Home / โรแมนติก / วิศวะคลั่งรัก / ตอนที่ 37 ความกังวลของปรายฟ้า  (2)

Share

ตอนที่ 37 ความกังวลของปรายฟ้า  (2)

last update Last Updated: 2025-07-13 22:14:53

ตอนที่

37

ความกังวลของปรายฟ้า

เย็นวันนั้นภาคภูมิส่งข้อความหาปรายฟ้าเพื่อชวนเธอไปทานอาหารเย็ยด้วยกัน ปรายฟ้าตกลงไปทานอาหารเย็นกับภาคภูมิ แม้ในใจจะยังมีความกังวลอยู่บ้าง

เมื่อภาคภูมิขับรถมารับที่หอพัก เขาสังเกตเห็นทันทีว่าปรายฟ้าดูไม่สดใสเท่าที่ควร ดวงตาของเธอมีแววเหม่อลอยเล็กน้อย ภาคภูมิเองแม้จะรู้สึกเครียดกับสถานการณ์ที่บ้าน แต่เขาก็พยายามทำตัวให้เป็นปกติที่สุด เพื่อไม่ให้ปรายฟ้ากังวลไปมากกว่านี้

ภาคภูมิขับรถพาปรายฟ้ามายังร้านอาหารบรรยากาศดีแห่งหนึ่งใจกลางเมือง ร้านตกแต่งด้วยโทนสีอบอุ่น มีแสงไฟสลัว ๆ และเสียงเพลงบรรเลงเบา ๆ

“ทานอะไรสั่งเลยนะ” ภาคภูมิพูดกับปรายฟ้าแล้วก็ยิ้มให้กับปรายฟ้าเพื่อให้เธอรู้สึกสบายที่สุด

ปรายฟ้าเพียงแค่ยิ้มบาง ๆ แล้วก็เลือกเมนูที่เธออยากทาน

ภาคภูมิเห็นสีหน้าของปรายฟ้าเศร้า ๆ เขาก็รีบเอามือของเขาไปจับมือของปรายฟ้าไว้แน่น

“อย่าคิดมากเลยนะครับ ภูมิจะไม่ทิ้งปรายไปไหน ภูมิจะจัดการทุกเรื่องเอง”

ปรายฟ้าเงยหน้าขึ้นมองเขา แววตาของเธอยังคงมีความกังวลอยู่ ภาคภูมิยิ้มให้เธออย่างอ่อนโยน พยายามทำให้เธอรู้สึกสบายใจ

พวกเขาใช้เวลาเลือกอาหารกันครู่หนึ่ง ก่อนจะสั่งอาหารมาทาน ภา
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • วิศวะคลั่งรัก   ตอนที่ 75 ห้องนอนของผมที่มีแค่คุณ

    ตอนที่ 75ห้องนอนของผมที่มีแค่คุณภายในรถคันหรูที่กำลังแล่นอยู่บนถนนยามค่ำคืน ปรายฟ้านั่งนิ่งอยู่ข้างๆ ภาคภูมิ เธอพยายามรวบรวมความกล้าเพื่อถามเขาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือเล็กน้อย“ภูมิจะพาปรายไปไหนคะช่วยไปส่งฉันที่ห้องพักด้วยนะคะ” เธอพูดอย่างอ้อนวอนภาคภูมิไม่ได้หันมามองเธอเลยแม้แต่น้อย เขายังคงขับรถต่อไปด้วยสีหน้าเรียบเฉยแต่ริมฝีปากของเขากลับยกยิ้มขึ้นเล็กน้อยที่มุมปากอย่างที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน มันเป็นรอยยิ้มที่ทำให้เธอรู้สึกถึงความเจ้าเล่ห์และมั่นใจในตัวเขาเป็นอย่างมาก ปรายฟ้าพยายามจะเอ่ยปากพูดอีกครั้ง แต่เขาก็ยังคงทำเป็นไม่ได้ยินในสิ่งที่เธอพูดความเงียบที่น่าอึดอัดทำให้ปรายฟ้าต้องนั่งนิ่ง ๆ อยู่ในรถของเขาโดยไม่กล้าที่จะพูดอะไรต่ออีกเธอได้แต่เฝ้ามองเส้นทางที่เปลี่ยนไปเรื่อย ๆ จากถนนเส้นหลักในเมือง สู่ถนนสายเล็ก ๆ ที่เงียบสงบมากขึ้นเรื่อย ๆ จนกระทั่งรถของเขาเลี้ยวเข้าไปในซอยแห่งหนึ่งที่ดูหรูหราและเป็นส่วนตัวไม่นานนักรถของเขาก็หยุดลงที่หน้าคฤหาสน์หลังใหญ่ที่ดูโอ่อ่าและหรูหรา รั้วสูงโปร่งปิดทึบทำให้เธอไม่สามารถมองเห็นอะไรที่อยู่ภายในได้แต่เธอก็รู้ได้ทันทีว่าที่นี่จะต้องเป็นบ้านของเ

