Compartilhar

บทที่ 4

Autor: อวี๋ปู้เหยียน
บทที่ 4

สวีเหยียนซีปิดหน้าต่างแชทลง จากนั้นห่ออาหารทั้งหมดใส่ถุงด้วยสีหน้านิ่งเฉย แล้วนำไปให้สุนัขจรจัดที่เธอเคยให้อาหารก่อนหน้านี้

ขณะที่เธอกำลังจะหันหลังกลับ ชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่ไม่ไกลก็พยักหน้าให้เธอเล็กน้อย “คุณสวี”

สวีเหยียนซีอึ้งไปสองวินาที เห็นได้ชัดว่าเธอไม่คิดเลยว่าฟางห่าว ผู้ช่วยพิเศษของจ้าวจวิ้นโจวจะมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่

“ผู้ช่วยฟาง” เธอตอบกลับอย่างสุภาพ

ฟางห่าวยื่นซองเอกสารให้เธอ “ท่านประธานจ้าวให้ผมนำกุญแจคอนโดมาให้คุณสวี และเขาก็กำชับมาว่าหวังว่าคุณสวีจะสามารถจัดการเรื่องการย้ายบ้านให้เรียบร้อยภายในวันนี้ และปรับสภาพจิตใจให้พร้อม เพื่อไม่ให้กระทบกับการเริ่มงานในวันพรุ่งนี้ครับ”

สวีเหยียนซีรับมาอย่างใจเย็น “อืม ทราบแล้วค่ะ”

ในข้อตกลงที่เซ็นเมื่อคืนนี้ เธอได้เข้าร่วมทีมสถาปนิกของจ้าวจวิ้นโจวอย่างเป็นทางการ ข้อตกลงมีเงื่อนไขเพิ่มเติมคือเธอต้องปฏิบัติตามคำสั่งของเขาอย่างเคร่งครัด

การย้ายบ้านเป็นเงื่อนไขแรกที่จ้าวจวิ้นโจวเสนอขึ้นก่อนที่เธอจะกลับบ้านเมื่อคืน

ถึงเขาจะไม่เสนอ แต่สวีเหยียนซีก็จะย้ายบ้านอยู่แล้ว

คอนโดนี้เป็นของขวัญที่ตระกูลสวีให้เธอในนาม ซึ่งเป็นการสร้างภาพลวงตาให้คนภายนอกเห็นว่าถึงแม้เธอจะไม่ใช่ลูกสาวแท้ ๆ แต่ตระกูลสวีก็ยังดูแลเธอเหมือนลูกในไส้ แต่ในความเป็นจริง นี่เป็นข้อเสนอของสวีเหยียนเช่อ แล้วสองสามีภรรยาตระกูลสวีถึงยอมให้ไปอย่างเสียดาย

ถือเป็นค่าเสียหายทางจิตใจทางอ้อม

ยังไม่พูดถึงที่คนในตระกูลสวีสามารถเข้าออกคอนโดนี้ได้อย่างอิสระ แต่ภายในยังหลงเหลือร่องรอยมากมายของฉินเซียว

เธอรู้สึกขยะแขยงที่จะอยู่ที่นี่

เมื่อกลับมาถึงคอนโด เธอเปิดซองเอกสารและเห็นข้อความที่เขียนว่า... ว่านจิ่นฟุ เรสซิเด้นซ์? นี่คือย่านที่อยู่อาศัยระดับไฮเอนด์ที่อยู่ใกล้คฤหาสน์จวี๋ซานไม่ใช่เหรอ?

ถ้าเธอจำไม่ผิด ว่านจิ่นฟุ เรสซิเด้นซ์ก็เป็นหนึ่งในโครงการอสังหาริมทรัพย์ของจ้าวจวิ้นโจว

ก๊อก ๆ ๆ ๆ——เสียงเคาะประตูที่ดังขึ้นอย่างกะทันหันทำให้สวีเหยียนซีสะดุ้งตกใจ

เธอรีบซ่อนซองเอกสารไว้ในห้องนอน จากนั้นมองผ่านช่องตาแมว เมื่อเห็นคนที่มาเยือนชัด ดวงตาของเธอก็เย็นชาลงในทันที

