แชร์

ตอนที่ 14  พี่อยากนั่งตรงนี้

ผู้เขียน: ชาไทยเย็น
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-07-01 22:09:26

เมื่อทุกคนรู้ว่า ใครจะมาเรียนในคลาสนี้ด้วย ก็เริ่มตื่นเต้น บางคนเริ่มส่งข้อความหาเพื่อน ที่กำลังคิดจะโดดเรียนในวิชาที่น่าเบื่อนี้ คลาสเรียนเริ่มคึกคักและคนเยอะมากเป็นพิเศษ แต่มะปรางนั้นหลับ จนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

“พะ พวกเขามาทำไมกัน ทำไมซวยแบบนี้นะ”

“อันแกใจเย็น ๆ ก่อนนะ นี่แกสั่นมากเลย แกกลัวอีพี่ภาวิชญ์คนนั้นขนาดนี้เลยเหรอ”

“ทำไมต้องมาที่นี่ด้วย”

“รีบนั่งเถอะ พวกเขาไม่ทันสังเกตพวกเราหรอก”

เมื่อเนตรเห็นท่าทางของอันตรา ก็รีบพาเธอนั่ง และไม่ทำตัวเป็นที่สังเกต แต่พวกเธอไม่รู้ว่า ทั้งตะวันและภาวิชญ์ ตั้งใจมาเรียนในคลาสนี้ ซึ่งพวกเขาทิ้งไปนาน แต่ต้องมาตามเก็บเวลาเรียนครั้งนี้เพราะใคร

“เสียงดังฉิบหายเลย เฮ้ย! เงียบหน่อยโว้ย ไม่เคยเห็นหรือไงกัน น่ารำคาญฉิบ!”

“ไอ้ทราย! ไหนบอกว่าไม่ทำตัวเด่นไงล่ะ”

“เชี่ย ลืมไปเลย... ขอโทษทีว่ะปากมันไวไปหน่อย รำคาญพวกคันทั้งหลาย เห็นผู้ชายเป็นไม่ได้”

แต่พวกเขาเห็นพวกเธอแล้ว โดยเฉพาะตะวันที่หันไปมองคนที่นอนฟุบไปกับโต๊ะ เขาเดินพุ่งตรงมาหากลุ่มของพวกเธอทันที คนที่อยู่ใกล้ถึงกับหันมามอง จนเขาหยุดที่หน้าทั้งสี่คน อันตราเป็นคนแรกที่ขยับหนีแต่ภาวิชญ์เลือกที่จะนั่งปร
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • หลงกลรัก รุ่นพี่วิศวะข้างห้อง   ตอนที่ 16  มีแรงแล้วสินะ

    “นี่แกอย่าบอกนะว่า ที่แกป่วยจนปวดท้องหนักขนาดนี้ เพราะเรื่องพี่ตะวันน่ะ โอมายยย…เพื่อนสาวของฉัน”“ไอ้เนตร มึงจะพูดเสียงดังเพื่อ… รีบออกไปก่อนเถอะ ฉันจะพาไอ้ปรางกลับบ้าน”“เออ ๆ ไป”จนมาวันนี้ที่เธอฝืนไปเรียนอีกวัน และได้พบกับเขาที่คลาสเรียนของคณะ ซึ่งไม่คิดว่าพวกเขาจะต้องมาเรียนด้วยนอกห้อง“มึงไปสืบให้ทีสิ ว่ามันเกิดอะไรขึ้นไอ้กองทัพ”“กูอีกแล้ว”“ก็มึงขี้เสือกที่สุด ตอนนี้กูถามคนป่วยไม่ได้ ต้องรอให้ดีขึ้นก่อนค่อยตะล่อมถาม”“ไอ้เวร ปกติมึงอ่อนโยนแบบนี้เลยเหรอ เชี่ยย…. ไอ้เวรตะวัน นี่มึงจริงจังเหรอวะ”“ไปสืบมาให้กูก็พออย่าพูดมาก แค่นี้นะ”ตะวันวางสายทันที เขานึกสงสัยว่าทำไมจู่ ๆ มะปรางถึงได้ป่วยขนาดนี้ อีกอย่างยังมีบางเรื่อง ที่เขายังไม่ได้คุยกับเธอ ตั้งแต่มีเรื่องที่มหาลัยและเขาเฝ้าอยู่หน้าห้องของเธอ แล้วจู่ ๆ ก็หายไปหลายวันเย็นวันนั้นมะปรางลุกขึ้นมา เธอเห็นว่าตะวันนอนอยู่ข้าง ๆ เขาหลับสนิท เธอเลยไม่ปลุก เพราะเธออยากจะไปอาบน้ำสักหน่อย อีกอย่างตอนนี้ก็รู้สึกดีขึ้นมากแล้ว แต่เมื่ออาบน้ำออกมา ก็เห็นว่าเขานั่งรออยู่ที่เตียง“อาบน้ำเสร็จแล้วเหรอ หิวหรือยังพี่จะสั่งข้าว หรือว่าอยากไปกินข

