"โหย!!!!อีปิ่นกูนึกว่ามึงตายคาคxยไปซะแล้ว"
ลินดาเอ่ยทักเมื่อเห็นเพื่อนที่หายไปสองวันเต็มเดินมานั่งที่โต๊ะประจำ "อีลินดา!!!มึงเบาเสียงหน่อย มึงเป็นไงบ้างว่ะปิ่น เจอของหนักเข้าไปอักเสบไหมว่ะ" ปิ่นมุกเหลือกตามองบน เหนื่อยใจกับเพื่อนสองคนที่มาถึงก็ถามไม่หยุด "กูไม่เป็นไร ตอนแรกก็เจ็บนิดหน่อย แต่หลังจากนั้นมันฟินมึงเข้าใจไหม พวกมึงต้องไปลองเอง" "อ้ายยย!!!อีปิ่นมึงอวดกู" ลินดาทำหน้าชวนฝัน อิจฉาเพื่อนสนิทที่ได้ลองรุ่นพี่หนุ่มสุดฮอตวิศวะในฝันของสาวเกือบครึ่งมหาลัย "เออ...อิจฉาชิบหาย ว่าแต่ไซส์59อย่างเขาลือกันป่าวว่ะ" "มึงไม่น่าถามมันนะอีขวัญ ดูจากที่มันขาดเรียนไปสองวันก็น่าจะรู้ว่ามันแหกไปแล้ว" "แล้วมึงกับพี่เขายังไงอ่ะ กูว่าจะถามตั้งแต่วันที่มึงไปเอากระเป๋าแล้ว แต่เห็นมึงมากับพี่เขา" "ไม่ไง ก็แค่สนุกกัน"ปิ่นมุกยักไหล่แบบไม่แคร์ แต่เพื่อนสนิทสองคนไม่คิดแบบนั้น "กูเคยได้ยินมา พี่เขาไม่เคยพาใครไปคอนโดนะเว้ย เอากันเสร็จก็แยกย้าย" ปิ่นมุกคิดตามลินดา เธออยู่คอนโดเพลิงสองวันเขาเพิ่งมาส่งเธอเมื่อวานตอนบ่าย แต่เราสองคนไม่ได้ถามไถ่เรื่องส่วนตัวกันเลย นอกจากที่พี่เขาถามชื่อเธอแค่นั้น "กูอาจจะหลับตอนเขาจะมาส่ง เลยไม่รู้จะไปทิ้งไว้ไหน ก็เลยเอากลับคอนโดด้วยแค่นั้น" "เหรอ มึงไม่คิดอะไรก็ดี คนแบบพี่เพลิงเอาแบบสนุกๆได้ แต่ไม่เหมาะสมเอามาเป็นแฟน" "ทำไมอีขวัญ มึงรู้อะไรมา" ลินตาหรี่ตาถามด้วยความสงสัย ซึ่งไม่ต่างจากปิ่นมุกที่นั่งนิ่งรอฟัง "ก็เขาพูดกันว่า พี่แกเอาผู้หญิงแค่สนุกๆ ไม่เคยจริงจัง ขนาดคู่ขาพี่จูนที่อยู่คณะเราคั่วกันตั้งนานยังเฉยๆ แล้วไหนจะพี่บีน่าที่เขาว่าเป็นเพื่อนกันตั้งแต่มัธยม ยำกันมาเท่าไหร่แล้ว ยังไม่เคยขอเป็นแฟนเลย" "นี่มึงไปสืบมาเหรออีขวัญ ร้อยวันพันปีกูไม่เคยเห็นมึงยุ่งเรื่องใคร" "ก็เพื่อนกูไปแทงกับพี่เขามา แถมยังไปต่อที่คอนโดเขามาตั้งสองวันจะไม่ให้กูห่วงได้ไง"ปิ่นมุกเม้มปากเข้าหากันเล็กน้อย หลังจากได้ยินเพื่อนทั้งสองพูดกันรู้สึกดีใจที่เพื่อนเป็นห่วง ใจเธอไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นกับพี่เขาแน่นอน