EPISODES 1 | ครูซ

EPISODES 1 | ครูซ

นัทเชลล์อ้าปากค้างด้วยความตกใจ ก่อนจะรีบคว้ากระเป๋าและกลับไปที่โต๊ะของตัวเอง

 " โกโก้ !! เขามีปืน เขาน่ากลัวมาก"

นัทเชลล์เอ่ยบอกเพื่อน ๆ ของเธอด้วยท่าทีตกใจ ก่อนที่เพื่อนสนิททั้งสองจะถามเธอต่อ

" แล้วมึงไปนั่งตักเขาทำไมก่อน"

" เขาบอกจะให้เงินเราแสนนึง ถ้าเราไปนั่งบนตักเขา"

นัทเชลล์เอ่ยขี้น ก่อนที่ริต้าจะมองหน้าโกโก้ ด้วยความโกรธเคือง ที่เพื่อนสนิทของเธอนั้น เล่นอะไรไม่รู้เรื่อง

" กูบอกมึงแล้วใช่ไหมอีโก้ อิควาย"

ริต้าก่นด่าโกโก้อย่างอดกลั้น ทว่านัทเชลล์ กลับมึนงงกับทุกอย่างที่เกิดขึ้น

" ใครจะรู้ว่า จะเจอของแรงวะ กูก็คิดว่านักธุรกิจง่อย ๆ"

" จะแบบไหนก็ไม่ควรไหม มึงรู้อยู่แล้วว่า นัทเชลล์มันมีทางเลือกไม่มาก อะไรที่ได้เงินมันก็ทำหมด มึงก็ยังเลือกที่จะให้มันทำอะไรเสี่ยงๆ"

" เออกูขอโทษ เรากลับกันเถอะ"

" ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับนัทเชลล์ กูจะถือว่าเป็นความผิดมึง"

" อย่าทะเลาะกันเลยนะ เราเลือกที่จะทำแบบนั้นเอง"

 " ไหนละเช็ค เอามาดูดิ กูสามารถรู้ได้ทันทีว่าเขาคือใคร"

" เราให้เขาโอนเข้าบัญชีเราแล้ว"

" ห๊ะ!!!"

เสียงโกโก้และริต้าอุทานขึ้นด้วยความตกใจ การที่นัทเชลล์ใส่เลขบัญชีตัวเองลงไป เท่ากับว่าตอนนี้ ชายหนุ่มได้รับรู้ข้อมูลทุกอย่างเกี่ยวกับเธอหมดแล้วแน่ ๆ 

" อีนัทเอ๊ยยยยยย"

" ทำไมหรอ"

" แล้วชีวิตมึงจะบันเทิงหลังจากนี้"

" ความผิดมึงเลยค่ะ อีโก้ ส่งเพื่อนเข้าถ้ำเสือ"

ระหว่างนั่งรถกลับไปส่งนัทเชลล์เพื่อนสนิทของเธอทั้งสอง ก็เอาแต่ทะเลาะถกเถียงกันในสิ่งที่เธอต้องเจอ  ก่อนนัทเชลล์จะเผลอหลับไป เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่มาเฟียหนุ่มนั้นยื่นให้เธอดื่ม

@โกดังสินค้ารามานอส

"นายครับ สินค้าไม่ครบ และเสียหายหลายชิ้นเลยครับ"

"ใครรับผิดชอบงานนี้"

"คุณเควินครับ"

" ติดเมียจนไม่เอาการเอางาน ไม่ลากคอมันมา"

" เอ่อออ ผมคงทำแบบนั้นไม่ได้ เพราะคุณเควินสั่งไว้ว่า จะเข้ามาจัดการทุกอย่างเอง นายสบายใจได้ครับ"

มาเฟียหนุ่มขบกรามแน่นด้วยความตกใจ ก่อนจะเดินตรวจเช็คความเสียหาย ของอาวุธสงคราม และยาเสพติดจำนวนมาก 

" กูจะกลับแล้ว ใครมันทำก็ให้มันกลับมารับผิดชอบในสิ่งที่มันทำ"