  • วิศวะคลั่งรัก   ตอนที่ 74 ทำงานดึกดื่น

    ตอนที่74ทำงานดึกดื่นหลังจากที่บทลงโทษอันเร่าร้อนจบลงและภาคภูมิได้ทิ้งคำเตือนที่เย็นชาไว้ปรายฟ้าก็รู้สึกเหมือนหัวใจของเธอถูกฉีกออกเป็นสองเสี่ยงเธอยังคงนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานของเธอเพียงลำพังในหัวของเธอกำลังคิดทบทวนเรื่องราวที่เพิ่งเกิดขึ้น“ตกลงเขาหวงฉันหรือแค่เห็นฉันเป็นเครื่องระบายอารมณ์กันแน่” เธอคิดในใจ“ถ้าเขาห่วงฉันจริง ๆ ทำไมต้องพูดจาเย็นชาแบบนั้นด้วย” ความรู้สึกของเธอมันสับสนและเจ็บปวดจนไม่อาจหาคำตอบได้เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากความเจ็บปวดในใจเธอจึงตัดสินใจทำงานอย่างหนักเพื่อไม่ให้มีเวลาคิดเรื่องอื่นเธอกลับมานั่งที่โต๊ะทำงานและจมดิ่งอยู่กับกองเอกสารที่ยังคงมีอีกเป็นจำนวนมากเธอตั้งใจว่าจะเคลียร์งานทั้งหมดให้เสร็จในคืนนี้นาฬิกาบนผนังดังติ๊กต่อกไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งเวลาล่วงเลยไปถึงสี่ทุ่ม ห้าทุ่มและใกล้จะถึงเที่ยงคืนแล้วแต่เธอก็ยังคงนั่งทำงานอยู่เพียงลำพังในห้องทำงานอันกว้างขวางของภาคภูมิ เสียงของเครื่องปรับอากาศดังหึ่ง ๆ เป็นเพื่อนในความเงียบงันมีเพียงแสงไฟจากโคมไฟบนโต๊ะทำงานเท่านั้นที่สาดส่องลงมาบนเอกสารตรงหน้าความเหนื่อยล้าเริ่มเข้ามาเกาะกุมร่างกายของเธอแต่เธอก็ไม่ยอมแพ้ยัง

