เข้าสู่ระบบแชร์
12 วันเกิดเทียนหอม
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-22 15:54:2612 วันเกิดเทียนหอม
บรรยากาศยามบ่ายคล้อย
ช่วงเลิกเรียนของโรงเรียนมัธยมชื่อดังประจำจังหวัดในช่วงวันศุกร์ ทำให้เด็ก ๆ วัยรุ่นวุ่นวายกว่าทุกวันปกติ กลิ่นหอมอย่างฝนหลงฤดูในช่วงเดือนตุลาคมใกล้จะปิดเทอม ยิ่งพาให้เทียนหอมเดินสูดดมพลางแกว่งแขนสบายใจ
ร่างระหงในชุดนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายชั้นปีที่หกสวยน่ารักสมวัย รอยยิ้มระบายบนใบหน้า วันนี้วันเกิดเธอ อายุเต็มสิบแปดปีเสียที
“หอม”
เทียนหอมกำลังเดินผ่านเสาธงพลันหยุดชะงัก เหลียวหลังกลับไปมองแล้วคลี่ยิ้ม
“ทอฝัน” เธอส่งยิ้มให้เพื่อนสนิท มองดวงหน้าอย่างคนจีนที่กำลังยิ้มจนหยีเรียวเล็ก
“วันนี้วันเกิด ไปฉลองที่ไหนดี”
“ไม่ได้ ต้องรอพี่แสน”
“พี่แสนอีกแล้วววว แน่ใจหรือว่าจะมา อาทิตย์ที่แล้วก็ไม่มา”
“มาสิ รับปากแล้วนี่นา”
ตึ๊ง.. - - เสียงข้อความเข้า
“นั่น พูดไม่ทันขาดคำ สงสัยข้อความจากพี่แสนสุดหล่อ”
เทียนหอมยู่หน้าใส่เพื่อนสนิทแล้วล้วงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากระโปรงนักเรียนจีบรอบ
‘อาทิตย์นี้ไม่ได้กลับนะ มีงานต้องส่ง’
ทอฝันถอนหายใจแทนเมื่อเห็นสีหน้าของเพื่อน
“เป็นไง ไม่มาใช่ไหม”
“อืม”
เทียนหอมมองข้อความแล้วหดหู่ทันที รีบพิมพ์ข้อความกลับไปอย่างใช้อารมณ์
‘เอะ! แต่วันเกิดหนูนะ’
‘เออนา ไว้อาทิตย์หน้าชดเชยให้’
เธอมองข้อความสุดท้ายแล้วยิ่งอารมณ์เสีย เม้มริมฝีปากแน่นกดปัดหน้าจอไม่ตอบกลับไปอีกแม้ว่าจะมีข้อความดังเข้ามาอีกหลายข้อความ
“ไม่กดดูล่ะ คงเป็นข้อความของพี่แสน”
“ไม่แล้ว สรุปวันนี้เราว่างแล้ว ไปเลี้ยงวันเกิดกันดีกว่า”
“ขอไปเที่ยวกลางคืนบ้างได้ไหม เราอย่างลองไปเที่ยวผับ”
“คงได้หร๊อกกก มีหวังพ่อครูสถิตตามไปเอาไม้ตีหัว”
“ก็พูดไป เราโตแล้วนะ”
“โตก็ยังเข้าไม่ได้ อายุยังไม่ถึงยี่สิบสักหน่อย”
“โธ่...ใช้เงินหน่อยก็เข้าได้แล้ว เอางี้ พี่ชานนท์ไง”
“พี่นนท์ทำไม”
เทียนหอมเอี้ยวหน้าไปมองทันทีแล้วยิ้มอย่างรู้ทัน เธอรู้ว่าทอฝันแอบชอบชานนท์นักมวยที่ค่าย และมักฝากขนมไปให้เสมอ
“ให้พี่ชานนท์พาไปไง รับรองพ่อครูไม่ว่าหรอก”
คิ้วเรียวคันศรขมวดมุ่น “คิดว่าไม่ได้หรอก ถ้าเป็นเฮียเสือคงพอได้”
“งั้นขอเฮียเสือเลย”
