Semua Bab หลงกลรัก รุ่นพี่วิศวะข้างห้อง: Bab 1 - Bab 10

คอนโด RTS“นี่กุญแจห้องค่ะ ถ้ามีอะไรก็โทรมาหาพี่ได้เลยนะคะ”“ขอบคุณค่ะ”“มะปราง” สาวน้อยนักศึกษาคณะมนุษยศาสตร์ปีสอง ค่อย ๆ ทยอยขนของเข้ามาในห้องที่เธอพึ่งตัดสินใจเช่า หลังจากย้ายออกมาจากหอพักเดิม ก่อนย้ายเข้ามา เจ้าของห้องเดิมก็สั่งให้ทำความสะอาดรอเอาไว้แล้ว เหลือแค่เก็บของเข้าที่ก็พักได้แล้ว เมื่อเก็บของเสร็จแล้ว มะปรางจึงได้นั่งพักที่โซฟาซึ่งอยู่ในห้องนั่งเล่น เธอมองไปรอบห้องและพูดขึ้นมา“สวัสดีชีวิตใหม่ วันนี้ฉันจะ….”เสียงบางอย่างที่ห้องข้าง ๆ ดังขึ้น เธอตกใจเพราะไม่คิดว่ามันจะดังขนาดนี้ นี่มันไม่ปกติเพราะเธอคิดว่าเลือกห้องที่เก็บเสียงและอยู่ชั้นสูงแล้ว แต่ก็ยังได้ยิน เมื่อเอาหูแนบไปที่ผนังห้องก็ยิ่งชัดเจนมากขึ้น“อ๊า! สะ เสียว..อ๊าา”มะปรางใจสั่น เมื่อเสียงของผู้หญิงห้องข้าง ๆ ร้องดังขึ้น แต่เธอไม่ได้ยินเสียงของคนที่ทำ ถึงจะเบาแต่เมื่อเอาหูแนบก็พอจะได้ยิน“เอาอีกไหม ชอบความรุนแรงขนาดนี้เชียว”“อ๊าาส์…ตะวันคะ อ๊าาา”“ตะวัน” ชื่อที่ผู้หญิงซึ่งกำลังครวญครางเสียงกระเส่าพูดออกมา มะปรางรู้สึกอารมณ์เสียเล็กน้อยแต่ก็รู้สึกใจสั่น เธอไม่เคยได้ยินเสียงอะไรแบบนี้มาก่อน และไม่รู้ว่าเพื่อนบ้าน

มะปรางใจเต้นแรงมาก เมื่อเดินเข้ามาในห้อง เธอทิ้งกระเป๋าไว้ที่โซฟา และรีบเดินไปล้างหน้าในห้องน้ำทันที“ให้ตายเถอะ เขาจะจำได้ไหมนะ ขอให้จำไม่ได้ด้วยเถอะ แต่ว่า ยังไงก็อยู่คอนโดเดียวกัน ยังไงก็ต้องเจอสักวัน”กลางดึกคืนนั้นมะปรางนั่งเขียนงานที่ต้องส่งอาจารย์เสร็จแล้ว เธอจึงเดินออกไปนอกระเบียง เพื่อพักสายตาที่อ่อนล้ามานาน เมื่อเดินออกมาก็ต้องตกใจ เพราะได้ยินบางอย่างดังมาจากห้องข้าง ๆ“อ๊ะ! พี่ตะวัน…แจงเสียว…อ๊าาส์ มันใหญ่มากเลย อึก!”“อมให้พี่หน่อยสิน้องแจงคนสวย เดี๋ยวพี่จะเลียให้ เร็วสิ”“อื้อ…ได้”มะปรางยืนตัวแข็งทื่ออยู่ที่ระเบียงห้องของตัวเอง ตอนนี้เหมือนกับว่า เธอจะได้ยินเสียงของทั้งคู่ชัดขึ้น เธอขาสั่นจนแทบจะยืนไม่อยู่ ไอ้บ้าเอ๊ย! นี่มันระเบียงห้องนะโว้ยเธออยากจะตะโกนออกไป แต่อีกฝ่ายเห็นหน้าเธอแล้วก็เลยไม่กล้า เสียงครางของทั้งคู่ก็ยังดังไม่หยุด“อาา…เสียวฉิบหาย เบาหน่อยอย่ากัดนะ อาาา ค่อย ๆ พี่จะแตกแล้ว”“อื้อ…หนูก็อยากเสียวบ้าง”“รอก่อนเดี๋ยวจะจัดให้ อาา…แบบนั้นแหละแจง”แจง! เธอฟังไม่ผิดแน่ แต่ผู้หญิงที่มาหาเขาตอนเย็นไม่ใช่คนนี้ เพราะคนนั้นดูอายุมาก และแทนตัวเองว่า “บี๋” ไม่ใช่เ

