ด้านมารียาก็ถูกฮัสลานอุ้มมาในห้องโถงรับแขกของจาซุสเขาก็วางเธอลงอย่างอ่อนโยน จนมารียานั้นมองสบตากับเขาอย่างเขินอาย เพราะเธอเริ่มจะแพ้ให้กับความอ่อนโยนของเขาแล้ว ผู้ชายบ้าอะไร ทำให้เธอใจสั่นเวลาที่อยู่ใกล้ด้วยขนาดนี้ นี่ขนาดเขาไม่ใช่สเปคเธอนะ ถ้าเขาเป็นสเปคของเธอจะขนาดไหนเนี่ย มารียาคิดในใจอย่างอดไม่ได้“ขอบคุณนะคะคุณฮัสลาน…” มารียาพูดขอบคุณอีกครั้งแล้วเธอก็นั่งนิ่งๆอย่างเรียบร้อย เพราะเกรงกับสายตาของเขาที่มองมา“ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมจะให้ลูกน้องเอาไม้เท้ามาไว้ให้คุณพยุงตัวเดินไปเดินมา จะได้ไม่ต้องให้ใครมาอุ้มอีก…ถ้าวันจันทร์ยังไม่ดีขึ้นก็ไม่ต้องไปทำงานก็ได้ ผมให้คุณลาได้อีก” ฮัสลานพูดบอกไปแบบใจดีกับเธอมาก“ค่ะ ทำไมคุณถึงใจดีกับฉันจังเลยคะ” มารียาเอ่ยถามออกไปอย่างอยากรู้ เพราะเขานั้นดีกับเธอจนเริ่มจะเกินหน้าที่ระหว่างเจ้านายกับลูกน้องอยู่แล้ว“ผมคงถูกชะตากับคุณตั้งแต่ที่คุณช่วยเอากระเป๋ามาคืนผมที่ไทยนั่นล่ะมั้ง มันก็เลยทำให้ผมน่ะอยากจะใจดีกับคุณ ทำไม ผมทำดีกับคุณแค่นี้ มันทำให้คุณหวั่นไหวงั้นเหรอ” ฮัสลานตอบไปแล้วถามเธอไปแบบกวนๆ“ขอบคุณที่มาส่งน้องสาวของฉันนะคะคุณฮัสลาน เดี๋ยวที่เหลือฉันจัด
ด้านกวินตาที่นอนอยู่พอเห็นเขาส่งรูปภาพอยู่กับผู้หญิงสวยๆหลายคนแถมทั้งกอดทั้งหอมแบบนั้นก็มองด้วยสีหน้าโกรธจัด“ขอให้คุณสนุกกับผู้หญิงของคุณก็แล้วกันนะคะ…เอาให้เต็มที่เลยค่ะ…” มารียาพิมพ์ข้อความตอบเขาไปแล้วเธอก็หันไปมองทางมารียาทันที“เป็นอะไรคะพี่กวาง ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะคะ” มารียาที่นั่งเล่นมือถืออยู่เอ่ยถามออกไป เพราะพี่สาวเธอนั่งแต่งตัวอยู่แล้วก็หันมาด้วยสีหน้าแดงก่ำราวกับคนจะร้องไห้“เราไปจากที่นี่กันเถอะ พี่ไม่ต้องการอยู่ที่นี่แล้ว….พี่ไปอยู่ที่อพาร์เม้นท์ของมีนได้ไหม” กวินตาถามออกไปแล้วก็พยายามกลั้นน้ำตาของตัวเองเอาไว้“ได้สิคะ…พี่กวางอยากจะอยู่นานแค่ไหนก็ได้ค่ะ…แล้วคุณจุซสเขาจะไม่ว่าเหรอคะ…” มารียาพูดตอบไปก็เอ่ยถามพี่สาวของเธออย่างสงสัย“เขามีผู้หญิงคนใหม่แล้ว พี่ก็คงไม่จำเป็นแล้วล่ะ…เราไปกันเถอะ….มีนลุกไหวไหม” กวินตาพูดบอกไปก็ลุกไปหาน้องสาวทันที“ไหวค่ะ….ฮึบ” มารียาพูดบอกไปก็ค่อยๆลุกขึ้นแล้วพี่สาวของเธอก็เอาที่พยุงตัวที่ฮัสลานให้คนเอามาให้เธอนั้นมาเสียบที่แขน แล้วกวินตาก็เข้าไปช่วยพยุงตัวน้องสาวอีกฝั่งหนึ่ง แล้วทั้งสองก็ค่อยๆเดินออกมาจากห้องพักของมารียา แล้วกวินตาก็โทรเรียกแท็ก
