สยบรักเสือร้าย [01] อยากได้ต้องได้

ปึก!

ร่างชายคนหนึ่งถูกเหวี่ยงใส่ผนังกำแพงปูนหนาของลานจอดรถสถานบันเทิงแห่งหนึ่งในสภาพอ่อนแรง ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยแผลและคราบเลือด สายตาคมกริบพยายามเพ่งมองไปยังเจ้าของการกระทำนี้อย่างยากลำบาก

"กูบอกมึงว่ายังไง หืม?" ออสตินเดินเข้ามากระชากเส้นผมพระเพลิงขึ้นเต็มแรงจนอีกฝ่ายเผลอแสดงความเจ็บปวดผ่านใบหน้า "สองวัน กูให้เวลามึงแค่สองวัน มึงลืมหรือว่าตั้งใจเบี้ยว?"

"กูก็พยายามหาให้มึงอยู่นี่ไง"

"เหอะ! ก่อนจะมาท้าพนันกู สาบานว่ามึงไม่รู้จักคนอย่างกู?"

"กูรู้ กูถึงมาท้าพนันมึงไง"

"ไหนมึงลองบอกกูมาสิ ว่ากูควรทำยังไงกับมึงดี" ออสตินคลายมือจากเส้นผมพระเพลิง ยืนเท้าสะเอวถามอีกฝ่ายพลางใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มตัวเอง ก่อนจะพูดขึ้นอีกครั้งเมื่อลูกหนี้เอาแต่เงียบ "ให้กูยิงมึงทิ้งตอนนี้เลยไหม?"

"มึงให้เวลากูหน่อยไม่ได้เหรอ กูสาบานว่ากูจะไม่หนี กูจะหาเงินสิบล้านมาคืนมึงให้ได้"

"น้ำหน้าอย่างมึงจะเอาปัญญาที่ไหนหาเงินมากมายขนาดนั้นวะนอกซะจาก...เอาอย่างอื่นมาแลก" เขามองพระเพลิงด้วยรอยยิ้มแล้วแววตาเจ้าเล่ห์ ความจริงเขาได้หาข้อเสนอหนึ่งมาให้พระเพลิง หากมันไม่มีปัญญาหาเงินสิบล้านมาคืน

"แลกอะไร"

"ได้ข่าวว่ามึงมีน้องสาวไม่ใช่เหรอ ทำไมไม่ให้น้องสาวมึง..."

พรึ่บ!

"มึงลบความคิดนั้นออกจากหัวมึงไปได้เลย! กูไม่มีวันเอาน้องกู มาปรนเปรอให้มึงเด็ดขาด!" พระเพลิงพุ่งเข้าไปกระชากคอเสื้อออสตินด้วยความโกรธ ส่วนออสตินหัวเราะออกมาในลำคอเบาๆ ก่อนจะยกเท้าขึ้นถีบหน้าท้องพระเพลิงจนล้มลงกับพื้นหยาบ

"มึงไม่มีทางเลือก ทางเลือกเดียวของมึงมีสองทาง จะยอมตายหรือว่ายอมให้น้องมึง...มาเป็นเด็กกู"

"มึงแม่งโคตรเลว!"

"กูแค่เลวตามสถานการณ์ กูถือว่ากูไม่ผิดถ้ากูจะเอาน้องมึงมาเป็นของกู อย่าลืมสิว่ามึงแพ้พนัน" เขาย่อตัวลงเสมอกับพระเพลิง พร้อมกับควงปืนในมือเล่นอย่างชำนาญ "การเล่นเกม มันย่อมมีแพ้ มีชนะ คนแพ้อย่างมึง มันมีตัวเลือกอย่างอื่นที่ดีกว่านี้ด้วยเหรอวะ"

"...." พระเพลิงนั่งกำหมัดแน่น สายตามองออสตินที่กำลังเอาปืนตบแก้มตัวเองเบาๆ ด้วยความโกรธแค้น "กูขอร้อง น้องกูเป็นคนดี กูไม่อยากทำอนาคตน้องกูป่นปี้เพราะกู"

