แชร์

Chapter14

ผู้เขียน: อัญญาณี
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-09-21 01:42:43

Chapter14

หลังจากธัชธรรม์กับภัทรียาออกมาจากห้องนั่งเล่น ชายหนุ่มก็พาเธอไปยังห้องนอนของเขา ธัชธรรม์ไม่พูดอะไรสักคำกระทั่งถึงห้องนอน

“ห้องของคุณเหรอเนี่ย โอ้โห...ใหญ่มากๆ เลย ห้องนอนของฉันเทียบไม่ติดเลย” เสียงของภัทรียาดังขึ้น เมื่อก้าวเข้ามาในห้องนอนที่ตกแต่งแบบโมเดิร์นด้วยโทนสีน้ำตาลอ่อนที่เจ้าของห้องชอบ เฟอร์นิเจอร์กับข้าวของเครื่องใช้ภายในห้องนอนมีราคาแพงและน่าใช้เป็นที่สุด โดยเฉพาะเตียงนอนขนาดคิงไซซ์ที่ใหญ่จนเธอกลิ้งได้หลายตลบ และหนาเป็นศอก ยามพลิกตัวคงรองรับสรีระได้ดีเยี่ยม

“ถ้าไม่ใช่ห้องฉัน แล้วฉันจะพาเธอมาทำไมล่ะ” เขาตอบกวนๆ “เธอหยุดสำรวจห้องฉันสักเดี๋ยวได้ไหม ฉันมีเรื่องจะพูดกับเธอ”

คนที่กำลังกวาดตามองไปทั่วห้องถึงกับสะดุ้ง หันมายิ้มแหยให้เขา ก่อนจะเดินเข้าไปใกล้เพื่อจะได้ฟังเรื่องที่เขาอยากคุย

“คุณจะคุยกับปรางเรื่องอะไรคะ”

“ก็เรื่องที่เธอย้อนยอกคุณแม่ของฉันน่ะสิ”

“ที่ปรางทำลงไปเพราะต้องการให้คุณแม่ของคุณเชื่อนะคะ ปรางไม่มีเจตนาจะก้าวร้าวใส่ท่านเลยค่ะ ถ้าปรางทำให้คุณไม่พอใจ ปรางขอโทษด้วยนะคะ”

ภัทรียารู้ตัวว่าตัวเองผิดที่โต้ตอบลักขณาเช่นนั้น เธอยกมือไหว้ธัชธร
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • สะใภ้สุดขั้ว แม่ผัวสุดขอบ   Chapter35

    Chapter35“ก็ไม่รู้ไงว่าจะมีให้เมื่อไหร่ถึงตอบไปแบบนั้น” เจ๊เพียงตอบกวนๆ กระแทกเสียงและทำเสียงดังใส่ “เสริมมาเก็บไม่เห็นถามมากมายอย่างนี้เลย เอาเป็นว่าถ้าฉันมีแล้วจะจ่ายก็แล้วกันนะ”ภัทรียารู้สึกเฉยๆ กับคำพูดคำจาและท่าทางของเจ๊เพียง อาจเพราะซอยต้นมะขามที่เธออยู่มาตั้งแต่เกิดมีคนประเภทนี้อยู่มาก หญิงสาวจึงไม่สะทกสะท้านเท่าไรนัก และไม่มีความหวาดกลัว“ของใหม่ป้าก็ไม่จ่าย ของเก่าก็ค้างไว้ ป้าไม่รู้สึกอะไรบ้างหรือคะ” ภัทรียาย้อนคนถูกย้อนหยุดโบกพัดในมือ จ้องหน้าสาวรุ่นลูกเขม็ง ก่อนจะตะเบ็งเสียงใส่ “แกว่าฉันหน้าด้านอย่างนั้นเหรอ”“หนูพูดอย่างนั้นเหรอคะ” เธอแกล้งทำไขสือ “ป้าว่าตัวเองนะคะ หนูไม่ได้ว่าป้าสักคำ”“แกไม่ต้องมาย้อนยอก คำพูดของแกมันหมายความอย่างนั้น” เจ๊เพียงตะโกนใส่อย่างเดือดดาล ทำให้คนในตลาดเริ่มหันมามองเจ๊ส้มแม่ค้าเขียงหมูกับเจ๊ตุ๊กแม่ค้าขายปลาสด สองเพื่อนสนิทของเจ๊เพียง รีบลุกจากแผงเดินมาดูเหตุการณ์“ถ้าป้ารู้ตัวว่าหน้าด้านก็รีบจ่ายค่าเช่าแผงมาสิคะ ของใหม่ห้าพันห้า ของเก่ารวมๆ แล้วก็สี่หมื่นสามพันเจ็ดร้อยบาท รีบจ่ายมาอย่าให้เด็กมาถอนหงอกหรือให้คนอื่นรับรู้นิสัยของป้าไปมากกว่าน