  • วิศวะคลั่งรัก   ตอนที่ 73 เลขาข้าใครอย่าแตะ (2) 18+

    ตอนที่73เลขาข้าใครอย่าแตะ“กลับปรายฟ้า”ปรายฟ้ารู้สึกตกใจกับปฏิกิริยาของเขาที่ดูรุนแรงเกินไป ทั้งที่ลูกค้าคนนี้เป็นลูกค้าคนสำคัญของบริษัท แต่เขาก็ยอมที่จะผิดใจกับลูกค้าคนนั้นเพื่อปกป้องเธอ ภาคภูมิคว้าแขนของปรายฟ้าให้เดินออกไปจากตรงนั้น ปรายฟ้าแทบเก็บของไม่ทันเพราะเขารีบร้อนมาก ๆเมื่อกลับมาถึงห้องทำงานของภาคภูมิ เขาก็จัดการปิดประตูห้องเสียงดังสนั่นก่อนจะเดินเข้ามาหาปรายฟ้าด้วยสีหน้าเกรี้ยวกราด ดวงตาของเขาลุกเป็นไฟปรายฟ้าตกใจกับท่าทีของเขาจนต้องถอยหลังหนี“คุณทำไมต้องยิ้มให้มัน ทำไมต้องทำตัวมีเสน่ห์ขนาดนั้น” ภาคภูมิกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความโกรธที่อัดแน่นอยู่ในใจ“ปรายไม่ได้ยิ้มค่ะ” ปรายฟ้าพยายามอธิบาย“ผมเห็นว่าคุณยิ้ม” ภาคภูมิพูดขึ้นมาพร้อมกับเดินเข้าหาปรายฟ้าด้วยดวงตาที่ปรายฟ้าเห็นก็กลัวจนแทบอยากร้องไห้“ปรายแค่ยิ้มตามมารยาทเท่านั้นเองค่ะ”“ยิ้มตามมารยาทเหรอ” ภาคภูมิก้าวเข้ามาชิดตัวเธอมากขึ้นจนหลังของเธอชนเข้ากับกำแพงเขายื่นมือมาบีบที่คางของเธอเบา ๆ แล้วบังคับให้เธอเงยหน้าขึ้นมาสบตาเขา“เสน่ห์ของคุณมันล้นเกินไปหรือเปล่า คุณอยากให้ทุกคนสนใจคุณมากนักใช่ไหม”ปรายฟ้าตกใจจนพู

  • วิศวะคลั่งรัก   ตอนที่ 73 เลขาข้าใครอย่าแตะ (1)

    ตอนที่73เลขาข้าใครอย่าแตะหลังจากคืนนั้นที่คอนโดมิเนียมของเขา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป ปรายฟ้าสัมผัสได้ถึงท่าทีที่เปลี่ยนไปของภาคภูมิ เขาไม่ได้แสดงออกอย่างเปิดเผย แต่การกระทำเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขาทำให้เธอรู้สึกสับสนและประหลาดใจในทุกเช้าเมื่อเธอเข้ามาที่ห้องทำงานของเขา เธอมักจะพบว่ามีสิ่งของบางอย่างวางอยู่บนโต๊ะทำงานของเธอเสมอไม่ว่าจะเป็นแซนด์วิชที่เธอชอบทาน ชานมไข่มุกแก้วโปรดหรือแม้แต่แจกันดอกไม้สดที่แตกต่างกันไปในแต่ละวันดอกไม้เหล่านั้นถูกจัดวางอย่างสวยงามและถูกเปลี่ยนใหม่ทุกเช้า จนกระทั่งแม่บ้านที่ทำความสะอาดต้องมาบอกเธอ“คุณปรายฟ้าคะ คุณภาคภูมิสั่งให้จัดดอกไม้ที่โต๊ะของคุณทุกวันเลยค่ะ” แม่บ้านกล่าวด้วยรอยยิ้ม“และคุณท่านก็สั่งให้เอาของว่างกับเครื่องดื่มที่คุณชอบมาวางไว้ให้คุณด้วยนะคะ”ปรายฟ้ารู้สึกหัวใจพองโตขึ้นเล็กน้อย เธอแอบยิ้มให้กับตัวเองแต่ก็ยังคงสงสัยในท่าทีที่ดูขรึม ๆ และนิ่งเฉยของภาคภูมิเขาไม่ได้พูดอะไรมากนักยังคงให้คำสั่งงานตามปกติแต่สายตาที่เขามองมาที่เธอมักจะเต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลายที่เธอไม่อาจแปลความหมายได้“ปรายฟ้าเตรียมเอกสารที่ต้องไปเจอลูกค้าวันนี้เสร็จหรือยัง

