Home / โรแมนติก / ลวงรักเมียเด็ก / ไม่ได้รู้สึกอะไร

Share

ไม่ได้รู้สึกอะไร

last update Huling Na-update: 2025-07-12 17:24:59

เอิงเอย....

"เอ่อ นี่ชินของโปรดแกใช่ป่ะ ฉันจำได้อ่ะ" ฉันตักไข่พะโล้ให้ชินที่นั่งอยู่ตรงกันข้าม

"ขอบใจนะ อ่ะนี่ก็ของโปรดเธอเหมือนกันฉันจำได้ตอนเด็กๆเธอขอให้ป้าแม่ครัวทำให้กินทุกมื้อแถมยังเอาใส่ปิ่นโตไปกินที่โรงเรียนอีก" ชินตักต้มจืดเต้าหู้หมูสับให้ฉัน ฉันไม่รู้ว่ามันพูดมั่วๆหรือรู้จริงเพราะฉันชอบกินต้มจืดเต้าหู้มาก

"แหมมรู้ใจยัยเอิงซะจริงๆเลยนะชิน ก็อย่างว่าอ่ะเนอะคนเป็นแฟนนน กันไม่ให้รู้ใจกันได้ไงจริงมั้ย" ยัยเอมิย้ำคำว่าแฟนจนแม่กับพี่อันดาอุทานออกมาพร้อมกัน

"ห๊ะ หนูว่าอะไรนะลูก" แม่

"ห๊ะ ว่าไงนะ" พี่อันดา

"อุ่ยขอโทษค่ะ หนูเผลอพูดความลับนี้ออกไป><" ยัยเอมิทำเป็นว่าตัวเองเผลอหลุดปากพูดแต่จริงๆแล้วมันตั้งใจ ซึ่งตอนนี้ฉันไม่กล้าหันไปมองหน้าอาบอมเลย

"เอิงนี่เรากับชินเป็นแฟนกันเหรอ" พี่อันดาถามฉัน

"เอ่อออ คืออออ"

"ก็ไม่เชิงหรอกค่ะพี่อันดาพอดีว่าพวกเขาสองคนกำลังศึกษาดูใจกันอยู่ จริงมั้ยเพื่อน" ยัยเอมิเอาศอกมากระทุ้งแขนฉัน

"เอ่อออ ค่ะ><" ฉันจำใจสารภาพออกไปเพื่อให้มันเป็นไปตามแผน

"ทำไมแม่ไม่เห็นรู้เรื่องเลยแล้ว..." แม่พูดก่อนจะหันไปมองอาบอมแล้วหันมามองฉันด้วยสายตาตั้งคำถาม

"ขอโทษนะครับอาอัยคือผมชอบเอิง ชอบมานานแล้วครับแต่ผมไม่กล้าบอกจนมาถึงตอนนี้ผมคิดว่าผมคงต้องสารภาพความในใจก็เลยขอจีบเอิงแต่ตอนนี้เอิงขอให้ดูๆกันไปก่อน" เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นไอ้ชินมีท่าทีที่จริงจังถ้าไม่ใช่แผนการฉันจะคิดว่ามันพูดความในใจ

"อื้มมมม"

"ชนะใจน้องสาวพี่ให้ได้ล่ะพี่เอาใจช่วย^^" พี่อันดาหันไปพูดกับไอ้ชิน

"ขอบคุณครับพี่อันดา^^"

"ขอตัวออกไปคุยธุระแป๊บนึงนะ" จู่ๆอาบอมก็เอ่ยขึ้นก่อนจะเดินออกไปด้านนอก

"แกเห็นสายตาอาบอมป่ะ" พออาบอมออกไปยัยเอมิก็กระซิบฉัน

"จะไปเห็นได้ไงฉันไม่กล้าหันไปมอง" ฉันกระซิบกลับ

"อาบอมหึงแกชัวร์"

"แกแน่ใจเหรอ"

"แน่ซะยิ่งกว่าแน่ตอนที่แกกับไอ้ชินพูดว่าดูใจกันอยู่อาบอมหน้าตึงขึ้นมาทันทีเลย คริ คริ" ยัยยูมิหัวเราะคิกคักชอบใจ