“ไอ้!”เพื่อน ๆ หันมามองเธอทันที เมื่อมะปรางเผลอตะโกนออกมา คนที่นั่งอยู่ในโรงอาหาร ถึงกับขำออกมาจนพวกเพื่อน ๆ ของเขาเองก็แปลกใจ“เป็นอะไรวะมะปราง ตะโกนทำไมตกใจหมด เหยียบอะไรเข้าล่ะ”“ไม่มีอะไรแค่เดินสะดุดน่ะ เลยอุทานออกมา รีบไปเถอะ”พวกเธอเดินกลับไปแล้ว แต่คนที่ยังนั่งขำจนน้ำตาเล็ดออกมา ยังมองดูอยู่ จน “ก้องภพ” เพื่อนสนิทของเขาต้องถามออกมา“มึงเป็นเชี่ยอะไรวะไอ้ตะวัน จู่ ๆ ก็ขำ”“ไม่มีอะไร แค่ขำน่ะ”“ขำอะไรของมึง ถึงกับน้ำตาเล็ดขนาดนั้น”“ไม่มีอะไร แค่ขำคลิปลูกแมวโมโหน่ะ”“อะไรของมึงวะ”"กองทัพ" แปลกใจเล็กน้อย เพราะปกติตะวันไม่ใช่คนเส้นตื้นแบบนี้ อีกอย่างวันนี้ก็เป็นเรื่องที่น่าแปลก ที่เขายอมมากินข้าวนอกคณะ“นี่ไอ้ภาวิชญ์มึงบอกกูหน่อยว่า ทำไมเราต้องมากินข้าวคณะมนุษย์ด้วยวะ หรือว่ามึงเกิดถูกใจสาวในคณะนี้”ก้องภพถามขึ้นมา เมื่อเห็นว่าภาวิชญ์ มองออกไปที่เดียวกับตะวัน แต่เขาก็ไม่รู้ว่าทั้งคู่มองอะไร เพราะรอบ ๆ มีสาว ๆ คณะมนุษย์ที่นั่งมองพวกเขา ดูน่าสนใจมากกว่าสวนหลังคณะเสียอีก“ไม่มีอะไร เห็นว่าช่วงบ่ายเราต้องไปเรียนตึกใกล้ ๆ ได้ข่าวว่าโรงอาหารนี้อาหารอร่อย ก็เลยชวนพวกมึงมา”“เออ ก็อร่อยจ