  • วิศวะคลั่งรัก   ตอนที่ 72 สิ่งที่ใจปรารถนา (2) 18+

    ตอนที่ 72สิ่งที่ใจปรารถนาภาคภูมิไม่รอช้าเขากดแท่งร้อนผ่าวของเขาเข้าสู่ร่องรักของปรายฟ้าอย่างช้า ๆ แต่หนักแน่น“อ๊าา” ปรายฟ้ากรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดระคนสุขสม ร่างกายของเธอถูกเติมเต็มด้วยขนาดที่ใหญ่โตของเขาภาคภูมิหยุดค้างไว้เพื่อให้เธอปรับตัวปรายฟ้าหายใจหอบถี่ สองมือจิกผ้าปูที่นอนแน่นเมื่อความรู้สึกตอดรัดที่แปลกใหม่เข้าแทนที่ความเจ็บปวด เวลาสองปีที่ทั้งสองไม่ได้ใกล้ชิดกันทำให้ต้องเริ่มทำความคุ้นเคยกันใหม่ภาคภูมิเริ่มขยับสะโพกอย่างช้า ๆ ก่อนจะค่อย ๆ เพิ่มจังหวะให้เร็วขึ้นและหนักแน่นขึ้น“ตับ!!! ตับ!!! ตับ!!!” เสียงเนื้อกระทบกันดังสนั่นไปทั่วห้อง ผสมกับเสียงครางกระเส่าของปรายฟ้าที่ดังระงมไม่ขาดสาย“อ๊ะ อ๊าาาแรงอีกค่ะลึกอีก ภูมิอื้อออออซี๊ดดดด” เธอครางเร่งเร้าให้ภาคภูมิโหมกระหน่ำจังหวะเข้าใส่ไม่ยั้งภาคภูมิเองก็ไม่ทำให้ผิดหวัง เขากระแทกกายเข้าใส่ร่องรักของปรายฟ้าอย่างบ้าคลั่ง สองร่างบิดเกลียวเข้าหากันเป็นหนึ่งเดียว ราวกับจะหลอมรวมเป็นเนื้อเดียวกัน"อ๊าาา ซี๊ด อ่า ไม่ไหวแล้ว เสียวเหลือเกิน” ปรายฟ้ากรีดร้องสุดเสียงร่างกายกระตุกเกร็งอย่างรุนแรงปลดปล่อยความสุขสมออกมาพร้อมกันกับภาคภูมิ

  • วิศวะคลั่งรัก   ตอนที่ 72 สิ่งที่ใจปรารถนา (1) 18+

    ตอนที่ 72สิ่งที่ใจปรารถนาเสียงเพลงและเสียงหัวเราะยังคงดังก้องไปทั่วร้านแต่สำหรับ ภาคภูมิแล้วทุกอย่างกลับเงียบงันลงทันทีที่คำพูดของโอมสิ้นสุดลงเขานั่งตัวแข็งทื่อจ้องมองใบหน้าแดงก่ำของปรายฟ้าที่หัวเราะคิกคักด้วยความไร้เดียงสา คำพูดของโอมยังคงดังก้องอยู่ในหัวซ้ำไปซ้ำมา“คุณหญิงวลัยลักษณ์ไล่ปรายฟ้าไปเอง”ความเจ็บปวดความรู้สึกผิดและความสงสารถาโถมเข้ามาในใจของภาคภูมิอย่างรุนแรงเขาสงสารปรายฟ้าเหลือเกินที่ต้องแบกรับความเจ็บปวดนี้ไว้เพียงลำพังและเขาเองก็เป็นคนหนึ่งที่ทำให้เธอต้องเจ็บปวด เขามองใบหน้าที่ซูบผอมของเธอและเข้าใจแล้วว่าเหตุใดแววตาของเธอจึงดูเหนื่อยล้าอยู่เสมอเวลาผ่านไปจนงานวันเกิดของกัสใกล้จะเลิกรา ทุกคนต่างก็อยู่ในสภาพที่ไม่ได้สติกันเท่าไรนัก ปรายฟ้าเองก็แทบจะเดินไม่ไหว เธอนอนฟุบอยู่บนโต๊ะใบหน้าซบอยู่กับแขนจนหลับไป“ปรายฟ้าเมาหนักขนาดนี้จะกลับยังไงวะ” ณัฐพลถามขึ้นด้วยน้ำเสียงอ้อแอ้“ไม่มีใครจะไปส่งได้เลย”ภาคภูมิที่นั่งเงียบมานานก็ลุกขึ้นทันที “เดี๋ยวฉันเป็นคนไปส่งเอง” เขากล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่นจนทุกคนต้องเงยหน้าขึ้นมองเพื่อน ๆ ที่เหลือต่างมองหน้ากันอย่างรู้ความหมาย พวกเขาเห

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status