หลายวันต่อมาหลังจากเรียนเสร็จแฟนหนุ่มใจดีของเธอก็อาสาพาเพื่อน ๆ ไปนั่งเล่นกันที่ร้านคาเฟซึ่งอยู่ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัย ร้านนี้ได้ถูกตกแต่งด้วยสไตล์โมเดิร์น ด้านหลังเป็นสวนที่มีน้ำตก มีต้นไม้ให้ความร่มรื่น น่านั่งจิบกาแฟยามบ่ายสุด ๆทั้งห้าคนได้เข้าไปจับจองโต๊ะว่างที่อยู่ข้างน้ำตกให้ฟีลแบบอยู่ท่ามกลางธรรมชาติ แล้วสั่งอาหารและเครื่องดื่มมานั่งกินกันอย่างเอร็ดอร่อยแต่แล้วก็มีลูกค้าสาวสวยคนหนึ่งเดินเข้ามาในร้าน ทำการสั่งขนมเค้กและสตรอว์เบอร์รีสมูททีที่หน้าเคาน์เตอร์ แล้วเดินมานั่งที่โต๊ะว่างเย็นนี้เชอร์รีมีนัดกับหนุ่มนักศึกษาคณะรัฐศาสตร์ที่ร้านนี้ โดยที่เขาบอกให้เธอมาสั่งอาหารรอแล้วจะรีบตามมา และพอเธอได้รับของที่สั่งก็เลื่อนมือไปหยิบแก้วสมูททีขึ้นมาดื่ม แต่แล้วสายตาที่กวาดมองสำรวจไปรอบร้าน ก็สะดุดเข้ากับคนรู้จักมือเล็กจับแก้วน้ำปั่นเอาไว้แน่นราวกับอยากให้แตกละเอียดคามือ เธอได้แต่กัดกรามแน่น จ้องคนกลุ่มนั้นด้วยดวงตาแข็งกร้าวคนที่หันหน้ามาทางเธอนั่นก็คือหนุ่มรุ่นพี่กับปลาดาว แล้วตอนนี้เพื่อนร่วมสาขาก็กำลังตักอาหารป้อนเข้าปากชายหนุ่มด้วยรอยยิ้มที่ส่งมาให้กัน เห็นแล้วก็รู้สึกโมโหขึ้นมาที่ท
นับตั้งแต่เป็นแฟนกัน ทะเลก็รีบออกจากคอนโดแต่เช้าเพราะได้บอกกับแฟนสาวเอาไว้ว่าจะมากินข้าวด้วยกันที่โรงอาหารของคณะในช่วงเช้า กลางวัน ส่วนตอนเย็นก็จะพาเธอออกไปกินข้าวข้างนอกเพื่อที่จะได้มีเวลาอยู่ด้วยกันมากขึ้น ก่อนจะกลับมาส่งเธอที่หอพักในเวลาสองทุ่มทะเลมักจะมาถึงโรงจอดรถก่อนเวลานัดหมาย แล้วก็รีบเดินเท้าไปนั่งรอปลาดาวที่ม้าหินอ่อนหน้าหอพัก“แฟนใครมาโน่นแล้ว” ลูกตาลเห็นออร่าความหล่อของแฟนเพื่อนตั้งแต่ลงบันไดมาจึงได้เอ่ยแซวปลาดาวระบายยิ้มรีบเดินเข้าไปหาแฟนหนุ่มที่เสมอต้นเสมอปลาย มานั่งรอเธอก่อนเวลาในทุกคราที่เธอมีเรียนในช่วงเช้า ความจริงเขาไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้เลยก็ได้ เธอเข้าใจว่าเวลาเรียนของทั้งสองคนนั้นต่างกัน แต่ทะเลก็อยากมีเวลาให้แฟนสาวของเขาให้ได้มากที่สุด“มารอนานรึยังคะ”“เพิ่งมาถึงได้ไม่นานครับ” ทะเลระบายรอยยิ้มหล่ออย่างคิดถึง ไม่ต่างจากหญิงสาว“จ้องกันนานแบบนี้ เดี๋ยวก็ท้องหรอกค่ะ คิกคิก”ฮารุเอ่ยแซวขัดจังหวะคนทั้งสองที่เอาแต่ส่งยิ้มจ้องเข้าไปในดวงตาของกันและกันอย่างหวานซึ้ง ก่อนที่ทะเลและปลาดาวจะหลุดขำในลำคอ แล้วทุกคนก็พากันเดินไปยังโรงอาหาร โดยที่ทะเลได้อาสาช่วยถือหนังสือที่ปล