"ช่วยไม่ได้ ทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะมึง ถ้ามึงไม่มาขอท้าพนันกู น้องมึงคงมีอนาคตสวยงามไปแล้ว"

"กูขอร้อง อย่าดึงน้องกูเข้ามาเกี่ยวข้องเรื่องนี้ด้วย" น้องสาวเขาเรียนหมออยู่ปีสอง อนาคตพระพายกำลังสวยงาม เขาไม่อยากดึงเธอเข้ามาเกี่ยวข้องกับออสติน ใครๆ ก็รู้ว่ามันเป็นคนยังไง นอกจากจะเป็นเสือผู้หญิงแล้ว ตระกูลมันยังมีเชื้อสายของมาเฟียเก่าแก่ ไม่แปลกที่ใครต่อใครไม่อยากเข้ามาเป็นศัตรูด้วย

"หรือมึงจะให้กูเพิ่มทางเลือกให้น้องสาวมึง?"

"ทางเลือกอะไร"

"จะยอมตายแทนมึงหรือว่าจะยอมเป็นเด็กกู"

"...."

"รีบๆ หน่อยละกัน เพราะถ้าผ่านวันนี้ไป คนที่ตัดสินใจจะเป็นกู ไม่ใช่มึง"

"ยังไงกูก็ไม่มีทางยอมให้น้องกู ตกอยู่ในมือคนเลวๆ อย่างมึงหรอก!" ออสตินเป็นบุคคลอันตรายที่ไม่มีใครอยากยุ่งด้วยยกเว้น...ผู้หญิง ในแต่ละวันมีผู้หญิงเข้าหามันมากมายโดยไม่ต้องพยายาม แต่ถ้าหากมันเจอคนที่ถูกใจ มันจะเป็นฝ่ายเข้าหาเอง อะไรที่มันอยากได้แล้วไม่ได้ในโลกนี้มีอยู่สองอย่างคือ...เดือนและดาว

"อะไรที่กูอยากได้ กูไม่เคยไม่ได้" น้ำเสียงเย็นเยือกเอ่ยเอื้อนออกมากับคนตรงหน้า รอยยิ้มร้ายกาจพานทำให้พระเพลิงเกิดความหวั่นใจเริ่มเป็นห่วงน้องสาว ไม่ว่าจะขอร้องออสตินยังไง อีกฝ่ายก็ยังยืนยันคำตอบเดิม

"เรื่องนี้เป็นเรื่องของกูกับมึงสองคน ขอละ อย่าทำแบบนี้เลย" พระเพลิงประนมมือขอร้องออสติน บางทีการยอมลดศักดิ์ศรีของเขา อาจพอทำให้พระพายหลุดพ้นจากผู้ชายเลวๆ คนนี้

"หึ ซาบซึ้งนะ แต่กูไม่ใช่ประเภทเห็นใจใคร กูไม่ได้ใจบุญขนาดนั้น ต้องขอโทษที่ทำให้มึงไหว้กูฟรี"

"ถ้าอยากฆ่ากู มึงทำเลย แต่มึงอย่าแตะต้องน้องกู"

"กูเปลี่ยนใจแล้ววะ เอาความตายของมึงมาชั่งน้ำหนักกับเงินสิบล้านแล้ว...กูว่าแม่งไม่คุ้มเลย"

"กูขอร้อง..."

"กูตัดสินใจแล้ว สิบล้านที่มึงติดพนันกู...กูจะให้น้องสาวมึงเป็นคนจ่ายแทนเอง" ออสตินพูดแล้วกระตุกยิ้มมุมปาก ก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินออกไป ในเวลาเดียวกัน ชายฉกรรจ์สองคนได้เข้ามาลากตัวพระเพลิงกลับเข้าไปข้างในเพื่อขังเอาไว้ เพราะเป็นคำสั่งของออสติน