เพียงแต่พอได้ยินก็รูัสึกแปลกๆขึ้นมาเหมือนกัน "ไปเรียนเหอะ"ปิ่นมุกตัดบทก่อนจะลุกขึ้นเดินนำเพื่อนทั้งสองไปยังห้องเรียนทันที ในใจรู้สึกว้าวุ่นเล็กน้อยที่ไปพัวพันกับหนุ่มฮอตที่มีสาวๆล้อมหน้าล้อมหลังแบบนั้น ช่วงพักกลางวัน ปิ่นมุก ลินดาและขวัญตาเดินไปกินข้าวที่โรงอาหารของคณะ แต่ทว่าพอมาถึงโรงอาหารกลับเนืองแน่นไปด้วยนักศึกษาที่พักในเวลาเดียวกัน "คนเยอะชิบหาย ไปกินที่คณะบริหารไหมพวกมึง กูหิวไส้จะขาดแล้ว" ปิ่นมุกและขวัญตาพยักหน้าเห็นด้วย พวกเธอไม่อยากไปเบียดเสียดในช่วงกลางวันที่อากาศร้อนอบอ้าวกับคนอื่น แต่ทว่าพอเดินมาถึงโรงอาหารคณะบริหารกลับพบนักศึกษาหนาแน่นไม่ต่างกัน "มีดาราดังมาหรือไง กูล่ะท้อ เอาไงดีพวกมึง" "ไม่ใช่ดาราว่ะ พวกมึงดู"ขวัญตาพยักเพยิดไปทางด้านหนึ่งของโรงอาหารที่มีนักศึกษาใส่เสื้อช็อปสีเลือดหมูแปลกตานั่งอยู่สามคน "เห้ย!!!พวกพี่เพลิงนิ อีปิ่นเอาไง" ปิ่นมุกที่ยืนมองคนที่เพิ่งเป็นหัวข้อสนทนาเมื่อเช้า นั่งกินข้าวกับกลุ่มเพื่อนและมีสาวสวยนั่งข้างกัน ถึงแม้เขาจะนั่งหันหน้ามาทางที่เธอยืนอยู่ แต่เขาก็ไม่ได้เห็นเธอเพราะเขากำลังนั่งคุยกับผู้หญิงคนนั้นอยู่ "กูว่ากินที่นี่แหละ กูหิว" ลินดากับขวัญตามองสบตากัน ก่อนจะเดินตามเพื่อนสาวที่เดินนำหน้าไปนั่งที่ว่างอยู่ไม่ไกลจากโต๊ะสามหนุ่มฮอต "เฮ้ย!!!ไอ้เพลิง"เพลิงที่นั่งคุยกับบีน่าดาวคณะบริหาร หันหน้าไปมองตามสายตาของคิณเพื่อนสนิท ที่ชี้ชวนให้เขาหันไปมองใครบางคน เมื่อหันไปเห็นผู้หญิงที่ทำให้เขาต้องหยุดเรียนไปสองวัน มุมปากก็กระตุกยิ้มเล็กน้อย "น้องคนนั้นเรียนที่นี่ด้วยนี่หว่า" "เออ กลางคืนว่าสวยแล้ว กลางวันแม่ง!!!สวยชิบหาย แล้วหุ่นนี่อย่างสุด อิจฉามึงแม่งได้แต่ของดีๆ"คิณบ่นอุบ ถึงเขาจะหน้าตาไม่ได้เป็นรองเพลิง แม้แต่น้อย แถมฐานะทางบ้านก็พอกันแต่ต้องยอมรับว่าผู้หญิงส่วนใหญ่จะเข้าหาเพื่อนเขามากกว่าเขาและเสือ "จริง ไม่ทักทายกันเหรอว่ะ" เมื่อเห็นเจ้าของใบหน้าสวยทรงเสน่ห์เดินผ่านไป เสือก็สงสัยขึ้นมาเพราะสาวเจ้าไม่แม้แต่จะปลายตามองมาทางที่โต๊ะพวกเขานั่งอยู่ "นี่มึงอย่าบอกนะว่า ไม่มีเบอร์ติดต่อเขาเลย ไอ้เหี้ย!!!