุตัวตน: พี่รักเธอนะ:image (รูปภาพ):image (รูปภาพ):image (รูปภาพ)"....!!" ดว

  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่42-แตกหัก

    บรื้น! บรื้น! บรื้น!เเลมโบกินีสีน้ำเงินสุดหรูถูกเหยียบให้เคลื่อนตัวด้วยความเร็วสูงขณะที่มือหนากำพวงมาลัยสีดำเอาไว้เเน่นด้วยความโกรธเอี๊ยด!! เสียงจอดรถดังสนั่นลั่นคฤหาสน์ เเบล็คเเละเพิร์ธที่ได้ยินก็พอจะเดาอารมณ์ของคนเป็นเพื่อนได้"โกรธอะไรมาว้ะไอ่ / ตุบ!!!""เชี้ย!!" เพิร์ธอุทานเสียงดังทันทีที่โรมพุ่งเข้าไปซัดหมัดใส่เเบล็คอย่างเเรง"มึงต่อยไอ่เเบล็คทำไมว้ะไอ่โรม! มึงบ้าไปเเล้วหรือไง!!""หึ กูหรือมันกันเเน่ที่บ้า!""......" เเบล็คมองหน้าคนเป็นเพื่อนด้วยความงุนงงพลางซับเลือดที่ซิปอยู่ตรงมุมปาก"วันที่กูเลิกกับบลูมึงไปไหนมาไอ่เเบล็ค?""......""กูถามว่ามึงไปไหนมา!? ฟึบ!!" โรมพุ่งเข้าไปกระชากคอเสื้อของเเบล็คอย่างเเรงด้วยความโกรธ"มันเรื่องอะไรกันว้ะ!" เพิร์ธพูดท้วงขึ้นด้วยความงง"มึงไปที่คอนโดของยัยนั่นได้ยังไง?""...ไอ่โรมมันไม่ใช่เเบบที่มึงคิดนะ""หึ เเล้วรูปนี้มันคืออะไรว้ะ ฟึบ!" โรมสะบัดคอเสื้อของคนเป็นเพื่อนทิ้งก่อนจะโชว์รูปในโทรศัพท์ให้ดู"ไอ่เเบล็ค..." เพิร์ธอุทานออกมาด้วยความตกใจทันทีที่เห็นรูปเเบล็คยืนลูบหัวเเถมยังกอดกับบลูที่หน้าคอนโด"กูก็เเค่...""เเค่อะไร?""......" เเบล็คอย

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status