LOGINShare
บทที่ 7
Last Updated:
2025-12-12 20:28:09บทที่ 7
เจาจ้าวหลงก็รู้สึกว่าฮูหยินของเขามีบางอย่างเปลี่ยนแปลงไป เขาพยายามเอาใจนาง นางก็เจ้าคะเจ้าค่ะตามน้ำไปอย่างเสียไม่ได้
ถึงเวลานอน ความหวานชื่นเร่าร้อนในบทพิศวาสที่เคยปรนเปรอแก่กันและกัน มีเขาเป็นอาจารย์ และนางเป็นศิษย์เอกที่ออกจะหัวไว จนบางครั้งเขาแทบสำลักความสุขนั้น ก็ดูเบื่อหน่ายเหมือนทำตามหน้าที่ที่ไม่สามารถเลี่ยงได้ ทั้งที่บนรถม้ายังตราตรึงในใจของเขาชัดเจน
หลี่เซวียนอี้ยังตอบสนองเขาก็จริง แต่นั่นหลังจากเขาปลุกเร้าอารมณ์ปรารถนาของนางโลดแรง จนนางไม่สามารถควบคุมตัวเองได้แล้วจึงจะพอกลับมาปกติตามเดิม
สำหรับช่วงเริ่มต้น ไม่เคยอีกเลยที่นางจะสนองเขาอย่างน่ารักน่าชังเหมือนที่ผ่านมา
เจาจ้าวหลงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่หลังจากมีเวลาคิดทบทวนอย
Latest chapter
สตรีผู้นี้เป็นเพียงตัวแทนของอดีตฮูหยิน บทที่ 15
บทที่ 15“เขาบอกว่ายินดีเสี่ยง เพราะเขาคงอยู่อย่างคนครึ่งคนเท่านั้นหากไม่ได้แต่งงานกับลูกหรือปล่อยอี้เออร์ไปเป็นของบุรุษอื่น เขายื่นมือเข้ามาช่วยพ่อเรื่องการเงิน ก็ด้วยเหตุผลเพียงว่า ลูกเขยก็ควรช่วยพ่อตา พ่อของฮูหยินก็เท่ากับคนในครอบครัวเดียวกัน ไม่มีเหตุผลอื่น แล้วอย่างไรเสีย วันหนึ่งข้างหน้า สมบัติของพ่อก็ต้องเป็นของเซวียนอี้ครึ่งหนึ่ง เป็นของลูกของเจ้ากับเขา หากว่าโชคดีอี้เออร์ไม่รังเกียจการมีบุตรเพราะกลัวเสียรูปทรงอย่างท่านแม่ของเจ้า”“ไม่เลยค่ะ” หลี่เซวียนอี้สั่นหน้าเร็วประกอบคำพูดหนักแน่น “อี้เออร์อยากมีลูก อย่างน้อยก็สักสองคนจะได้เป็นเพื่อนกัน อย่างอี้เออร์กับพี่ชายใหญ่ และถ้าท่านรองเสนาบดีเจาจ้าวหลงไม่รังเกียจที่จะเป็นท่านพ่อลูกๆ เซวียนอี้ก็อาจมีหลานให้พ่อหลายๆ คนอาจถึงห้าหกคนก็ได้เจ้าค่ะ”“อย่า
สตรีผู้นี้เป็นเพียงตัวแทนของอดีตฮูหยิน บทที่ 14