ช่วงเย็นทะเลก็ได้ลงไปรับเสื้อผ้าของแฟนสาวที่ได้นำไปส่งซักแห้งเอาไว้ เพื่อให้เธอนำมาใส่กลับหอพักระหว่างที่เขาขับรถไปส่งปลาดาว ก็ยื่นมือมาจับประสานกันตลอดทาง พอนึกว่าจะได้อยู่ห่างกันต่างก็รู้สึกใจหายอย่างบอกไม่ถูกรถเก๋งสีดำได้หยุดลงด้านหลังตึกคณะบริหารธุรกิจแทนที่จะเป็นหน้าหอพักหญิง ทะเลก็ได้เอียงข้างหันไปหาหญิงสาวที่เขารัก ยื่นมือไปรั้งท้ายทอยของเธอให้ใบหน้าหวานที่ฉายแววเศร้าเข้ามาใกล้กัน ก่อนจะพรมจูบแผ่วเบาที่ริมฝีปากอวบอิ่มของแฟนสาว“ไม่อยากกลับเหรอครับ”“ค่ะ หนูอยากอยู่กับพี่”ปลาดาวเอ่ยเสียงแผ่วตามความต้องการของหัวใจ เธอเพิ่งจะเสียครั้งแรกให้กับคนที่เธอรัก แต่หลังจากนั้นก็ต้องแยกกันอยู่ มันก็ทำให้รู้สึกใจหวิว โหยหาช่วงเวลาที่ได้อยู่ด้วยกันขึ้นมา“พี่รู้ครับ พี่ก็อยากอยู่กับเราเหมือนกัน แต่ว่าฉลามอาจจะไม่เห็นด้วย เพราะถ้าพี่เรียนจบ ปลาดาวก็ต้องอยู่คนเดียว แล้วเราจะอยู่ได้เหรอ”เขาเป็นห่วงความรู้สึกของหญิงสาว เพราะหลังจากนี้ในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ทั้งเขาและพี่ชายของเธอก็จะเรียนจบกันแล้ว และหลังจากนั้นก็ต้องกลับไปดูแลธุรกิจที่บ้านความคิดถึงของคนที่อยู่ด้วยกันทุกวัน แต่พอถึงวันที่
“นายต่อยฉันแรงไปรึเปล่าวะ”“แค่นี้มันยังน้อยไปกับที่มึงแอบเอาน้องกูมานอนด้วย”“ฉันกับปลาดาวมีเรื่องเข้าใจผิดกัน แล้วเมื่อคืนเธอก็แอบออกมาจากหอพัก ฉันไปเจออยู่ที่ร้านเหล้าก็เลยพาเธอกลับมา”สองหนุ่มนั่งคุยกันตรงโซฟา ทะเลได้เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้ฉลามฟัง รวมถึงเรื่องที่เขารู้สึกอย่างไรกับปลาดาว“กูรู้ว่าน้องกูแอบชอบมึงมาตั้งนานแล้ว แล้วก็รู้ด้วยว่ามึงเองก็ชอบน้องสาวกูเหมือนกัน แต่ทำไมไม่บอกให้เร็วกว่านี้วะ”คนหนึ่งก็น้องสาว ส่วนอีกคนก็เพื่อนรักที่รู้ไส้รู้พุงกันหมด แต่ที่ทำให้เขาโมโหก็คือน้องสาวที่ควรจะนอนอยู่ที่หอพัก แต่ดันมานอนกับเพื่อนของตนที่นี่ ทั้งที่ห้องของเขาเองก็อยู่ติดกันแค่นี้เอง“ขอโทษนะ ฉันผิดเองที่บอกกับนายช้าไป แต่ฉันจริงใจกับน้องสาวนายจริง ๆ” ทะเลเอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่น“แมน ๆ แบบนี้สิวะ กูไม่โกรธมึงหรอก แต่กลับดีใจด้วยซ้ำที่แฟนน้องสาวกูคือมึง”ฉลามวางมือบนบ่าของเพื่อน กระตุกยิ้มมุมปากขึ้น ก็อย่างที่เขาเคยบอกกับทะเลก่อนหน้าว่าถ้าในอนาคตน้องสาวจะมีแฟน แล้วถ้าได้นิสัยแบบทะเลเขาก็วางใจ และพอมันเกิดขึ้นจริง เขาก็ยังคิดแบบนั้น และเชื่อว่าทะเลจะรับผิดชอบดูแลน้องสาวข
