EP3...แค่ผ่าและเย็บ

ใบหน้าคร้ามแสนเย็นชาขยับเข้าใกล้ใบหน้าเธอ มันทำให้เธอตกใจนิดหน่อย สายตาดุดันของเขาเหมือนจะสะกดเธอได้ “คุณไม่มีทางเลือก”

เธอกระพริบตาปริบ ๆ ก่อนจะตั้งสติ “งั้นฉันไม่ทำ เพราะยังไงฉันก็ตายอยู่ดี ดูเหมือนเลือดคุณจะไหลไม่หยุดเลยนะ อาจใกล้ตายแล้วก็ได้”

เขาข่มกรามแน่น จ้องใบหน้าเธอเขม็ง จนทำให้เธอเริ่มอึดอัด “ถ้าผมรอด คุณก็รอด โอเคมั้ย?”

เธอโล่งใจนิดหน่อย ก่อนหันมองลูกน้องของเขา ที่ยืนมองเธอแบบหาเรื่อง หมอนี่พูดไทยได้เล็กน้อย แต่ฟังออกทุกคำว่าเธอพูดอะไร

“พวกคุณไม่ใช่คนไทย เป็นคนจีนเหรอ”

“จะลงมือได้รึยัง!!”

“เอ่อ...ก็ได้ ๆ ผ่าก็ผ่า เตือนแล้วนะ ฉันเป็นแค่สัตวแพทย์เข้าใจมั้ย ฉันเคยผ่าแต่พวกหมาแมว”

“รู้แล้ว”

“กระสุนฝังใน” เธอตรวจแผลของเขาอย่างละเอียด สีหน้ากังวลของเธอทำให้เขาสนใจ “เราต้องรีบแล้วล่ะ ฉันจะฉีดยาชา...”

“ไม่ต้อง” เขามองหน้าเธอ ความใกล้ชิดทำให้เธอได้กลิ่นลมหายใจของเขา ลมหายใจอุ่นซ่านที่ผสมด้วยกลิ่นบุหรี่หรือกัญชาก็ไม่อาจรู้ได้

“คุณจะเจ็บนะ”

“แค่ผ่าและเย็บ เข้าใจมั้ย”

“ถ้าพวกคุณฆ่าฉัน ฉันจะไม่ปล่อยพวกคุณไปแน่ ไม่ว่าคุณจะหนีไปอยู่ที่ไหน ต่อให้เป็นใต้กำแพงเมืองจีน”

อรนลินลงมือผ่าตัดเอากระสุนออกให้เขา โดยที่เขาไม่ร้องออกมาสักคำ เขาพยายามทนความเจ็บปวดอย่างถึงที่สุด แม้แต่ตอนที่เธอเย็บแผลให้เขา เขาก็ยังไม่ยอมแสดงความเจ็บปวดออกมา แต่เธอก็พอจะรู้ว่าเขาเจ็บมากแค่ไหน

“เป็นไงบ้างพี่ฟง” ลูกน้องผิวขาวเหลืองถามหัวหน้าของเขาอย่างห่วงใย

“อืม ไม่มีปัญหา”

เมื่อการผ่าตัดทำแผลเสร็จสิ้น อรนลินได้แต่ทำใจ เพราะเวลาของเธอคงใกล้เข้ามาแล้ว เธอไม่เชื่อหรอกว่าพวกเขาจะปล่อยเธอไว้ ชะตากรรมของเธอคงจบแค่นี้อย่างแน่นอน...ถูกฆาตกรรมเสียชีวิตในวัยยี่สิบสี่ปี ภายในคลินิกรักสัตว์

“พี่ฟงตำรวจมา!!” ลูกน้องมือขวาหน้าบากผู้คมเข้มเข้ามาบอกด้วยสีหน้าหวาดวิตก เสียงเคาะประตูหน้าคลินิกทำให้เหล่าหมาแมวพากันร่ำร้องอีกครั้ง

หัวหน้าแก๊งมองหน้าเธอ ด้วยสายตาเย็นชาเหมือนเดิม “ผมจะฆ่าหมาแมวทุกตัวในร้านคุณก่อน”

เขาเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ แต่แววตาดุดันไร้ความเมตตา “จากนั้นคนของเราจะตามล่าญาติพี่น้องของคุณ เราจะฆ่าทุกคนไม่ให้เหลือ หากคุณปากโป้งบอกตำรวจ”

“ตัวประกันเยอะจริง” เธอยิ้มเยาะให้กับโชคชะตาของตัวเอง หากพวกเขารู้ว่าเธอไม่มีญาติที่ไหนสำคัญพอให้เป็นห่วง เพราะพ่อแม่เสียไปหมดแล้ว...หากไม่ใช่เพราะหมาแมวพวกนี้ล่ะก็ “จะให้ฉันทำยังไง ให้ฉันไปบอกตำรวจว่าไม่มีใครเข้ามาในคลินิกของฉันใช่มั้ย”