ด้านฮัสลานพอเดินทางมาถึงบ้านของเขาแล้วก็เห็นว่าแม่บ้านและพ่อบ้านทั้งหลายนั้นกำลังเร่งเตรียมสถานที่กันอยู่ เขาก็เดินเข้าไปในบ้านทันที“ฮัสลานมาแล้วเหรอลูก แล้วเด็กคนนั้นล่ะ เขาไม่มากับลูกด้วยเหรอ” อามูนีเอ่ยถามออกไปทันทีที่เธอได้เห็นหน้าลูกชายของเธอ“ไม่ครับ…พอดีเมื่อวานเขาเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยครับแม่ทำให้ข้อเท้าแพลง วันนี้เขาคงไม่ได้มาร่วมงานที่บ้านเราแล้วนะครับ” ฮัสลานพูดบอกไปตามตรง เพราะไม่อยากให้แม่ของเขานั้นถามหาเธออีก“ขาแพลงงั้นเหรอ น่าเสียใจจริงๆเลย แม่ก็คิดว่าจะเป็นแม่สื่อให้เราสักหน่อย ถ้าแม่หนูคนนั้นไม่มางานเลี้ยงก็ไม่สนุกแล้วน่ะสิ” อามูนีพูดบอกไปแล้วทำหน้าเศร้าๆออกไปอย่างเสียดาย“ผมว่าเขาไม่มาก็ดีเหมือนกันครับ เพราะผมไม่รู้ว่าแม่จะทำอะไรพิเรนๆอีก แค่วันก่อนแม่ก็เกือบจะปล่อยไก่แล้วนะครับ…ผมว่าเรื่องนี้แม่ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของผมดีกว่า” ฮัสลานพูดบอกไปเพราะถ้าแม่ของเขายังยุ่งวุ่นวายอีก เขากลัวว่าไก่จะตื่นจริงๆน่ะสิ“หน้าที่อะไรหึ แม่เห็นเราก็วางมาดเป็นเจ้านายเขาอยู่นั่นแหละ ไม่เห็นลูกจะรุกเขาเลย…ทำไมทีกับผู้หญิงคนอื่นนี่เก่งจังเลยหึ ทีกับแม่หนูคนนี้ทำเราถึงได้อ่อนหัดนักนะฮัสล
จาซุสได้ยินอย่างนั้นก็อึ้งไปทีเดียว เพราะมันเป็นเสียงของกวินตานั้นเอง แต่เขาไม่คิดว่าเธอจะกล้าพูดตัดความสัมพันธ์กับเขาแบบนี้เลย เขาดูแลเธอมาเกือบจะสองปีแล้ว เขาก็ให้ความสุขสบายกับเธอทุกอย่าง ทำไมเธอยังอยากจะไปจากเขาอีก หรือว่าเรื่องที่เขาและเธอทะเลาะกันเมื่อวาน“กวาง…นี่คุณอย่ามางอนแล้วใช้อารมณ์ตัดสินปัญหาแบบนี้นะ คิดจะเป็นก็เป็นคิดจะเลิกก็เลิกแบบนี้น่ะเหรอ…คุณกลับมาคุยกับผมที่บ้านเดี๋ยวนี้เลย เราสองคนมีเรื่องต้องเคลียร์กัน..” จาซุสพูดบอกไปแบบไม่ยอม เพราะเขาคิดว่าตอนนี้เธอยังงอนอยู่จริงพูดแบบนี้ออกมา เขาจึงอยากจะให้เธอมาเคลียร์กับเขาให้เข้าใจ“ฉันบอกแล้วไงคะว่าฉันจะไม่กลับไปที่นั่นอีกแล้ว ในเมื่อตอนนี้คุณเองก็มีผู้หญิงตั้งมากมาย ฉันก็ควรจะออกมามันก็ถูกแล้วนิคะ เรายังจะต้องเคลียร์อะไรกันอีกล่ะคะ ถึงฉันจะยอมเป็นนางบำเรอของคุณ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะยอมให้คุณทำร้ายความรู้สึกของฉันนะคะ คุณสนุกกับการที่ได้เย้ยฉันในขณะที่คุณอยู่กับผู้หญิงพวกนั้น คุณรู้ไหมคะว่ามันเจ็บแค่ไหน เพราะฉะนั้นฉันคืนอสระให้คุณค่ะ เชิญคุณไปสนุกกับชีวิตที่คุณต้องการเถอะค่ะ” กวินตาพูดบอกไปแบบยอมแพ้แล้ว“ที่ผมทำแบบนั