เธอเปิดประตูออก

สวีเหยียนเช่อในชุดเสื้อโค้ทสีกาแฟยืนหลังตรงอยู่ตรงหน้าเธอ

“ซีซี” เขาเรียกเธออย่างเป็นกันเองด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยนเหมือนปกติ สวีเหยียนซีรู้สึกเหมือนทุกสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนเป็นเพียงภาพลวงตา

แต่สายตาที่เธอมองเขามีแต่ความเย็นชา มือขวาของเธอวางอยู่บนสลักประตูอย่างไม่ตั้งใจ ท่าทางของเธอชัดเจนว่าไม่ต้องการให้สวีเหยียนเช่อเข้ามาในห้อง “พี่มาหาฉันแต่เช้า มีธุระอะไรเหรอคะ?”

สวีเหยียนเช่อรู้ว่าเธอกำลังโกรธ แต่ไม่ใส่ใจกับอารมณ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ของสวีเหยียนซี เขาถือถุงกระดาษในมือและยิ้มอย่างอบอุ่น “เอาเค้กเครปมะม่วงที่เธอชอบที่สุดมาให้”

“ฉันไม่ชอบทานมะม่วงแล้ว”

เมื่อได้ยินดังนั้น สวีเหยียนเช่ออึ้งไปชั่วขณะ แต่ก็ยังคงยิ้ม “ซีซี ข้างนอกอากาศหนาว ให้พี่เข้าไปนั่งข้างในหน่อยได้ไหม?”

“พี่ใหญ่คะ ถ้าไม่มีเรื่องอะไร...” ก่อนที่สวีเหยียนซีจะพูดจบ สวีเหยียนเช่อก็จับมือขวาของเธอไว้ทันที

“ซีซี เราเป็นพี่น้องที่โตมาด้วยกัน พี่น้องไม่ควรโกรธกันข้ามคืน และความสัมพันธ์ของเราก็ไม่ควรถูกทำลายเพราะผู้ชายอีกคน”

พูดจบ เขาก็ดันสวีเหยียนซีเข้าไปในห้องพร้อมกับปิดประตู

สวีเหยียนซีพยายามสะบัดมือของเขาออกและพูดอย่างไม่พอใจว่า “เอาล่ะ ไหน ๆ พี่ก็เข้ามาแล้ว พูดมาเถอะว่ามาหาฉันมีธุระอะไร”

สวีเหยียนเช่อสังเกตเห็นกระเป๋าเดินทางสองใบที่วางอยู่ทางเดินไปห้องนอน เขาขมวดคิ้ว “เธอยังจะย้ายไปอยู่กับฉินเซียวเหรอ?”

สวีเหยียนซีแสยะยิ้ม ดูสิ จุดประสงค์ที่เขามาจริง ๆ แล้วก็เพื่อมาเป็นคนกลางให้กับสวีหว่านหนิง

ยังจะบอกว่าเป็นพี่น้องที่โตมาด้วยกันอะไร พวกเขาไม่ใช่พี่น้องแท้ ๆ กันสักหน่อย

“ไม่งั้นล่ะ ฉันเพิ่งจดทะเบียนสมรสกับเขาเมื่อวาน แต่งปุ๊บอย่าปั๊บ จะไม่กลายเป็นเรื่องตลกในสายตาคนอื่นเหรอคะ?”

“ถ้าเธอกลัวว่าจะถูกคนอื่นหัวเราะเยาะ ไม่เป็นไร พี่จะช่วยเธอจัดการเอง จะไม่ปล่อยให้คนนอกมาหัวเราะเยาะเธอได้” สวีเหยียนเช่อคลายคิ้วลงพร้อมให้คำมั่นสัญญา

เมื่อได้ยินดังนั้น สวีเหยียนซีก็เงยหน้าขึ้นมองเขาอย่างสงสัย แล้วความคิดที่เหลวไหลก็แวบเข้ามาในหัวของเธอ “พี่คงไม่ได้จะบอกคนภายนอกว่าคนที่จดทะเบียนสมรสกับฉินเซียว จริง ๆ แล้วคือสวีหว่านหนิงใช่ไหมคะ”