“เฮียเสืออยู่ที่ไหนกันทอฝัน อยู่อเมริกาโน้น”
“อ้าวววว”
“เดี๋ยวลองขอก่อนนะ ถ้าได้จะโทรไปบอก”
“ได้ ๆ เราจะรอนะ ว่าจะถามเรื่องพี่แสนก็ลืมทุกที”
“ถามเรื่องอะไร”
ตอนนี้เทียนหอมและทอฝันพากันเดินมาจนใกล้ประตูทางออกโรงเรียนแล้ว ยืนรอรถที่บ้านมารับ
“ทำไมพี่แสนถึงยังเรียนไม่จบสักที เรานับแล้วก็ราวห้าปี ปกติเรียนกันสี่ปีไม่ใช่เหรอ”
“ตกไปวิชาหนึ่งเมื่อตอนปีสาม แต่มันเป็นวิชาต่อเนื่อง เลยต้องรอเรียนซ้ำปีสี่ทำให้ช้าไปหนึ่งปี”
“พี่แสนอยู่คณะวิศวคอมพิวเตอร์ใช่ป่ะ”
“ใช่ ถามทำไมกัน”
“อีกหน่อยคงเงินเดือนสูง”
“ไม่รู้สิ แต่ถึงยังไงพ่อครูคงให้กลับมาอยู่บ้าน อย่างพ่อครูไม่ยอมให้ลูกไปไหนไกลหรอก เมื่อวันก่อนเรียกสถาปนิกมาที่บ้าน จะสร้างบ้านใหม่เยื้องไปทางด้านหลัง แต่ฉันกับป้าอุ่นเดาว่าจะเตรียมสร้างเรือนหอให้เฮียเสือ”
“เฮียเสือจะแต่งงานแล้วเหรอ”
“ย้างงงง แฟนก็ยังไม่มี ฮ่า ฮ่า แต่พ่อครูแกหวังไว้ว่าจะได้ดองกับค่ายศรเพชร”
“แล้วหอมล่ะ ถ้าเรียนจบแล้วต้องอยู่บ้านด้วยน่ะสิ”
“เรายังไม่แน่เลยทอฝัน เรามันคนไม่มีพ่อแม่ อาศัยพ่อครูอยู่ พวกเขารักเหมือนลูก เหมือนน้องฉันก็ดีใจแล้ว จะไปมีปากมีเสียงอะไรได้กัน นี่ตั้งใจว่าจะสอบเข้าจุฬา ไม่รู้ว่าพ่อครูจะยอมหรือเปล่าเลย”
“อ้าว แล้วถ้าเรียนจบกลับมาต้องอยู่บ้าน ไม่สู้อยู่บ้านไปเลยแต่แรก ไม่ต้องเรียนให้ลำบากสมองไม่ดีกว่าเหรอ”
“ลำบากสมอง! ฮ่า ฮ่า ก็จริงนะ แต่คนเรามันก็ต้องทำตามความฝันหรือเปล่า เอาเถอะน่า...เรียนไปก่อนเดี๋ยวค่อยว่ากัน นั่นรถที่บ้านมารับแล้ว เราไปก่อนนะ แล้วเจอกัน”
“โอเค โทรมานะ เราจะรอฟังข่าวดี”
เทียนหอมโบกมือให้เพื่อนรักก่อนจะเปิดประตูขึ้นรถ ใจกระหวัดถึงคำพูดที่จะลองขอพ่อครูดูในเย็นนี้ ถึงแม้ว่าที่บ้านรักใคร่เธอ ทนุถนอมราวกับลูกแท้ ๆ ทว่าเทียนหอมรู้ตัวดีว่าไม่ใช่ จะทำอะไรเธอมักเจียมตนเสมอ
เธอทำตนเป็นเถาวัลย์เกาะเกี่ยวครอบครัวแสนอบอุ่นครอบครัวหนึ่งมานาน บางครั้งมันก็ล้าได้เหมือนกัน ยิ่งต้องทำตัวเป็นกาฝากดูดกลืนทุกสิ่งซึมซับความรักอย่างที่ตั้งใจมาตั้งแต่แรกเริ่มทำให้เธอละอายใจ
เธอเหม่อลอยมองออกไปนอกหน้าต่างรถที่กำลังเลี้ยวเข้ารั้ว อาณาเขตของค่ายมวย ส อรุณ อันเกรียงไกรอันดับต้นของประเทศ