ปลาดาวรู้สึกตัวในช่วงเช้าก็รู้สึกปวดหัวและแสบขัดที่ช่วงล่าง และพอลืมตาขึ้นก็พบกับสายตาและรอยยิ้มละมุนจ้องมองมา ก็ทำให้ใบหน้าหวานร้อนผ่าวขึ้นในทันที จึงรีบส่งมือเล็กดึงผ้าห่มขึ้นมาปกคลุมจนถึงจมูก ซ่อนรอยยิ้มเขินเอาไว้ข้างใน“อายพี่เหรอครับ”“ก็พี่ไม่ได้ใส่เสื้อนี่คะ”เสียงหวานเอ่ยอย่างเคอะเขิน หลบสายตาพราวเสน่ห์ที่มองลงมาอย่างไม่ลดละตอนนี้ทะเลยังไม่ได้ลุกไปอาบน้ำ แม้ว่าท่อนล่างของเขายังซ่อนอยู่ภายใต้ผ้าห่ม แต่ว่าท่อนบนที่โชว์แผงอกและผิวกายขาวสะอาดก็ยิ่งตอกย้ำถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน“เมื่อคืนพี่ก็ไม่ได้ใส่ ไม่เห็นเราจะอายเลย”ริมฝีปากหยักยกยิ้มอย่างหยอกล้อที่ได้เห็นหญิงสาวเสียอาการได้น่ารักมาก“งือ ห้ามล้อกันสิคะ ไม่งั้นหนูจะหนีกลับแล้วนะ”“อย่ากลับเลยนะ อยู่กับพี่ก่อน เดี๋ยวพี่อาบน้ำเสร็จจะเอาเสื้อผ้าลงไปซักแห้งให้ แล้วซื้อข้าวขึ้นมากินด้วยกัน”ทะเลเอ่ยพลางก้มหน้าลงไปกดหอมที่หน้าผากมนอย่างทะนุถนอม ยิ่งได้ผ่านเรื่องอย่างว่ามาด้วยกัน ก็ทำให้เขาไม่อยากอยู่ห่างกันเลย เพราะกว่าจะมาถึงวันที่ทั้งสองสารภาพความในใจออกมาก็ใช้เวลานานหลายปีปลาดาวแอบชอบเขาตั้งแต่แรกเห็น และเขาเองก็แอบชอบเด็ก
ทางด้านทะเล หลังจากที่เขาได้รับข้อความของปลาดาวก็ตอบกลับไปว่าไม่เป็นไร คิดว่าเธอคงงานเยอะจนทำไม่ทัน และคืนนี้เพื่อนของเขาก็ได้ชวนออกมานั่งดื่มกันที่ร้านเหล้า ซึ่งที่นี่ก็อยู่ไม่ไกลจากคอนโดของเขามากทะเลนั่งดื่มเหล้ากับเพื่อนได้ประมาณหนึ่งชั่วโมงเศษก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำ แต่เดินไปถึงแค่ทางเดินหน้าห้องน้ำเท่านั้น ก็เห็นแผ่นหลังของหญิงสาวคนหนึ่งที่รูปร่างคล้ายกับน้องสาวเพื่อน แต่ก็ไม่แน่ใจเพราะไฟภายในร้านไม่ได้สว่างมากทะเลจึงตัดสินใจหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาแล้วก็พบว่าเธอปิดเครื่อง ปกติปลาดาวไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน หรือว่าผู้หญิงคนนั้นจะใช่เธอเขาจึงลองเดินไปทางด้านหลังร้าน ยืนมองโดยรอบก็ไม่พบใคร แต่จังหวะที่กำลังจะหันหลังกลับเข้าไปในร้าน ก็ได้ยินเสียงบ่นพึมพำแต่ก็มองหาตัวไม่เจอ จึงได้เดินตามทิศทางของเสียงนั้นไปก็พบหญิงสาวนั่งก้มหน้าฟุบกับหัวเข่า“ปลาดาว” ทะเลลองเรียกชื่อเธอออกไปคนที่ถูกเรียกและรู้สึกว่าน้ำเสียงนี้ช่างคุ้นหูเป็นอย่างมากก็เงยหน้าขึ้น ก่อนจะเห็นภาพเลือนลางตรงหน้าแล้วคิดว่าตัวเองคงแค่ฝันไป เพราะเขาคงไม่มาหาเธอที่นี่หรอก“อุตส่าห์หนีมาถึงนี่แล้วยังจะตามมาหลอกหลอนอีกเหรอ ไอ้คนใจร