สวีเหยียนเช่อเงียบไปทันที

หัวใจของสวีเหยียนซีเหมือนถูกฉีกขาดออกเป็นเสี่ยง ๆ อย่างไร้ความปรานี

แม้ว่าตระกูลสวีจะปฏิบัติต่อเธอไม่เหมือนเดิมตั้งแต่รู้ว่าเธอไม่ใช่ลูกแท้ ๆ แต่เธอก็ยังคงจดจำบุญคุณที่เลี้ยงดูเธอไว้ โดยเฉพาะสวีเหยียนเช่อที่ปฏิบัติต่อเธอไม่เคยเปลี่ยนแปลง ดังนั้นเธอจึงเคารพพี่ชายคนนี้มากที่สุด

แต่ตั้งแต่สวีหว่านหนิงกลับมา สวีเหยียนเช่อก็ค่อย ๆ เปลี่ยนไปเช่นกัน

และตอนนี้... เหอะ ๆ

สวีเหยียนเช่อเห็นใบหน้าซีดเผือดและแววตาที่เจ็บปวดของสวีเหยียนซี หัวใจของเขาก็เจ็บปวดไปด้วย

เขายืนอยู่ข้างหน้าสวีเหยียนซี จับไหล่เธอด้วยมือทั้งสองข้างพลางพูดเกลี้ยกล่อมอย่างอ่อนโยนว่า “ซีซี ฉินเซียวไม่คู่ควรกับคนดี ๆ อย่างเธอ เธอสามารถมีชีวิตที่ดีกว่านี้ได้ ฟังที่พี่พูดนะ หย่ากับเขาเถอะ พี่ได้เตรียมทุกอย่างไว้ที่ต่างประเทศแล้ว หลังจากที่พวกเธอหย่ากันอย่างราบรื่นแล้ว พี่จะพาเธอไปพักผ่อนและอาศัยอยู่ที่นั่นยาว ๆ เลย...”

เมื่อได้ยินว่าเขากำลังเตรียมจะให้เธอไปต่างประเทศ สวีเหยียนซีก็รู้สึกพังทลายอย่างสิ้นเชิง

เธอพยายามผลักสวีเหยียนเช่อออกทั้งดวงตาแดงก่ำ น้ำตาไหลออกมาอย่างไม่สามารถควบคุมได้ “คนตระกูลสวีมีปัญหาทางสมองทุกคนหรือเปล่า! การที่ฉันกับสวีหว่านหนิงถูกสลับตัวกันเป็นฝีมือของศัตรูของพวกคุณ ไม่เกี่ยวกับฉันสักนิด!”

“ฉันพูดแล้วพูดอีกว่าจะไปจากที่นี่เอง แต่พวกคุณก็ไม่ยอม ตอนนี้เพื่อสวีหว่านหนิง พวกคุณกลับจะส่งฉันไปต่างประเทศ! เห็นฉันเป็นอะไร เป็นของที่ตระกูลสวีอยากได้ก็ได้ ไม่อยากได้ก็ทิ้งเหรอ!”

“ซีซี ทำไมเธอถึงคิดกับพวกเราแบบนี้นะ?” สวีเหยียนเช่อพูดด้วยน้ำเสียงที่ดี “เธอก็เป็นคนตระกูลสวีมาตลอดนะ”

“โกหก! อย่ามาเสแสร้งหน่อยเลย! ถ้าเห็นฉันเป็นคนในตระกูลสวีจริง ๆ แล้วทำไมเมื่อคืนนี้ถึงยืนดูสวีหว่านหนิงนอนอยู่ในอ้อมแขนของสามีฉันโดยไม่ทำอะไรเลย!”

“พี่เอาแต่พูดว่าเขาไม่ดีตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว และยังโน้มน้าวให้ฉันหย่ากับเขาอีก สวีเหยียนเช่อ ลองถามใจตัวเองดูสิว่าที่ทำไปเพื่อฉันจริง ๆ หรือเพื่อช่วยน้องสาวแท้ ๆ ของพี่กันแน่!”

สวีเหยียนเช่อตัวแข็งทื่อไปชั่วขณะ คำพูดที่เกือบจะหลุดปากออกมาในที่สุดก็ถูกกลืนลงไป เขาก้าวไปข้างหน้าและยังคงพูดเกลี้ยกล่อมด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “ซีซี พี่รู้ว่าเธอรู้สึกไม่เป็นธรรม แต่พี่รับรองได้ว่าความไม่เป็นธรรมที่เธอได้รับในตอนนี้ พี่จะชดเชยให้เธอเป็นสองเท่า”

“ชดเชยให้น้องสาวพี่เถอะ!”