กูว่ามึงพลาดแล้ว" เพลิงตวัดสายตาไปมองคิณที่พูดขึ้นมา ก่อนร่างบางที่พวกเขากำลังพูดถึงจะเดินผ่านมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ใบหน้าสวยหันมามองเขาแวบหนึ่งก่อนจะหันกลับไปและรีบเดินไปที่โต๊ะทันที "ผู้หญิงคนนั้นใครค่ะเพลิง"บีน่าที่นั่งมองเหตุการณ์อยู่นานถามขึ้น ถึงจะพอเดาออกว่าผู้หญิงที่ยุ่งเกี่ยวกับหนุ่มฮอตแบบเขาคือเกี่ยวกันเรื่องอะไร แต่ทว่าทุกครั้งเธอไม่เคยมองเห็นแววตาแปลกๆจากผู้ชายที่เป็นคู่ขาเธอแบบนี้มาก่อน "ไม่มีอะไร"เพลิงตอบก่อนลุกขึ้นเดินออกไป "เอ้า....แล้วมึงจะไปไหน" "ไปดูดบุหรี่" เพลิงเลือกที่จะเดินผ่านโต๊ะของปิ่นมุก เขาหันหน้ามองหญิงสาวเล็กน้อย ก่อนจะเดินออกจากโรงอาหารไป "พี่เขามองมึงทำไม หรือว่ามีอะไรจะพูดกับมึงว่ะอีปิ่น" "ไม่รู้ กูไม่มีอะไรต้องพูดกับเขา" ถึงจะรู้สึกเหมือนที่ลินดาว่า แววตาคมที่มองสบตามาเหมือนต้องการพูดอะไรบางอย่าง แต่ปิ่นมุกก็เลือกที่นั่งเฉยไม่ลุกออกไป "กูว่าพี่เขาไปคอยมึงนะ เห็นเพื่อนเขายังนั่งอยู่ที่เดิมไม่เห็นตามเขาออกไป" ปิ่นมุกหันมองไปยังโต๊ะทางขวามือ เห็นเพื่อนเขายังนั่งอยู่กับผู้หญิงที่นั่งข้างคนที่เพิ่งเดินออกไป ด้วยท่าทางปกติ แถมเพื่อนทั้งสองคนของเขายังส่งสายตาล้อเลียนมาที่เธอ สุดท้ายความอยากรู้อยากเห็นก็พาสองขาเรียวเดินมายังห้องน้ำด้านหลังตึกบริหาร เหตุผลที่เธอรู้ว่าเขาอยู่ที่นี่ เพราะเห็นร่างสูงเลี้ยวมาทางขวามือ ซึ่งออกจากโรงอาหารหากเลี้ยวขวาก็จะถึงด้านหลังตึกบริหารทันที คนตัวสูงที่ยืนสูบบุหรี่อยู่หน้าห้องน้ำ ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินเข้ามาใกล้ๆ ก่อนหยุดยืนข้างเขา "พี่มีอะไรหรือเปล่า" นัยน์ตาคมหันมามองก่อนทิ้งบุหรี่ที่ดูดไปได้เพียงครึ่งลงบนพื้นและใช้เท้าเหยียบแรงๆ "กินยาหรือยัง" "กินแล้ว พี่ไม่ต้องกลัวหรอกว่าฉันจะลืม" ถึงเธอจะไม่เคยนอนกับผู้ชาย แต่เรื่องเบสิคง่ายๆว่าเอากันไม่ใส่ถุงต้องกินยาคุมฉุกเฉิน เรื่องแค่นี้ทำไมเธอจะไม่รู้ มือหนายื่นโทรศัพท์เครื่องหรูมาตรงหน้าคนตัวเล็ก"เอาเบอร์เธอมาที" "เอาไปทำอะไรคะ"เธอไม่ได้รับโทรศัพท์ทันที กลับย้อนถามถึงเหตุผลที่คนที่เป็นแค่วันไนต์สแตนด์มาขอช่องทางการติดต่อกัน "เผื่อเธอเงี่ยน"ปิ่นมุกตาเบิกโพลง รู้สึกตกใจในคำพูดของเขา ถึงเธอจะรู้ว่าเขาปากหมา แต่ไม่คิดว่าจะหมาขนาดนี้ "เร็วสิ....ฉันมีเรียนต่อ"มือหนายังคงส่งโทรศัพท์ให้เธออยู่ แต่ทว่าคราวนี้มือบางกลับรับมันมาแล้วกดเบอร์เธอส่งไปให้ "พี่ติดใจฉันล่ะสิ คู่ขาคนก่อนๆของพี่มันไม่ถึงใจพี่เหรอ?"นิ้วเรียวยื่นไปลูบไล้คางสากเบาๆ ล้อเลียนที่เขาดูเหมือนสนใจเธอขึ้นมา "ถ้าฉันบอกว่าติดใจ เธอจะมาทุกครั้งที่ฉันเงี่ยนหรือเปล่า"คนตัวสูงปัดมือบางออกจากคางเขาก่อนจะขยับเข้าชิดจนหน้าอกนุ่มสัมผัสกับอกแกร่งเสียดสีกันไปมา "ถ้าไม่เรียนอยู่ ได้ตลอดเวลา" ตาสวยแสนซนขยิบหนึ่งครั้งเพื่อเย้าแหย่เขา แถมมือบางยังลูบไล้บั้นท้ายหนา ก่อนจะขยำเบาๆ คนแบบเพลิง หนุ่มฮอตวิศวะที่สาวๆทุกคนต้องสยบแทบอก ต้องเจอผู้หญิงอย่างเธอ ผู้ชายปากหมาแบบนี้เห็นผู้หญิงเป็นของเล่น คอยดูเถอะเธอจะทำให้เขาหลงไหลเธอจนโงหัวไม่ขึ้นแล้วขยำทิ้งเหมือนทิชชู่ในห้องน้ำเลยคอยดู1ปีผ่านไป ตอนนี้มะปรางคลอดลูกสาวคนแรกแล้ว โดยเสือเป็นคนตั้งชื่อว่าเรนเดียร์ เด็กน้อยหน้าตาน่ารักน่าชัง ถอดแบบคนเป็นพ่อมาเป๊ะ ถึงว่าแพ้ท้องแทนเมียเพราะลูกเหมือนตัวเองนี่เอง ตอนนี้เรนเดียร์อายุได้ห้าเดือนแล้ว เป็นที่รักของปู่กับย่าและคุณตาที่แวะมาหาหลานเกือบทุกวัน รวมถึงบรรดาเพื่อนของเสือ เสียงรถเข้ามาจอดในโรงรถ มะปรางหันไปมองเพราะวันนี้นัดกับน้องทั้งสามคนที่อยากจะมาเล่นกับหลาน ทั้งที่หลานอายุแค่ห้าเดือน แวะมาทุกวันจนบ้านเธอกลายเป็นที่นัดพบของบรรดาเพื่อนฝูงทั้งหลาย "ไหนเรนเดียร์ของน้าค่ะ"เสียงขวัญตาที่รับเดินเข้ามาเอาตัวเล็กไปอุ้ม กอดจูบไม่หยุด "มึงไม่เอาสักคนว่ะ"ลินดาถามอย่างสงสัย เพราะในบรรดาเธอทั้งสามคน ขวัญตาคือคนที่เห่อหลานสุดๆ "พี่คิณทำงานหนักช่วงนี้ อีกอย่างกูเพิ่งเรียนจบเองนะ รอให้แต่งงานก่อนดิ กูถึงจะปล่อย" ขวัญตาจะจัดงานแต่งอีกสองเดือนข้างหน้า ส่วนปิ่นมุกที่ถูกขอแต่งงานในงานรับปริญญา ก็ท้องนำเพื่อนไปก่อนแล้ว "มึงแน่ใจว่ายังไม่ปล่อย ดูอีปิ่นดิ กินยาคุมอยู่ดีๆท้องเฉย" "เชื้อผัวมันแรงไง ทะลุยาคุมมาเลย ฮ่า ฮ่า" เสียงหัวเราะดังก้องไปทั้งบ้าน รวมถึงมะปรางเองก็พลอยหัวเราะไป
