تسجيل الدخولمشاركة
ตอนที่ 100 ไม่มีทางสมหวัง
آخر تحديث:
2025-08-22 07:37:35
أحدث فصل
ลวงสวาทท่านประธานธงแดง ตอนที่ 100 ไม่มีทางสมหวัง
แววตาแข็งกระด้างจ้องมองมาอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ อีกทั้งปากที่มักจะเผยรอยยิ้มทรงเสน่ห์ออกมา แต่ทว่า...ยามนี้กลับพ่นแต่ของเสียออกมาไม่หยุด แถมยังเน้นคำน่าเกลียดสุดท้ายออกมากระแทกใส่ฉันอีกด้วย“ไม่มีใครเขาจิตใจอกุศลอย่างคุณหรอกค่ะ” ฉันได้แต่กำหมัดแน่นอย่างคนที่ทำอะไรไม่ได้ นอกจากกายละเอียดของตัวเองที่ตอนนี้ได้พุ่งเข้าไปชกปากเน่า ๆ ของคนตรงหน้าแล้วเท่านั้น“หึ...ไอ้เวรนั้นดูจะเป็นคนดีเสียจริงนะ ผมอยากจะรู้จริง ๆ เลยว่าถ้าหากคุณยอมนอนกับมันไปแล้วมันจะยังเป็นคนดีอีกไหม แล้วถ้าหากมันรู้ว่าภายนอกที่ดูใสซื่อกลับไม่เหลือความบริสุทธิ์ไว้ให้มันเชยชมล่ะ...มันยังอยากจะได้คุณไปอีกไหม...!!” คำพูดร้ายกาจที่ส่งออกมาจากริมฝีปากน่าชกไม่หยุด จนฉันที่ทนไม่ไหวหันหลังหนีเตรียมตัวจะเดินออกไปเพียงแต่ว่า...ด้วยความรู้สึกที่โดนเหยียดหยามไม่หยุดนั้น กลับทำให้ตัวฉันเองก็อดไม่ได้ที่จะตอกหน้าคนปากเน่ากลับไปบ้างเช่นกัน“หึ...เอาไว้เดี๋ยวถ้าหากมนต์ได้ไปนอนกับเขาเมื่อไร มนต์จะมาบอกให้ฟังนะคะว่าเขารับได้หรือรับไม่ได้...!!”พูดจบฉันก็ก้าวเท้าเดินออกมาอย่างเร็ว แม้จะได้ยินเสียงที่เกรี้ยวกราดของคนปากร้ายตะโกนเรียกไล่ตามห
ลวงสวาทท่านประธานธงแดง ตอนที่ 99 ยังจะ 'เอา 'อีกไหม
ฉันลงมือทำอาหารง่าย ๆ สำหรับเราสองคน ก่อนจะเตรียมยาตามที่ป้าแจ่มบอกเอาไว้ เมื่อทุกอย่างพร้อมสรรพแล้วสำหรับมื้อค่ำ เราสองคนก็จัดการอาหารตรงหน้าด้วยความเงียบและเรียบง่าย กระทั่งเมื่ออาหารง่าย ๆ ถูกส่งให้ไหลลงท้องของเราจนหมดแล้วก็ถึงเวลาที่ฉันต้องกลับไปพักที่ห้องของตัวเองเสียที...