"แล้วฉันต้องทำยังไงต่อ"

"ออกไปคุยเลยตอนนี้ พูดเหมือนที่ฉันบอก" ฉันพยักหน้า

"แม่คะน้องเอิงขอตัวไปเอาของก่อนนะคะน้องเอิงลืมไว้ที่ศาลาริมน้ำ" พูดเสร็จปุ๊บฉันก็รีบวิ่งออกมาทันทีแล้วมองหาอาบอมจนเห็นว่าเขากำลังยืนคุยโทรศัพท์อยู่ตรงมุมมืด ฉันก็เลยแอบย่องมายืนฟังอยู่ด้านหลัง

"คืนนี้เธออยู่ห้องหรือเปล่าฉันจะไปหา" เธอ??แปลว่าคนในสายเป็นผู้หญิงเหรอ

"อืมมมๆไว้ใกล้ถึงคอนโดเธอฉันจะโทรหาอีกที" อาบอมจะไปคอนโดผู้หญิงคืนนี้งั้นเหรอ ฉันคิดไปทางอื่นไม่ได้เลยจริงๆ 

"อาบอมคุยกับใครเหรอคะ" ฉันตัดสินใจเดินเข้าไปหาแล้วก็ถามในสิ่งที่ค้างคาใจอยู่

"ไม่เกี่ยวกับเรา" อาบอมไม่ได้ตกใจอะไรเลยเมื่อเห็นฉันยืนอยู่

"แต่เอิงอยากรู้นี่คะอาบอมจะไปหาใครที่คอนโดเหรอคะผู้หญิงหรือเปล่า"

"ถ้าตอบว่าใช่แล้วจะทำไม"

"ทั้งที่น้องเอิงบอกรักอาบอมไปแล้วอาบอมก็ยังทำแบบนี้เหรอคะ"

"บอกรักทั้งที่เรากำลังดูใจอยู่กับนายชินนั่นน่ะนะ"

"ก็...." ฉันปฏิเสธไม่ออก

"แต่อาว่าก็เหมาะสมกันดีนะอายุก็พอๆกันคงเข้ากันได้ดี ขอให้รักกันนานๆล่ะ" 

"อาบอมพูดแบบนี้แปลว่าอาบอมไม่ได้รู้สึกอะไรกับน้องเอิงใช่ไหมคะถ้าน้องเอิงจะคบกับชินอาบอมคงไม่ว่า"

"ใช่อาไม่ได้รู้สึกอะไรกับเรา"

"โอเคค่ะน้องเอิงเข้าใจแล้วขอบคุณนะคะ" 

..............................

บอม....

"แต่อาว่าก็เหมาะสมกันดีนะอายุก็พอๆ กันคงเข้ากันได้ดี ขอให้รักกันนานๆล่ะ" 

"อาบอมพูดแบบนี้แปลว่าอาบอมไม่ได้รู้สึกอะไรกับน้องเอิงใช่ไหมคะถ้าน้องเอิงจะคบกับชินอาบอมคงไม่ว่า"

"ใช่อาไม่ได้รู้สึกอะไรกับเรา" ผมบอกคนตรงหน้าที่ยืนทำหน้าเหมือนคนจะร้องไห้

"โอเคค่ะน้องเอิงเข้าใจแล้วขอบคุณนะคะ" 

"............." ผมไม่ได้ตอบอะไรกลับไปซึ่งในตอนนั้นผมคิดว่าแกคงเข้าใจในสิ่งที่ผมพูดแต่...