ตะวันดึงมะปรางเข้ามาจูบทันที สาวเปรี้ยวรุ่นน้องต่างคณะ ถึงกับตกตะลึงและโกรธมากกว่าเดิม“ที่รักอย่าโกรธพี่เลยนะ เรื่องมันจำเป็นน่ะ”มะปรางยืนนิ่งไปแล้ว เขาใช้วิธีเดียวกันจัดการเรื่องตรงหน้า นี่เธอสอนจระเข้ว่ายน้ำอยู่สินะ“พี่ตะวัน เธอเป็นแฟนพี่จริง ๆ เหรอ”“ยังสงสัยอีกเหรอ ต้องเอากันให้ดูเลยไหม”"พี่ตะวัน"“อันนี้เกินไปนะคะ ใครจะทำแบบนั้น อย่าให้มันมากเกินไป”มะปรางกระซิบ พร้อมกับหยิกที่เอวของเขาไปทีหนึ่ง แต่ตะวันก็พยายามยิ้มกลับไปให้อย่างเจ้าเล่ห์“ที่บอกว่าคืนเดียวจบคือแบบนี้ใช่ไหม พี่นอนกับผู้หญิงตั้งหลายคนแต่ไม่เคยจูบใครเลย แต่นี่ถึงกับจูบเธอ”“ก็พี่บอกไปแล้วไม่ใช่เหรอ คู่นอนกับแฟนมันคนละอย่างกันนะ อีกอย่าง…”เพี๊ยะ!“ไอ้คนเลว”ขิมเดินออกไปทันที ตะวันหันมาลูบหน้าคม ที่เริ่มแดงขึ้นมา เสียงตบนั้นแรงใช้ได้เลย“เจ็บไหมคะ”“มือหนักใช้ได้เลย เล่นทีเผลอนี่หว่า ดีไม่กัดลิ้นไม่งั้นได้เลือดแน่”“สมน้ำหน้า”“อะไรกัน ช่วยเห็นใจกันสักหน่อยเถอะแม่คุณ นี่พี่พึ่งโดนตบมานะ”“ก็สมควรแล้วนี่คะ ไปหลอกเขาก่อนเองนี่”“ใครหลอกกันละ ก็ตกลงกันไว้แล้วว่า แค่สนุกไม่ผูกพัน เป็นคนเข้ามาจีบก่อนเองแท้ ๆ”“โสโครก

“เดี๋ยวก่อนนะคะ เราไม่ได้ตกลงกันไว้แบบนี้ ไหนละคะกุญแจห้อง...อื้อ พี่ตะวัน”หลังจากนั้นเธอก็ไม่ได้พูดอะไรอีกเลย เขากดเธอแทบจะจมเตียงได้อยู่แล้ว มะปรางแน่ใจว่า ไม่มีคืนไหนที่จะได้ยินเสียงคราง ดังยาวนานขนาดนี้นอกจากวันที่เขาจะนัดผู้หญิงมากกว่าหนึ่งคน แต่คืนนี้เธอเหมาคนเดียวเกือบทั้งคืน ไม่แน่ใจว่าเขาใช้ถุงยางไปกี่อันกันแน่ รู้แต่ว่าเธอสลบจนถึงสิบโมงของอีกวันวันต่อมา“ปรางครับ ตื่นได้แล้ว ตอนบ่ายมีเรียนไม่ใช่เหรอ”“อือ ลุกไม่ไหวแล้ว วันนี้โดดก็แล้วกัน”“จะไม่ไปเหรอ”“อือ…เอ๊ะ!”เธอนึกขึ้นได้ว่า ไม่ได้นอนห้องของตัวเอง เมื่อหันมามองคนที่ตื่นก่อนก็ตกใจทันที“ทำไมต้องตกใจขนาดนั้นละ แน่ใจนะว่าจะไม่ไป”“ไปค่ะ ตอนนี้กี่โมงแล้ว”“ตอนนี้สิบโมงครึ่ง ยังไม่สายหรอก พี่แค่กลัวจะหลับเลยเวลาเฉย ๆ น่ะ ลุกไหวหรือเปล่า”เธอหันไปค้อนเขาวงใหญ่ ไม่ใช่เพราะเขาหรอกเหรอ ที่ทำให้เธอแทบลุกไม่ขึ้น ตอนนี้ถ้าลุกขึ้นเดินก็ไม่รู้ว่าจะเดินท่าปกติได้หรือเปล่า ขาเธอสั่นทั้งคืนเพราะถูกเขาจับยก จับแยกและกระแทกไม่หยุด แม้ว่าเธอจะไม่ห้ามก็เถอะ“ปรางกลับห้องก่อนนะคะ”“ก็ได้ พี่รออยู่ที่ห้องก็แล้วกัน เสร็จแล้วก็มาเคาะประตู”