Ep.4 สัญญารักที่ไม่ได้ก่อ 1/2

Ep.4 สัญญารักที่ไม่ได้ก่อ 1/2

"ทุกคนโปรดฟังทางนี้ เชิญมานั่งที่โต๊ะกันก่อนให้เรียบร้อย ผมมีเรื่องสำคัญที่ต้องประกาศให้รู้โดยทั่วกัน" คุณออสตินยืนอยู่ที่หัวโต๊ะกล่าวด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง เเละข้างๆก็มีคุณเควินยืนอยู่ด้วย

ทุกคนที่ได้ยินก็พากันเดินมานั่งบนเก้าอี้ไม้ยาวสองข้างตามที่คุณออสตินบอก ถึงจะยังไม่เข้าใจว่าคุณออสตินมีเรื่องสำคัญอะไรจะมาเป่าประกาศ

ทว่าจะมีเพียงเเค่นายใหญ่เเละนายหญิงของตระกูลไทเพนต์เซอร์กับตระกูลรอซเซ่เท่านั้นที่รู้เรื่องนี้มานานเเล้ว เพียงเเค่รอวันเวลาที่เหมาะสม ซึ่งก็คือวันนี้

"เนื่องจากวันนี้เป็นวันเกิดอายุครบยี่สิบห้าปีบริบูรณ์ของลูกสาวผม ผมเเละเควินในฐานะนายใหญ่ของตระกูล เราสองคนมีเรื่องสำคัญที่จะต้องเป่าประกาศให้กับทุกคนในที่นี้ได้รับทราบเเละเป็นสักขีพยานให้กับเราทั้งสองตระกูล ซึ่งเราสองคนได้รับมอบหมายมาจากพ่อของเราที่ล่วงลับไปเเล้ว"

"กระดาษใบนี้เป็นสัญญาระหว่างสองตระกูลไทเพนต์เซอร์เเละตระกูลรอซเซ่ที่พ่อของเราสองคนได้ร่วมกันทำสัญญาฉบับนี้ขึ้นมา" คุณออสตินดึงกระดาษเเผ่นหนึ่งออกมาจากซองสีน้ำตาลชูขึ้นให้ทุกคนได้เห็น

"สัญญาอะไรวะ มึงรู้ไหม?" คลาร์กกระซิบถามออซซี่ที่นั่งอยู่ข้างๆอุ้มน้องไอริสที่หลับไปเเล้ว

"กูไม่รู้"

"ไม่รู้ได้ไง มึงนามสกุลไทเพนต์เซอร์ก็ต้องรู้สิ?" คนอยากรู้อยากเห็นถาม

"ไอ้สัส! กูไม่รู้จริงๆ" ถึงเเม้ว่าเขาจะเป็นลูกหลานของคนในตระกูลไทเพนต์เซอร์ก็จริง เเต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะรู้ไปซะทุกเรื่อง

"ท่านทั้งสองกำชับเอาไว้ว่าหากวีนัสลูกสาวของผมอายุครบยี่สิบห้าปีเมื่อไหร่ ให้ผมนำสัญญาฉบับนี้มาประกาศให้ทุกคนได้รับทราบในวันเกิดของลูกสาวผมทันที" วีนัสทำสีหน้างงๆไม่เข้าใจว่าทำไมสัญญาฉบับนี้ต้องมาเป่าประกาศในวันเกิดของเธอด้วย

"วีนัส?" คุณออสตินเอ่ยเรียกลูกสาว

"คะเเด๊ดดี๊?" วีนัสทำสีหน้างุนงง

"ยืนขึ้น"

"เอ่อ ค่ะ" ถึงจะไม่เข้าใจเจตนารมณ์ของผู้เป็นพ่อว่าให้ยืนขึ้นทำไม เเต่เธอก็ยอมเชื่อฟังอย่างว่าง่าย

"คอลิน?" ครั้งนี้เป็นเสียงของคุณเควินบ้างที่เอ่ยเรียกเจ้าลูกชายหน้ามึน

"ครับเเด๊ด?"

"ยืนขึ้น"

"ครับ" คอลินยืนขึ้นพลางสายตาเลื่อนไปมองยังอีกคนที่ยืนอยู่ฝั่งตรงกันข้ามกับเขา วีนัสจึงเมินหน้าใส่อย่างไม่เเยเเส

เพื่อนๆมาเฟียด้วยกันต่างก็กระซิบกระซาบว่าให้สองคนนี้ยืนขึ้นทำไม คืนนี้จะมีเกมเเปลกๆมาเล่นงั้นหรอ

ส่วนนายใหญ่นายหญิงของอีกสามตระกูลก็ตั้งใจฟังเป็นอย่างดีด้วยความสุขุม

"ขอให้ทุกคนตั้งใจฟังสัญญาฉบับนี้ให้ดี เเละร่วมกันเป็นสักขีพยานให้กับตระกูลของเราทั้งสอง" หลังจากที่บอกให้ทุกคนตั้งใจฟัง คุณออสตินก็เริ่มอ่านตัวอักษรในสัญญาระหว่างสองตระกูลทันที

ข้าพเจ้า เอเธอร์ เอ็ดเวิร์ด ไทเพนต์เซอร์ เเละข้าพเจ้า คาร์ลอส เรนท์ รอซเซ่

สัญญาฉบับนี้เราเพื่อนรักทั้งสองคนได้ทำขึ้นมาเนื่องจากเราทั้งสองได้เห็นพร้อมกันว่า อยากให้ตระกูลไทเพนต์เซอร์เเละตระกูลรอซเซ่ของเราได้เป็นทองเเผ่นเดียวกัน โดยการให้หลานทั้งสองตระกูลของเราคือ คอลิน คาร์ลอส รอซเซ่ เเละวีนัส ฟรายเดย์ ไทเพนต์เซอร์ เเต่งงานกันถัดจากวันเกิดอายุครบยี่สิบห้าปีบริบูรณ์ของวีนัสผ่านไปหนึ่งเดือน

"เเด๊ดดี๊!!!/ เเด๊ด!!!" วีนัสกับคอลินเรียกบิดาของตัวเองเสียงหลงเเละด้วยความตกตลึงเมื่อได้รับรู้ว่าสัญญาฉบับนี้ที่คุณปู่ของทั้งสองได้ทำขึ้นมาเพื่ออะไร เเละมันก็เกี่ยวข้องกับทั้งคู่อย่างจัง