"ถ้าคลอดลูกแล้ว อยากจะพาลูกไปหาแม่ไหม" เสือถามขึ้นขณะกำลังแต่งตัวไปทำงาน ใจจริงเขาอยากพาเธอไปเที่ยวพักผ่อนก่อน แต่เธอคิดว่ารอให้ลูกคลอดก่อน เพราะตอนนี้ท้องก็เริ่มโตขึ้นการเดินทางไกลยังไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่ "ขนาดปรางแม่ยังเกลียดเลย แล้วลูกปรางแม่จะรักได้ยังไง ปรางทำใจได้สักพักแล้วเรื่องแม่ ถึงใครจะว่าหรือคิดยังไงก็ช่าง ปรางไม่สนใจอีกแล้ว ตลอดเวลาที่ผ่านมา ปรางว่าปรางทำหน้าที่ลูกจนสุดความสามารถแล้ว ไม่มีอะไรต้องเสียใจอีก" "เมียเสือเก่งที่สุดเลย" "เสือเกลียดปรางไหม หากปรางจะตัดขาดกับแม่จริงๆ เรื่องนี้เป็นเรื่องละเอียดอ่อนปรางรู้ แต่เสือก็เห็นแม่ไม่เคยสนใจปรางเลย" "ไม่เกลียด บอกแล้วว่าเสือไม่มีวันเกลียดปราง มีแต่จะรักขึ้นทุกวัน หากวันหนึ่งแม่ปรางอยากมาหา เสือก็ไม่ว่าอะไรนะ หากปรางจะให้อภัยแม่ ยังไงก็แม่ลูกกัน"มะปรางเข้าใจข้อนี้ดี แต่กลับคิดว่าแม่คงไม่มีวันมาหาเธอแน่ ต่อให้ท่านไม่เหลืออะไรในชีวิต จนตอนนี้เธอก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมแม่ถึงเกลียดเธอนัก เคยได้ยินด่าเธอเรื่องพ่อที่แท้จริงตอนที่เธอเด็กๆ หาว่าเธอทำให้พ่อหายไป แต่พอโตมา ก็ไม่เคยได้ยินแม่พูดถึงพ่อที่แท้จริงอีกเลย มะปรางมาทำงานท
"ไหนว่าจะให้นอน"มะปรางออกมาจากห้องน้ำเห็นสามีที่นอนรอบนเตียงโดยใส่แค่ผ้าขนหนูผืนเดิมที่ออกจากห้องน้ำ "หึ หึ คืนเข้าหอบ่าวสาวที่ไหนเขานอนกัน มันเป็นประเพณีนะ" "มันสำหรับคนที่ไม่เคยมีอะไรกันมาก่อนต่างหาก ไม่ใช่คนทำเช้าเย็นแบบเสือ" "ฮ่า ฮ่า ช่างพูดนะเดี๋ยวนี้ ว่าจะเอาคาชุดแต่งงานซะหน่อย แต่เมียท้องอยู่ ชุดก็หนักกลัวจะรับไม่ไหว" "เหอะ...