บทที่ 14“เรื่องนี้พ่อรู้ก่อนที่แต่งงานกัน ถ้าเซวียนอี้หรือพี่ใหญ่ของลูกเกิดมาหน้าตาไม่มีเค้าพ่อ หรือท่านปู่ท่านย่า พ่อก็คงไม่แน่ใจหรอกว่าจะเป็นลูกพ่อ หรือลูกชู้ แต่โชคดีที่ลูกสาวพ่อหน้าตาเหมือนคุณย่า ยิ่งโตก็ยิ่งเหมือน ส่วนพี่ใหญ่ของลูกก็เหมือนพ่อมากเหลือเกิน พ่อจึงสบายใจ เชื่อเต็มที่ว่าทั้งเจ้าและเซวียนหลงไม่ใช่ลูกผู้อื่น ซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะเป็นคนไหน เพราะมีอยู่หลายคนเสียด้วย ต่อให้ไม่ใช่ก็คงต้องเลี้ยงไว้ เพราะหาพ่อให้ไม่ได้”หลี่เซวียนอี้สงสารบิดาจับใจ แต่ยังไม่เอ่ยอะไรออกมา นางไม่กล้าแม้แต่จะหายใจแรงๆ เสียด้วยซ้ำ“พ่อตัดสินใจขอหย่า เมื่อรู้สึกว่าจะทนไม่ไหวอีกต่อไป และก็เพื่อตัวบุตรทั้งสองด้วย เมื่อคิดว่าพวกเจ้าจะรู้สึกอย่างไรหากโตขึ้นรู้ว่าแม่ของตัวเองมีผู้ชายเปรอะไปหมด พ่อยอมแบ่งทรัพย์สินให้นางไปสองส่วน แลกกับเงื่อนไขที่ว่านางต้องทำตัวหายสาบสูญไปจากชีวิตของพว
สตรีผู้นี้เป็นเพียงตัวแทนของอดีตฮูหยิน บทที่ 13
บทที่ 13“เจ้าค่ะ เซวียนอี้ยอมรับว่ารักเขามาก รักตั้งแต่เจอเขาครั้งแรกนั่นแหละค่ะ ยิ่งได้สนิทสนม ได้ใกล้ชิดก็ยิ่งรัก”“พ่อพอจะเข้าใจ แล้วก็ไม่แปลกใจสักนิด เจาจ้าวหลงออกจะเสน่ห์แรงสำหรับในหมู่แม่นางน้อยใหญ่ทั้งหลาย ถึงกับพ่อที่บุรุษด้วยกันก็ยังยอมรับว่ามีเสน่ห์ น่าคบหา ต่างจากชายบางคนที่อาจจะเป็นที่รักใคร่ของผู้หญิงแต่กับผู้ชายด้วยกันกลับไม่มีใครชอบ”หลี่เซวียนอี้โล่งใจที่บิดาเข้าใจ ไม่ได้ตำหนิการตัดสินใจของนาง“ตกลงว่าเจ้าจะกลับมาอยู่กับพ่อ”“เจ้าค่ะ”“พูดกับเจาจ้าวหลงแล้วหรือยัง”
สตรีผู้นี้เป็นเพียงตัวแทนของอดีตฮูหยิน บทที่ 12
บทที่ 12ในความคิดที่ยุ่งเหยิงของสตรีที่แบกรับน้ำหนักไว้หลายอย่าง หลี่เซวียนอี้ยังคิดไกลถึงว่า ถ้าเจาจ้าวหลงต้องการรับผิดชอบจ่ายค่าเลี้ยงดูลูกที่เกิดมาภายหลัง นางก็จะรับไว้แต่โดยดี จะไม่ขัดขวางถ้าเขาจะเยี่ยมเยือนลูกบ้างเมื่อตัดสินใจได้เด็ดขาดแล้ว คืนต่อมาหลี่เซวียนอี้ก็ลงมานั่งรอสามีที่ห้องรับรองของเรือนกลาง โชคดีที่เขากลับบ้านเร็วกว่าวันก่อนๆ แทนที่จะกลับเอาเกือบเช้าเหมือนอย่างปกติร่างสูงในอาภรณ์สีเข้มชะงักนิดหนึ่ง เมื่อเจอหลี่เซวียนอี้นั่งรออยู่ เขาปรายตามองนางอย่างเสียไม่ได้ก่อนเมินสายตาไป เขาตั้งท่าเดินเลี่ยงไปยังห้องนอนที่อยู่ลึกเข้าไป นั่นทำให้เซวียนอี้ต้องรีบเรียกไว้“เจาจ้าวหลง เราต้องคุยกันเสีย