  ครูซเอ่ยขึ้น ก่อนจะเดินกลับไปที่รถด้วยท่าทีหงุดหงิด และไม่สบอารมณ์

" นายหญิง เพิ่งหลับไปครับ ทานยาเรียบร้อยแล้ว วันนี้ยังซึมๆ ไม่ต่างจากเดิม"

เสียงลูกน้องคนสนิทเอ่ยรายงาน เกี่ยวกับภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเขา

ครูซ มาเฟียหนุ่มวัยสามสิบห้าปีหัวหน้าแก๊งมาเฟียทรงอิทธิพลในแถบอิตาลี เขาแต่งงาน และใช้ชีวิตกับ อัญญา ภรรยาสาวที่คบหาดูใจกันถึงเจ็ดปี ทว่าในค่ำคืนที่โหดร้ายทำให้เขาและเธอสูญเสียลูกชายเพียงคนเดียวไป เพราะถูกศัตรูลอบฆ่า อย่างหน้าอนาถใจ  เหตุการณ์ในคืนนั้น ทำให้อัญญา ไม่พูดไม่จากับใคร และใช้ชีวิตอย่างตรอมใจมาตลอดหลายปี เธอโทษทุกอย่างว่าเป็นความผิดของครูซ ที่ปกป้องลูกของเธอไว้ไม่ได้ โดยชายหนุ่มเองก็รู้สึกผิด กับสิ่งที่เกิดขึ้นมาโดยตลอด....

แม้มาเฟียหนุ่มจะมีหญิงสาวมากหน้าหลายตามาเกี่ยวพันธ์และคอยรองรับอารมณ์อยู่บ้าง แต่ไม่มีใคร สามารถเข้ามาแทนที่อัญญาได้เลยสักคน เพราะหัวใจของเขามีแค่เธอเพียงคนเดียว  ตลอดหลายปีที่ผ่านมา อัญญาใช้ชีวิตโดยที่ไม่พูดไม่จากับเขา ต่อให้สิ้นไร้ไม้ต่ออย่างไร ครูซก็ไม่มีทางยอมหย่ากับเธอ จนกว่าอัญญาจะหายจากอาการป่วยที่เป็นอยู่

บ่อยครั้งที่พ่อแม่ของเธอพยายามมาต่อรองเกี่ยวกับการรับเธอไปดูแลต่อ ทว่ามาเฟียหนุ่มกลับไม่ยอม และฆ่าคนของบ้านพ่อตา ตายต่อหน้าต่อตาทุกคน จึงไม่มีใครสามารถพาอัญญา ที่เป็นเหมือนหัวใจของเขา ไปจากเขาได้

" จะให้จัดการกับเด็กนั่นยังไงครับ"

" อย่ายุ่งกับเธอ"

มาเฟียหนุ่มเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ ก่อนจะก้าวเท้าลงจากรถ และเดินเข้าไปหาภรรยาสาว ที่กำลังหลับอยู่ภายในห้องนอนของเธอ

 ความรู้สึกผิดต่าง ๆ นาๆ ตีตื้นขึ้นมาภายในใจอีกครั้ง เมื่อเห็นภรรยาสาวนั้นนอนกอดภาพลูกชายของลูกตัวเอง

ความเจ็บปวดเยียบลงกลางหัวใจซ้ำๆ บาดแผลที่ศัตรูสร้างเอาไว้ ไม่เคยจางหายไปจากใจ แม้มาเฟียหนุ่มจะฆ่าล้างโคตรไปแล้ว แต่บาดแผลกลับยังคงอยู่มาตลอด.....

