ทำงานใช้หนี้

ดวงยิหวา....

ตอนนี้ฉันยืนอยู่ด้านล่างคอนโดหรูแห่งหนึ่งฉันแหงนหน้ามองขึ้นไปเพื่อดูความสูงและความใหญ่โตของมัน คอนโดที่นี่ราคาคงแพงน่าดูแต่ก็อย่างว่าพี่แบล็คเขารวยเขามีเงินซื้อแต่คนอย่างฉันคงไม่มีปัญญาหาเงินมาซื้ออยู่หรอก แต่ถึงมีเงินฉันก็คงไม่ซื้อฉันไม่ชอบอยู่ห้องสี่เหลี่ยมฉันชอบอยู่บ้านของฉันมากกว่า มีทั้งทุ่งนามีทั้งภูเขามีที่วิ่งเล่นมีอากาศที่บริสุทธิ์ซึ่งที่นี่ไม่มีอย่างแน่นอน

ฉันนั่งรออยู่ตรงล็อบบี้สักพักก็มีพี่พนักงานผู้ชายเดินมาถามว่าฉันชื่อยิหวาและมาหาพี่แบล็คใช่ไหมฉันก็บอกว่าใช่จากนั้นเขาก็บอกให้ฉันเดินตามเขาไปจนกระทั่งเราขึ้นลิฟท์มาถึงชั้นบนสุดของคอนโด ก่อนจะเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าห้องๆหนึ่ง พี่พนักงานกดออดตรงข้างประตูห้องสักพักห้องก็ถูกเปิดออกโดยเจ้าของห้องที่อยู่ในชุดคลุมอาบน้ำเขากำลังเช็ดผมของเขาที่ยังเปียกอยู่ฉันอดมองไม่ได้ทำไมเขาถึงดูเซ็กซี่ได้ขนาดนี้ยิ่งมองยิ่งหลงใหล แต่พอคิดถึงสิ่งที่เขาทำกับฉันเมื่อคืนที่ร้านฉันก็รีบสลัดความคิดไร้สาระทันที

พอฉันก้าวขาเข้ามาในห้องปุ๊บฉันแทบอยากจะเดินกลับออกไปแล้วโทรให้พ่อกับแม่โอนเงินมาให้ฉันตอนนี้เลยแปดหมื่นบาท คือห้องของเขาเละมากเหมือนกับว่ามีปาร์ตี้กันเมื่อคืนเพราะมันมีทั้งขวดเหล้าขวดไวน์ขวดเบียร์แก้วจานชามที่ใช้แล้ววางเกลื่อนเต็มห้องไปหมด เพราะแบบนี้สินะเขาถึงบอกให้ฉันมาเริ่มงานวันนี้

"ฉันให้เวลาเธอทำความสะอาดห้องนี้สองชั่วโมง"

"สองชั่วโมง??"

"อืมมีปัญหาอะไรอย่าบอกนะว่าทำไม่ได้"

"ได้ค่ะ"

"ดีเพราะอีกสองชั่วโมงฉันนัดแฟนฉันให้มาที่นี่" พอได้ยินว่าเขามีแฟนแล้วใจฉันถึงกระตุกวูบทันที ฉันควรตัดใจเลิกปลื้มเขาได้แล้ว เขามีเจ้าของแล้วคนแบบนี้อย่าไปคิดมีใจให้เด็ดขาดคนนิสัยไม่ดีปากไม่ดีชอบดูถูกคนอื่น

หลังจากนั้นฉันก็ลงมือเก็บกวาดทุกอย่างอย่างรวดเร็วแข่งกับเวลาเพราะพอเสร็จจากที่นี่ฉันก็ต้องไปทำงานที่ร้านพี่วอยต่อ ในขณะที่ฉันกำลังเก็บกวาดห้องเขาก็มานั่งไขว่ห้างมองฉันจนฉันรู้สึกประหม่า คือเข้าใจไหมว่าเวลาเราทำอะไรแล้วมีคนมาจ้องมองมันทำให้เราทำอะไรไม่ถนัด

ฉันใช้เวลาเกือบสองชั่วโมงทำความสะอาดห้องที่รกให้สะอาด ฉันมองดูผลงานตัวเองด้วยความพอใจก่อนจะทรุดตัวนั่งลงกับพื้นครัวด้วยความเหนื่อยและเพลีย

"ไปทำความสะอาดห้องนอนด้วยอีกสองห้อง"

"ห๊ะ"

"หูตึงหรือไงฉันบอกให้เธอไปทำความสะอาดห้องนอนด้วย"

"ฉันต้องทำความสะอาดห้องนอนด้วยเหรอคะ"

"จะไม่ทำก็ได้นะเพราะถ้าเธอไม่ทำฉันจะถือว่าวันนี้เธอทำงานให้ฉันฟรี"

"คนอะไรเห็นแก่ตัวที่สุด" ฉันบ่นเบาๆคนเดียวแต่เหมือนเขาจะได้ยิน

"เธอว่าใครยัยเด็กบ้านนอก"

"เปล่าค่ะไม่ได้ว่าใคร" จากนั้นฉันก็พาร่างที่แทบจะหมดแรงไปยังห้องนอนของเขา สภาพภายในห้องไม่ได้ต่างจากด้านนอกเลย เขาใช้ชีวิตยังไงของเขากัน เสื้อผ้าถูกถอดทิ้งเรี่ยราดระเกะระกะเต็มพื้นห้อง ฉันก้มลงไปเก็บเสื้อผ้าที่พื้นใส่ตะกร้าที่พอจะใช้ได้จากนั้นก็มารื้อผ้าปูที่นอนเพื่อเปลี่ยน แต่สิ่งที่ฉันเจอบนเตียงทำให้ฉันอึ้งจนพูดไม่ออก เพราะมันคือซองถุงยางอนามัยที่ใช้แล้ว ไหนจะถุงยางอีกที่เขาน่าจะโยนลงถังขยะแต่มันไม่ลง และมันไม่ได้มีแค่อันสองอัน มันมีเยอะมากหลายสิบอัน ฉันทำใจค่อยๆใช้มือหยิบทิ้งทีละอันทีละอัน

"หึ หึ หึ" ฉันรีบหันไปมองก็เห็นพี่แบล็คยืนกอดอกหัวเราะเยาะฉันอยู่ตรงหน้าประตู

"ของแบบนี้น่าจะทิ้งให้มันเป็นที่เป็นทางหน่อยก็ดีนะคะ" ฉันอดไม่ได้ที่จะตำหนิเขาทั้งที่ไม่มีสิทธิ์พูดแต่มันอดไม่ได้จริงๆ

"นี่มันห้องฉันฉันจะทิ้งอะไรตรงไหนมันก็เรื่องของฉันเธอมีหน้าที่ทำความสะอาดก็ทำไป"