บทที่ 26 ฮันนีมูน III

ตะวันสาดส่องผ่านม่านเข้าสู่ห้องนอนในยามเช้า หญิงสาวกึ่งหลับกึ่งตื่นอยู่ในอ้อมกอดของคนข้างตัว เธอขยับตัวลุกขึ้นบิดคลายเมื่อยพลางหันมองคนตัวใหญ่ที่ยังหลับสนิทอยู่ แล้วจึงลงจากเตียงอย่างเบา ๆ เพื่อไม่ให้รบกวนการนอนของอีกฝ่าย ก่อนเดินไปหยิบเสื้อผ้าเข้าห้องน้ำไป ใบหน้าสวยประดับด้วยรอยยิ้มในยามเช้า เป็นเพราะค่ำคืนที่มีความสุขที่สุดก็ว่าได้

แน่นอนว่าเพียงคำพูดของอีกฝ่ายทำให้เธอยอมเปิดหัวใจรับเขาเข้ามา แม้ว่ารชตจะไม่บอกรักเหมือนที่เคยได้ยินจากปากแฟนเก่าก็ตาม มิราวดียิ้มเขินอย่างมีความสุขขณะที่อาบน้ำ ใช้เวลาเพียงไม่นานก็อาบเสร็จ พอออกมาจากห้องน้ำจึงเห็นว่าชายหนุ่มนั้นตื่นเเล้ว

“เราไปกินข้าวแล้วเข้าไปในเมืองกันไหม มีโบราณสถานและตลาดโบราณด้วย” รชตเสนอเพราะในหัวก็ไม่มีเเผนการเที่ยวที่วางไว้นอกจากถามพนักงานว่าที่ไหนน่าสนใจและควรไปบ้าง

“คุณอยากไปไหม”

“ไปแน่นอนค่ะ คุณก็รู้ว่าฉันชอบซื้อไปกินไปนี่คะ”

มิราวดีตอบเสียงใส

ชายหนุ่มยิ้มมองใบหน้าของภรรยาอย่างมีความสุข เขารู้ถึงสิ่งที่รบกวนใจเเล้ว ทว่าในส่วนลึกก็ยังคงหวาดกลัวอนาคตภายภาคหน้าอย