“คุณก็พักผ่อนนะคะ มนต์ขอกลับไปพักที่ห้องก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้มนต์จะมาหาแต่เช้านะคะ” ฉันบอกคนตัวโตที่ยังคงนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร“อ้าวทำไมล่ะ คุณนอนกับผมที่นี่ก็ได้นี่” คนตัวโตรีบลุกขึ้นมาทักท้วง“อย่าดีกว่าค่ะ คุณเพิ่งฟื้นไข้ มนต์เองก็เพิ่งจะดีขึ้นเหมือนกัน ถ้าเรายังนอนด้วยกันก็ไม่หายสักที” ฉันพูดไปตามความจริง“แต่ว่า...” คนดื้อยังคงแสดงท่าทีไม่ยินยอม“นะคะ อีกไม่กี่ชั่วโมงก็เช้าแล้วมนต์สัญญาจะรีบมาตั้งแต่เช้าเลย” ฉันให้คำสัญญา“งั้นก็ได้” ส่วนเขาที่แม้จะรู้สึกเสียดายที่ไม่ได้นอนกอดร่างนุ่มนิ่มเหมือนอย่างเคย แต่ทว่า...เมื่อพินิจพิจารณาตามที่เธอพูดก็ถูกทุกอย่าง อีกทั้งเขาเองก็ไม่อยากเห็นเธอต้องเจ็บป่วยอีกแล้ว เพราะมันทำให้เขารู้สึกปวดหนึบในใจจริง ๆหลังจากที่ตกลงกันได้แล้วฉันก็ตรงดิ่งกลับมายังห้องพักของตัวเองเพื่อที
ลวงสวาทท่านประธานธงแดง ตอนที่ 98 ลองซื่อสัตย์กับความรู้สึก
“เป็นยังไงบ้างคะนายดีขึ้นไหมคะ” ป้าแจ่มถามด้วยความเป็นห่วง“ดีขึ้นแล้วค่ะ พักอีกสักวันสองวันก็น่าจะหายดี” ฉันตอบไปตามสิ่งที่เห็น“ดีเลยค่ะ ปกติป้าไม่ค่อยเห็นนายป่วยเลย” ป้าแจ่มออกความคิดเห็นตามที่เธอสงสัย“คงจะดื้อโหมงานไม่หยุดนั่นแหละค่ะ” ส่วนฉันได้แต่ตอบเลี่ยง ๆ ออกไป เพราะไม่อยากให้ความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับคุณวาคิมเป็นประเด็น ก่อนจะพูดในสิ่งที่ตั้งใจเอาไว้“วันนี้ป้าแจ่มกลับไปพักผ่อนเลยก็ได้นะคะ มนต์ได้พักช่วงก่อนหน้านี้ก็รู้สึกดีขึ้นมากแล้ว ไว้พรุ่งนี้มนต์ขอรบกวนป้าแจ่มอีกหนึ่งวันนะคะ” ฉันที่รู้สึกเกรงใจเพราะเมื่อวานที่พอจะจำได้แกก็อยู่เฝ้าฉันนานอยู่เหมือนกัน“ไหวแน่นะคะ ป้าอยู่ได้ไม่ต้องเกรงใจเลยค่ะ” ดวงตาที่เต็มไปด้วยความห่วงใยฉายบนใบหน้าป้าแจ่ม“ไหวค่ะ เดี๋ยวที่เหลือมนต์จัดการเองค่ะ” (^-^) รอยยิ้มที่ระบายขึ้นอย่างสดใสกว่าเมื่อเช้าช่วยยืนยันในคำพูดได้ดี“ถ้าอย่างนั้นป้ารบกวนคุณมนต์ด้วยนะคะ ส่วนวันนี้ป้าเองก็พักอยู่ห้องด้านล่างถัดจากห้องคุณมนต์ลงไปอีกชั้นหนึ่ง ถ้ามีอะไรด่วนหรือไม่ไหวจริง ๆ ให้คนไปเรียกป้าได้เลยนะคะ” คำพูดที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วงส่งออกมาย้ำอีกครั้ง ก่อนที่หญิงสูง
ลวงสวาทท่านประธานธงแดง ตอนที่ 97 คนป่วยขี้อ้อน