  • หลงกลรัก รุ่นพี่วิศวะข้างห้อง   ตอนที่ 15  อย่าพึ่งปากดีตอนนี้

    “ปล่อยปรางนะ”“หุบปากไปเลยปราง เก็บเอาไว้ด่าตอนมีแรงเถอะ อย่าพึ่งมาทำปากดีตอนนี้”มะปรางทั้งปวดท้อง กลัวและก็อาย เมื่อเพื่อน ๆ นักศึกษาหันมามองเธอกับตะวันเป็นตาเดียว เขาอุ้มเธอเดินออกจากห้อง และลงลิฟต์ไปที่หน้าคณะ ซึ่งมีรถของเขาจอดอยู่ตรงนั้น เมื่อเดินลงมาคนก็แตกตื่น ที่เห็นเขาอุ้มมะปรางไปที่รถ“ยืนเฉย ๆ”มะปรางอายมาก แต่ก็ต้องทำตามที่เขาพูด เมื่อตะวันเปิดประตูรถก็พาเธอเข้าไปนั่งและคาดเข็มขัดให้ ก็รีบขับรถไปที่โรงพยาบาลเอกชนที่ใกล้ที่สุดโรงพยาบาล“อาการบิดเกร็งกล้ามเนื้อ เกิดจากภาวะความเครียด ช่วงนี้ต้องนอนพักผ่อนให้มาก ๆ ดื่มน้ำอุ่น และงดทานอาหารรสจัดนะคะ”“คุณหมอครับ แล้วแฟนผมต้องเอกซเรย์ หรือว่าตรวจภายในไหมครับ”“จะบ้าเหรอ จะตรวจภายในไปทำไม”มะปรางแทบจะมุดหน้าหนี เมื่อตะวันถามคุณหมอออกมาแบบนี้ เขาไม่ยอมให้เธออยู่ห่างตัวเลย จนกระทั่งคุณหมอหันมายิ้มให้ทั้งคู่อีกครั้ง“หมอรบกวนขอคุยกับคนไข้ ตามลำพังสักครู่นะคะ”“ผมต้องออกไปเหรอครับ”“พี่ไม่ได้ยินที่คุณหมอพูดเหรอคะ ออกไปก่อน”มะปรางไม่รู้จะพูดยังไง กับคนอย่างตะวัน เขาไม่รู้เลยเหรอว่ามันไม่ใช่เวลาจะมาเถียง คุณหมอแค่พยักหน้าและยิ้มให้เข