" ผมขอโทษ ที่วันนั้นผมปกป้องเขาไว้ไม่ได้"

หยาดน้ำตาชายชาตรีหลั่งไหลเป็นทางยาว แม้จะเข้มแข็งมากแค่ไหน แต่ไม่อาจต้านทานต่อความสูญเสียในครั้งนั้นได้เลย ราวกับมีมีดกรีดลงกลางใจซ้ำๆ ยามที่นึกถึงเหตุการณ์เลวร้ายเหล่านั้น และจากวันจนถึงวันนี้ทำให้เขาขึ้นปกครองรามานอสอย่างเต็มตัว และจะไม่มีทางให้ใคร มาทำอะไรคนของรามานอสได้อีก

" เพิ่งกลับมาเหรอคะ พัดชาเตรียมน้ำอุ่นไว้ให้คุณแล้วขึ้นไปแช่สักหน่อย ไหมคะ"

" ไม่ล่ะ ฉันมีงานต้องทำ"

มาเฟียหนุ่มเอ่ยปฏิเสธหญิงสาวร่วมเตียงคนสนิททันที ก่อนจะก้าวเดินออกไป สร้างความไม่พอใจให้กับพัดชาเป็นอย่างมาก ทั้งที่เธอพยายามเข้าหามาเฟียหนุ่มหลายต่อหลายครั้ง แต่มาเฟียหนุ่มก็ไม่มีท่าที ที่จะสนใจเธอเหมือนครั้งแรกที่เจอกันเลยแม้แต่น้อย

ความน้อยเนื้อต่ำใจ ค่อย ๆ แผ่ซ่านไปทั่วขั้วหัวใจ แม้มาเฟียหนุ่มจะไม่ยอมหลับนอนกับเธอ แต่ก็ยังคงมีลูกน้องของเขา ที่ยังสามารถสนองตัณหาของเธอได้

ไวกว่าความคิด เรือนร่างอรชรเดินย่างกรายไปที่ห้องพักของเหล่าบรรดาลูกน้องของมาเฟียหนุ่มทันที ก่อนปลดกระดุมเสื้อผ้า  และนั่งอ้าขากลางวงเหล้าด้วยท่าทียั่วยวน

" เลือกเอาจะเข้ามาพร้อมกัน หรือจะต่อคิวทีละคน"

เหล่าบรรดาลูกน้องของมาเฟียหนุ่มต่างรีบเข้ามาดอมดมดอกไม้ตรงหน้าราวสิบกว่าคน สร้างความพอใจให้พัดชาเป็นอย่างมาก โดยไม่รู้เลยว่า ทุกการกระทำตกอยู่ในสายตาของมาเฟียหนุ่มตั้งแต่ต้นยันจบ

" ให้จัดการยังไงครับ"

" มึงจะไปทำลายความสุขของพวกมันทำไม"

มาเฟียหนุ่มเอ่ยขึ้น ก่อนจะละสายตาจากภาพตรงหน้าพัดชาไม่ใช่คนแรกที่ชายหนุ่มนั้นเลือกมาเป็นนางบำเรอภายในบ้าน เพราะยังมีผู้หญิงอีกหลายคนที่พร้อมจะสนองความต้องการของเขาตลอดเวลา แต่มันก็มีอายุไขของมันตามกาลเวลา มันถึงเวลาที่เขาต้องเปลี่ยนเนื้อชิ้นใหม่ ที่สดกว่าและใหม่กว่า

*****

แอบสงสารเฮียครูซกับเมียนางอยู่นะ.....  แต่ลูกสาวฉันเกี่ยวอะไรด้วย !!!

อ่านจบขอคนละ 1 คอมเม้นท์ หัวใจสักดวง นะคะ พลีสสส 

อย่าลืมจิ้มตรงนี้ให้นุ้งหน่อยน้าาาา พลีสสส !!

Next: 

"เจ็บมากไหม"

นัทเชลล์เอ่ยถามฟินิกซ์ขึ้น ก่อนจะทาแผลให้น้องชาย ทว่าน้องชายกลับถามเธอกลับอย่างตรงไปตรงมา

" เจ้ไม่ได้ขายตัวใช่ไหม"

" ไม่นะ เจ้ไม่ได้ทำอะไรแบบนั้น"

นัทเชลล์ตัดสินใจเล่าเรื่องราวทุกอย่างให้น้องชายเธอฟัง เพราะไม่มีเหตุผลอะไรที่เธอต้องปิดบัง อีกต่อไป

" ก็รู้ว่ามันอันตราย ทำไมเจ้ยังทำ"