หลายวันผ่านไปมารียาก็กลับมาทำงานตามปกติหลังจากที่เธอหายจากอาการข้อเท้าแพลงแล้ว เธอก็เตรียมอาหารเช้าและกาแฟเข้ามาให้ฮัสลานตามหน้าที่ของเธอ“นี่อาหารเช้าแล้วก็กาแฟของคุณค่ะ” มารียาพูดบอกไปก็วางอาหารและกาแฟลงบนโต๊ะทานข้าวที่อยู่ด้านข้างภายในห้องทำงานของเขาทันที“ขอบคุณ…แล้วนี่ข้อเท้าคุณดีขึ้นแล้วใช่ไหม ยังเจ็บอยู่หรือเปล่า” ฮัสลานเอ่ยพูดกับเธอด้วยความห่วงใย ก่อนจะมองหน้าสวยๆของเธอด้วยรอยยิ้ม เพราะเขาไม่ได้เห็นหน้าเธอมาสามวันแล้ว พอได้เห็นแล้วรู้สึกดีจริงๆ“ดีขึ้นแล้วค่ะ ขอบคุณที่คุณให้ฉันลางานนะคะ ทั้งๆที่ฉันก็พึ่งจะเข้ามาทำงานเอง อ่อ ลืมไปเลย นี่เป็นอาหารไทยค่ะ ฉันกับพี่สาวช่วยกันทำมาให้คุณทานค่ะ เป็นการขอบคุณที่คุณให้ฉันหยุด” มารียาพูดบอกไปแล้วก็ยิ้มใส่เขา ก่อนจะเอาอาหารไทยที่เธอและพี่สาวทำนั้นโชว์ให้เขาดู“อืม…ไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นก็ได้ แต่ก็ขอบคุณที่คุณกับพี่สาวมีน้ำใจทำให้ก็แล้วกันนะ ว่าแต่พี่สาวของคุณเขาเป็นยังไงบ้าง…ได้ข่าวว่าเขาเลิกกับจาซุสแล้ว…” ฮัสลานเดินลุกไปหาเธอก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้ แล้วเขาก็มองอาหารหน้าตาหน้าทานด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะเงยหน้าถามเธอเกี่ยวกับพี่สาวของเธอไป“ก็พยาย
ห้าโมงเย็น….มารียาก็เดินตามฮัสลานและอาลีลงมาที่หน้าบริษัทตามปกติ และเซดาก็เข้ามาหาฮัสลานพร้อมกับเอามือจับที่แขนของเขาเอาไว้อย่างใกล้ จนมารียามองทั้งสองแล้วก็ทำหน้านิ่งๆออกไป“พี่ฮัสลานขา เซดากลับด้วยคนสิคะ วันนี้เซดาไม่ได้เอารถมา จะโทรเรียกให้รถที่บ้านมารับก็เสียเวลา พี่ฮัสลานไปส่งเซดาหน่อยได้ไหมคะ” เซดาเอ่ยพูดออกไปแล้วก็ทำสายตาอ้อนๆให้กับฮัสลานไปแบบขอร้อง“พี่ไม่ว่าง…เดี๋ยวพี่ให้อาลีเรียกรถไปส่งเรากลับบ้านก็แล้วกัน” ฮัสลานพูดบอกไปเพราะเขานั้นต้องไปส่งมารียากลับบ้าน และเขาก็ไม่ต้องการให้เซดามาทำลายแผนของเขาด้วย“ไม่ว่างอะไรล่ะคะ เซดาเห็นตารางงานของพี่ฮัสลานก็ไม่มีอะไรแล้วนิคะ ไปส่งเซดาแค่นี้ได้เหรอคะ ทำไมทีผู้ช่วยเลขาของพี่คนนี้พี่ถึงไปส่งได้ล่ะคะ…หรือว่าไม่ใช่แค่ผู้ช่วยเลขาธรรมดาๆแบบที่ใครๆเขาพูดกัน” เซดาพูดออกไปเพราะเธอได้ยินคนพูดกันว่าผู้ช่วยเลขาคนใหม่นั้นกลับบ้านกับฮัสลานและอาลีบ่อยมาก จนเธออดไม่ได้ที่จะมาดูให้เห็นกับตา“คุณหมายความว่ายังไงคะ…คุณเซดา” มารียาได้ยินแบบนั้นก็อึ้งไปทันทีเพราะเซดาพูดมาแบบนี้ก็หมายความว่าคนอื่นเขาคิดว่าเธอนั้นมีความสัมพันธ์กับฮัสลานงั้นเหรอ เธอจึงเอ่ยถ
