37 ความสุขเล็กๆ น้อยๆ

บทที่ 37. ความรู้สึกเล็ก ๆ น้อยๆ NC+ 🔞

“คาร่า”

วีณาเอ่ยเรียกคาร่าขึ้น

ก่อนจะลากเธอมาช่วยเลือกเสื้อผ้าด้วยกันรวมถึงเพียงพราว

เธอสบตาวีณาด้วยแววตาที่เจ็บปวด เมื่อได้ยินคาร่าเอ่ยแซวขึ้น

“มาเลือกชุดเตรียมใส่ในงานหมั้นเหรอคะ”

วีณาแสร้งยิ้มออกมาด้วยความเขินอายก่อนจะเอ่ยตอบน้องสาวคู่หมั้น

“อีกตั้งหลายเดือน”

“หลายเดือนอะไรกันคะ เดี๋ยวก็หมั้นตอนเรียนจบแล้วไม่ใช่เหรอ

อีกแค่ไม่กี่เดือนเอง”

คำพูดของคาร่าทำเอาคนที่ยืนอยู่ๆ ข้างๆ แทบกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่

เมื่อรับรู้ว่าใกล้หมดหน้าที่ของตัวเอง

“เวลาของเธอใกล้หมดแล้วสินะ”

วีณาที่สีหน้าไม่ดีของเพียงพราวไม่สู้ดี จึงรีบเอ่ยถามขึ้น

“เพียงพราวเป็นอะไรรึเปล่าทำไมหน้าซีดๆ”

“ไม่เป็นอะไรค่ะ”

เพียงพราวเอ่ยตอบขึ้น

ก่อนจะแสร้งทำตัวปกติฝืนยิ้มออกไปต่อหน้าทุกคน

ทั้งที่ใจมันปวดหนึบแทบยืนไม่ไหว

หลังจากที่ทั้งสามช่วยกันเลือกเสื้อผ้าเรียบร้อย

วีณาก็ขอตัวแยกไปอีกทาง ระหว่างที่คาร่าและเพียงพราวกำลังเดินที่รถ อยู่ ๆ

คาร่าก็เกิดอาการคลั่งรักเพียงพราวขึ้นมาและออดอ้อนให้เธอไปนอนด้วย

“เพียงพราว ไปนอนกับฉันนะ นะ ๆ”

“วันนี้ฉันไม่ว่าง”

“ทำไมล่ะ”

เพียงพราวไม่รู้ว่าจะตอบคาร่าออกไป