"ถ้าน้องเอิงอยากจะขออะไรอาบอมเป็นครั้งสุดท้ายจะได้มั้ยคะ"

"อะไร"

"น้องเอิงขอกอดอาบอมหน่อยแล้วต่อจากนี้ไปน้องเอิงจะตัดใจจากอาบอม"

"ได้ถ้าแค่กอดนะ" ผมบอกซึ่งน้องเอิงก็พยักหน้า ผมก็เลยยืนนิ่งสักพักแกก็เดินเข้ามาสวมกอดผมเอาใบหน้าซบมาที่แผงอกของผม ผมหวังว่าจะไม่มีใครมาเห็นเราสองคนยืนกอดกันท่ามกลางความมืดแบบนี้ แม้ว่านี่จะไม่ใช่ครั้งแรกที่เรากอดกันแต่ทุกคนเข้าใจไหมว่าตอนนี้กับก่อนหน้านี้ความรู้สึกมันต่างกัน

"น้องเอิงรักอาบอมนะคะแต่น้องเอิงจะตัดใจจากอาบอมให้ได้" น้องเอิงเงยหน้าขึ้นมาแล้วพูดกับผมด้วยน้ำเสียงเศร้า เราสองคนสบตากันแวบนึงก่อนที่น้องเอิงจะทำในสิ่งที่ผมไม่คิดว่าแกจะกล้าทำอีกนั่นก็คือ

จุ๊บ จ๊วบบบบ ผมยอมรับว่าตกใจที่โดนจู่โจมอีกครั้งโดยไม่ทันตั้งตัว ผมหลับตาลงแล้วก็เผลอจูบตอบกลับไปด้วยสัญชาตญาณโดยลืมไปว่าเรายืนกันอยู่ที่สวนหน้าบ้าน

"ไอ้บอม!!! มึงทำอะไรลูกกู"

"พ่อ!!!"

"พี่ภู!!!" พี่ภูเดินหน้าตึงเข้ามาแล้วกระชากผมออกจากนั้นก็ชกมาที่หน้าของผมอย่างแรง

ผลั๊ว!!! แล้วร่างผมก็ฟุบลงไปกองกับพื้นหลังจากโดนหมัดพี่ภูเข้าเต็มๆใบหน้า

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App

Pinakabagong kabanata

  • ลวงรักเมียเด็ก   ลูกแฝด(ตอนจบ)

    บอม...."ฮึก ฮึก น้องเอิงคิดถึงอาบอมจังอยากกอดอาบอมมากๆเลย ฮือออ ฮือออ แต่ไม่เป็นไรค่ะน้องเอิงจะอดทน ฮึก ฮึก" พอได้ยินเสียงร้องไห้ของเอิงเอยใจผมมันก็ยิ่งสั่นจนทำอะไรไม่ถูก"พรุ่งนี้อาจะบินไปหานะครับคนดีไม่ร้องไห้นะ" ผมปลอบเอิงเอยที่ยังร้องไห้ไม่หยุด"แต่อาบอมต้องทำงานไม่ใช่เหรอคะไม่ต้องมาก็ได้ค่าน้องเอิงเข้าใจ""ไม่มีอะไรสำคัญเท่าเอิงกับลูกอีกแล้ว ไว้เจอกันนะครับคนดี รักนะครับ""รักเหมือนกันค่า"หลังจากวางสายผมก็รีบจองตั๋วเครื่องบินไปอเมริกาทันทีเวลาต่อมา...เอิงเอย...หลังจากที่ทุกคนรู้ว่าฉันตั้งท้องทุกคนก็พากันดีใจโดยเฉพาะพ่อของฉันเองที่เห่อหลานเอามากๆพอรู้ว่าหลานในท้องเป็นฝาแฝดชายหญิงก็รีบซื้อของใช้มาให้หลานๆจนตอนนี้ของเด็กอ่อนใกล้จะเต็มบ้านเพราะฉันต้องเรียนต่อที่นี่อีกหนึ่งปีส่วนอาบอมย้ายมาอยู่กับฉันเป็นที่เรียบร้อยส่วนงานก็ยังทำเป็นปกติเพียงแค่ไม่ต้องเข้าบริษัทเท่านั้น ทุกเช้าอาบอมจะตื่นขึ้นมาทำอาหารเช้าให้ฉันกับพี่อันดาทานพอเราสองคนไปเรียนอาบอมก็จะนั่งทำงานของเขาอยู่ที่บ้านพอฉันเลิกเรียนอาบอมก็จะไปรับที่มหาลัยแล้วก็กลับมาทำอาหารให้พวกเราทานทำให้ตอนนี้พี่อันดาไม่ต้องทำอาหารให้ฉั