  • หลงกลรัก รุ่นพี่วิศวะข้างห้อง   ตอนที่ 14  พี่อยากนั่งตรงนี้

    เมื่อทุกคนรู้ว่า ใครจะมาเรียนในคลาสนี้ด้วย ก็เริ่มตื่นเต้น บางคนเริ่มส่งข้อความหาเพื่อน ที่กำลังคิดจะโดดเรียนในวิชาที่น่าเบื่อนี้ คลาสเรียนเริ่มคึกคักและคนเยอะมากเป็นพิเศษ แต่มะปรางนั้นหลับ จนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น“พะ พวกเขามาทำไมกัน ทำไมซวยแบบนี้นะ”“อันแกใจเย็น ๆ ก่อนนะ นี่แกสั่นมากเลย แกกลัวอีพี่ภาวิชญ์คนนั้นขนาดนี้เลยเหรอ”“ทำไมต้องมาที่นี่ด้วย”“รีบนั่งเถอะ พวกเขาไม่ทันสังเกตพวกเราหรอก”เมื่อเนตรเห็นท่าทางของอันตรา ก็รีบพาเธอนั่ง และไม่ทำตัวเป็นที่สังเกต แต่พวกเธอไม่รู้ว่า ทั้งตะวันและภาวิชญ์ ตั้งใจมาเรียนในคลาสนี้ ซึ่งพวกเขาทิ้งไปนาน แต่ต้องมาตามเก็บเวลาเรียนครั้งนี้เพราะใคร“เสียงดังฉิบหายเลย เฮ้ย! เงียบหน่อยโว้ย ไม่เคยเห็นหรือไงกัน น่ารำคาญฉิบ!”“ไอ้ทราย! ไหนบอกว่าไม่ทำตัวเด่นไงล่ะ”“เชี่ย ลืมไปเลย... ขอโทษทีว่ะปากมันไวไปหน่อย รำคาญพวกคันทั้งหลาย เห็นผู้ชายเป็นไม่ได้”แต่พวกเขาเห็นพวกเธอแล้ว โดยเฉพาะตะวันที่หันไปมองคนที่นอนฟุบไปกับโต๊ะ เขาเดินพุ่งตรงมาหากลุ่มของพวกเธอทันที คนที่อยู่ใกล้ถึงกับหันมามอง จนเขาหยุดที่หน้าทั้งสี่คน อันตราเป็นคนแรกที่ขยับหนีแต่ภาวิชญ์เลือกที่จะนั่งปร

  • หลงกลรัก รุ่นพี่วิศวะข้างห้อง   ตอนที่  13 ทำไมซวยแบบนี้

    “จริงเหรอ แต่ฉันว่าไม่น่าจะใช่นะ ถ้าเป็นแบบนั้นจริง เขาจะยอมโดนตบบ่อย ๆ เหรอ จตุรเทพคณะวิศวะเคยขาดผู้หญิงที่ไหนกัน”“ช่างเถอะเลิกคุยเรื่องคนอื่นดีกว่า ว่าแต่แกเรียกฉันทำไม”“ก็เรื่องปีหน้าที่จะไปฝึกงาน แกคิดเอาไว้หรือยังว่าจะไปที่ไหน”"อะไรกันพึ่งเริ่มเทอมสองไม่กี่วันเอง เรื่องของปีสามเลยนะนั่น"“ฉันกำลังคิดว่า จะขอไปฝึกกับบริษัทบ้านไอ้อันกันดีไหม”“แต่เราก็ต้องถามอันก่อนไม่ใช่เหรอ”“ก็ใช่ แต่จะถามยังไง มันไม่มาสองวันแล้ว ตั้งแต่หายไปกับพี่คนนั้น”“จริงสิ พวกแกไม่รู้เลยเหรอว่า ทำไมไอ้อันถึงรู้จักกับพี่…”“พี่ภาวิชญ์ ฉันรู้จักพี่คนนี้ เขาเป็นลูกชายของเจ้าของโรงแรม บริษัทท่าเรือที่ระยอง รวยมากแต่ก็เจ้าชู้มาก กะล่อนกว่าพี่ตะวันของไอ้ปรางเยอะ เพราะคนนี้เจ้าชู้แบบเห็น ๆ เลยละ”เนตรเป็นคนพูดขึ้นมา เพราะเธอเหมือนเป็นแหล่งข่าวซุบซิบที่ดีของคณะเลยก็ว่าได้ แทบจะไม่มีเรื่องไหนรอดพ้นสายตาของเธอ ถ้าไม่นับเรื่องของอันตรา“แล้วไอ้อันไปรู้จักเขาได้ยังไง”“นั่นสิ ปกติอีพี่ภาวิชญ์นี่ชอบกินไม้แก่นะ”“ไม้แก่หมายถึง…”“ใช่ เขาชอบกินผู้หญิงอายุมาก ๆ แบบว่ามากประสบการณ์อะไรแบบนั้น แต่ไอ้อันของเราทั้งเงียบ เ