เธออยู่สุขสบาย มีเงินทองใช้ นั่งรถหรู ไม่เคยต้องลำบาก เธอคิดว่าเมื่อถึงเวลาวันใดวันหนึ่งเธอคงต้องตอบแทนบุญคุณครอบครัวอรุณ บุญคุณข้าวแดงแกงร้อนที่ราดรดท่วมหัว จะชดใช้ด้วยวิธีใดกันเธอเองยังคงไม่อาจล่วงรู้อนาคต
“เฮ้ย! ไอ้แสน”
สุดแสนชะงักมือขณะเปิดประตูรถหรูสีดำ
“มีอะไรไอ้แบงก์”
“เย็นนี้หลังมอ”
“กูต้องกลับบ้านว่ะ”
“เฮ้ย! ไม่ได้นะโว้ย พวกสาว ๆ เขาเรียกร้อง ถ้ามึงไม่ไป พวกน้องปีสามจะไม่ยอมไปด้วย”
“เรื่องของมึงสิ กูไม่ได้นัดด้วย”
“ไอ้ห่า มึงก็รู้ว่าตัวมึงฮอตขนาดไหน หล่อรวย สาวกรี๊ด จะมาเล่นตัวทำไมว่ะ”
“กูไม่ได้เล่นตัว” สุดแสนทำเสียงระอาใจ “วันนี้วันเกิดน้องกู กูต้องกลับบ้าน”
“แค่วันเกิดน้อง น้องแกอายุสิบแปดแล้วนี่ ป่านนี้ไปกินข้าวกับแฟนแล้ว”
“แฟน?” สุดแสนนิ่วหน้าจ้องมองเพื่อนนิ่งเงียบจนแบงก์อึดอัด
“เออ!! แฟน น้องมึงหน้าตาดีขนาดนั้นไม่มีแฟนสิแปลกนะโว้ย”
“มึงรู้ได้ไงว่าน้องกูหน้าตายังไง” น้ำเสียงสุดแสนเริ่มไม่ดีกระแทกประตูปิดเสียงดัง
“ก็มึงตั้งล็อคหน้าจอไว้ รูปเด็กสาวมัธยม มึงเพิ่งเปลี่ยนรูปหน้าจอเมื่ออาทิตย์ก่อน”
สุดแสนอึ้งงันล้วงมือในกระเป๋ากางเกงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมอง - - เออ จริงอย่างที่ไอ้แบงก์พูด
“งั้นกูต้องรีบกลับเร็วกว่าเดิม เจอกันว่ะ”
“เอ้า! ไอ้แสน ไอ้แสนนน”
แบงก์ได้แต่ยืนเกาหัวมองรถหรูเร่งความเร็วออกจากลานจอดรถนักศึกษา ทิ้งไว้เพียงเสียงเครื่องยนต์แรงม้า กลิ่นน้ำหอมอีรอสประจำตัว
บทล่าสุด
สุดแสนร้าย 37 ตอนพิเศษ
37 ตอนพิเศษสองปีที่แล้ว สามเดือนที่สุดแสนต้องบวชพระแสนจดฝีเท้าเปล่าไร้รองเท้า พาร่างตนเองบิณฑบาตรตามหลังหลวงพ่อ ยามเช้าตรู่ของจังหวัดบ้านนอก รถราไม่ได้ขวักไขว่เช่นเมืองหลวงกรุงเทพฯพระแสนก้มหน้านิ่งเดินผ่านญาติโยมกระทั่งหยุดลงตามหลวงพ่อที่เดินนำหน้า หันบาตรแล้วเปิดฝา ทำตามปกติอัตโนมัติ“นิมนต์เจ้าค่ะหลวงพี่”เสียงหวานใสดังขึ้น เสียงคุ้นเคยที่หลอกหลอนเขาทั้งกลางวันกลางคืนจนแม้แต่การบวชเรียนยังไม่อาจช่วยได้พระแสนเงยหน้าขึ้นมองร่างเล็กทรุดลงคุกเข่ากับพื้นก้มกราบสามครั้งอย่างไม่รังเกียจพื้นดินสกปรก ก่อนจะลุกขึ้นวางถุงข้าวลงในบาตร“หลวงน้องเป็นอย่างไรบ้าง”เสียงเฮียเสือทำให้เขาได้สติหันไปมอง “อืม” คำเดียวสั้น ๆ ตอบรับก่อนจะหันหน้ากลับไปมองดวงหน้าหวานไร้เครื่องสำอางจนเห็นเส้นเลือดพาดลำคอในชุดเสื้อลายลูกไม้สีขาวคอกระเช้า อวดไหปลาร้า“หลวงน้องชอบทานอะไร”เฮียเสือยังพูดขึ้นอีกครั้ง “อะไรก็ได้ แล้วแต่ญาติโยม” พระแสนตอบแบบไม่มอง เพราะสายตายังจ้องที่มือเล็กกำลังวางดอกไม้ธูปเทียนบนฝาบาตร แล้วคุกเข่าลงอีกครั้งจนเขามองเห็นกระหม่อม เส้นผมดกหนาสีอ่อน“หลวงน้องไม่ให้พรหรือ”เขาเอี้ยวหน้าไปมองเฮียเสื