  • ลวงรักเมียเด็ก   ไอ้บอม!!!มึงทำลูกกูท้อง

    สองเดือนต่อมา...เอิงเอย...ตอนนี้ฉันกลับมาเรียนแล้วส่วนอาบอมก็เพิ่งกลับไปหลังจากที่มาอยู่กับฉันเกือบอาทิตย์ อยากจะบอกว่าตั้งแต่เราแต่งงานกันมาฉันก็ไม่อยากห่างอาบอมไปไหนเลยอยากอยู่ด้วยกันทุกวัน"เห้อออ คิดถึงอาบอมจัง>ฉันบ่นกับพี่สาวที่กำลังทำอาหารเช้าให้"อาบอมเพิ่งกลับไปเองนะ""ก็นั่นแล่ะค่ะ น้องเอิงคิดถึงอ่ะทำไงดี""คิดถึงก็โทรหาสิไม่เห็นยากเลย""โทรหาก็แค่ได้ยินเสียงมันไม่เหมือนได้เจอหน้าได้กอดได้หอมกันนี่คะพี่อันดา""เบาๆหน่อยเป็นสาวเป็นแส้พูดอะไร""ก็ตัวเองไม่มีแฟนนี่นาลองมีดูสิน้องเอิงมั่นใจว่าพี่ก็จะคลั่งรักไม่ต่างจากเอิงหรอก""ไม่มีทางพี่ชอบอยู่คนเดียวสบายใจดี""เอางี้มั้ยน้องเอิงจะหาแฟนให้เอาแบบหล่อรวยนิสัยดี เอ้อพี่เวกัสไงพี่จำได้มั้ย""จำได้แต่ไม่ต้องเลย""ฮั่นแน่จำได้แล้วทำไมต้องหน้าแดงด้วยล่ะคะพี่สาว^^" ฉันแซวพี่สาวตัวเองเพราะตอนวันแต่งงานของฉันพี่เวกัสมาร่วมงานแล้วเจอพี่อันดาตอนแรกเขาคิดว่าเป็นฉันเพราะเราหน้าคล้ายกันมากพี่เวกัสเลยเข้าไปทักพอรู้ว่าไม่ใช่ฉันพี่เวกัสก็รีบขอโทษทันทีที่หน้าแตกทักคนผิดส่วนพี่สาวฉันก็หน้าแดงเป็นลูกตำลึงเลย หรือว่าฉันจะจับคู่พี่เวกัสกับพี่อั

  • ลวงรักเมียเด็ก   สังหรณ์ใจ

    หลายเดือนต่อมา....วันนี้คือวันแต่งงานของฉันกับอาบอมเรากลับมาจัดงานแต่งงานกันที่ไทยในช่วงที่ฉันปิดเทอมแต่เราไม่ได้จัดงานที่บ้านหรือที่โรงแรมเรายกขบวนกันมาจัดงานที่เชียงใหม่ซึ่งอาบอมได้เซอร์ไพรส์ฉันด้วยการซื้อบ้านที่นี่และเราก็มาจัดงานแต่งงานกันที่นี่ ธีมงานเป็นเหมือนที่ฉันฝันเอาไว้เลยอาบอมจำได้ทุกรายละเอียดเพราะฉันเคยบอกอาบอมไว้นานแล้วว่าอยากจัดงานแต่งงานแบบไหน "ดีใจด้วยนะคะอาสะใภ้^^" ยัยเอมิแซวฉันขณะที่ช่วยฉันแต่งตัวแต่งหน้า วันนี้มันรับหน้าที่เป็นเพื่อนเจ้าสาวแต่ฉันไม่ได้มีแค่ยัยเอมิหรอกนะมีคริสกับชินด้วย อ่อลืมบอกไปว่าพี่เวกัสก็มาร่วมแสดงความยินดีกับฉันเหมือนกัน "ฉันหวังว่างานหน้าจะเป็นงานแต่งของแกกับพี่ชายฉันนะ""แกยังหวังอีกเหรอยัยเอิงฉันเองยังไม่กล้าหวังเลย" พอพูดถึงพี่ภูมิยัยเอมิก็ทำหน้าเศร้าอีกแล้วฉันไม่น่าไปพูดแซวมันแบบนี้เลยอยากตบปากตัวเองจริงๆทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่าพี่ภูมิไม่ได้ชอบยัยเอมิเพราะไม่อย่างงั้นวันนี้พี่ภูมิคงไม่ควงสาวมางานแต่งฉันหรอกเหมือนกับว่ามาทำให้ยัยเอมิเห็นว่าเขาไม่ได้สนใจมัน แต่ถึงยังไงฉันก็ยังเชียร์เพื่อนตัวเองนะเพราะมันแอบชอบพี่ภูมิมานานเหมือนที่ฉันแอบ

  • ลวงรักเมียเด็ก   ฉีดยาด้วยเข็มของคุณหมอเองNC+

    เอิงเอย..."น้องเอิงตัวร้อนมากเลยเดี๋ยวอาจะเป็นคุณหมอดูแลเองนะครับ" "ดูแลยังไงเหรอคะ" ฉันถามอาบอม"ก็คุณหมอจะฉีดยาให้คนไข้ยังไงล่ะครับ""ฉีดยา??" "ใช่ครับฉีดยาด้วยเข็มของคุณหมอเอง^^" มือฉันยังคงเกาะกุมตรงส่วนนั้นของอาบอมที่แข็งตัวอย่างรวดเร็วจนใหญ่เต็มฝ่ามือ"เข็มคุณหมอต้องใหญ่มากแน่ๆเลยใช่มั้ยคะน้องเอิงกลัวจังเลยค่า" ฉันพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนๆพร้อมกับบีบท่อนเอ็นในมือเบาๆใบหน้าของอาบอมแสดงถึงความเสียวฉันดูออก"หึ ไม่ต้องกลัวนะครับหมอจะค่อยๆ ทำการรักษารับรองตื่นขึ้นมาหายไข้อย่างแน่นอน""ถ้าอย่างงั้นคุณหมอช่วยรักษาน้องเอิงทีค่ะน้องเอิงไม่ไหวแล้ว""ครับเดี๋ยวคุณหมอจะจัดให้รับรองคืนนี้คนไข้ไม่ได้นอนแน่ๆ" อาบอมขู่ฉันแต่มีเหรอที่ฉันจะกลัวถ้าฉันกลัวฉันไม่ยอมอาบอมมาได้หลายปีขนาดนี้หรอก ฟึ่บ!! ฟึ่บ!! ฟึ่บ!! อาบอมลุกขึ้นแล้วถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกอย่างรวดเร็วจากนั้นก็มาถอดชุดนอนของฉันออกจนร่างกายของฉันและเขาเปลือยเปล่า"ขอหมอตรวจภายในหน่อยนะครับ" พูดจบอาบอมก็ขยับตัวลงไปอยู่ตรงปลายเท้าแล้วจับขาของฉันทั้งสองข้างให้แยกออกจากกันก่อนจะก้มลงไปตรงกึ่งกลางกายของฉัน ลมหายใจอุ่นร้อนปะทะเข้ากับน้องสาวของ

