“พายทำเองได้ค่ะ พายท้องนะคะ ไม่ได้เป็นง่อยสักหน่อย”คนท้องพูดอย่างงอน ๆ เธอไม่ได้อึดอัดที่เขาทำให้ แค่ไม่อยากให้เขาเหนื่อยที่ต้องคอยทำนั่นนี่ให้เธอ แค่งานนอกบ้านที่เธอไม่ได้ช่วยเขาทำ เธอก็รู้สึกไม่ดีมากอยู่แล้ว ไม่อยากให้เขามีภาระต้องมาดูแลเธอเพิ่มไปอีก “พี่อยากทำให้และไม่เหนื่อยอะไรเลยนะ” “….”
“ดีใจสิ พี่ดีใจมากเลยพาย พี่กำลังจะมีลูก”เสียงทุ้มสั่นเครือพร้อมกับหยดน้ำตาแห่งความดีใจของว่าที่คุณพ่อไหลออกมา คบกันมาสามปี เธอเพิ่งเคยเห็นเขาร้องไห้อย่างไม่อายก็วันนี้ เขาคงจะดีใจมากเหมือนเธอตอนที่รู้ผล ตอนนั้นเธอเองก็มีหยดน้ำตาไหลออกมาเหมือนกัน “พายก็ดีใจมากนะคะ” มือหนาจับใบหน้าสวยเข้ามาจูบรัว
ฟอด!!! คาเตอร์กลับมาจากทำงานตอนเย็น เข้าห้องมาเห็นเมียรักนอนหลับอยู่บนเตียงนอน ใบหน้าขาวใสเหมือนเด็กของเธอทำให้เขาอดใจไม่ไหวขโมยหอมแก้มไปฟอดใหญ่ ช่วงนี้เมียเขานิ่งเป็นหลับ ขยับเป็นนอนมาหลายวันแล้ว เธอดูเหนื่อยมากกว่าปกติ แถมเธอยังอาเจียนตอนเช้าบ่อย ๆ “เมียจ๋า พี่กลับมาแล้ว” ดวงตากลมโตขยับเปลื
หลังจากแต่งงานกันได้สามเดือน พายกับยายก็ย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้านหลังใหญ่ของคาเตอร์ทันที โดยชายหนุ่มให้เหตุผลว่าต้องการกลับมาอยู่กับพ่อแม่ ตอนนี้คาเทียร์น้องสาวของเขาก็ย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดกับสามีถาวรแล้ว "อุ๊บ! แหว๊ะ! อื้อ"พายรีบเอามืออุดปากตัวเองแล้ววิ่งเข้าไปโก่งคออ้วกในห้องน้ำทันที ทุกวันช่วงเช้า
“มึงอย่ารำคาญน้องกูนะ ไม่งั้นกูเอาน้องกูคืนแน่”คาเตอร์แกล้งชี้หน้าขู่เพื่อนออกไป ทั้งที่จริงในใจอยากจะขอบคุณมันสักล้านครั้งด้วยซ้ำที่ทนกับน้องเขาได้ คาเทียร์ไม่ได้มีข้อเสียอะไรนอกจากเรื่องที่รักและหวงมากเกินตามประสาคุณหนูเอาแต่ใจ “รำคาญเหี้ยไร กูรักน้องมึงจะตายห่าอยู่แล้ว”ตะวันพูดจบก็หันไปรับสายโท
พายเริ่มลังเลกับคำพูดของลลิล เหตุการณ์ในรถเมื่อเช้าลอยเข้ามาในความทรงจำอีกครั้ง เธอจำได้ว่าหลังจากที่เธอพูดว่าอึดอัดที่เขาคอยตามติดเธอ แววตาคมของเขาก็เปลี่ยนไป ตอนที่เขาบอกให้เธอลงจากรถ น้ำเสียงของเขาเย็นชาเหมือนตอนที่เราสองคนยังไม่ได้เป็นแฟนกันไม่มีผิด เพิ่งรู้ว่าตัวเองพูดแรงและทำพลาดไปก็ตอนนี้ เ