สตรีผู้นี้เป็นเพียงตัวแทนของอดีตฮูหยิน บทที่ 11
บทที่ 11ให้โลกถล่ม ธรณีสูบ เจาจ้าวหลงก็คงไม่มึนงงเท่านี้ เขาแทบจะแยกแยะอารมณ์ความรู้สึกไม่ออกเอาเลยในขณะนั้น รู้แต่ว่าโกรธ อับอาย งุนงง และที่แน่ๆ เขาเจ็บปวดอย่างที่ไม่เคยเจ็บปวดมาก่อนในชีวิตร่างล่ำสันนอนฟุบลงกับเตียงทับแขนที่หักงอเข้าหาตัวข้างหนึ่ง ใบหน้าเผือดตะแคงหนีร่างบางที่ผละหนีเขาในเสี้ยวนาทีสุดท้ายขณะที่เขากำลังจะจุดปลดปล่อยแค่เสี้ยววินาทีหลี่เซวียนอี้เองพอได้คิด ก็ได้แต่ยกมืออุดปาก ขณะดวงตาฉายแววหวาดกลัว นางเบิ่งตามองร่างสูงใหญ่สั่นสะท้านอยู่เฮือกๆ ของสามีที่พลิกคว่ำอยู่กลางที่นอนกว้างนี่นางทำอะไรลงไป นางทำกับบุรุษที่เฝ้าบอกรักเขาในใจเช่นนี้ได้อย่างไร เขาจะอับอายแค่ไหนกันเขาคงจะยิ่งกว่าปวดร้าว ปวดร้าว ที่ถูกปฏิเสธกะทันหัน ไม่แ
สตรีผู้นี้เป็นเพียงตัวแทนของอดีตฮูหยิน บทที่ 10
บทที่ 10หลี่เซวียนอี้ขบริมฝีปาก หันหลังให้เขาเสีย ทำเป็นยุ่งวุ่นวายจัดหมอนของตัวเองอยู่ เขาจะได้ไม่เห็นว่าหน้าของนางคิ้วผูกกันเป็นปมเสียแล้ว“ว่าอย่างไร รอบเดือนมาหรือไม่ พรุ่งนี้จะได้พาอี้เออร์ไปกินของอร่อยให้อารมณ์ดีขึ้น”“ไม่เจ้าค่ะ เซวียนอี้ไม่ได้ต้องการ”“สามีอยากเอาใจเหตุใดต้องไร้เหตุผล” เสียงห้าวที่เคยนุ่มทุ้มชักจะห้วนขึ้นหลี่เซวียนอี้คอแข็งนิดๆ ปรายตามองนิดหนึ่งก่อนล้มตัวลงนอน ตอบขณะพลิกหันหลังให้“ไม่มีเจ้าค่ะ แต่หากไม่ชอบคนไร้เหตุผลก็ต้องแต่งกับคนวัยเดียวกัน เซวียนอี้ยังเด็กก็งี่เง่าไปตามประสา” นา
You may also like
มเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน
เย่ว์เหมี่ยว207.1K viewsอนุตัวร้ายขอทำสวน
ประดับดิน34.1K viewsหลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก
จิ้งซิง556.1K viewsบ่วงดวงชะตา พระชายาหมอดูมือฉมัง
เจียงหนานเยียน92.9K viewsข้าเหนื่อยคุณชายอย่ามาลำบากกับข้าเลย
ซูเมี่ยวหลิง391 viewsทะลุมิติมารับบทพี่สาวของเจ้าสองแฝดพร้อมกับมิติห้างสรรพสินค้า
ซินเสวี่ย8.4K viewsนางร้ายต้องได้รัก
moonlight -mini3.1K viewsหวนคืนครานี้มิอาจปล่อยนาง
ไฉ่เลี่ยงหรง10.0K views
