EP 36 เหมือนจะดีแล้วแท้ๆ(1)

"หู้ย เขิน"

ลูกจันทร์มองทั้งสองคนสบตากันนานรีบยกมือขึ้นปิดตาทั้งสองเพราะดูเหมือน ป๊ะป๊าของเธอกับแม่แคทจะจุ๊บกัน

มือใหญ่ที่ใช้เป็นฐานรองก้อนขนมเค้กเอาไว้ค่อยๆ เลื่อนสิ่งกว้างทางให้หลบไปแล้วขยับหน้าของตัวเองมาให้ใกล้เธอมากที่สุดจนลมหายใจเป่ารดกันและกัน

ใจที่กำลังเต้นอยู่ในอกของผู้ชายคนหนึ่งกำลังจะทะลุออกมานอกอกเพราะความตื่นเต้น เขาอาจผ่านเรื่องใกล้ชิดกับผู้หญิงมามากมายกับเธอเขาเองก็สัมผัสมาหมดทุกส่วนแต่นานเท่าไรแล้วที่ไม่ได้มีลมหายใจเป่ารดกันแบบนี้และครั้งนี้สถานะของเขากับเธอก็เปลี่ยนไปแล้วด้วย

แคทธารีนยืนกอดลูกสาวของเธอนิ่ง เด็กน้อยกำลังหลับโดยไม่รู้เลยว่าตอนนี้ใจของผู้เป็นแม่เต้นแรงขนาดไหน เธอพยายามอยู่ให้นิ่งที่สุดและทำตัวปกติเพื่อไม่ให้คนที่กำลังขยับเข้ามาใกล้รู้ว่าเธอประหม่าแค่ไหน

ปากหนาสัมผัสปากบางเพียงเล็กน้อยก่อนจะถอยออกห่าง ร่างบางตรงหน้าเขาดูเหมือนจะเซเล็กน้อย ขนาดเขายังตื่นเต้นแล้วเธอจะไปเหลืออะไรถ้าไม่ติดว่าเธออุ้มลูกอยู่เขาคงทิ้งก้อนเค้กลงพื้นไปแล้วเธอน่าสนใจกว่าทุกสิ่งอยู่แล้ว

"คือ เออ"

แคทธารีนหมือนหลุดออกจากภวังค์ เธอทำตาโตราวตกใจกับอะไรบางอย่างก่อนจะพูดตะกุกตะกักออกมาน่