สุดแสนร้าย 36 NC พี่แต่งงานกับหนูได้ไหม จบบริบูรณ์
36 NC พี่แต่งงานกับหนูได้ไหม จบบริบูรณ์“ก็พี่อยากเห็นหัวนม นะคนดี” สุดแสนทึ้งชุดเกาะออกจนหลุดพ้นหน้าอกจนได้ กอบด้วยสองมือดันขึ้นแล้วบีบแรง “สวยมาก ใหญ่ล้นมือ พี่เลือกคนไม่ผิดเลย โตมาแล้วสวยอย่างที่คิด”“คนลามก อ่า พี่คิดลามกตั้งแต่เด็ก”“เปล่าสักหน่อย” เขารั้งร่างเล็กลงเข้าหาแทน รัดจนอกอวบเบียดชิดแล้วเป็นฝ่ายตอกลำขึ้นหาท่อนเนื้อยาวสอดใส่แทรกเข้าถี่รัวยิ่งกว่าที่เทียนหอมจัดการขย่ม เขากดสะโพกเธอไว้ให้อยู่นิ่งระดมแรงชายตอกขึ้น“พี่แสน เบา ลึกเกินไปแล้ว”“ไม่เลย อ่า พี่ไม่ได้คิดลามก แต่หอมของพี่น่ารักขนาดนั้น ยิ่งแกล้งหน้ายิ่งแดง ผิวขาวจนเห็นเส้นเลือด พี่มองแล้วชอบมาก หอมของพี่”เทียนหอมหันหน้าประกบปากดูดลิ้น ปล่อยให้พี่ชายกระหน่ำร่างเธอด้วยท่อนเนื้อใกล้สุขสมเต็มทน ก่อนจะผละออก“เดี๋ยวก่อน หยุดก่อน”“หืมม์ อะไร พี่ใกล้แล้วนะ”“หนูยังไม่ได้พูดเลย ปล่อยหนู”สุดแสนจำใจปล่อยมือให้เทียนหอมลุกขึ้นนั่งตามเดิม ร่างระหงหยุดนิ่งก้มศีรษะมองลงมายังคนร่างโตด้านล่าง“เมื่อเย็นนี้ตอนเดินแบบ หนูคิดถึงพี่มาก” เธอโยกร่องรักเบา ๆ “มากเสียจนปวดร้าว” คลึงเคล้นเบียดรอยแยกให้สัมผัสแผ่นท้อง ขนอุยดกหนา “หนูอยา
สุดแสนร้าย 35 สองปีต่อมา
35 สองปีต่อมาสองปีต่อมาในยามราตรีของจังหวัดอุบลราชธานี จังหวัดที่ได้ชื่อว่าตะวันออกสุดของประเทศเทียนหอมพารถหรูสีขาวที่ได้มาจากน้ำพักน้ำแรงของตัวเองขับเคลื่อนผ่านตัวเมืองเพื่อตรงไปยังค่ายมวย ส อรุณ จุดหมายที่เธอตั้งใจไว้ เหลือบมองเวลาบนหน้าปัดจอแอลซีดี“เกือบเที่ยงคืนแล้ว” เอ่ยรำพึงคนเดียวแล้วเหยียดมือเมื่อยขบ “ไม่รู้ว่านอนหรือยังนะ”เธอตวัดรถเลี้ยวจอดหน้ารั้วก่อนจะลดกระจกรถลง ชะโงกหน้าออกไปให้ยามเห็น“ลุงชิดคะ ส้มเองค่ะ”“อ้าวคุณหนูส้ม มาเสียดึก ไม่เห็นมีใครบอกว่าจะกลับบ้าน เดี๋ยวผมเปิดให้ครับ”เธอยิ้มกว้างแล้วเลื่อนกระจกรถขึ้นตามเดิม เร่งเครื่องเลี้ยวตีวงไปจอดยังโรงจอดรถขนาดใหญ่“ขอบคุณนะคะลุงชิด ไม่ต้องช่วยยกของหรอกค่ะ มีแต่ขนม”“ครับ”เธอหยิบถุงกระดาษบรรจุขนมหวานที่แวะซื้อกลางทาง และอีกถุงซึ่งเป็นถุงพิเศษที่เธอนำกลับมาด้วยจากงานวันนี้ดวงหน้าหวานยังเกลื่อนรอยยิ้มอ่อนละมุนขณะก้าวขึ้นบันไดเรือนไทยหลังคุ้นเคยตั้งแต่สิบขวบ นับจากย่างเท้าจดลงไม้กระดานมันเงาหลังนี้งานแฟชั่นโชว์เมื่อเย็น ทำให้เธอตระหนักถึงความสำคัญบางอย่าง ยามเธอเยื้องย่างชุดฟินนาเล่ ชุดสุดท้ายปิดงานแฟชั่นด้วยชุดแต่ง
สุดแสนร้าย 34 NC
34 NC“พี่แสน”เธอซาบซ่านเสียวเนินรักยามสองนิ้วรูดผ่านจุดอ่อนไหวข้างใน หัวแม่มือบี้ลงติ่งนุ่มด้านนอก สอดเข้าสอดออกจนเกิดเสียงเฉอะแฉะ“เสียวไหม เด็กดี บอกพี่สิ” สุดแสนดันนิ้วเข้าลึกหยุดนิ่งใช้นิ้วหัวแม่มือบี้เม็ด“อืออ หนู อ่า อ๊า”เขาดึงลากนิ้วออกหงายมือจนปลายนิ้วสัมผัสปุ่มเล็กด้านในร่องเนื้อแสนฉ่ำ กดขึ้น“ตรงนี้ หนูเสียวไหม”เทียนหอมอ้าปากค้าง งอตัวขึ้น มือยังจับที่นอนไว้ด้านหลัง ร่างกายเกิดอาการเครียดขมึงรวดร้าว“ไม่ตอบพี่เลย”เธอมองรอยยิ้มบนใบหน้าคมสันด้านบนแล้วจับข้อมือเขาไว้“พี่แสน อ่า อย่า อืออ หนู”สุดแสนก้มมองรอยแยกสีชมพู กลีบอ่อนบางนุ่มนิ้วถูกแยกแหวกออกด้วยสองนิ้ว และกำลังแดงช้ำจากแรงกดของนิ้วหัวแม่มือ เขาขยับถี่ขึ้นอีก“สามเดือน อืมมม น้ำแฉะไปหมดเลยคนดี พี่ให้สามเดือน สึกแล้วเราจะหาฤกษ์แต่งเลย”“พี่แสน!”เขายกคิ้วแล้วเร่งความถี่แรงขึ้นอีก เฝ้ามองสีหน้ารวดร้าวของเทียนหอมอย่างพึงพอใจ ถ้าเธอคิดจะใช้เรือนร่างมามีอำนาจเหนือเขา เขาก็จะใช้อำนาจทางกายหยัดขึ้นเหนือเธอเช่นกัน“จากนั้นหอมจะไปทำงานนางแบบก็ตามใจ อ่า ใกล้แล้ว ร่องมันตอดนิ้วพี่แล้ว อืม”เขาเกือบจะเลื่อนนิ้วออกแต่คำปฏิเสธห
สุดแสนร้าย 33 NC
33 NCจริงอย่างที่สุดแสนพูดมา เธอเปียกชื้นจนแฉะตั้งแต่เริ่มก้าวขาลงอ่าง เธอเริ่มเรียนรู้พลิ้วลิ้นเคลื่อนไหวโฉบปลายลิ้น ด้านข้างแล้วเกี่ยวกระหวัด อ้าปากหอบเอาลมหายใจก่อนจะดันไปด้านหน้าจนประกบ เป็นฝ่ายสอดลิ้นเข้าไปยังโพรงปากอุ่นของเขาแทนข้างในของพี่ชายอุ่นจัดและฉ่ำด้วยน้ำเช่นเดียวกับเธอ เขามีรสชาติบุหรี่เจือจาง ยามปลายเรียวเล็กสอดลอดข้างกระพุ้งแก้มเสาะหาไรฟัน วนไปยังอีกฝั่งแล้วอ้าปากค่อยปล่อยคายลิ้นถอยห่าง มองขอบปากหนาชื้นน้ำ“พี่ชอบไหม ถ้าพี่ให้หนูสองปี พี่จะไม่ต้องเหนื่อยแรง”“จริงหรือ?” น้ำเสียงสุดแสนกระเส่าร้อนระอุ ดันนิ้วจนลึกหมุนวน