“ซีซี เธอเริ่มพูดตรงขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?” สวีเหยียนเช่อขมวดคิ้วแน่น เขารู้สึกว่าสวีเหยียนซีในตอนนี้ไม่เหมือนกับสวีเหยียนซีที่เคยเป็นคนว่านอนสอนง่ายและอ่อนโยนอีกต่อไป

สวีเหยียนซีหัวเราะเยาะ “ฉันพูดตรงได้มากกว่านี้อีก”

“ซีซี!” สวีเหยียนเช่อมองเธอด้วยสายตาที่แฝงด้วยการเตือน “เธอเคยเชื่อฟังพี่มากที่สุดไม่ใช่เหรอ?”

เชื่อฟัง เชื่อฟัง! ก็เพราะเธอว่าเชื่อฟังเกินไป ผูกมัดตัวเองด้วยศีลธรรมมากเกินไปไง เธอถึงได้ถูกเหยียบย่ำอย่างไม่ปรานี!

“ซีซี ที่พี่พูดไปเมื่อกี้...”

ก่อนที่สวีเหยียนเช่อจะพูดจบ สวีเหยียนซีก็หยิบมีดปอกผลไม้บนโต๊ะกาแฟก่อนจะยกขึ้นจ่อคอตัวเองทันที

“ซีซี!” เสียงของสวีเหยียนเช่อที่ตะโกนเรียกชื่อเธอสั่นเทา เขาไม่คิดเลยว่าสวีเหยียนซีจะทำเรื่องบ้าบิ่นแบบนี้ขึ้นมาอย่างกะทันหัน

สวีเหยียนซีถอยหลังไปสองก้าว และชี้ไปที่ประตูด้วยนิ้วมืออีกข้าง “เอาเค้กของพี่ออกไป!”

“ซีซี เธอไม่ใช่คนหัวร้อนเอาแต่ใจแบบนี้นะ” สวีเหยียนเช่อพูดพร้อมขมวดคิ้ว

ทันทีที่พูดจบ เลือดก็ไหลซึมออกจากลำคอของสวีเหยียนซี เธอพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉยว่า “ยังคิดว่าฉันใจร้อนอยู่เหรอ?”

สวีเหยียนเช่อกัดฟันแน่น และในที่สุดก็ยอมแพ้ เขาหยิบเค้กขึ้นมาอย่างไม่ตั้งใจ “โอเค งั้นเดี๋ยวรอเธอใจเย็นลงค่อยคุยกัน ซีซี เธอจะเข้าใจเองในสักวันว่าใครจะหลอกเธอ ใครจะทำร้ายเธอก็ได้ แต่พี่จะไม่ทำ พี่จะทำดีกับเธอคนเดียว”

“ออกไป!” สวีเหยียนซีจ้องมองเขาพลางตะโกนเสียงต่ำ

วินาทีที่สวีเหยียนเช่อก้าวออกจากห้อง สวีเหยียนซีก็ปิดประตูอย่างแรงและล็อคมันทันที
Continue a ler este livro gratuitamente
Escaneie o código para baixar o App

