บทที่ 5

“ลำดับต่อไปเป็นตัวแทนจากคณะวิศวะกรรมศาสตร์ ขอเสียงกรี๊ดให้กับดาวเดือนคณะวิศวะด้วยครับผม”

หนุ่มหล่อสาวสวยอย่างเชอร์รี่กับวรงกรณ์เดินออกมาคู่กัน ก่อนที่จะเดินโชว์ตัวตามที่ซ้อมไว้และก็กลับมาแนะนำตัว

“สวัสดีดีค่ะ ดิฉันนางสาว ชุดาภา จันทรรุ่งเรือง หรือเรียกง่ายๆ ว่าน้องเชอร์รี่เป็นตัวแทนจากคณะวิศวะ …”

“ฟังฝ่ายหญิงไปแล้วเดี๋ยวมารู้จักหนุ่มหล่อฝ่ายชายบ้างนะครับว่าเป็นใครยังไงบ้าง คิดว่าสาวๆเกินกว่าครึ่งต้องอยากรู้จักเขาคนนี้แน่ๆ”

พิธีพูดจบเสียงเชียร์เสียงกรี๊ดดังต้อนรับเดือนวิศวะคนหล่ออย่างล้นหลาม

“สวัสดีครับทุกท่าน ผม นายวรงกรณ์ โชติกุลวัฒนา หรือเรียกผมสั้นๆง่ายๆว่าโน้ตก็ได้ครับ ผมเป็นตัวแทนจากคณะวิศวะก็ขอฝากเนื้อฝากตัวเช่นกันครับ……”

“ครับผ่านไปอีกคณะแล้วนะครับ เหลือคณะสุดท้ายของเราในวันนี้ ขอเชิญทุกท่านพบกับหนุ่มหล่อสาวสวยของคณะแพทย์ศาสตร์นะครับ เชิญน้องๆท้ังสองคนเลยครับ“

เสียงปรบมือดังกึกก้องทำเอากิตติภพประหม่ามือไม้เย็นเฉียบก่อนจะกระซิบบอกเพื่อนสาวที่ยืนอยู่ข้างตน กิ่งก้อยเลยเอื้อมมือมาบีบมือเพื่อนเพื่อให้กำลังใจ บังเอิญความสนิทสนมนั้นอยู่ในสายตาของวรงกรณ์ที่กำลังก้าวสวนลงเวทีมาพอดีทำให้อดหมั่นไส้ไม่ได้ นี่กะจะเป็นเสือใบเลยใช่ไหมผู้หญิงก็ได้ผู้ชายก็ดี

“สวัสดีค่ะ ดิฉันนางสาว เกศสุดา ตรินณรงค์ฤทธิไกร หรือเรียกสั้นๆว่า น้องกิ่งก้อยก็ได้ค่ะ เป็นตัวแทนจากคณะแพทย์…..”

“เป็นยังไงกันบ้างครับ รู้จักสาวสวยไปแล้วมารู้จักหนุ่มหล่อเกาหลีเกาใจคนน้ีสักหน่อยนะครับว่าเป็นใครมาจากไหน เชิญครับ”

“สวัสดีครับ ผม นายกิตติภพ เลิศธนาธีรกานต์ ชื่อเล่นบอมบอม หรือเรียกบอมเฉยๆก็ได้ครับ เป็นตัวแทนจากคณะแพทย์ครับ….”

เสียงเชียร์เสียงปรบมือดังก้องในหอประชุมใหญ่ของมหาวิทยาลัยที่ใช้ประกวด พอคู่สุดท้ายรายงานตัวและเดินโชว์ตัวเสร็จ ตัวแทนแต่ละคณะก็ออกมาเดินโชว์อีกรอบก่อนจะกลับเข้าไปเก็บตัวที่ด้านหลังเวที