สังเกตสีหน้าหวานแดงระเรื่อขึ้นทีละน้อย “แน่ใจเหรอว่าจะเป็นฝ่ายขย่มพี่ได้ตลอด”เธอส่งรอยยิ้มยั่วที่เขาเห็นว่ามันมีเสน่ห์ เพราะดวงหน้าหวานพลันดูลึกลับราวแม่มด สุดแสนขยับนิ้วอีกครั้งแล้วพบว่าแววตากวางทอแสงหรี่ปรือช่างดูงดงามเธอเอียงหน้าเข้าหาพยายามเคลื่อนปากเข้าใกล้ ต้องการจูบเขาอีกครั้ง แต่สุดแสนขยับหนีแล้วยิ้ม ขยับนิ้วเร็วขึ้นจนคล้ายรุนแรง เธอวางมือบนผนังห้องน้ำพยุงตัวยันร่างที่อ่อนยวบจากฤทธิ์พิศวาส“พี่ยอมแล้วใช่ไหม”“ยอมอะไร”“ก็..ที่หนูขอไป อือออ” ร
สุดแสนร้าย 32 18+
32 18+ ปัง!!สุดแสนย่ำเท้าเข้าไปในห้องนอนของเทียนหอมทันทีเมื่อเธอเปิดประตูให้ หลังจากที่เขาลงฝ่ามือบนแผ่นไม้เสียงดังก้อง“พี่แสนควรทำตัวมีมารยาทบ้าง”“มารยาท?”“พ่อครูกับแม่อยู่บนบ้าน”“แล้วไง พี่บอกไปแล้วว่าเราเป็นอะไรกัน พี่ไม่จำเป็นต้องรักษามารยาทถ้าจะเข้าห้องเมีย และเมียดันลงกลอนประตู!”“พี่แสน เราไม่ได้เป็นอะไรกัน”สุดแสนกระชากข้อมือเธอให้หันหน้ากลับมา “กลืนลงคอจนหมด เอร็ดอร่อยเลียริมฝีปาก แต่กลับบอกไม่ได้เป็นอะไรกัน”เทียนหอมเม้มปากสะบัดหน้าหนี “พี่บังคับหนู”“แน่ใจเหรอว่าบังคับ ไม่เสร็จเหรอ ร้องดังขนาดนั้น”“พี่แสน” เสียงหวานตวัดสูงขึ้นแล้วบิดข้อมือออก “หนูว่าพี่ไปอาบน้ำดีกว่าจะได้เย็นใจ แล้วเราค่อยคุยกัน”“รังเกียจหรือไง”“พี่นี่เหมือน...หมาบ้า พูดไม่รู้เรื่อง”สุดแสนหรี่ตาลงขยับตัวไปยืนด้านหน้า เทียนหอมเบือนหน้าไปอีกทาง เขาขยับต่อไปยืนด้านหน้าอีกครั้ง เธอหนีหน้าเบือนไปตรงข้าม สุดแสนจึงคว้าปลายคางบีบไว้ให้หันมา“ไม่เจอกันห้าปี ปากกล้าขึ้นเยอะ”“ปล่อย หนูเจ็บ” เทียนหอมสะบัดหน้าออกแล้วเดินหนี “พี่เข้าไปอาบน้ำก่อนแล้วกัน เดี๋ยวหนูไปขัดขี้ไคลให้”“ฮึ เอาใจแบบนี้ มีแผนอีกแล้วใช่ไห
บางทีคุณอาจจะชอบ
ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว
เล่อเอิน50.8K viewsคลั่ง(รัก)เมียเด็ก
RICHES.19.0K viewsเมียขัดดอก
ชะนีติดมันส์69.0K viewsหลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี
กู่หลิงเฟย295.0K viewsหลงเด็กบำเรอใจ
OPUNTIA(โอพันเธีย)1.0K viewsเดิมพันรักนักล่าหัวใจ
สิบสามธันวา / กวีสีรุ้ง164 viewsเมื่อนางร้ายเกิดใหม่เป็นเมียหมอผีเเห่งกรุงศรีอโยธยา
Madam Hangover106 viewsรักวุ่นๆของรุ่นผู้บริหาร
Senseimi88 views