ด้านฮัสลานพอนั่งรถไปสั่งเซดาเขาก็นั่งดูงานผ่านหน้าจอไอแพดแบบเงียบๆ จนเซดาที่สังเกตเขาอยู่นั้นมองด้วยสายตาบึ้งตึง เพราะเขาชอบทำท่าทีเฉยเมยกับเธอแบบนี้ตลอดเลย ทีกับแม่ผู้ช่วยเลขาคนนั้นเขากลับพูดคุยด้วยรอยยิ้มตลอดเลย“พี่ฮัสลานคะ เราแวะทานอาหารเย็นด้วยกันก่อนนะคะ เซดามีร้านอาหารอร่อยๆจะพาพี่ฮัสลานไปทาน รับรองว่าพี่ฮัสลานต้องชอบแน่นอนค่ะ” เซดาพูดบอกไปด้วยรอยยิ้ม เพราะเธอหวังจะไปดินเนอร์กับเขาสองต่อสอง“วันนี้พี่เหนื่อยแล้ว พี่อยากจะกลับไปพักที่บ้านน่ะ ไว้วันหลังก็แล้วกันนะ” ฮัสลานพูดบอกไปโดยที่สายตาของเขายังคงจ้องมองที่หน้าจอไอแพดอยู่“ทำไมเวลาเซดาชวนพี่ฮัสลานไปไหนทำอะไร พี่ฮัสลานต้องปฎิเสธเซดาตลอดเลยล่ะคะ เซดามันน่ารังเกียจมากเลยใช่ไหมคะ แค่ทานข้าวพี่ฮัสลานก็ยังไม่อยากจะทานด้วยเลย ” เซดาแกล้งพูดออกไปเสียงเศร้าพร้อมกับทำหน้าทำตาน่าเสียใจออกมา“เฮ้อ…หยุดทำหน้าแบบนั้นได้แล้ว จะไปร้านไหนก็บอกคนขับรถไป…” ฮัสลานพูดบอกไปแบบใจอ่อน เพราะเขาก็ไม่อยากจะใจร้ายกับเธอเกินไป ยังไงเธอก็เป็นเหมือนน้องสาวเขาคนหนึ่ง“เย้…ขอบคุณนะคะ พี่ฮัสลานนี่น่ารักที่สุดเลยค่ะ….” เซดาพูดบอกไปก็ยิ้มออกมาอย่างดีใจ ก่อนจะโอ
“….พี่คงไม่ได้เจอแล้วล่ะ อยู่คนเดียวแบบนี้สบายใจกว่าเยอะเลย ” กวินตาพูดบอกไปด้วยสีหน้ายิ้มอ่อนลง เพราะเธอคิดว่าหากเธอคลอดลูกแล้ว เธอจะเป็นเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวและเธอจะไม่ขอมีแฟนหรือสามีไปตลอดชีวิต“ก็ไม่แน่หรอกค่ะ วันหนึ่งพี่กวางอาจจะเจอใครสักคนก็ได้ใครจะไปรู้ล่ะคะ อ่อจริงสิ วันนี้พี่กวางไปหาหมอมาแล้วนิคะ หมอว่ายังไงบ้างคะ” มารียาพูดตอบไปก่อนจะเอ่ยถามเรื่องที่พี่สาวไปโรงพยาบาลวันนี้อย่างเป็นห่วง“อ่อ หมอบอกว่าพี่เครียดลงกระเพาะน่ะ ก็เลยทำให้มีอาการแบบที่เป็นอยู่ ทานยาบำรุงสักพักก็ดีขึ้นแล้วล่ะ” กวินตาพูดตอบไปแบบนั้น เพราะตอนนี้เธอยังให้น้องสาวรู้ไม่ได้ว่าเธอท้อง เธอคิดว่าเธอจะไปบอกมารียาตอนที่เธอกลับไทยไปแล้ว น้องสาวของเธอจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง“มีอะไรพี่กวางก็มาระบายกับมีนได้นะคะ อย่าเก็บไว้คิดคนเดียว มีนไม่อยากให้พี่กวางเครียดจนเป็นแบบนี้อีก” มารียาได้ยินแบบนั้นก็คิดว่าพี่สาวคงจะเครียดกับการที่ตัดสนิใจเลิกกับจาซุสแน่ๆ เธอจึงพูดบอกไปแบบเข้าใจแล้วก็มองพี่สาวด้วยรอยยิ้ม“จ้ะ…ต่อไปพี่จะพยายามไม่คิดไม่คิดมากก็แล้วกันนะ อ่อ พี่มีอีกเรื่องที่จะบอกมีนน่ะ พอดีวันนี้พี่ไปเจอพี่อุมาที่พี่เคยไปทำงา
สี่ชั่วโมงผ่านไป…ณ เวลาเที่ยง…มารียาก็ตื่นขึ้นมาแล้วด้วยสภาพที่อ่อนแรงเพราะเธอถูกฮัสลานจับกดอ้าขาเอาไม่รู้กี่รอบ ไหนจะถูกเขาขึ้นขาหยั่งยังไม่พอ เขายังมาพาเธอนั่งชิงช้าห้อยเพื่อกระแทกเธอแรงๆอีก แต่ล่ะอย่างที่เขาเอากับเธอน่ะล้วนแต่ทำให้เธอนั้นอ่อนแรงทั้งนั้น และตอนนี้เธอก็ไม่อยากลุกขึ้นจากเตียงเลย“ตื่นแล้วเหรอคุณ…ผมจะมาเรียกคุณไปทานอาหารพอดีเลย