  • สะใภ้สุดขั้ว แม่ผัวสุดขอบ   Chapter34

    Chapter34 สามวันต่อมา ภัทรียาทำหน้าเซ็งเมื่อเห็นทีมลักขณานั่งครบองค์ประชุม คิดว่าจะเลี่ยงการปะทะคารมแล้วเชียว สุดท้ายก็หนีไม่พ้น แต่ละคนมองเธอเป็นตาเดียว แถมยังทำปากขมุบขมิบราวกับว่ากำลังนินทาซึ่งหน้าก็ไม่ปาน อีกทั้งยังยิ้มเยาะให้อีกต่างหาก คงจะปรามาสเรื่องที่เธอจะไปเก็บค่าเช่าแผงในตลาดรุ่งอุดมอยู่เป็นแน่ “ว่าไงยะเธอ เตรียมตัวไปเก็บเงินค่าเช่าแผงใช่ไหม” ลักขณาถาม แสยะยิ้ม “ใช่ค่ะคุณแม่สามี” ภัทรียาหยุดเดิน ตอบคำถามด้วยรอยยิ้ม “ถ้าอย่างนั้นฉันก็อวยพรให้หล่อนโชคดีสำลีแปะหัว เอ๊ย! ไม่ใช่ ขอให้เก็บเงินได้ทั้งหมดนะ” ลักขณาพูดจบ เสียงหัวเราะของลูกทีมก็ดังขึ้น ซึ่งประกอบไปด้วย ลักษิณา อังคณี และศิริพรแม่บ้านสูงวัย “ไม่ต้องห่วงค่ะคุณแม่สามี รับรองว่าคุณลูกสะใภ้จะเก็บเงินมาให้ทุกบาททุกสตางค์ ไม่ให้ตกหล่นเลยค่ะ แถมยังจะเก็บเงินค้างเก่าให้ด้วยอีกค่ะ” ภัทรียาพูดด้วยน้ำเสียงมั่นใจ ไม่มีความหวาดหวั่นแม้แต่น้อย “ให้มันเก่งอย่างปากว่าก็แล้วกัน ฉันกลัวจะได้ไม่ครบซะมากกว่า ฉันไม่เห็นจะมีใครหน้าไหนเก็บได้ครบสักคน” แม่สามีสบป