เวลาผ่านไปนานเท่าไรแล้วไม่รู้ฉันที่ค่อย ๆ เปิดเปลือกตาลืมขึ้นมาหลังจากเผลอหลับไปด้วยเพราะความเหนื่อยล้าหรือฤทธิ์ยาก็ไม่แน่ใจ กระทั่งเมื่อสายตาปรายมองไปยังกระจกใสบานใหญ่แล้วพบว่าแสงแดดที่เคยสว่างจ้า บัดนี้กลับทอประกายเปลี่ยนเป็นแสงสีทองเจือส้มบางเบาส่องผ่านกระจกเข้ามาแทนแล้วฉันลุกขึ้นนั่งบิดขี้เกียจอีกครั้งพร้อมกับจมูกที่ได้กลิ่นหอมอ่อนของอาหารที่ป้าแจ่มน่าจะปรุงเอาไว้รอฉันตื่น“หอมจังเลยค่ะป้าแจ่ม” ฉันเดินกะเผลกไปยังทางตามกลิ่นอาหาร ก่อนจะเอ่ยทักให้ผู้สูงวัยที่ยืนหันหลังอยู่“อ้าวคุณมนต์ตื่นแล้วหรอค่ะ ป้าเห็นนอนหลับอยู่เลยไม่กล้าปลุก อ่อ...อาหารเสร็จพอดีเลย เมื่อกี้ป้าขึ้นไปดูนายยังไม่ตื่นเลยค่ะ” ป้าแจ่มรายงานถึงสิ่งที่ตนทำในขณะที่ฉันนอนหลับให้ฟังคร่าว ๆ“ขอโทษนะคะป้า มนต์ว่าจะช่วยป้าดูแลคุณวาคิมเขาแต่กลับต้องมาเป็นภาระให้ป้าแจ่มเพิ่มเลย” ฉันบอกเสียงอ่อยอย่างรู้สึกผิด“ภารงภาระอะไรกันค่ะดูพูดเขาซิ ป้าเต็มใจค่ะ อีกอย่างคุณมนต์เองก็เพิ่งจะฟื้นไข้ด้วย นี่ป้าเห็นก็โหมงานไม่หยุดแล้ว อย่างนี้จะหายเร็วขึ้นไหมล่ะค่ะ...หืมมมมม ~~” ป้าแจ่มทำทีเป็นดุ แต่ทว่า...น้ำเสียงและสีหน้ากลับเต็มไปด้วยควา
ลวงสวาทท่านประธานธงแดง ตอนที่ 96 เพราะ...รัก...คำเดียว
“อ่ะ...เอ่อ...คุณมาติอัสค่ะ”“มาตินไงครับแค่นี้ก็ลืมกันแล้วเหรอ ว่าแต่มีอะไรหรือเปล่าครับ หรือว่าเปลี่ยนใจอยากให้ผมไปหาดี” ปลายสายเย้าแหย่ด้วยน้ำเสียงสดใส“อะค่ะ คุณมาติน คือว่า...” ฉันอ้ำอึ้ง“เรื่องเมื่อวานใช่ไหมครับ” ปลายสายพูดอย่างเข้าใจเหตุการณ์ดี“มนต์ต้องกราบขอประทานโทษด้วยนะคะถึงเรื่องที่เกิดขึ้น” ฉันกัดริมฝีปากล่างเล็กน้อยด้วยความรู้สึกเกรงใจ หลังจากเอ่ยปากขอโทษไป“คุณมนต์ขอโทษผมเรื่องอะไรล่ะครับ คุณยังไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะ ถ้าจะผิดก็ผิดอยู่เรื่องเดียวที่ทำให้ผมคิดถึงอยู่ตลอดเวลาเนี่ยแหละ” ปลายสายเอ่ยเสียงเข้มในประโยคแรก ก่อนจะหยอกเย้าในประโยคท้ายจนเกือบทำให้ฉันตกใจ“อย่าพูดเล่นแบบนั้นซิคะ” ฉันหน้าแดง เพราะถ้าพูดตามความจริงฉันเองก็ยังไม่เคยเจอใครรุกจีบหนักแบบนี้มาก่อน“ผมไม่ได้พูดเล่นนะครับ ผมคิดถึงคุณมนต์จริง ๆ และผมก็ชอบคุณจริง ๆ ด้วย” คุณมาติอัสพูดด้วยน้ำเสียงที่ฉันไม่สามารถจับความล้อเล่นในน้ำเสียงนั้นได้เลย และในจังหวะที่ฉันนิ่งเงียบด้วยความประหม่าทำตัวไม่ถูกอยู่นั้น“เรื่องธุรกิจคงต้องอยู่ที่ท่านประธานของคุณแล้วล่ะครับ เพราะเขาเองเป็นคนเอ่ยปากว่าไม่ต้องการมาขยายธุรกิจในแถ
ลวงสวาทท่านประธานธงแดง ตอนที่ 95 สองคนสองทาง
ดวงตากลมโตทอดมองไปยังร่างชายหนุ่มตรงหน้าพร้อมกับจมอยู่ในความคิดที่รู้ดีว่าจะทำให้ตัวเองเจ็บปวดถ้าหากยังไม่ปล่อยวางในความโลภที่เกิดขึ้น อีกทั้งสิ่งที่คิดเผื่อเอาไว้ในอนาคตถึงยังไงมันก็ต้องเกิดขึ้นอย่างแน่นอนเมื่อสถานการณ์นั้นมาถึง และถ้าเพียงเขายืนหยัดที่จะรักฉันด้วยหัวใจที่จริงใจของเขาแล้วล่ะก็ มันก็ไม่มีอะไรยากเลยถ้าเราจะลงเอยด้วยกันและมีชีวิตที่มีความสุขในบั้นปลายแต่นี้...ไม่ว่ายังไงไม่ว่าจะมองมุมไหนเขาเองก็คงไม่อาจให้ความสำคัญฉันได้มากไปกว่านางบำเรอ เพราะอย่างนั้นฉันเองก็คงไม่มีความจำเป็นที่จะต้องจมปลักอยู่แบบนี้ถ้าหากว่าในอนาคตฉันมีทางเลือกที่ดีกว่านี้...ความคิดมากมายประเดประดังจนกลบความหวั่นไหวที่เกิดขึ้นในใจเพียงชั่วครู่ ดวงหน้าสวยก็ได้แต่สลัดความคิดหลากหลายออกไปก่อนจะเรียกคนที่กำลังเพ้อเพราะพิษไข้ให้มีสติขึ้นมา เพื่อจัดการป้อนข้าวป้อนยาให้กับเขา ก่อนที่ฉันจะได้ไปจัดการงานที่ให้ไว้กับพี่ปราบต่อไปร่างบางเดินกะเผลก ๆ ค่อย ๆ พาร่างลงมาจากชั้นสองเพื่อมานั่งทำงานด้านล่างเพราะด้วยไม่อยากรบกวนคนป่วยและไม่อยากที่จะเสี่ยงติดไข้กลับมาอีก จากนั้นฉันก็ได้จัดการงานตามข้อมูลที่ได้รับมาก่อน
قد تعجبك أيضًا
ยัยตัวร้ายกับนายแบดบอย NC18++
Me'JinJIn43.4K وجهات النظرบำเรอรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++
Me'JinJIn64.6K وجهات النظرปราบรักร้ายนายมาเฟีย | พายุ x ชะเอม
Aoybabyz22.2K وجهات النظرหวนรักหนีลิขิต
ลูกพีชแสนสวย33.5K وجهات النظرนางบำเรออุ้มรัก
อัญญาณี3.8K وجهات النظرแดนอารยะ
รวิวร, จุฑารัตน์285 وجهات النظرเพลิงสวาทถ่านไฟเก่า
ปลายฟ้า/ไรท์เกว1.2K وجهات النظرแพ้ทางร้ายนายคู่หมั่น
เดย์ไลลา2.3K وجهات النظر