นี่เที่ยงแล้วด้วยลุกมาทานอะไรหน่อยไป…คุณจะได้มีแรงสู้กับผมอีก…เอะ…หรือว่าคุณลุกไม่ไหว ให้ผมเอามาให้คุณทานในนี้ไหม…ผมยินดีบริการเลยนะ…” ฮัสลานพูดบอกไปแล้วก็มองเธอด้วยยิ้ม เพราะเขาเห็นหน้าสวยๆของเธอทำหน้างอนใส่เขาแบบนี้แล้วมันโคตรน่ารักเลย“ไม่ต้อง…ฉันไม่อยากจะกินอะไรทั้งนั้นแหละ…คุณออกไปซะ ฉันไม่อยากจะเห็นหน้าคุณ” มารียาพูดออกไปแบโกรธๆเขา ก่อนจะเมินหน้าไม่สนใจเขา เพราะเธอโกรธที่เขาทำกับเธอแบบนี้“ยังไม่ทันจะท้องเลยนะคุณก็เบื่อหน้าผัวตัวเองแล้วเหรอ ถ้าท้องขึ้นมาจะขนาดไหนเนี่ยหึ….” ฮัสลานแกล้งพูดหยอกเย้าเธอไป เมื่อเธอทำท่าทีหมางเมินกับเขา“คุณฮัสลาน ทำไมคุณมันหน้าด้านขนาดนี้หึ…ฉันพูดด่าอะไรไปคุณไม่คิดจะสะทกสะท้านอะไรบ้างเลยหรือไง หรือว่าหน้าคุณมัน
มารียาก็ถูกเขากระหน่ำท่อนเอ็นใส่แบบไม่ยั้งจนเธอนั้นเสียวและจุกที่ท้องน้อยเลย เธอก็ส่ายหน้าไปมาอย่างทรมานเลยทีเดียว จะหยุดเขาก็ทำไม่ได้เพราะเขาเอามือกดขาของเธอไว้ แต่เธอจะไม่ยอมให้เขากดขี่ข่มเหงเธอแบบนี้อีกแล้ว“เอาสิ…อ้ะ อ้ะ ไปนอนโรงพยาบาลบาลก็ดี ฉันจะได้หลุดพ้นจากการทำลูกของคุณสักที….โอ๊ย….ซี๊ด….อ้ะ อ้ะ….” มารียาร้องครางตอกกลับไปอย่างไม่ยอมแพ้“โอว์….ฟัก….ต่อให้คุณจะไปนอนที่โรงพยาบาล ผมก็จะตามไปกระแทกหอยคุณให้ได้ ผมจะทำให้คุณครางลั่นโรงพยาบาลเลยมารียา….อ่าส์….ซี๊ด….ตับ ตับ ตับ….” ฮัสลานพูดบอกไปก็กัดฟันจนกรามขึ้นเป้นสันเลยทีเดียว จากนั้นเขาก็ส่งท่อนเอ็นใส่ร่องสาวเธอแบบรัวๆเลยทีเดียว“อ้ะ…คุณมันใจร้าย…อ้ะ อ้ะ…” มารียาพูดต่อว่าเขาไปก็ร้องครวญครางอย่างทรมานใต้ร่างของเขา เพราะไม่ว่าจะยังไงเขาก็ยังคงไม่ลดละกับการที่จะมีอะไรกับเธอเลย“คุณนั่นแหละที่บังคับให้ผมต้องใจร้ายกับคุณแบบนี้…อ่าส์…ซี๊ด….ถ้าคุณอยากให้ผมใจดีด้วยก็พูดให้รู้เรื่องหน่อย อ่าส์…ไม่ใช่มาเถียงผัวตัวเองฉอดๆแบบนี้ ตับ ตับ ตับ….โอว์…ซี๊ด….” ฮัสลานพูดบอกเธอไปก็ถอนท่อนเอ็นออกจากร่องสาวของเธอแล้วเขาก็เอาหมอนมารองก้นของเธอไว้สูง แล้
มารียาก็ดิ้นพล่นขึ้นมาทันทีเพราะมันสั่นแรงและยังถูไถที่ติ่งเสียวของเธออีก เธออยากจะเอามือไปจับมันออกแต่มันก็ไม่สามารทถได้เพราะทั้งมือทั้งเท้าต่างก็ถูกล็อคไปหมดแล้ว ทำให้เธอนั้นกำหมัดแน่นเลยทีเดียวจนตัวเธอนั้นเด้งหน้าอกขึ้นแล้วดิ้นไปมาอย่างทรมาน“อื้อ….อือ…อ้ะ….อ้ะ….” มารียาร้องครางออกมาอย่างทนไม่ไหวอีกต่อไป เมื่อตอนนี้ร่างกายของเธอมุนถูกรุกรานอย่างหนัก เพราะเธอพึ่งเสร็จไปเมื่อกี้การที่เธอถูกเล่นเสียวต่ออีกทำให้มันทรมานมาก“หึๆ…ดูสิมีนว่าตอนนี้คุณน่ะกำลังเสียวมากแค่ไหน ดูตัวเองในกระจกนั่นสิ….