  • สะใภ้สุดขั้ว แม่ผัวสุดขอบ   Chapter33

    Chapter33ภมรหนุ่มเริ่มลุกล้ำมากขึ้น สูดเก็บกักสายธารหวานล้ำ ที่ไหลบ่าเนืองนอง มือใหญ่ข้างหนึ่งกอบกุมบงกชคู่งามสลับกันไปมา มืออีกข้างปลุกกระตุ้นอารมณ์พิศวาสให้โหมหนัก ภัทรียาถูกรุกทั้งสามทางพร้อมกัน มีหรือจะทานทนเก็บกลั้นอารมณ์ไหว หญิงสาวกรีดร้องรับความสุขสมจากการปรนเปรอของธัชธรรม์“อา...คุณอ๋อง...คุณอ๋องขา” เสียงของเธอเบาหวิวคล้ายกำลังขาดใจ จะไม่ให้เธอไม่ขาดใจได้อย่างไร เมื่อเขายังไม่ละใบหน้าจากความเป็นอิสตรี ดื่มด่ำราวพบโอเอซิสกลางทะเลทรายแห้งผาก ทั้งยังเฝ้าดอมดมความหอมชื่นใจอย่างหลงใหลดั่งต้องมนตร์ ทุกอณูบนสรรพางค์กายสาว ไม่มีที่จะคลาดคลาจากสัมผัสเสน่หาแห่งบุรุษเพศ“คุณอ๋องขา...คุณอ๋อง...ปราง...ปรางต้องการคุณ” เธอยังคงส่งเสียงครวญกระเส่าไม่หยุด ร่างกายอัดแน่นไปด้วยความร้อนจนกายแทบระเบิด ต้องการให้เขามาเติมเต็มความสุข ร้องขอธัชธรรม์อย่างลืมอายไม่ได้มีเพียงภัทรียาเท่านั้นที่ร่างกำลังระเบิด ธัชธรรม์ก็รู้สึกเช่นเดียวกัน ความปรารถนาระอุเดือดในกาย เผาผลาญทุกสรรพางค์จนแทบไม่เหลือชิ้นดี ชายหนุ่มจุมพิตกลีบดอกไม้งามเป็นการส่งท้าย ก่อนจะยันตัวขึ้น ใช้หัวเข่าดันขาเรียวสวยทั้งสองข้างออกเพื่อจะ

  • สะใภ้สุดขั้ว แม่ผัวสุดขอบ   Chapter32

    Chapter32“วันไปเก็บเงิน ฉันจะไปเป็นเพื่อนนะ มีอะไรจะได้ช่วยเธอ” ธัชธรรม์อดที่จะเป็นห่วงไม่ได้ เพราะรู้กิตติศัพท์พ่อค้าแม่ขายในตลาดดีว่าเป็นอย่างไร“ไม่ต้องค่ะ ปรางไม่อยากให้คุณแม่มาอ้างว่าปรางทำงานนี้ไม่ได้จึงให้คุณอ๋องช่วย เชื่อมือปรางนะคะ ปรางทำได้ค่ะ”“ฉันเชื่อมือเธอและเป็นห่วงเธอด้วยนะปราง เพราะเรื่องที่เธอทำอยู่นี้มันนอกเหนือข้อตกลงของเรา ถึงยังไงฉันก็ไม่สบายใจอยู่ดี”“เอาอย่างนี้ดีไหมคะ เพื่อความสบายใจของคุณอ๋อง ถ้าปรางทำงานนี้สำเร็จคุณอ๋องต้องจ่ายเงินให้ปรางหนึ่งแสนบาท เท่ากับคุณอ๋องจ้างปรางทำงานนี้” เธอหาทางออกให้เขา“อืม ก็ดีเหมือนกัน งั้นตกลงตามนี้” ธัชธรรม์ตอบแบบไม่คิด“ค่ะ ตกลงตามนี้ค่ะ” เธอยิ้มให้อีกฝ่ายรอยยิ้มสดใสของภัทรียาทำให้คนที่เห็นรอยยิ้มรู้สึกว่าหัวใจของตัวเองทำงานหนัก เต้นถี่อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน นัยน์ตาสีนิลของธัชธรรม์นิ่งมองดวงหน้าสวยฉาบรอยยิ้มซึ่งมองแล้วไม่รู้สึกเบื่อ พร้อมกันนี้ความรู้สึกดีที่มีต่อเธอยังถักทอขึ้นในจิตใจของเขาอีกด้วยภัทรียาหน้าแดงทันใดเมื่อชายหนุ่มมองแบบตาไม่กะพริบ เธอตื่นเต้นและทำอะไรไม่ถูก ไม่น่าเชื่อว่าคนก๋ากั่นและไม่กลัวใครจะใจเต้นโค