Último capítulo

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 44

    บทที่ 44จ้าวจวิ้นโจวเก็บมือกลับอย่างพึงพอใจ แล้วหันไปคุยเรื่องงานกับเหมารุ่ยเฟิงต่ออย่างเป็นธรรมชาติระหว่างนั้น เหมารุ่ยเฟิงก็เปลี่ยนหัวข้อมากล่าวถึงสวีเหยียนซี “สถาปนิกสวีมาที่เมืองไห่กับประธานจ้าวในครั้งนี้ ก็เพื่อเก็บข้อมูลนี่เอง แบบนี้ผมก็ยิ่งตั้งตารอแบบร่างเบื้องต้นของสถาปนิกสวีมากขึ้นแล้วสิ”สวีเหยียนซียิ้มอย่างสุภาพ “วางใจได้เลยค่ะ”เมื่อเหมาเจียนั่วได้ยินดังนั้นก็เข้าใจความหมายในทันที จึงเอ่ยถามว่า “พ่อคะ เธอสถาปนิกที่รับงานโปรเจกต์ก่อสร้างล่าสุดของพ่อเหรอคะ?!”“อืม” เหมารุ่ยเฟิงตอบห้วน ๆ พลางตำหนิลูกสาวของตัวเอง “ดูสถาปนิกสวีสิ ทั้งอายุน้อย ทั้งเก่งกาจขนาดนี้ แกควรจะเรียนรู้จากสถาปนิกสวีบ้างนะ เลิกเอาแต่เล่นเป็นเด็กไร้ประโยชน์ได้แล้ว”เหมาเจียนั่วหน้าแดง “พ่อคะ อยู่ข้างนอกไว้หน้าหนูหน่อยเถอะคะ”“แล้วแกเคยไว้หน้าฉันบ้างไหม?”“...”แม้จะดูเหมือนพ่อลูกทะเลาะกัน แต่ก็ไม่ได้ดูเหมือนโกรธกันจริงจัง สวีเหยียนซีมองแล้วก็อดรู้สึกอิจฉาไม่ได้ เพียงแค่ไม่กี่วินาทีที่เธอเผลอเหม่อ หากตอนนั้นเธอไม่ได้ถูกสลับตัวตั้งแต่แรก เธอกับพ่อแท้ ๆ ก็คงจะมีความสัมพันธ์ที่อบอุ่นแบบนี้เช่นกัน“เ

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 43

    บทที่ 43“เจ้าของของที่นี่เป็นเพื่อนกับผมเอง” จ้าวจวิ้นโจวอธิบาย พร้อมกับถามเธอกลับ “คุณมีเวลาหาข้อมูลในนี้เงียบ ๆ ชั่วโมงเดียวเท่านั้น แน่ใจเหรอว่าจะเสียเวลาถามคำถามนี้?”สวีเหยียนซีได้สติในทันที แล้วรีบหยิบกล้องขึ้นมา “ขอบคุณค่ะท่านประธานจ้าว”พูดจบ เธอก็เริ่มตั้งสมาธิทำงานทันทีจ้าวจวิ้นโจวเดินตามเธออยู่ไม่ห่างด้วยท่าทีที่สบาย ๆ ไม่นานนัก ในมือของเขาก็มีทั้งกาแฟที่เธอยังดื่มไม่หมด รวมถึงกระเป๋าของเธอสวีเหยียนซีไม่รู้ตัวเลยว่า ในขณะที่เธอเพลิดเพลินอยู่กับงาน เธอกลับส่งของพวกนั้นให้เขาไปโดยไม่รู้ตัวเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว สวีเหยียนซีเก็บข้อมูลครบทุกอย่างที่ต้องการแล้วก็รู้สึกเบิกบานด้วยความดีใจพอเธอหันกลับมาจะบอกจ้าวจวิ้นโจวว่าเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอก็ต้องอึ้งเมื่อเห็นกระเป๋าของตัวเองอยู่ในมือเขา!เธอแทบอยากจะสบถออกมา รีบคว้ากระเป๋าคืนจากมือเขา แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่รู้สึกผิด “ขอโทษค่ะท่านประธานจ้าว เมื่อกี้คุณควรเตือนฉันนะคะ”เพราะเมื่อก่อนตอนที่อยู่กับฉินเซียว เธอชินกับการส่งของให้เขาช่วยถือโดยไม่ทันคิดอะไร คราวนี้ก็เลยเผลอแสดงพฤติกรรมแบบเดิมออกมาโดยไม่รู้ตัวเพราะมัวแต่