โคตรยั่วเลย….” ฮัสลานพูดไปก็กดปรับเก้าอี้ให้มันเป็นนั่งเอนพิงลงไป แล้วมันก็ทำให้มารียานั้นได้เห็นตัวเองอย่างชัดเจนเลย จนเขานั้นทนไม่ไหวต้องถอดกางเกงแล้วเอาท่อนเอ็นใหญ่ออกมา แล้วเอามือรูดชักเบาๆอย่างทนไม่ไหว เพราเห็นแค่นี้เขาก็อยากจะเสียบเธอแล้ว แต่ไม่ก่อน เขายังอยากจะทรมานตัวเองไปพร้อมๆกับเธอด้วยมารียาได้ยินแบบนั้นก็มองตัวเองที่นั่งอยู่บนเก้าอี้เอนเบาะนี้ราวกับในหนังโป๊แนวซดิตส์เลย แล้วดูร่องสาวและตูดของตัวเองตอนนี้สิ มันถูกเติมเต็มไปด้วยของเล่นที่ฮัสลานนั้นเอามายัดเยียดใส่ในตัวเธอ และมันก็กำลังสร
“ในเมื่อคุณพึ่งเข้าห้องแดงของผมเป็นครั้งแรก งั้นก็เอาแบบเบาๆไปก่อนก็แล้วกัน เดี๋ยวคุณจะหาว่าผมใจร้ายกับคุณอีก…หึๆ…” ฮัสลานพูดไปก็หยิบไข่สั่นแบบอัตโนมัติออกมาจากลิ้นชัก แล้วก็ตามด้วยลูกตุ้มพวงขนกระต่ายและก็ผ้าปิดตาสีขาว ที่สามารถทำให้เธอเห็นแบบลางๆตอนนี้ที่ถูกปิดตาได้“ฉันไม่เล่นอะไรกับคุณทั้งนั้นแหละคุณฮัสลาน คุณปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ ไม่งั้นถ้าคุณปล่อยฉันเมื่อไหร่ ฉันจะเล่นงานคุณให้หนักเลย…” มารียาพูดออกไปก็พยายามดิ้นขัดขืน แต่เธอข้อมือของเธอก็ถูกเขาล็อคเอาไว้อย่างแน่นหนาจริงๆ“ก่อนที่คุณจะได้เล่นงานผม ผมก็คงจะเล่นงานคุณหนักๆไปแล้วล่ะ คุณจะเอาแรงที่ไหนมาเล่นงานผมหึ เอาตัวเองให้เดินออกจากห้องนี้ให้ได้ก่อนเถอะ เพราะวันนี้ผมจะเอาจนคุณขาถ่างจนหุบไม่ลงเลย หึๆ…” ฮัสลานพูดไปก็เอาของทีเขาเลือกมาไปวางไว้บนเตียงแล้วเขาก็มองเธอแบบเจ้าเล่ห์“วันนี้ไม่ได้ มันก็ต้องมีวันอื่นอยู่ดี ฉันไม่ยอมปล่อยให้คุณรังแกฉันฝ่ายเดียวหรอก” มารียาพูดบอกไปพร้อมกับสายตาที่มองเขาแบบไม่พอใจ“ปากดีจริงเลยนะคุณเนี่ย ดี!... ในเมื่อคุณคิดจะเอาคืนผม งั้นผมก็ไม่เกรงใจอะไรคุณแล้วล่ะ…ตรงนี้มันคงไม่เหมาะกับคุณ…ผมว่าไปตรงเก้าอี้
“มันก็แค่การตัดสินใจของคุณคนเดียว ครอบครัวคุณไม่ได้รับรู้ด้วยเลย คุณมาพูดเองเออเองแบบนี้จะให้ฉันเชื่ออะไรหึ…ครอบครัวคุณก็คงไม่ต่างจากครอบครัวของคุณจาซุสเขาหรอก คุณไม่ได้ต้องมาหลอกฉันซะให้ยากเลย ฉันไม่หลงเชื่อคุณหรอกคุณฮัสลาน” มารียาพูดไปพร้อมกับยืนยันว่าเธอไม่เชื่อเขา เพราะขนาดพี่สาวของเธอที่อยู่กับจาซุสมาสองปี ยังต้องยอมแพ้กลับไทยไปเลย แล้วเขาที่รวยกว่าจาซุสล่ะ จะไปเหลืออะไรกัน“แต่ครอบครัวผมกับครอบครัวของจาซุสมันคนล่ะครอบครัวกันนะคุณ คุณจะเอามาเปรียบเทียบกันไม่ได้ ครอบครัวของผมไม่ได้สนใจเรื่องความแตกต่างทางสังคมหรือเชื้อชาติอะไรเลย ที่ครอบครัวผมสนใจมีอย่างเดียวเลยคือเรื่องทายาท และมันก็เป็นต้นเหตให้เราสองคนมาเถียงกันอยู่ตอนนี้ ดังนั้นเรื่องแต่งงานของคุณกับผมมันจะไม่ใช่เรื่องยากเลย ถ้าคุณท้องลูกของผม คุณจะกลายเป็นเมียแล้วก็แม่ของลูกผมอย่างถูกต้องทันที ถ้าคุณไม่เชื่อก็ลองดูก็ได้” ฮัสลานพูดอธิบายบอกไปแบบตรงๆ เพราะครอบครัวของเขานั้นอยากให้เขามีเมียมีลูกจะตายไป แต่ในกรณีของมารียา เธอจะต้องท้องก่อนเขาถึงจะมีอะไรไปต่อรองกับพ่อแม่ของเขาเพื่อรับเธอมาเป็นภรรยาอย่างถูกต้อง“ฉันต้องท้องฉันเท่าน