“ผ่านพ้นการและนำตัวและการโชว์ตัวแล้วนะครับน้องๆตัวแทนของแต่ละคณะสวยๆหล่อๆกันทุกคน ตอนนี้ก็น่าเห็นใจท่านคณะกรรมการทั้งหลายมากครับที่ตัดสินใจยากมากด้วยความหล่อความสวยของน้องๆแต่ละคนกินกันไม่ลงจริงๆ งั้นเรามีช้อยส์ต่อมาที่จะช่วยกรรมการแล้วครับ เพราะหลังจากนี้ก็จะเป็นการแสดงความสามารถของน้องๆตัวแทนของแต่ละคณะ เพื่อจะให้ท่านกรรมการได้ตัดสินใจว่าใครเก่งใครเทพใครคุมเวทีอยู่ ใครเหมาะที่จะเป็นตัวแทนเป็นหน้าเป็นตาของมหาวิทยาลัยของเราต่อไป หวังว่าหลังเวทีน้องๆและทีมงานคงพร้อมแล้ว ขอเชิญตัวแทนจากคณะศิลปกรรมศาสตร์ขึ้นโชว์ความสามารถก่อนเลยครับ”

ตัวแทนของแต่ละคณะขึ้นไปโชว์ความสามารถของตัวเองบนเวที จนมาถึงคิวของคณะวิศวะ ดาวคณะอย่างเชอร์รี่แสดงการรำฟ้อนเล็บซึ่งเธอรำได้อ่อนช้อยงดงามสมเป็นชาวเหนือ ส่วนวรงกรณ์แสดงความสามารถในการร้องเพลงซึ่งเพลงที่นำมาร้องได้สร้างความสนุกให้กับคนที่มาเชียร์ทุกคนเหมือนนักร้องมาเปิดคอนเสิร์ตเอง ด้วยหน้าตาที่ดีและน้ำเสียงที่เหมือนต้นฉบับทำให้วรงกรณ์คุมเวทีอยู่ ทุกคนในหอประชุมทั้งร้องทั้งโยกไปด้วยในขณะที่วรงกรณ์ทำการแสดงบนเวที พอจบเพลงทุกคนที่กำลังสนุกก็เรียกร้องให้ร้องอีกแต่พิธีกรทำหน้าที่ตัดบทและให้ส่งคะแนนโหวตถ้าอยากฟังอีก

ต่อจากคณะวิศวะแล้วนั้นก็มาถึงคิวของคณะแพทย์ พี่เลี้ยงทั้งหลายพากันขึ้นเวทีเพื่อยกเปียโนตัวใหญ่มาตั้งไว้บนเวทีเพื่อให้กิ่งก้อยตัวแทนฝ่ายหญิงก็โชว์ความสามารถในการร้องเพลงและในส่วนของกิตติภพโชว์ความสามารถในการเล่นเปียโน ทั้งสองคนเล่นคู่กันอีกคนร้องอีกคนเล่นเปียโนจึงทำให้เหมือนคู่รักที่เล่นเพลงรักจีบกัน ทำเอาทุกคนที่อยู่ในงานอินไปตามๆกัน ยกเว้นหนุ่มหล่อคู่แข่งจากคณะวิศวะที่ดูแล้วหมั่นไส้มาก

การประกวดดำเนินไปจนถึงพิธีการสุดท้ายคือการประกาศผู้ชนะเลิศที่จะได้เป็นดาวและเดือนของมหาวิทยาลัย สำหรับคนที่ได้รับตำแหน่งดาวมหาวิทยาลัยนั้นเป็นของดาวจากคณะอักษรศาสตร์ และเดือนของมหาวิทยาลัยเป็นของคณะวิศวะซึ่งก็คือวรงกรณ์นั่นเอง ส่วนกิตติภพและกิ่งก้อยเป็นตำแหน่งรอง ขณะที่ทุกคนเข้าไปแสดงความยินดีกับทั้งตำแหน่งที่หนึ่งและรองนั้น คนที่แอบสะใจไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นวรงกรณ์นั่นเอง เขาก็ไม่คิดว่าเขาจะได้เป็นแต่ด้วยความหมั่นไส้เดือนคณะแพทย์ที่เล่นใหญ่ทำเอาคนอื่นต้องแบกเปียโนมาให้แสดงถึงที่ ทั้งที่โชว์อย่างอื่นที่ไม่ต้องให้คนอ่ืนลำบากไปด้วยก็มีต้ังเยอะแยะมากมายแต่ไม่เลือกทำ พอเขาได้โดยอีกคนเป็นแค่รองเลยรู้สึกสะใจอยู่ลึกๆ