  • สะใภ้สุดขั้ว แม่ผัวสุดขอบ   Chapter31

    Chapter31 สมุดบัญชีเล่มใหญ่สองเล่มและเล่มขนาดกลางอีกหนึ่งเล่มกางอยู่บนโต๊ะกระจกตัวเตี้ยภายในห้องนอนของธัชธรรม์ ภัทรียานั่งอยู่บนพื้น อ่านสมุดบัญชีสองเล่มใหญ่ที่เพิ่งไปขอมาจากเสริมศักดิ์ เจ้าหน้าที่ดูแลตลาดซึ่งคุณหญิงลักขณาว่าจ้างมาหลายปี เพื่อมาตรวจว่าเธอต้องเก็บเงินค่าเช่าแผงใดบ้าง และแผงไหนมียอดค้างจ่ายเท่าไร โดยสมุดบัญชีที่ได้มาคือ สมุดบัญชีรายรับรายจ่ายของตลาด สมุดบัญชีรายชื่อบุคคลที่เช่าแผงขายของที่ระบุว่าแผงใดจ่ายหรือค้างค่าเช่าในแต่ละเดือนจากนั้นเธอก็ไปซื้อสมุดบัญชีมาอีกหนึ่งเล่ม ซึ่งถือว่าเป็นสมุดบัญชีส่วนตัวเพื่อรวบรวมข้อมูลว่าแผงใดต้องจ่ายค่าแผงเป็นจำนวนเงินเท่าไร ค้างจ่ายกี่บาท เพื่อทวงถามได้อย่างถูกต้อง“โห...กว่าจะเสร็จ เล่นเอาปวดหมองเลย”ภัทรียาพูดหลังจากทำทุกอย่างเสร็จสิ้น วันพรุ่งนี้ก็จะได้เวลาไปเก็บค่าเช่าแผงเสียที และนั่นทำให้เธอวิตกกังวลไม่น้อย เพราะจำนวนคนที่ค้างจ่ายซึ่งระบุด้วยปากกาสีแดงมีอยู่เกือบครึ่งหนึ่งของจำนวนคนเช่าพื้นที่ทั้งหมด คงเป็นเรื่องยากน่าดูที่จะเก็บเงินให้ได้ภายในระยะเวลาที่ลักขณากำหนด แต่ไม่ว่าจะยากยิ่งเพียงใด ภัทรียาก็มั่นใจว่าต้องทำได

  • สะใภ้สุดขั้ว แม่ผัวสุดขอบ   Chapter30

    Chapter30 “คุณเรย์...แตกลัว” เธอกล่าวอย่างขลาดกลัว ใจสั่นหนักเมื่อหลุบตาเห็นขนาดของกายแกร่ง กลัวร่างกายตัวเองจะฉีกขาด “แตไม่เคยค่ะ”เรวินยิ้มพอใจกับประโยคที่ได้ยิน เขาพอเดาได้ว่าเธอไร้เดียงสากับเรื่องนี้ การแสดงออกทุกอย่างไม่เหนียมอาย ขวยเขิน จูบ การตอบสนองที่ไม่ได้เรื่อง หรือร่างกายที่สั่นอยู่ตลอดเวลา เป็นการแสดงออกโดยธรรมชาติ ทว่าเขาจะพอใจมากขึ้นหากพิสูจน์ด่านสุดท้ายว่าเธอบริสุทธิ์จริงหรือไม่ “ไม่ต้องกลัว ใหม่ๆ ก็อย่างนี้แหละ พอได้ลองครั้งแรกแล้วเธอจะติดใจ”เขาพูดปลอบ ก่อนจะแยกขาเรียวทั้งสองข้างให้กว้างมากขึ้น ก้มใบหน้ามองดอกไม้สีชมพูสดใสแล้วใจกระตุก เพราะมันสวยงามจนเขาอยากฝังใบหน้าลงไปซุกซบ สูดดมกลิ่นสาบสาวเพื่อไม่ให้เสียเวลา เขาจดแก่นกายชายตรงปากถ้ำ แล้วดันฝ่าความคับแน่นที่แทบจะทำให้หัวใจเขาหยุดทำงาน“คุณเรย์...จะ...เจ็บค่ะ...อืม...เอาออกไป...กะ...ก่อน”ความเจ็บแปลบวิ่งปราดสู่ร่างน้อยของสุมณฑาทันทีที่เขานำความแข็งแกร่งเข้าสู่ถ้ำสวาท ซึ่งไม่เคยถูกรุกรานมาก่อน เธอเกร็งตัวจนแข็ง ใบหน้าเหยเก ริมฝีปากขบเม้ม น้ำตาไหลเป็นทาง“โอ้...ฉะ...ฉันก็เจ็บปวดเหมือนกัน อา...ดีช

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status