ณ เพ้นท์เฮ้าท์ของฮัสลานในเวลาต่อมาฮัสลานก็เดินเข้ามาในบ้านแบบเงียบๆไม่พูดคุยอะไรกับมารียาเลยทำให้มารียานั้นเดินตามเขาแล้วมองแบบงงๆว่าเขาโกรธอะไรเธอ ทั้งที่มันก็ไม่ใช่เรื่องที่น่าโกรธงอนกันเลยสักนิดเดียว“คุณฮัสลาน คุณมีอะไรไม่พอใจฉันคุณก็พูดมาเถอะค่ะ ไม่ใช่มาเงียบใส่กันแบบนี้ฉันไม่ชอบ…เราไม่ใช่เด็กๆกันแล้วนะคะ” มารียาเอ่ยพูดออกไปแล้วมองตามเข้าไปด้วยสีหน้าจดจ้อง เพราะเธอทนให้เขาเงียบใส่เธอ ทำเหมือนเธอไม่มีตัวตนแบบนี้ไม่ได้ เธอไม่อยากจะใช้สงครามประสาทกับเขาหรอกนะ“รู้ด้วยเหรอว่าเราไม่ใช่เด็กๆกันแล้ว แล้วคุณคิดบ้าอะไรอยู่หึถึงได้คิดจะฉีดยาคุมกำเนิดโดยไม่บอกผมเลยสักคำน่ะ ถ้าผมไม่โทรหา ป่านนี้คุณก็คงฉีดมันไปแล้วสินะ” ฮัสลานหันไปพูดตอบเธอด้วยสีหน้าโกรธๆอย่างอดไม่ได้“อ่อ ที่โกรธอยู่นี่เพราะฉันไม่ได้บอกคุณเรื่องนี้เหรอคะ ฉันคิดว่ามันไม่ได้สำคัญอะไรฉันก็เลยไม่ได้บอกคุณน่ะค่ะ อีกอย่างนี่มันก็เป็นทางออกที่ดีสำหรับคนที่ไม่ได้กินยาคุมเป็นประจำแบบฉัน และถ้าฉันฉีดมันแล้ว มันก็ดีกับเราทั้งคู่ไม่ใช่เหรอคะ…” มารียาพูดบอกไปแล้วมองสบตากับเขาอย่างอ่อนโยน“มันไม่ได้ดีกับผมเลยมารียา ผมต้องการที่จะมีลูกกับ
ณ สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ นครดูไบมารียาก็แอบปลีกตัวจากฮัสลานตอนที่เขานั้นไปประชุมข้างนอก ออกมาที่โรงพยาบาลใกล้ๆกับบริษัทของเธอ เพราะเธอได้โทรนัดเวลาเอาไว้เรียบร้อยแล้ว ทำให้มาถึงเธอก็ได้เข้าพบหมอได้เลย“คุณแน่ใจนะคะว่าจะฉีดยาคุมกำเนิดน่ะ” หมอหนุ่มเอ่ยถามออกไปกับคนไข้อย่างต้องการความแน่ใจ“แน่ใจค่ะ ฉันไม่อยากจะท้องตอนนี้ คุณหมอฉีดได้เลยค่ะ” มารียาพูดบอกไปเพราะเธอไม่ค่อยได้ทานยาคุมทุกวัน เธอจึงตัดสินใจมาฉีดยาคุมกำหนดเพื่อป้องการไม่ให้เธอพลาดตั้งท้องขึ้นมาแบบพี่สาวของเธอ เนื่องจากฮัสลานนั้นแทบจะไม่เคยปล่อยข้างนอกเลยนับตั้งแต่มีอะไรกันมา เขาจะปล่อยในแทบทุกครั้ง ทำให้เธอกลัวว่าเธอจะพลาดท้องกับเขาขึ้นมา เธอจึงตัดปัญหาด้วยการฉีดยาคุมซะเลย จะได้ไม่ต้องมาเจอปัญหาในภายหลัง“โอเคครับ งั้นเรามาทำความเข้าใจกับการฉีดยาคุมกันก่อนนะครับ ฉีดครั้งเดียวจะสามารถคุมกำเนิดได้นานถึง 3 เดือน ตอนนี้ถ้าคนไข้ทานยาคุมกำเนิดแบบแผงอยู่ก็ให้เลิกทานได้เลยนะครับ” หมอหนุ่มพูดบอกไปแล้วก็ยิ้ม“ค่ะคุณหมอ…” มารียาพยักหน้าตอบไปแบบเข้าใจที่หมอพูด“หลังฉีดอาจจะประจำเดือนไม่มาไม่ต้องตกใจนะครับ มันเป็นผลข้างเคียงจากการฉีกน่ะครับ