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 42

    บทที่ 42สวีเหยียนซีกัดริมฝีปากด้วยความรู้สึกกระอักกระอวน ก่อนจะรีบเปลี่ยนหัวข้อสนทนา “ท่านประธานจ้าวมาเจอลูกค้าแถวนี้เหรอคะ?”จ้าวจวิ้นโจวตอบตรง ๆ โดยไม่ปิดบัง “ในโทรศัพท์มีระบบแชร์พิกัดอยู่”“???” สวีเหยียนซีเบิกตากว้าง มองโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะตรงหน้าตัวเองอย่างเหลือเชื่อครู่หนึ่ง ก่อนพูดอย่างหงุดหงิดว่า “คุณ!”จ้าวจวิ้นโจวเลิกคิ้วขึ้น “โทรศัพท์ที่ผมให้คุณใช้ คุณไม่เคยเปิดดูเลยหรือไง?”เธออึ้งไปชั่วขณะ “นั่นเป็นโทรศัพท์ของคุณ ฉันจะกล้าไปค้นอะไรแบบนั้นได้ยังไง?”“ผมให้คุณใช้ ก็เท่ากับว่ามันเป็นของคุณชั่วคราว ถ้าคุณเปิดดูแล้วปิดระบบนี้ไป ผมก็คงหาคุณไม่เจอ แบบนี้จะโทษใครดีล่ะ?”สวีเหยียนซีชื่นชมสกิลปากของเขาจริง ๆ เธอฝืนยิ้ม “คุณบอกกันตรง ๆ ก็ได้ ว่ามีระบบนี้อยู่”ตอนแรกเธอก็รู้สึกว่าโทรศัพท์เครื่องนี้เป็นเหมือนตัวปัญหาอยู่แล้ว ตอนนี้เธอยิ่งมั่นใจว่าจะไม่ใช้มันอีกจ้าวจวิ้นโจวไม่ได้ต่อล้อต่อเถียง แต่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เปิดหน้าจอให้เธอเห็น ก่อนจะกดปิดระบบแชร์พิกัดนั้นต่อหน้าเธอ “ทีนี้ก็สบายใจได้แล้ว รอบหน้าผมหาคุณไม่เจอแล้ว”สวีเหยียนซีปฏิเสธ “ขอบคุณสำหรับน้ำใจนะคะ แต่ไม่จำเ

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 41

    บทที่ 41สวีเหยียนซีไม่พูดอะไร เพียงแต่กดโทรออกสีหน้าของเหมาเจียนั่วค่อย ๆ ตึงเครียดขึ้น ชัดเจนว่าเธอไม่คิดว่าสวีเหยียนซีจะกล้าทำจริง!ไม่นาน เสียงของฟางห่าวก็ดังขึ้นจากปลายสาย “สถาปนิกสวี?”“ผู้ช่วยฟางคะ ฉันเจอคุณเหมาเจียนั่วที่ลานจอดรถใต้ดินของโรงแรม ดูเหมือนว่าเธอจะมีเรื่องด่วนอยากพบท่านประธานจ้าว แต่เพราะฉันขับรถของเขาออกมา เธอก็เลยตามมารังควานฉันอยู่ ตอนนี้ทำให้ฉันไม่สามารถทำงานได้ตามปกติค่ะ”เหมาเจียนั่วเบิกตากว้างทันที “???”ฟางห่าวพูดว่า “รอสักครู่นะครับสถาปนิกสวี เดี๋ยวผมจะจัดการให้”ทันทีที่วางสาย เหมาเจียนั่วก็ระเบิดอารมณ์ออกมาอีกครั้ง “เธอบอกว่าจะโทรแจ้งตำรวจไม่ใช่เหรอ! แล้วทำไมถึงโทรหาผู้ช่วยของจ้าวจวิ้นโจวแทนล่ะ!?”สวีเหยียนซียักไหล่เบา ๆ “ก็เธอบอกเองไม่ใช่เหรอว่าที่นี่คือเมืองไห่ไม่ใช่เมืองจิง? ฉันก็แค่ทำตามคำแนะนำของเธอ การโทรหาตำรวจก็ไม่มีประโยชน์กับฉันอยู่ดี”“...” ไม่ใช่! ทำไมเรื่องแบบนี้ต้องเชื่อฟังกันจริง ๆ ด้วย?!ขณะที่เหมาเจียนั่วเอียงคอพลางชี้ไปที่สวีเหยียนซี เสียงโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น พอไม่มีทางเลือก เธอจึงหยิบขึ้นมาดูและเห็นว่าเป็นสายจากพ่อ หน้าขอ