ควรกลัวเจ้าบ่าวมากกว่าที่จะทำเจ้าสาวไม่ไหวนะ กระแทกทีดันถึงมดลูก"จากอารมณ์วาบหวาม ที่เห็นเมียออกจากห้องน้ำด้วยชุดคลุม ต้องมานอนหัวเราะเพราะเมียเป็นคนตลก "โทษที ที่ของผัวมันใหญ่ แต่เมียก็ดูจะชอบนะ เห็นร้องขออีกทั้งคืน" "เหอะ!!!" "อย่าช้าอยู่เลยเมีย แก้ผ้าแล้วขึ้นมาซะดีๆ ขอผััวเข้าไปทักทายลูกหน่อยนะ" "ลูกเป็นผู้หญิงนะเสือ สมควรแล้วเหรอที่เสือจะเอาอันนั้นของเสือเข้าไปหาลูก" พรืดดด!!! "ฮ่า ฮ่า ฮ่า ปรางไม่เอาแล้ว เสือจะตายแล้วนะ หัวเราะจนกรามค้างแล้วนะ ลูกยังไม่รู้เรื่องเลยปราง เสือเคยอ่านเขาบอกให้เรียกว่าพ่อเข้าไปตามลูก" "เขาให้ไปตามตอนใกล้คลอดค่ะ ไม่ใช่ลูกเพิ่งได้ห้าเดือนแบบนี้" หน้านิ่งๆของมะปรางทำเขาขำไม่หยุด ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะเป็นคนอารมณ์ขันได
ฤกษ์งามยามดี วันนี้เป็นวันแต่งงานของเสือและมะปราง ที่ถูกจัดขึ้นในโรงแรงหรูระดับห้าดาว เป็นโรงแรมใหญ่ติดอันดับของประเทศเพื่อให้สมฐานะลูกชายคนเดียวของตระกูลอัศวรักษ์โกศล ช่วงเช้าเป็นพิธีหมั้นที่จัดขึ้นเฉพาะญาติสนิทฝั่งเจ้าบ่าวและเจ้าสาว แต่ก็มีบรรดาเพื่อนสนิทมาด้วย ซึ่งพ่อของมะปรางก็มาเป็นผู้ใหญ่ฝั่งเจ้าสาว พิธีดำเนินมาจนถึงการเข้าไปขอพรคนเป็นพ่อแม่ของทั้งสองฝั่ง หลังจากสวมแหวนให้กันและกันแล้ว "ขอให้ลูกทั้งสองอยู่กันไปนานๆ มีลูกด้วยกันแล้วก็ขอให้อภัยกันในทุกๆเรื่อง คิดถึงลูกให้มากๆ"เป็นคำอวยพรจากชัยวัฒน์พ่อของเสือ "แม่ดีใจที่สุดที่หนูปรางมาเป็นครอบครัวเดียวกับแม่ ต่อไปหนูคือลูกสาวของแม่นะลูก เสือทำอะไรให้ไม่พอใจ แม่จะจัดการให้เอง"มะปรางน้ำตาซึมกับคำพูดของแม่สามี ตลอดเวลาที่มาอยู่บ้านท่าน มะปรางก็สัมผัสได้ว่าท่านรักและหวังดีกับเธอจริงๆ "ส่วนลูกต้องเอาใจเมียให้มากๆรู้ไหม" "ครับ"เสือรับคำคนเป็นแม่ ก่อนที่ทั้งสองจะก้มกราบผู้ใหญ่ทั้งสอง "ถึงพ่อจะไม่ใช่พ่อแท้ๆของปราง แต่รู้ใช่ไหมลูกว่าพ่อรักและหวังดีกับปรางมาตลอด" "รู้ค่ะ ปรางเองก็รักพ่อมากเหมือนกัน"น้ำตาไหลหยดลงอย่างสุดกลั้น "ขอให้
