ตอนที่ 72 ไข้ป่า

เช้าวันหนึ่งในเจียงเฉิน แดดอ่อนยามสายส่องลอดหน้าต่างเรือนสกุลลู่ ลู่ซือหนานนั่งอยู่ตรงศาลาเล็กในสวน

เสี่ยวหลานเร่งฝีเท้าเข้ามา ท่าทางตื่นเต้นแต่แฝงด้วยความประหลาดใจ

“คุณหนูเจ้าคะ!” เสียงนางเรียกพร้อมค้อมกาย

ลู่ซือหนานเงยหน้าขึ้นจากสมุดปักผ้า พลางเอ่ยด้วยเสียงอ่อนโยน “มีอะไรหรือเสี่ยวหลาน”

เสี่ยวหลานสบตานางแล้วเอ่ยเสียงเบาลงเล็กน้อย “ข่าวจากในเมืองเจ้าค่ะ ได้ความว่า ไป๋ซื่ออันให้อนุหลิวออกจากเรือนไปแล้วเจ้าค่ะ”

“เขาไล่นาง” ลู่ซือหนานขมวดคิ้วเล็กน้อย

“เจ้าค่ะ เขาจะให้สตรีอีกคนที่พากลับมาจากต่างเมืองเข้ามาแทน ท่าทางจะเอามาแต่งเป็นอนุโดยไม่สนใจอะไรเลย” เสี่ยวหลานเบะปากอย่างไม่พอใจ

“บุรุษผู้นี้มิได้เปลี่ยนเลยแม้แต่น้อย” ลู่ซือหนานถอนหายใจยาว  เสี่ยวหลานรีบเสริมด้วยน้ำเสียงแฝงความแปลกใจ

“แต่แม่นางหลิวกลับมิได้ร้องไห้หรือเสียใจเลยเจ้าค่ะ กลับดูสงบอย่างคาดไม่ถึง ได้ยินว่านางจะเดินทางไปเมืองหลวงในอีกไม่กี่วัน”

“เมืองหลวงหรือ” ลู่ซือหนานเลิกคิ้วเล็กน้อย

“เจ้าค่ะ ได้ยินมาว่านางตั้งใจจะไปเริ่มต้นใหม่ มองหาโอกาสทำกิจการเล