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 40

    บทที่ 40แต่ว่าจ้าวจวิ้นโจวกดตัดสายไปแล้วเอาไว้รับสายอย่างเดียว ส่วนเวลาอื่น ๆ ก็เก็บไว้ในกระเป๋าก็พอ สวีเหยียนซีบอกแบบนั้นเพื่อปลอบใจตัวเอง ก่อนจะคว้ากระเป๋าแล้วลงไปยังลานจอดรถชั้นใต้ดินเมื่อกวาดตามองไปรอบ ๆ ทั้งลานจอดรถ รถเบนท์ลีย์คอนติเนนทัลสีฟ้าโดดเด่นสะดุดตาเกินกว่าจะหาไม่เจอ เพราะมันมีอยู่เพียงคันเดียวเท่านั้นพอปลดล็อกด้วยกุญแจรถ สวีเหยียนซีก็แทบไม่อยากเชื่อเลยว่าผู้ชายอย่างจ้าวจวิ้นโจวจะมีรถหรูที่สีหวานละมุนราวกับรถของนางฟ้าแบบนี้หรือว่าในใจเขาเองก็อาจจะมีมุมความเป็นเด็กสาวแอบซ่อนอยู่ แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ขณะที่เธอกำลังจะเปิดประตูรถ จู่ ๆ ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งก้าวมาขวางตรงหน้า ยืนกอดอกพลางจ้องเธอตาไม่กะพริบ “นี่มันรถของจ้าวจวิ้นโจว! ทำไมกุญแจถึงอยู่ในมือเธอได้?”สวีเหยียนซีสะดุ้งเล็กน้อย ความคิดแรกคือนี่คงเป็นผู้หญิงที่ตามจีบเขาอยู่แน่ ๆเพียงแต่ใบหน้านี้ เธอไม่เคยเห็นมาก่อนที่เมืองจิง แต่ถ้าอีกฝ่ายรู้ว่านี่เป็นรถของจ้าวจวิ้นโจว ก็แปลว่าต้องรู้จักเขา เพียงแต่เธอไม่เคยเจอเท่านั้นเองเธอพูดว่า “ท่านประธานจ้าวให้ฉันยืมรถค่ะ”สิ้นคำพูดนั้น ผู้หญิงตรงหน้าก็ระเบิดอา

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 39

    บทที่ 39สวีเหยียนซีถึงกับอึ้งไปอีกครั้งจ้าวจวิ้นโจวรู้แม้กระทั่งรสนิยมเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเธอ!ยิ่งไปกว่านั้น เธอเพิ่งเริ่มชอบชาลี่ซานเมื่อปีนี้เองด้วยซ้ำ แม้แต่ฉินเซียวยังคิดมาโดยตลอดว่าเธอชอบลาเต้ ทั้งที่เธอเคยบอกเขาไปหลายครั้งแล้ว แต่เขาก็ไม่เคยจำได้สักที ถึงอย่างนั้น เขายังอุตส่าห์ชงลาเต้มาให้ทุกวันไม่รู้เบื่อ เธอเลยไม่อยากทำให้ความตั้งใจของเขาเสียเปล่า สุดท้ายก็เลยไม่คิดจะเถียงให้มากความ ว่าเธอชอบชาลี่ซานหรือลาเต้กันแน่สวีเหยียนซีหลุบตาลงซ่อนความรู้สึกในแววตา ก่อนจะยกยิ้มบาง ๆ รับถ้วยชา พร้อมเอ่ยคำขอบคุณเธอก้มลงจิบชาหนึ่งอึก กลิ่นหอมหวานละมุนกระจายทั่วในปาก พอเงยหน้าขึ้นอีกครั้ง สายตากลับเผลอทอดมองไปยังฝั่งตรงข้าม จ้าวจวิ้นโจวกำลังอ่านนิตยสาร แขนซ้ายพาดไว้บนที่วางแขนเป็นท่าทางสบาย ๆ ทุกครั้งที่เขาเปิดหน้าหนังสือ ก็พลอยทำให้เธอเห็นชัดเจนถึงมือเรียวยาวสวยสมบูรณ์แบบคู่นั้นหัวใจเธอเผลอไหววูบ ก่อนจะครุ่นคิด จ้าวจวิ้นโจวคนนี้รู้เรื่องของเธอมากแค่ไหนกันแน่?-สองชั่วโมงต่อมา เครื่องบินก็มาถึงเมืองไห่เพื่อความเงียบสงบ สวีเหยียนซีเลือกที่จะไม่ปิดโหมดเครื่องบิน ปล่อยให้มันเป็นแบ

Mais capítulos
Explore e leia bons romances gratuitamente
Acesso gratuito a um vasto número de bons romances no app GoodNovel. Baixe os livros que você gosta e leia em qualquer lugar e a qualquer hora.
Leia livros gratuitamente no app
ESCANEIE O CÓDIGO PARA LER NO APP
DMCA.com Protection Status