“อืม….รู้จักขอโทษก็ดี มีอะไรก็เข้าไปคุยกันในบ้าน ฉันไม่อยากมาเถียงกับแกให้อายเพื่อนบ้านหรอกนะยัยมุก…” กวินตาพูดออกไปแล้วเธอก็เดินเข้าไปในบ้านทันที เพราะถึงมุกดาจะก้าวร้าวยังไง เธอก็ยังเป็นน้องสาวของเธออยู่“ไปลูก พี่เขาให้เข้าบ้านแล้วก็ทำตัวดีๆหน่อย อย่าไปทำให้พี่เขาโมโหอีก ป่ะ” เพ็ญพักตร์พูดบอกไปแล้วก็พยักหน้าใส่ลูกสาวให้เดินตามเธอเข้าไปมุกดาก็ทำหน้าบึ้งๆออกไป ก่อนจะเดินตามพี่สาวและแม่เข้าไปในบ้าน พอเข้ามาด้านในเธอก็เห็นว่ามีสนามหญ้ากว้างไปจนสุดข้างบ้านเลย มันก็ไม่ได้เล็กแบบที่เธอคิดเลย พี่สาวของเธอคงซื้อไว้สำหรับลูกที่จะเกิดมาแน่ๆ“แม่คะ นี่พี่กวางเขาจะกลับมาอยู่ไทยถาวรแล้วเหรอคะ ถึงได้ซื้อบ้านอยู่แบบนี้น่ะ…แล้วผู้ชายของพี่กวางล่ะคะ เขามาด้วยไหม…” มุกดาเข้าไปกระซิบถามแม่ของเธออย่างอยากรู้ เพราะอยู่ๆก็กลับมากะทันหันแถมยังซื้อบ้านเป็นหลังอยู่อีก แบบนี้มีแววว่าจะอยู่ยาวไหมล่ะ“เขาไม่ได้มาด้วยเพราะยัยกวางเลิกกับเขาแล้ว ก็เลยตัดสินใจกลับมาอยู่ไทยแล้วก็จะไม่กลับไปดูไบอีก…เพราะฉะนั้นแกก็อย่าไปถามอะไรพี่แกเรื่องนี้ล่ะ…”เพ็ญพักตร์พูดบอกไปตามตรง เพราะเธอไม่อยากจะให้กวินตาคิดมากอีก“เลิกกันแล
หลายวันผ่านไปจาซุสก็ถูกครอบครัวของเขาบังคับให้มาดูตัวว่าที่เจ้าสาวของเขาอย่างเลี่ยงไม่ได้ เพราะตอนนี้งานแต่งงานของเขานั้นได้ถูกกำหนดไว้ให้จัดแต่งในเดือนหน้านี้แล้ว มันจึงทำให้เขานั้นนั่งทำหน้าเซ็งๆอย่างอดไม่ได้ เพราะเขาต้องกล้ำกลืนฝืนทนกับการที่ต้องแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก เขาก็ไม่รู้ว่ามันจะไปรอดได้ยังไงกัน“ทำหน้าให้มันดีๆหน่อยได้ไหมจาซุส แกจะมาทำให้พ่อกับแม่ขายหน้าทางนู้นเขาไม่ได้นะ ถ้าพวกเขามาแกต้องยิ้มแย้มเขาใจไหม” จามีลพูดบอกลูกชายของเขาไปขณะที่นั่งรออีกฝ่ายมาอยุ่ในร้านอาหารหรู“ผมมาตามที่พ่อแม่ต้องการแล้ว ยังจะให้ผมยิ้มแย้มอะไรอีกครับ ผมไม่ได้ยินดีที่จะได้แต่งงานสักหน่อย…”จาซุสพูดบอกไปตรงๆอย่างอดไม่ได้ เพราะใครจะไปยิ้มออกกันถูกบังคับให้แต่งงานขนาดนี้“ไม่ยินดีแต่ลูกก็ต้องแต่ง แม่ไม่ยอมให้ลูกไปคว้าเอาผู้หญิงไม่มีหัวนอนปลายเท้ามาเป็นเมียหรอกนะ ลูกสะใภ้ของตระกูลเราจะต้องมีฐานะเหมาะสมกันเท่านั้น แล้วหนูอาย่าน่ะเขาก็ฐานะเหมาะสมกับเรา แถมหน้าตาก็สวยมากเลยด้วย สวยกว่านางบำเรอของลูกซะอีก ” ชามาเอ่ยพูดกับลูกชายของเธอไป เพราะลูกสะใภที่เธอหามาให้ลูกชายน่ะสวยมาก“สวยกว่าแต่ก็ไม่ได้แปลว่าจ