  • หลงกลรัก รุ่นพี่วิศวะข้างห้อง   ตอนที่  12 ผมง้อแฟนอยู่ 

    “หลงตัวเอง”“คนปากแข็ง”เมื่อกินเสร็จแล้ว ทั้งคู่ก็พากันกลับไปที่คอนโด เมื่อเดินออกมาจากลิฟต์ ก็ต้องแปลกใจเพราะหน้าห้องของเขามีคนมายืนรออยู่“พี่ตะวันกลับมาแล้วเหรอคะ”“แจง มาทำอะไรที่นี่”“คือว่า…”“เหอะ ขอตัวก่อนนะ”“เอ่อ...”เขาไม่ทันได้เรียกเธอ มะปรางเดินมาที่ห้องของตัวเอง และไขประตูเข้าไป พร้อมกับปิดโดยไม่ได้หันมามองเขาอีก ตะวันได้แต่หน้ามุ่ย เพราะไม่คิดว่าจะมีคนมารออยู่หน้าห้อง“แจงมาทำอะไรที่นี่ พี่บอกว่าถ้าไม่ได้เรียกก็อย่ามาไงละ”“แจงก็แค่เหงา เลยจะมาชวนพี่ตะวันไปดื่มสักหน่อย แต่พอคิด ๆ ไปแล้ว พี่ไม่ชอบไปเที่ยวก็เลยมารอที่นี่”“ไม่มีอารมณ์ กลับไปเถอะ”“อะไรกันคะ ทำไม…”“จะเอาเท่าไหร่”“พี่ตะวันละก็”“แค่ครั้งนี้เท่านั้น ถ้าไม่เอาก็รีบกลับไปเลย พี่บอกเอาไว้เลยนะว่าจากนี้เราไม่ต้องมายุ่งกันอีก ไม่อย่างนั้นเรื่องนี้ไม่จบแน่”“พี่ขู่แจงขนาดนี้เลยเหรอ”“จะเอาไหม”“หนึ่งหมื่น ไม่สิ ไหน ๆ ก็ครั้งเดียวแล้ว สามหมื่น”“เหอะ คิดว่าค่าตัวเธอสูงขนาดนั้นเลยเหรอ”แต่เขาก็ยกมือถือขึ้นมา และกดโอนเงินให้เธอทันที เมื่อหันไปมองหน้าคนที่ยืนอยู่หน้าห้อง ก็นึกดูถูกขึ้นมาทันทีผู้หญิงก็แค่นี้ เห็นแก

  • หลงกลรัก รุ่นพี่วิศวะข้างห้อง   ตอนที่ 11  วันซวยของแท้

    “ตะวัน! นี่จำพีชไม่ได้เหรอคะ”“พีช… คือว่า”เพี๊ยะ!ฝ่ามือของพีช ฟาดลงไปที่หน้าของตะวันอีกครั้ง เขาเซเล็กน้อยโดยมีมะปรางคอยประคองเอาไว้ “พี่ตะวัน”“พี่ไม่เป็นไร”ตะวันค่อย ๆ หันกลับมา และมองหน้าคนที่กล้าตบเขา รอบข้างของรุ่นพี่สาวสุดสวย ขึ้นชื่อว่าเคยเป็นดาวคณะมาก่อน เริ่มหน้าซีดเพราะความกลัว“พอใจหรือยัง”“หมายความว่ายังไง”“ตบแล้วรู้สึกดีขึ้นไหม” “ฉันไม่ได้ตั้งใจ แต่คุณจำฉันไม่ได้ ฉันก็เลยโกรธ”“ผมจำไม่ได้ก็บอกว่าจำไม่ได้ ไม่เห็นแปลก แต่ที่คุณมาหาเรื่องปรางนี่สิที่ผมแปลกใจ”“นี่คุณจะบอกว่า คบกับเด็กนี่จริงเหรอ”“ทำไมคุณสนใจเรื่องของพวกเราจังเลย ต้องจูบให้ดูอีกรอบไหม ถึงจะเชื่อกัน”“อย่านะคะพี่ตะวัน ไม่งั้นปรางจะชกพี่อีกทีจริง ๆ ด้วย”ตะวันยิ้มและลูบหัวเธอไปนิดหน่อย ส่วนคนที่มองอยู่ทั้งโกรธและอิจฉา เธอเจอเขาที่ผับเมื่อหลายเดือนก่อน ถึงจะเป็นแค่ช่วงสั้น ๆ แค่คืนเดียวแต่คิดไม่ถึงว่า เขาจะถึงกับจำแม้แต่ชื่อของเธอไม่ได้“มะปรางฉันขอเตือนเอาไว้ ถึงวันนี้เหมือนว่าจะชนะ แต่เธอยังไม่รู้จักเขาดีพอ ถ้าวันไหนเขาเบื่อขึ้นมา สภาพก็ไม่ต่างกับฉันในวันนี้”ว่าแล้วพีชก็เดินไป อย่างน้อยดีกรีอดีตดาวคณ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status