พอกลับถึงบ้านมะปรางก็รีบเข้าไปอาบน้ำชำระร่างกายทันที วันนี้เธอจะไม่ให้เสือแตะต้องเธอแม้แต่ปลายเล็บเลยคอยดู คิดแล้วก็โมโหที่มาท้าทายคนอย่างเธอ เสือที่นอนรอเมียอาบน้ำเสร็จ ก็ยังนอนผิวปากอย่างอารมณ์ดี เขามีแผนแกล้งเธอไว้ในหัวแล้ว คนหัวอ่อนอย่างมะปรางไม่มีชั้นเชิงแบบเขาหรอก เขาจะทำให้เธออ้อนวอนขอนอนกับเขาให้ได้ เมื่อมะปรางออกจากห้องน้ำ ก็เห็นสามีหนุ่มนอนเล่นอยู่บนเตียง โดยเปิดซีรีย์ดูอย่างสบายใจ เธอเองก็ไม่ได้สนใจ หยิบหนังสือคู่มือเด็กในครรภ์มานอนอ่านบนเตียงข้างกัน โดยเว้นระยะห่างกันประมาณหนึ่ง แต่ทว่าอ่านไปได้สักพักก็มีเสียงแปลกๆจากในทีวี "อื้อ อ๊าสส อ่ะ อ่ะ ซี้ดด fuck!!! โอ้วว" ไม่ต้องเงยหน้าไปดูก็รู้มันคือเสียงอะไร และดูเหมือนจะยิ่งเพิ่มระดับความดังขึ้นเรื่อยๆ "อ๊าสสส อ่ะ อ่า โอ้ววว" "เสือบ้าไปแล้วเหรอ มานอนดูหนังโป๊ทำไม ทำอย่างกับคนอดอยาก ทั้งๆที่ทำอยู่ทุกวันเช้าเย็น" "ก็เมียบอกคืนนี้ไม่ให้ ผัวก็เลยต้องมาดูหนังผู้ใหญ่แก้เบื่อ ว่าจะช่วยตัวเองสักสองยกด้วย"เสียงทุ้มบอกอย่างเรียบเฉย ราวกับเรื่องที่พูดเป็นเรื่องดินฟ้าอากาศทั่วๆไป เล่นเอามะปรางชะงักไปทันที ในความใจกล้าของเขา "พูดจา
ผ่านมาเกือบเดือนที่มะปรางทำงานในบริษัท เป็นการทำงานที่มีความสุขมาก อาทิตย์หน้าก็จะถึงงานแต่งของเธอแล้ว ทุกอย่างถูกจัดเตรียมไว้พร้อมหมดแล้ว เหลือเพียงเธอกับเสือเข้าพิธีก็เท่านั้น ความสัมพันธ์ของเธอทั้งคู่ก็ยังไม่มีใครในบริษัทรู้ ถึงเสือจะชอบหาเรื่องให้เธอขึ้นไปที่ห้องทำงาน แต่มักจะมีเรื่องงานมาอ้างเสมอ จนรัศมีไม่ชอบใจ คิดว่าท่านรองฯแกล้งลูกน้องของเธอ "ท่านรองฯเรียกน้องปรางอีกแล้ว นี่พี่ว่าจะต้องหาเวลาไปหาท่านประธานสักหน่อยแล้ว ลูกชายท่านกำลังกลั่นแกล้งลูกน้องของพี่ แบบนี้พี่ไม่ปลื้ม" "อย่าให้เป็นเรื่องใหญ่เลยค่ะ ปรางทำได้"ขนาดเธอบอกแล้วว่าอย่าทำแบบนี้อีก ก็ยังทำ เห็นทีต้องจัดการซะบ้าง "แล้วเวลาขึ้นไป กว่าน้องปรางจะลงมาเป็นวันเลยนะ พี่นี่ใจคอไม่ค่อยดีเลย"รัศมีเป็นหัวหน้าที่ดี ถึงจะชอบเม้าส์มอยตามประสาผู้หญิง แต่ทว่ามะปรางรู้สึกเคารพมาก "งั้นปรางไปนะคะ เดี๋ยวจะรีบลงมาค่ะ" เดินขึ้นลิฟท์กดชั้นที่เสืออยู่ หมายมาดว่าวันนี้เธอต้องพูดกับเขาให้รู้เรื่องก่อนที่รัศมีจะทนไม่ไหว ไปฟ้องคุณพ่อเขาเสียก่อน ติ้ง!!!ลิฟท์เปิดเมื่อถึงชั้นที่กด มะปรางเดินมุ่งออกจากลิฟท์เข้าห้องเสือไปทันที โดยไม่ได้ท