  • ลวงรักเมียเด็ก   ฝันหรือความจริง

    เอิงเอย...."อิ่มแล้วเหรอเอิง" ชินถามฉัน"อิ่มแล้วพวกนายจะสั่งอะไรอีกไหม" ฉันถามสองหนุ่ม"ทำไมยูกินน้อยจังไม่ถูกปากอีกเหรอ" คริสถามฉัน"ไม่รู้สิแต่ฉันไม่อยากกินแล้วอ่ะอยากกลับบ้านอยากนอน""ไม่สบายหรือเปล่า" ชินแตะหน้าผากฉันคงจะดูว่าฉันมีไข้หรือเปล่า"ตัวอุ่นๆนะสงสัยจะไม่ชินกับอากาศที่นี่ฉันว่าเธอกลับบ้านไปนอนดีกว่าฉันจะอยู่เป็นเพื่อนเอง""ขอบใจนะแต่ไม่เป็นไรฉันอยากอยู่คนเดียวนายกลับห้องนายเถอะ""แน่ใจนะว่าอยู่คนเดียวได้" ชินเป็นห่วงฉันมากจริงๆฉันรับรู้และรู้มาตลอดว่าชินคิดยังไงกับฉัน รวมถึงคริสด้วยแต่ฉันก็ทำเป็นไม่รู้เพราะฉันไม่อยากให้ทั้งสองคนรู้สึกแย่ ฉันคิดว่าเราสามคนเหมาะที่จะเป็นเพื่อนกันมากกว่า"เอางี้นะเดี๋ยวไอจะแวะซุปเปอร์มาเก็ตซื้อของสดไปทำข้าวต้มไว้ให้ยูยูจะได้เอาไว้ทานตอนหิว" คริสบอกกับฉันด้วยสายตาเป็นห่วง"ขอบใจมากแต่ไม่เป็นไรฉันไม่อยากรบกวนพวกนายที่บ้านมีบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปอยู่ถ้าหิวฉันก็แค่เติมน้ำร้อนก็กินได้แล้ว""โอเคแต่ถ้ามีอะไรก็โทรหาไอได้นะยูก็รู้ว่าหอพักไออยู่ใกล้ๆบ้านยูวิ่งมาห้านาทีก็ถึง""อื้มมม^^"ฉันกลับมาถึงบ้านก็รีบอาบน้ำแล้วเข้านอนเพราะตอนนี้ฉันรู้สึกปวดหัวข

  • ลวงรักเมียเด็ก   คิดถึงมากเกินไป

    เอิงเอย...นี่ก็ผ่านมาหลายอาทิตย์แล้วอาบอมก็ไม่ติดต่ออะไรมาเลยไม่โทรถามไม่ส่งข้อความอะไรมาหาเลย เขาคงเบื่อฉันแล้วจริงๆ พอคิดแบบนั้นน้ำตาก็ไหลออกมา"เอิงป่ะไปหาอะไรกินกันเมื่อวานฉันเจอร้านอาหารไทยร้านนึงไม่ไกลจากที่นี่เท่าไหร่เธอน่าจะชอบ" ชินเดินเข้าบ้านมาแล้วชวนฉันออกไปหาอะไรกินเพราะตั้งแต่เช้าฉันยังไม่ได้กินอะไรเลย อยากจะบอกว่าอาหารที่นี่ไม่ค่อยถูกปากเท่าไหร่หาของอร่อยยากแต่ก็ต้องกิน ไอ้จะให้ทำอาหารกินเองก็ทำไม่เป็น คงต้องรอพี่สาวฉันมาก่อนเพราะรายนั้นชอบทำอาหารเหมือนแม่ มีแต่ฉันที่ทำอะไรไม่เป็นสักอย่างก็เลยต้องลำบากชินที่ต้องไปคอยหาร้านอาหารอร่อยๆให้ฉัน อ่อฉันลืมบอกไปว่าพอชินรู้ว่าฉันมาเรียนต่อที่นี่มันก็ตามมาแต่ไม่ได้ตามมาแค่ชินนะคริสก็ตามมาด้วยทำให้ตอนนี้ฉันมีเพื่อนถึงสองคนแต่สองคนนี้เวลาเจอหน้ากันก็ชอบทะเลาะกันตลอดเพราะแย่งกันเอาใจฉันจนบ้างครั้งฉันต้องเดินหนีขึ้นมาหมกตัวอยู่บนห้องบ้านที่ฉันอยู่เป็นบ้านของพ่อกับแม่ของฉันเองซึ่งย่าเป็นคนซื้อให้เพราะไม่อยากให้แม่ต้องไปเช่าอพาร์ทเม้นอยู่ช่วงที่มาเรียนต่อที่นี่แม่เล่าให้ฟังว่าเมื่อก่อนแม่มาเรียนต่อที่นี่พร้อมกับอาบอมบ้านหลังนี้มีห้องน

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status